Milentije Popović

milentije popović
Milentije Popović
Lični podaci
Datum rođenja	(1913-07-07)7. jul 1913.
Mesto rođenja	Crna Trava, kod Leskovca, Kraljevina Srbija
Datum smrti	8. maj 1971.(1971-05-08) (57 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Profesija	društveno-politički radnik
Porodica
Supružnik	Marga Popović
Delovanje
Član KPJ od	1939.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije 1941 — 1945.
Čin	general-major u rezervi
U toku NOB	politički komesar Oficirske škole Vrhovnog štaba NOV i POJ
Poverenik za unutrašnje poslove NR Srbije
Period	18. novembra 1944 — 22. novembra 1946.
Prethodnik	Funkcija ustanovljena
Naslednik	Slobodan Penezić Krcun
Predsednik Savezne skupštine SFRJ
Period	16. maja 1967 — 8. maja 1971.
Prethodnik	Edvard Kardelj
Naslednik	Mijalko Todorović
Odlikovanja

Milentije Popović (Crna Trava, kod Leskovca, 7. jul 1913 — Beograd, 8. maj 1971) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFRJ i SR Srbije i junak socijalističkog rada. U periodu od 16. maja 1967. do 8. maja 1971. godine obavljao je dužnost predsednika Savezne skupštine SFR Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 7. jula 1913. godine u Crnoj Travi, kod Leskovca. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju u Leskovcu. Godine 1937. je završio Tehnički fakultet u Beogradu.

Spomenik u Vlasotincu

Kao student pristupio je revolucionarnom studentskom pokretu i učestvovao u mnogim akcijama studenata Beogradskog univerziteta. Bio je aktivan i u „Društvu inženjera i tehničara“. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) postao je 1933, a Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) 1939. godine. Najpre je bio partijski instruktor Okružnog komiteta KPJ za Beograd, a na Petoj zemaljskoj konferenciji, održanoj oktobra 1940. godine u Zagrebu, postavljen je za instruktora Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju. Januara 1941. godine je u Zagrebu, završio partijski kurs i postao član Agitpropa (odeljenja za agitaciju i propagandu) Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju.

Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine ostao je u okupiranom Beogradu i učestvovao u organizovanju oružanih akcija i diverzija. Od jula do septembra 1941. godine bio je član Trećeg rejonskog komiteta KPJ, a posle hapšenja Miloša Matijevića Mrše, krajem septembra 1941. godine, preuzeo je dužnost sekretara Mesnog komiteta KPJ za Beograd. Zbog nemogućnosti daljeg ilegalnog boravka u Beogradu, krajem oktobra 1941. godine prešao je na oslobođenu teritoriju.

Tokom Narodnooslobodilačke borbe obavljao je dužnosti rukovodioca Politodjela Četvrte proleterske crnogorske udarne brigade i političkog komesara Oficirske škole pri Vrhovnom štabu NOV i POJ. Bio je većnik na Drugom zasedanju AVNOJ-a, poslanik Antifašističke skupštine narodnog oslobođenja Srbije i Privremene narodne skupštine Demokratske Federativne Jugoslavije.

Posleratni period

Posle oslobođenja Jugoslavije, obavljao je razne odgovorne društveno-političke dužnosti u SR Srbiji i SFR Jugoslaviji:

• poverenik za unutrašnje poslove NR Srbije u prvoj vladi dr Blagoja Neškovića, od 1944. do 1946.
• predsednik Planske komisije u drugoj vladi dr Blagoja Neškovića, od 1945. do 1948.
• ministar spoljne trgovine u Vladi FNR Jugoslavije,
• ministar finansija u Vladi FNR Jugoslavije,
• član Saveznog izvršnog veća (SIV), od 1953.
• predsednik Saveznog saveta za naučni rad, od 1958.
• generalni sekretar Savezne konferencije SSRN Jugoslavije, od 1963. do 1967.
• predsednik Savezne skupštine SFRJ, od 16. maja 1967. do 8. maja 1971.

Više puta je biran za narodnog poslanika Skupštine Srbije i Savezne skupštine SFRJ. Za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije biran je od Petog do Osmog kongresa SKJ. Na Četvrtom plenumu CK SKJ, jula 1966. godine izabran je za člana Izvršnog komiteta SKJ, a oktobra iste godine i za člana Predsedništva CK SKJ. Na Devetom kongresu SKJ, ponovo je izabran za člana Predsedništva CK SKJ. Bio je član Saveta federacije i Saveta narodne odbrane. Imao je čin general-majora JNA u rezervi.

Preminuo je 8. maja 1971. godine u Beogradu, dok je bio na funkciji predsednika Savezne skupštine SFRJ. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Dela i odlikovanja

Bavio se publicističkim radom. Objavio je više rasprava i članaka o ekonomskim problemima, razvitku socijalizma, kao i tri knjige s istom tematikom:

• O ekonomskim odnosima između socijalističkih zemalja, Beograd, 1950. godina
• Društveni značaj naučnoistraživačkog rada, Beograd, 1960. godina
• Od etatizma ka samoupravljanju, Bečej, 1970. godina

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden narodnog oslobođenja, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem i Orden za hrabrost. Posthumno je odlikovan Ordenom junaka socijalističkog rada, 10. maja 1971. godine.

Po njemu je nazvana Ulica Milentija Popovića na Novom Beogradu. Ovde se nalazi Spomen-bista Milentiju Popoviću u Beogradu.

Literatura

• Ko je ko u Jugoslaviji — biografski podaci o jugoslovenskim savremenicima. Beograd: Sedma sila. 1957.  COBISS.SR 4864263
• Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: Hronometar. 1970.  COBISS.SR 4897031
• Vojna enciklopedija tom VII. Beograd. 1974.  COBISS.SR 72965895
• Mala enciklopedija Prosveta tom III. Beograd: Prosveta. 1978.  COBISS.SR 446215