Milić Rakić

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
milić rakić
Milić Rakić
Lični podaci
Datum rođenja(1912-02-08)8. februar 1912.
Mesto rođenjaValjevo, Kraljevina Srbija
Datum smrti18. februar 1943.(1943-02-18) (31 god.)
Mesto smrtiVeliki Jastrebac, Srbija
Profesijagrafički radnik
Delovanje
Član KPJ od1938.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od20. decembra 1951.
Odlikovanja
Orden narodnog heroja Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem

Milić Rakić Mirko (Valjevo, 2. februar 1912 – Veliki Jastrebac, 18. februar 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 8. februara 1912. u Valjevu. Posle završene osnovne škole, otišao je iz Valjeva u Beograd, gde je učio grafički zanat. Godine 1928, kako šesnaestogodišnji šegrt, dobio je prva saznanja o radničkom pokretu. U članstvo Saveza grafičkih radnika Jugoslavije bio je primljen 31. avgusta 1931. godine. U sindikatu je došao u dodir sa revolucionarnim idejama i politikom Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).[1]

Milić je imao veliki uticaj na mlade radnike grafičare u Beogradu i bio je jedan od organizatora štrajka građevinskih radnika, 1936. godine. Nakon ovog štrajka bio je uhapšen i osuđen na kraću vremenski kaznu zatvora, a potom proteran u rodno mesto. Nakon izvesnog vremena, ponovo se vratio u Beograd, gde je ponovo učestvovao u štrajku aeronautičkih radnika. Godine 1938. primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije. Bio je učesnik poznatih radničkih demonstracija 14. decembra 1939. kada je u sukobu s policijom bio ranjen.[1]

Bio je dobar govornik i propagator komunističkih ideja, pa je često govorio na skupovima radnika i omladine, a najčešće na štrajkovima i demonstracijama. U toku demonstracija 27. marta 1941. bio je govornik na skupovima kod Vukovog spomenika i kod Manježa.[1]

Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. radio je na organizovanju Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP) u Beogradu. Radio je na organizovanju udarnih borbenih grupa i učestvovao je u njihovim akcijama. Pored brojnih akcija, učestvovao je 29. jula 1941. u jednoj od najvećih akcija NOP u okupiranom Beogradu — spasavanju Aleksandra Rankovića iz zatvorske bolnice u Vidinskoj ulici. U ovoj akciji je bio ranjen, pa je nakon toga izvesno vreme bio na lečenju u jednom ilegalnom stanu.[1]

Zbog nemogućnosti daljeg opstanka u okupiranom Beogradu, na njegov lični zahtev, Pokrajinski komitet KPJ za Srbiju mu je dozvolio da ode u partizane i uputio ga u Toplicu. Sa grupom drugova na putu ka Topličkom partizanskom odredu, 12. oktobra 1941. zarobljen je od strane četnika Koste Pećanca. Posle izvesnog vremena provedenog u zarobljeništvu, bili su oslobođeni akcijom Topličkog odreda.[1]

Ubrzo nakon stupanja u partizane, predvodio je grupu partizana u diverzantskoj akciji u kojoj je zarobljen automobil Specijalne policije, koji je iz Niša došao u Prokuplje po zatvorene taoce. U ovoj akciji zaplenjen je automobil, zarobljeno je nekoliko policijskih agenata i oslobođena grupa zarobljenih talaca. Zajedno sa borcima Jastrebačkog partizanskog odreda, učestvovao je u borbi protiv bugarskih vojnika, uspeo je da zarobi njihovu komoru i na taj način onemogući dalju borbenu akciju protiv Jastrebačkog odreda. Učestvovao je i u partizanskim napadima na Blace i Kuršumliju.[1]

Jula 1942. postavljen je za političkog komesara Jastrebačkog odreda. Bilo je to u vreme najteže krize Narodnooslobodilačkog pokreta u južnoj Srbiji. Njegov Odred je tada preživeo tešku krizu, ali je uspeo da se održi u kritičnim danima. Poginuo je 18. februara 1943. u borbama sa nemačkim jedinicama na Velikoj Đulici, najvišem vrhu Jastrebca. Njegova pogibija opevana je u partizanskoj pesmi koja se tokom Narodnooslobodilačkog rata pevala u južnoj Srbiji, a najviše Toplici.[1]

Ukazom Predsedništva AVNOJ-a posthumno je 6. jula 1945. odlikovan Ordenom zasluga za narod prvog reda.[2] Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 20. decembra 1951. proglašen je za narodnog heroja.[1]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ e ž Narodni heroji 2 1982, str. 158.
  2. ^ „Službeni list DFJ 90/45” (PDF). slvesnik.com.mk. 20. 11. 1945. str. 974. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Милић_Ракић&oldid=27674340”