N-Acetilgalaktozamin
Изглед
Nazivi | |
---|---|
IUPAC naziv
2-(Acetylamino)-2-deoxy-D-galactose
| |
Drugi nazivi
GalNAc; 2-Acetamido-2-deoksi-D-galaktoza; N-Acetilhondrozamin; 2-Acetamido-2-deoksi-D-galaktopiranoza; N-Acetil-D-galaktozamin
| |
Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| |
Svojstva | |
C8H15NO6 | |
Molarna masa | 221,21 g/mol |
Tačka topljenja | 172-173 °C |
Opasnosti | |
S-oznake | S24/25 |
Srodna jedinjenja | |
Srodne monosaharidi
|
N-Acetilglukozamin Galaktozamin Galaktoza |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
verifikuj (šta je ?) | |
Reference infokutije | |
N-Acetilgalaktozamin (GalNAc), je amino šećerni derivat galaktoze.[3]
Funkcija
[уреди | уреди извор]Kod ljudi on je terminalni ugljeni hidrat koji formira antigen krvne grupe A.[4]
On je tipično prvi monosaharid vezan za serin ili treonin u specifičnoj formi proteinske O-glikozilacije.
N-Acetilgalaktozamin je neophodan za interćelijsku komunikaciju, i koncentrisan je u senzornim nervnim strukturama ljudi i životinja.
Vidi još
[уреди | уреди извор]Reference
[уреди | уреди извор]- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Bruce Alberts; Alexander Johnson; Julian Lewis; Martin Raff; Keith Roberts; Peter Walter (2002). Molecular Biology of the Cell. New York: Garlard Science. ISBN 0815332181.
- ^ Donald M. Marcus; Elvin A. Kabat; Gerald Schiffman (1964). „Immunochemical Studies on Blood Groups. XXXI. Destruction of Blood Group A Activity by an Enzyme from Clostridium tertium Which Deacetylates N-Acetylgalactosamine in Intact Blood Group Substances”. Biochemistry. 3: 437—443. doi:10.1021/bi00891a023.