Jože Borštnar

jože borštnar
Jože Borštnar Gabrovčan
Lični podaci
Datum rođenja	(1915-11-08)8. novembar 1915.
Mesto rođenja	Litija,, Austrougarska
Datum smrti	23. mart 1992.(1992-03-23) (76 god.)
Mesto smrti	Ljubljana,, Slovenija
Profesija	društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	1940.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije 1941—1945.
Čin	general-major u rezervi
Heroj
Narodni heroj od	15. jula 1952.
Odlikovanja

Jože Borštnar Gabrovčan (Litija, 8. novembar 1915 — Ljubljana, 23. mart 1992), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik Socijalističke Republike Slovenije i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 8. novembra 1915. u Litiji. Borštnar je ušao u Napredni radnički pokret kao slušalac Železničke saobraćajne škole u Beogradu. Pri završetku škole postao je otpravnik vozova u Rajhenburgu, gde je postao partijski rukovodilac.

Nakon upada italijanskih fašističkih trupa u Dolenjsku i Belu Krajinu, železničari su se pripremali za oružani otpor. Jože nakon toga odlazi u Novo Mesto, povezuje napredne snage sa Oslobodilačkim frontom i radi na stvaranju partizanskih jedinica. Dobio je poziv partije, u proleće 1941. godine, neki od železničara odlaze u partizane. Među prvima je bio Borštnar, koji je vodio organizaciju otpora protiv okupatora.

Borštnar se posebno istakao i ubzo je postao vojni rukovodilac. Od oktobra 1941. do juna 1942. je bio član Okružnog komiteta KPJ za Belu Krajinu, a nakon toga i politički komesar Belokrajinskog partizanskog odreda. Od tada se neprekidno nalazio u borbenim jedinicama Narodnooslobodilačke vojske. Iz Belokrajinskog odreda prešao je u Brigadu, gde je do jula 1943. godine bio politički komesar.

Radio je po svim krajevima Slovenije. Istakao se u borbi u Dolenjskoj i Beloj Krajini. Godine 1944. otišao je u Štajersku. Kao politički komesar, a zatim komandant Četvrte operativne zone. Pošto su jedinice ojačane novim borcima, Jože pravi promenu u sistemu vođenja borbi. Počelo je sistematsko oslobođenje teritorije. Pod njegovom komandom su jedinice vrlo brzo oslobodile Savinjsku Dolinu. Jože je takođe bio i borac koji je učestvovao u najtežim borbama.

U avgustu 1944. godine predložen je za komandanta Devetog korpusa u Primorsku. Najteži zadaci su bili pripremanje napada na Trst i ispitivanje mogućnosti za prodiranje jedinica. U proboju neprijateljskog obruča u Vojsci kod Idrije, Jože je sa svojim saborcima krenuo u juriš na utvrđene neprijateljske položaje. Štab Devetog korpusa uspeo je da usmeri pohod jedinica prema Trstu. Tako je pružena velika pomoć jedinicama Četvrte armije u teškim borbama.

Posle oslobođenja Jugoslavije, vršio je mnoge odgovorne dužnosti. Bio je direktor Železnica u Ljubljani, pomoćnik ministra saobraćaja u Vladi FNRJ i ministar saobraćaja u Vladi NR Sloveniji]]. Godine 1945. biran je za narodnog poslanika Narodne skupštine FNRJ. Godine 1953. postao je član Izvršnog veća Narodne skupštine Slovenije. Bio je rezervni general-major JNA, član Centralnog komiteta Saveza komunista Slovenije i član Glavnog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Slovenije.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden partizanske zvezde prvog reda, Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden zasluga za narod drugog reda i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 15. jula 1952. godine.

Literatura

• Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd: Sedma sila. 1957. 
• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.