Piter Dž. Ratklif
| Piter Dž. Ratklif | |
|---|---|
.jpg) Piter Dž. Ratklif | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. maj 1954. |
| Mesto rođenja | Lankašir, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Državljanstvo | Ujedinjenog Kraljevstva |
| Obrazovanje | Univerzitet u Kembridžu; Univerzitet kraljice Marije; Univerzitet u Oksfordu (doktorat 1987) |
| Naučni rad | |
| Polje | ćelijska i molekularna biologija |
| Institucija | Univerzitet u Oksfordu; Institut Fransis Krik |
| Nagrade | Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu (2019) |
| Zvanični veb-sajt | |
| www | |
Piter Dž. Ratklif (engl. Peter J. Ratcliffe; Lankašir, 14. maj 1954) britanski je lekar, naučnik i dobitnik Nobelove nagrade za fiziologiju ili medicinu 2019. za istraživanje o tome kako ćelije osećaju promenu dostupnog kiseonika i kako se prilagođavaju njoj.[1]
Nagradu je podelio s Gregom L. Semenzom (engl. Gregg L. Semenza) i Vilijamom Kelinom Mlađim (engl. William G. Kaelin Jr).[2]
Život i karijera[uredi | uredi izvor]
Piter Dž. Ratklif rođen je u Lankaširu, 14. maja 1954. godine.
Studirao je medicinu na Univerzitetu u Kembridžu i završio je Medicinsku fakultet Univerziteta kraljice Marije u Londonu.
Nakon dodatnih studija na univerzitetima u Oksfordu i Kembridžu, doktorirao je na Kembridžu 1987. godine.
Od tada je radio na Univerzitetu u Oksfordu, a od 2016. godine i na Institutu Fransis Krik u Londonu.[1]
Istraživanja i otkriće[uredi | uredi izvor]
Iako se vekovima razumela važnost kiseonika, dugo nije bilo poznato kako se ćelije prilagođavaju promenama nivoa kiseonika.
Ratklifov rad se uskladio s radom Vilijama Kelina Mlađeg i Grega L. Semenze, te su zajedno otkrili kako ćelije mogu da osete promenljivu dostupnost kiseonika i prilagode se njoj.
Tokom 1990-ih, identifikovali su molekularnu mašineriju koja reguliše aktivnost gena kao odgovor na različite nivoe kiseonika.[3]
Nobelova nagrada[uredi | uredi izvor]
Švedska kraljevska akademija nauka za dobitnike Nobelove nagrade za fiziologiju ili medicinu 2019. proglasila je Vilijama Kelina Mlađeg, Grega L. Semenza i Pitera Dž. Ratklifa za istraživanje o tome kako ćelije osećaju promenu dostupnog kiseonika i kako joj se prilagođavaju. Ovo istraživanje izuzetno je važno za borbu protiv raka, anemija i mnogih drugih bolesti.
Značaj otkrića[uredi | uredi izvor]
Saopštenje švedskog instituta u obrazloženju dodele nagrade:
„Osnovni značaj kiseonika poznat je vekovima, ali proces prilagođavanja ćelija promenama nivoa kiseonika dugo je ostao misterija. Ovogodišnja Nobelova nagrada nagrađuje rad koji je otkrio molekularne mehanizme koji su uključeni u prilagođavanje ćelija na promenljivo snabdevanje kiseonikom u telu”.[2]
Privatni život[uredi | uredi izvor]
Piter Dž. Ratklif je oženjen Fionom Meri Makdugal 1983. godine.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Sir Peter J. Ratcliffe”. Nobelprize.org. Pristupljeno 17. 10. 2020.
- ^ a b Milan, Milošević. „Nobelova nagrada za medicinu (2019)”. Svet nauke. Pristupljeno 17. 10. 2020.
- ^ „Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu 2019.”. Recipe-cpsa.com. Pristupljeno 17. 10. 2020.[mrtva veza]
