Radio-televizija Vojvodine

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Radio-televizija Vojvodine
Tipradio, televizija i onlajn
ZemljaSrbija
Dostupnostregionalna
Osnivanje29. novembar 1949. god.; pre 74 godine (1949-11-29)
TV stanice
Radijske
stanice
  • RNS 1
  • RNS 2
  • RNS 3
  • Oradio
SedišteKamenički put 45, Novi Sad
VlasnikVlada Republike Srbije
Ključni ljudiGoran Karadžić (generalni direktor)
Datum pokretanja
  • radio: 29. novembar 1949. (1949-11-29)
  • televizija: 26. novembar 1975. (1975-11-26)
Bivša imenaRadio-televizija Novi Sad
Format slikeHDTV 1080i
Veb-sajtwww.rtv.rs

Radio-televizija Vojvodine (RTV; mađ. Vajdasági Rádió és Televízió, hrv. Radio-televizija Vojvodine, slč. Rádio-televízia Vojvodiny, rsn. Радио-телевизия Войводини, rum. Radio-televiziunea Vojvodinei, roms. Radio-televizija Vojvodinaći) regionalni je javni medijski servis građana Vojvodine. Sedište se nalazi u Novom Sadu.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Sedište Radio-televizije Vojvodine, pre i posle NATO bombardovanja 1999.

Radio-Novi Sad osnovan je odlukom Glavnog izvršnog odbora Narodne skupštine Vojvodine 1949. godine. Odluku je pratilo rešenje koje je preciziralo da se radi o „državnom privrednom preduzeću pokrajinskog značaja”. Program je svečano počeo na Dan Republike 29. novembra 1949. i taj se datum slavi kao dan RTV-a. Program radija je od početka koncipiran na pet jezika: srpskohrvatskom, mađarskom, slovačkom, rumunskom i rusinskom.

Radio je takođe imao ulogu propagandnog centra, iz kojeg se odgovaralo na optužbe okolnih zemalja Informbiroa protiv Jugoslavije, vladajuće KPJ i predsednika Republike i Partije, Josipa Broza Tita. Ovaj informativni program bio je namenjen ne samo pripadnicima ovdašnjih nacionalnih manjina (narodnosti), već i slušaocima u zemljama staljinističkog bloka. Da je to bila prevashodna uloga radija, vidi se i iz toga što su 1. septembra 1955. ukinuti programi na srpskohrvatskom (ostala je samo emisija za selo) i rusinskom jeziku (zadržana je jedna muzička emisija), dok je pojačana propaganda „protiv kleveta i dezinformacija” na mađarskom, slovačkom i rumunskom jeziku, a povremeno i na češkom jeziku. Ovo dodatno potvrđuje nameru saveznih vlasti u Jugoslaviji. Radio-Novi Sad je stekao izuzetan ugled u istočnoj Evropi, jer je davao prostora modernoj muzici nesputanoj ideologijom, što u to vreme nije bio slučaj sa stanicama informbiroovskih država. Prijem programa je bio moguć na celom prostoru Vojvodine, preko dana i u susednim zemljama, a noću, zbog povoljne lokacije i čiste frekvencije, povremeno sve do dalekog severa i na jugu čak do polutara. Srpskohrvatski i rusinski program su kasnije, po izglađivanju odnosa sa SSSR-om i većim delom Istočnog bloka, ponovo uvedeni.

Zgrada korišćena posle bombardovanja sedišta

Savet radne zajednice Radio-Novog Sada je 1971. godine doneo odluku o stvaranju samostalne radne jedinice — Televizije Novi Sad. Skupština AP Vojvodine je 1972. donela odluku o prerastanju radija u Radio-televiziju Novi Sad (skraćeno RTNS). Televizijski program je iz novoizgrađenog zdanja na Mišeluku počeo da se emituje 26. novembra 1975. godine. Prvog dana emitovanja data je specijalna emisija o novosadskoj televiziji, a sutradan, 27. novembra, gledaoci na širem području Vojvodine imali su priliku da gledaju prve informativno-političke dnevnike na srpskohrvatskom i mađarskom jeziku. Televizija je u početku emitovala program na pet jezika: srpskohrvatskom, mađarskom, slovačkom, rumunskom i rusinskom, a kasnije i na romskom i ukrajinskom.

Republičkim zakonom iz 1991. godine menja se status elektronskih medija u pravcu njihove centralizacije i podržavljenja. Od radiodifuznih centara na području Republike Srbije, ranijih članica JRT — Radio-televizija Beograd, Novi Sad i Priština — 1. januara 1992. godine formira se Javno preduzeće Radio-televizija Srbije (RTS), koja preuzima sva sredstva pretplate i tehničke kapacitete. Za deo preduzeća, „operativnu jedinicu” za pripremu i proizvodnju radijskog i televizijskog programa, ostao je naziv RTNS, ali je potonja unutrašnja regulativa umnogome derogirala i poslednja od datih prava. Od 2006. godine RTS se deli na dva javna radio-televizijska servisa: Radio-televiziju Srbije sa sedištem u Beogradu i Radio-televiziju Vojvodine sa sedištem u Novom Sadu. RTV je zvanično počela sa radom 26. juna 2006. godine.[1]

Za vreme NATO bombardovanja 1999. godine uništene su zgrade Televizije Novi Sad na Mišeluku. Osoblje je blagovremeno evakuisano, ali je naneta ogromna materijalna šteta. U bombardovanju je takođe uništena ili oštećena većina predajnika radija, iako sama zgrada radija nije stradala. Uništene zgrade televizije nisu obnavljane, već je televizija privremeno premeštena u bivšu zgradu NIS-a u centru grada. Godine 2019. završena je izgradnja novog sedišta na Mišeluku, u koji su se uselili radio i administracija. Televizija se u novu zgradu uselila u januaru 2021. godine.[2]

Jezici[uredi | uredi izvor]

Radio-televizija Vojvodine proizvodi sadržaj na osam jezika: srpskom, mađarskom, hrvatskom, slovačkom, rusinskom, rumunskom, romskom, a od 2011. godine i nemačkom jeziku.

Određene TV emisije su takođe prevedene na znakovni jezik. Pored toga, emituju se i sadržaji koje proizvodi Deutsche Welle na engleskom, titlovan na srpski jezik.

Radio[uredi | uredi izvor]

RTV poseduje sledeće radio-stanice:

  • RNS 1, na srpskom jeziku
  • RNS 2, na mađarskom jeziku
  • RNS 3, na hrvatskom, slovačkom, rusinskom, rumunskom i romskom jeziku
  • Oradio, na srpskom jeziku

Televizija[uredi | uredi izvor]

Trenutne stanice[uredi | uredi izvor]

  • RTV 1, na srpskom jeziku.
  • RTV 2, na srpskom jeziku i jezicima nacionalnih manjina.

Bivše stanice[uredi | uredi izvor]

1999. do 2006.[uredi | uredi izvor]

Pre transformacije u Radio-televiziju Vojvodine, RTNS je, u okviru RTS-a, imala dve stanice:

  • TV Novi Sad 1
  • TV Novi Sad 2

Pre 1999.[uredi | uredi izvor]

Pre NATO bombardovanja, RTNS je imala dva kanala:

  • TV Novi Sad
  • TV Novi Sad plus

Vizuelni identitet[uredi | uredi izvor]

Logo Radio-televizije Vojvodine
1975—2002.
2002—2006.
2007—2011.
2011—danas

Svaka boja na logou označava poseban kanal. Plava označava RTV 1, dok zelena označava RTV 2, žuta RNS 3, narandžasta RNS 2, crvena RNS 1, a ljubičasta veb-sajt.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Obaveštenje zaposlenima RUV u vezi sa programom rešavanja viška zaposlenih Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. maj 2010), Pristupljeno 24. 4. 2013.
  2. ^ „Kako izgleda enterijer novog doma Radio-televizije Vojvodine”. Gradnja (na jeziku: srpski). 2021-06-18. Pristupljeno 2021-06-21. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Dr Dušan Popov, Televizija Novi Sad, Enciklopedija Novog Sada, knjiga 28, Novi Sad, 2007.
  • Dr Dušan Popov, Radio-Novi Sad, Enciklopedija Novog Sada, knjiga 22, Novi Sad, 2003.
  • mr Sanja Bošković i Marijana Ramić, Produkcioni kod P3, Media Art, Novi Sad, 2010.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Radio-televizija Vojvodine na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Радио-телевизија_Војводине&oldid=27554404”