Портал:LGBT/Biografija
Alan Matison Tjuring (engl. Alan Mathison Turing; 23. jun 1912 — 7. jun 1954) je bio engleski matematičar, logičar i kriptograf. Smatra se ocem modernog računarstva - napravio je koncept algoritama koji se danas koristi u svetu, i računanja pomoću Tjuringove mašine, formulišući danas široko prihvaćenu Tjuringovu verziju Čerč-Tjuringove teze, naime, da svaki praktični računarski model ima ili ekvivalentne mogućnosti Tjuringovoj mašini, ili njegove mogućnosti predstavljaju potskup mogućnosti Tjuringove mašine.
Tjuring je bio homoseksualac kada je to bilo nezakonito u Engleskoj, i predstavljano kao mentalna bolest. Osuđen je jer je bio u vezi sa Arnoldom Marejom, i bio je podvrgnut jednogodišnjoj terapiji primanja injekcija estrogena.
Metju Vejn Šepard (engl. Matthew Wayne Shepard) je bio student Univerziteta u Vajomingu koji je mučen i brutalno ubijen blizu Laramija u saveznoj državi Vajoming u oktobru 1998. godine. Napadnut je u noći između 6. i 7. oktobra, a umro je u bolnici u Fort Kolinsu u Koloradu, 12. oktobra od zadobijenih povreda glave. U vrijeme napada imao je 21 godinu. Tokom suđenja svjedoci su rekli da je Šepard napadnut jer je bio homoseksualac. Ubistvo Metjua Šeparda izazvalo je veliku međunarodnu pažnju, i pokrenulo pitanje potrebe donošenja zakona koji bi oštrije sankcionisali zločine iz mržnje.
Natali Kliford Barni (engl. Natalie Clifford Barney, Dejton, Ohajo, SAD 31. oktobar 1876 — Pariz, Francuska, 2. februar 1972) je bila američko-francuska književnica koja je živela, pisala i držala književni salon u Parizu. Pisala je poeziju, memoare i epigrame, ali verovala je da je njen život njeno pravo umetničko delo.
Njen salon, koji je držala preko 60 godina u Parizu, okupljao je pisce i umetnike iz celog sveta, uključujući i neke od najznačajnijih figura francuske književnosti, kao i američke i britanske moderniste. Radila je na promociji ženskog pisanja. Organizovala je „Žensku akademiju“, kao odgovor na ekskluzivno mušku Francusku akademiju, ali je ujedno davala podršku i predstavljala inspiraciju i muškim piscima, kao što su Remi de Gurmon i Truman Kapote. Živela je otvoreno kao lezbijka i počela je da objavljuje ljubavne pesme posvećene ženama pod svojim pravim imenom još 1900.
Ticijano Fero (ital. Tiziano Ferro; rođen 21. februara 1980. u Latini, Italija) italijanski je pevač, tekstopisac, muzički producent i kompozitor. Međunarodnu popularnost stekao je 2001. pesmom Perdono koja je postigla veliki uspeh na evropskim i svetskim top listama, dok je u Italiji stekao status velike zvezde.
Većini svojih albuma pored italijanskog, objavio je i na španskom jeziku, a takođe peva i na engleskom, portugalskom i francuskom jeziku.
U oktobru 2010, na vrhuncu popularnosti, Ferero je javnosti priznao da je homoseksualac, i da je to tajio od javnosti zbog straha za vlastitu karijeru. Međutim njegovo priznanje o privatnom životu nije imalo nikakav negativan uticaj na njegovu dalju karijeru. Šta više, njegov peti po redu solistički album L'amore è una cosa semplice ostvario je platinasti tiraž u Italiji tokom 2012. godine, a iste godine održao je i veliki solistički koncert na potpuno rasprodatom Olimpijskom stadionu u Rimu.
Truman Kapote (engl. Truman Capote; Nju Orleans, 30. septembar 1924 — Los Anđeles, 25. avgust 1984) bio je američki pisac rođen u Luizijani, u gradu Nju Orleansu, a umro u 59. godini u Los Anđelesu.
Najpoznatiji je po romanima Drugi glasovi, druge sobe, Doručak kod Tifanija, Hladnokrvo ubistvo i Uslišene molitve koji su postali sastavni deo američkog književnog kanona dvadesetog veka. Pored književne karijere Kapote je ostao upamćen i po bogatom i intrigatnom životu koji je privlačio tabloide koji su od njega napravili zvezdu sedamdesetih. Godine 2006. snimljen je film prema događajima koji su doveli do pisanja romana Hladnokrvno ubistvo pod jednostavnim naslovom „Kapote“. Ovaj film doneo je Filipu Simoru Hofmanu nagradu Oskar za najbolju glavnu mušku ulogu.
_cropped.jpg)
Harel Skat (hebr. הראל סקעת; Kfar Sava, 8. avgust 1981) izraelski je pevač i tekstopisac. Javnosti izvan Izraela postao je poznat 2010. godine nakon što je predstavljao svoju zemlju na Pesmi Evrovizije u Oslu (Norveška).
Muzikom je počeo da se bavi u najranijem detinjstvu i već sa 6 godina pobedio je na jednom dečijem festivalu u Izraelu. Tokom srednjoškolskog obrazovanja nastupao je kao pevač u lokalnom gradskom bendu, a tokom služenja vojnog roka bio je deo vojničke muzičke grupe. Postaje poznat nakon osvajanja drugog mesta u muzičkom rijaliti takmičenju Zvezda je rođena (Kohav nolad) 2004. godine.
Debitantski album pod naslovom Harel Skat objavio je u julu 2006. Album je ostvario platinasti tiraž, a pesma Ve'at („I ti“) je proglašena za najbolju pesmu te godine u Izraelu. I sledeći album Dmuyot (Brojevi) objavljen u septembru 2009. ostvario je zlatni tiraž i naišao na odličan prijem kod publike.
U decembru 2009. izraelski javni servis IBA izabrao je Skata za predstavnika te zemlje na Pesmi Evrovizije 2010. u Oslu. Harelova pesma Milim (Reči) zauzela je tek 14. mesto u finalu iako je pre samog takmičenja Izrael slovio za glavnog favorita za pobedu.
Tomas Tom Nojvirt (nem. Thomas Tom Neuwirth) čiji je alijas Končita Vurst (nem. Conchita Wurst; rođen 6. novembra 1988. u Gmundenu, Austrija) austrijski je pop pevač. Vurst predstavlja Austriju na Pesmi Evrovizije 2014. u Kopenhagenu gde sa pesmom Rise Like a Phoenix ostvaruje ubedljivu pobedu i svojoj zemlji donosi drugu pobedu u istoriji ovog takmičenja.
Široj austrijskoj javnosti Tom postaje poznat nakon učešća u talent šou Starmanija u kojem je 2007. uspeo da se plasira u finale. Njegova drag persona Končita Vurst pojavljuje se prvi put tokom 2011. uz obrazloženje da na taj način želi da skrene pažnju na sve one koji se nalaze na marginama društva, a posebno na pripadnike LGBT populacije u Austriji i širom Evrope.
Iako termin Wurst na nemačkom označava kobasicu, Tomas je ovaj deo imena izabrao iz dela nemačke fraze Das ist mir doch alles Wurst što u prevodu označava „ne zanima me“, uz obrazloženje da nije važno „ko smo i kako izgledamo, već kakvi smo ljudi“. Ime Končita uzima u znak podrške svojoj drugarici sa Kube.
Končita Vurst učestovuje u rijaliti programu austrijske televizije ORF po nazivom „Najteži posao u Austriji“ gde radi u fabrici za preradu ribe, i u šou programu Divlje devojke gde sa grupom drugih devojaka pokušava da preživi u pustinjama Namibije živeći sa lokalnim plemenima. Zaštitni znak Končite Vurst je pored odličnog glasa i brada.
Završio je školu za modni dizajn u Gracu 2011, a trenutno živi u Beču.
Pesma Rise Like a Phoenix objavljena je tokom marta 2014. godine kao austrijska pesma za Pesmu Evrovizije 2014. i za kratko vreme postala je jedan od favorita na kladionicama. Tokom izvođenja svoje pesme u prvom polufinalu Evrovizije 8. maja Končita je sve vreme bila praćena ovacijama iz publike koja je pevala zajedno sa njom. Nakon ubedljive pobede u polufinalu, Končita je ubedljivo trijumfovala i u finalu i sa 290 bodova donela Austriji drugu pobedu na Pesmi Evrovizije (prvu nakon trijumfa Uda Jirgensa 1966. godine).
_-_Edward_Carpenter.jpg)
Edvard Karpenter (engl. Edward Carpenter; Houv, 29. avgust 1844 — 28. jun 1929) bio je engleski socijalistički pesnik, filozof, antropolog i rani gej aktivista.
Kao jedna od vodećih figura s kraja 19. i početka 20. veka u Britaniji, bio je važan za osnivanje socijalističkog intelektualnog udruženja, Fabian Society, kao i Laburističke partije. Kao pesnik i pisac, bio je blizak prijatelj sa Voltom Vitmanom i Rabindranatom Tagorom i održavao je prepisku sa istaknutim ličnostima svoga doba, kao što su Eni Bezan, Isidora Dankan, Havlok Elis, Rodžer Fraj, Mahatma Gandi, Džejms Keir Hardi, Dž. K. Kini, Džek London, Edmund Morel, Vilijam Moris, Edvard Pis, Džon Raskin i Oviv Šrajner.
Kao filozof objavio je rad Civilisation, Its Cause and Cure, u kome predlaže tezu da je civilizacija samo oblik bolesti kroz koju prolazi ljudsko društvo. Civilizacije, smatra, retko traju duže od hiljadu godina, pre nego što se uruše i nijedno društvo nije uspešno prošlo kroz civilizaciju. "Lek" koji on predlaže je bolja povezanost sa zemljom i sa sopstvenom prirodom. Premda se oslanja na hinduistički misticizam i često se navodi kao "mistički socijalizam", njegova misao prati nekoliko pisaca iz oblasti psihologije i sociologije s početka 20. veka, kao što su Boris Sidis, Sigmund Frojd i Vilfred Troter, koji svi prepoznaju to da društvo stavlja veliki pritisak na pojedince, što rezultira u mentalnim i fizičkim bolestima, poput neuroza i posebno onoga što se tada opisivalo kao neurostenija.
Portal:LGBT/Biografija/9
Portal:LGBT/Biografija/10
Portal:LGBT/Biografija/11
Portal:LGBT/Biografija/12
Portal:LGBT/Biografija/13
Portal:LGBT/Biografija/14
Portal:LGBT/Biografija/15
Portal:LGBT/Biografija/16
Portal:LGBT/Biografija/17
Portal:LGBT/Biografija/18
Portal:LGBT/Biografija/19
Portal:LGBT/Biografija/20
Portal:LGBT/Biografija/21
Portal:LGBT/Biografija/22
Portal:LGBT/Biografija/23
Portal:LGBT/Biografija/24
Portal:LGBT/Biografija/25
Portal:LGBT/Biografija/26
Portal:LGBT/Biografija/27
Portal:LGBT/Biografija/28
Portal:LGBT/Biografija/29
Portal:LGBT/Biografija/30