Saobraćaj u Crnoj Gori

Crna Gora je po svom položaju mediteranska i balkanska zemlja, pa je i glavni saobraćajni pravac u zemlji veza između luka na Jadranu i balkanske unutrašnjosti u zaleđu. Glavna teškoća zemlje je njen veoma izražen planinski karakter i neprohodnost, što je znatno doprinelo sporom razvoju saobraćaja u zemlji.

Crna Gora ima razvijen drumski, železnički, vazdušni i vodni saobraćaj, a glavni grad, Podgorica, je središnji saobraćajni čvor u zemlji.

Železnički saobraćaj[uredi | uredi izvor]

Ukupna dužina železničke mreže u Crnoj Gori je 250 km. U zemlji postoje tri redovne železničke linije. Prva je Bar-Podgorica, druga Podgorica-Bijelo Polje i treća linija Podgorica-Nikšić. Urađena je idejna studija izgradnje nove pruge Pljevlja- Bijelo Polje, duge zavisno od varijante od 59 do 68 kilometara. I drugi krak pruge od Bijelog Polja(Ravne Rijeke) do granice sa Kosovom dužine oko 60 kilometara. Cilj izgradnje pruge je da se Pljevlja koja su bogata rudom povežu sa Lukom Bar i sa Kosovom.

Železnička veza sa susednim zemljama:

Albanija - da
Srbija - da
Bosna i Hercegovina - ne, ranije postojala uskotračna pruga Nikšić- Bileća (1938-1976.kada je ukinuta)
Hrvatska - ne, ranije postojala uskotračna pruga luka Zelenika- Herceg Novi- Igalo- Ćilipi- Cavtat- Uskoplje (1901-1968.kada je ukinuta)

Drumski saobraćaj[uredi | uredi izvor]

Ukupna dužina puteva u Crnoj Gori je 8000 km, od toga 7900 km u čvrstoj podlozi (asfalt, beton). U Crnoj Gori je 13 jula otvorena prva deonica autoputa Bar- Boljare od Smokovaca do Mataševa. Sa druge strane, posebnost Crne Gore je broj tunela i mostova na njenim putevima. Od, 2006. godine, otvoren je tunel Sozina, koji je znatno skratio put između jadranske obale i zaleđa.Mosta preko tjesnaca Verige u Boki Kotorskoj. Radovi na izgradnji auto-puta Bar-Boljare zvanično su počeli 11.05.2015.godine, deonica Smokovac-Uvač-Mateševo, dužine 41 kilometar, sa 45 mostova i vijadukata i 32 tunela. Radove izvodi kineska komapanija "CRBC" i rok završetka je 4 godine. Plan je da se nakon ove deonice nastavi sa gradnjom sledeće deonice Mateševo-Andrijevica, dužine 23 kilometra. Pored ovog autoputa Crna Gora razmatra opciju o jadransko-jonskom koridoru koji bi se pružao od Herceg Novog preko Boko-kotorskog zaliva (most), Budve, Bara (gde bi trebala da bude petlja autoputem A1) do Ulcinja i dalje ka albanskoj granici.

Kroz Crne Goru prolaze sledeći Evropski koridori i njihovi nastavci:

Magistralni put E-65/E-80 – deonica: (Hrvatska)-Igalo-Tivat-Budva-Petrovac na moru- Podgorica-Kolašin-Berane-Rožaje-(Srbija)
Magistralni put E-762 – deonica: (Albanija)-Božaj-Podgorica-Nikšić-Šćepan Polje- (Bosna i Hercegovina)
Magistralni put E-763 – deonica: (Srbija)-Bijelo Polje-Mojkovac-Kolašin
Magistralni put E-851 – deonica: Petrovac na Moru-Bar-Ulcinj- (Albanija)

Vodeni saobraćaj[uredi | uredi izvor]

Crna Gora je pomorska zemlja sa dugom pomorskom tradicijom. Bokelji i Boka Kotorska dobar deo svoje istorije vezuju za more i pomorstvo. Kotor je bio staro pomorsko središte ovog dela Jadrana. Danas je luka sa najvećim značajem za privredu zemlje i privredu Srbije u zaleđu luka Bar. Takođe, postoji redovna pomorska linija feribotom Bar-Bari. Kotor, Tivat, Risan i Zelenika, svi u Boki, su manje luke.

Od slatkih voda (reke, jezera) plovno je Skadarsko jezero i njegova pritoka, Rijeka Crnojevića, oko ušća. Ovaj vid vodnog saobraćaja je slabo razvijen izvodi se najviše na vožnju manjim plovilima (čamci).

Vazdušni transport[uredi | uredi izvor]

U Crnoj Gori postoje dva aerodroma, uvrštena na listu aerodroma sa IATA kodom (IATA Airport Code):

Aerodrom Podgorica - TGD
Aerodrom Tivat - TIV

Postoje i manji aerodromi na severu zemlje i centralnom delu (Berane, Žabljak, Nikšić), ali oni nisu opremljeni za prihvat većih letelica i značajni su na nivou države. Takođe i jedan sportski aerodrom Špiro Mugoša na Ćemovskom polju kod Podgorice.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

*