Ruska dijaspora

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ruska dijaspora
Zastava Rusije
Vladimir Ipatjev
Žorž Gozdinski
Sergej Geogrijevič
Nikola Rosi
Pimen Orlov
Vasilij Fedorovič
Sandra Milovanof
Ukupna populacija
22–39 miliona[1]
 Ukrajina8.334.141 [2]
 Kazahstan3.793.764[3]
 SAD3.072.756[4]
 Belorusija785.084[5]
 Letonija556.422[6]
 Uzbekistan620.000[7]
 Brazil578.000[8]
 Kirgistan500.000[7]
 Estonija342.000[9]
 Kanada500.600 [10]
 Litvanija278.000[11]
 Moldavija259.000[12]
 Nemačka178.600[13]
 Azerbejdžan119.300 [14]
 Turkmenistan142.000[7]
 Francuska115.000
 Ujedinjeno Kraljevstvo100.000
 Argentina100.000
 Tadžikistan79.000[15]
 Gruzija70.000[16]
 Australija67.055[17]
 Paragvaj55.000
 Kuba50.200[18]
 Abhazija22.077
 Republika Srpska177 [19]
 Srbija3.290[20]
Jezici
Ruski jezik
Religija
Dominira pravoslavna, ali ima ateista.
Srodne etničke grupe
Indoevropljani, Sloveni, Istočni Sloveni

Ruska dijaspora je globalna zajednica etničkih Rusa u svetu. Pod ovu grupu ljudi, spadaju oni kojima je ruski maternji jezik, bez obzira da li su etnički Rusi ili, na primer, Belorusi, Tatari ili Jevreji.[21]
Broj etničkih Rusa koji žive van Ruske Federacije procenjuje se na otprilike između 20 i 30 miliona ljudi (u zavisnosti od pojma "etnička pripadnost"), većina njih živi u zemljama bivše Sovjetske unije. Procenjuje se da oko 30 miliona izvornih govornika ruskog jezika živi van Ruske Federacije (u poređenju sa 147 miliona stanovnika u Ruskoj Federaciji).[22]
Najveća prekookeanska zajednica nalazi se u SAD i ona se procenjuje na oko 3 miliona ljudi. Sledeće najveće zajednice ruskih govornika izvan bivšeg Sovjetskog Saveza je u Izraelu, a zatim u Njemačkoj. Pored toga, u Kanadi, Argentini, Brazilu, Paragvaju i Venecueli, nekoliko stotina hiljada građana se identifikuje da je ruskog porekla ili im je maternji jezik ruski.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Prva velika ruska emigracija dogodila se u 17. veku (na primer, Lipovani,[23] koji su migrirali na jug oko 1700. godine). Kasnije su etničke ruske zajednice, kao što su Duhoborci (koji su emigrirali na Zakavkazje od 1841. godine i dalje u Kanadu od 1899), takođe emigrirali kao verski disidenti.

Emigracija iz Sovjetskog Saveza često je podeljena na tri "talasa" emigracije. Valovi su "Prvi talas" ili "Beli talas", koji su krenuli tokom komunističke revolucije 1917. godine i Ruskog građanskog rata. "Drugi talas" se odnosi na migracije tokom i posle Drugog svetskog rata i "Treći talas", koji obuhvata migracije tokom pedesetih, šezdesetih, sedamdesetih i osamdesetih godina 20. veka.[24]
Veliki broj etničkih Rusa emigrirao je nakon Oktobarske revolucije 1917. i Ruskog građanskog rata 1917-1922. Oni koji su emigrirali u tom periodu, postali su poznati kao beli i migranti.[25]
Tokom Drugog svetsko rata, SSSR su uglavnom napuštale izbeglice, sovjetski ratni zarobljenici, istočni radnici ili i antikomunističke oružane jedinice koje su služile pod nemačkom komandom. U neposrednom posleratnom periodu najveće ruske zajednice u emigraciji nastanile su se u Nemačkoj, Kanadi, SAD, Ujedinjenom Kraljevstvu i Australiji.[26]
Emigranti koji su otišli nakon smrti Staljina, ali pre perestrojke, često su grupisani u "Treći talas". Ovi emigranti su uglavnom bili Jevreji, Jermeni, Nemci i drugi narodi koji su živeli izvan bivših granica Ruskog carstva, ali su se našli unutar granica Sovjetskog Saveza.

Početkom devedesetih godina 20. veka, Rusija je doživela jedan od najdramatičnijih perioda u svojoj istoriji. Raspad Sovjetskog Saveza rezultirao je porastom međunarodnih migracija u Rusiju, a veliki broj njih uključuje kretanje stanovništva između Rusije i drugih post-sovjetskih država.[27][28]

Emigracija tokom SSSR[uredi | uredi izvor]

Danas najveće ruske dijaspore van Rusije postoje u bivšim sovjetskim državama kao što su Ukrajina (oko 8 miliona), Kazahstan (više od 3,5 miliona),[29][30] Belorusija (oko milion), Letonija (više od pola miliona), Uzbekistan (oko 650.000) i Kirgistan (oko 500.000-600.000). Situacija sa kojom su se suočile etničke ruske dijaspore široko se razlikovala. U Belorusiji nije postojala nikakva promena u statusu. Dok su u Estoniji i Letoniji, Rusi[traži se izvor] bili označeni strancima ili ne-državljanima, ako nijedan od njihovih predaka nije bio državljanin ovih zemalja pre sovjetske ere i ako nisu tražili državljanstvo Ruske Federacije tokom perioda na koji je bio dostupan.[31]

Rusi u istočnoj Aziji[uredi | uredi izvor]

Rusi su jedna od 56 etničkih grupa koje je zvanično priznala Narodna Republika Kina. Rusi žive uglavnom u zapadnom delu pokrajine Sinkjang, a takođe i u pokrajini Unutrašnja Mongolija i Hejlungđang. Tokom 1920-ih u Harbin je stiglo 100.000 do 200.000 ruskih belih emigranata koji su dolazili iz Rusije. Neki Rusi iz Harbina preselili su se u druge gradove kao što su Šangaj, Peking i Tijenđin. Do tridesetih godina 20. veka šangajska ruska zajednica brojala je više od 25.000 ljudi.[32]

Rusi Sjedinjenim Američkim Državama[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Rusi u Sjedinjenim Američkim Državama

Prvi masovni talas Rusa na prostore SAD dogodio se krajem 19. veka, dok je nakon završetka Prvog svetskog rata, stotine hiljada Jevreja iz Rusije imigriralo u SAD.[33]
Drugi veliki talas iseljavanja Rusa u SAD trajao je u periodu 1917—1922, uoči Oktobarske revolucije i Ruskog građanskog rata, kada se veliki broj znamenitih ljudi iselilo iz Rusije.

Rusi u Finskoj[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Rusi u Finskoj

Finska se direktno graniči sa Rusijom i bila autonomno rusko Veliko vojvodstvo između 1809. i 1917. godine, ali nikad deo Sovjetskog Saveza. U Finskoj oko 30.000 ljudi ima državljanstvo Ruske federacije,[34] i oko 70.000 lica koji pričaju na ruskom jeziku, po popisu iz 2012. godine.[35] Prvi imigracioni talas Rusa na područje današnje Finske, počeo je početkom 18. veka, kada je Finska bila deo Švedske imperije.[36]

Galerija[uredi | uredi izvor]

Znamenitosti[uredi | uredi izvor]

  • Rusko groblje u Austriji
    Rusko groblje u Austriji
  • Ruski teatar u Kini
    Ruski teatar u Kini
  • Ruska pravoslavna crkva u Francuskoj
    Ruska pravoslavna crkva u Francuskoj
  • Ruski kulturni centar u Ukrajini
    Ruski kulturni centar u Ukrajini
  • Ruski imigrantski dom u Njujorku
    Ruski imigrantski dom u Njujorku
  • Ruska crkva u Beogradu
    Ruska crkva u Beogradu

Statistike[uredi | uredi izvor]

  • Države u kojima je ruski službeni, polu-službeni i radni jezik.
    Države u kojima je ruski službeni, polu-službeni i radni jezik.
  • Ukrajinski popis iz 2001. godine i rast ruskog stanovništva na istoku i jugu zemlje
    Ukrajinski popis iz 2001. godine i rast ruskog stanovništva na istoku i jugu zemlje
  • Rusi u Belorusiji, 2019. godine
    Rusi u Belorusiji, 2019. godine
  • Rusi u Gruziji, 2002. godine
    Rusi u Gruziji, 2002. godine
  • Rusi u Kazakstanu, 2019. godine
    Rusi u Kazakstanu, 2019. godine
  • Zastupljenost ruskog jezika u Letoniji, 2011. godine
    Zastupljenost ruskog jezika u Letoniji, 2011. godine

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Anatolьev, Sergeй (29. 9. 2003). „Nas 150 millionov Nemnogo. A moglo bыtь menьše.”. russkie.org. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  2. ^ Popis stanovmištva u Ukrajini 2001.
  3. ^ „(2009 census)”. Arhivirano iz originala 23. 7. 2011. g. Pristupljeno 22. 7. 2012. 
  4. ^ „American FactFinder - Results”. Data Access and Dissemination Systems (DADS). Arhivirano iz originala 12. 02. 2020. g. Pristupljeno 29. 08. 2017. 
  5. ^ „CIA — The World Factbook — Belarus”. Cia.gov. Arhivirano iz originala 15. 10. 2015. g. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  6. ^ „On key provisional results of Population and Housing Census 2011”. Pristupljeno 24. 4. 2013.  Tekst „ Latvijas statistika ” ignorisan (pomoć)
  7. ^ a b v Greenall, Robert (23. 11. 2005). „BBC NEWS. Asia-Pacific. Russians left behind in Central Asia”. BBC News. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  8. ^ „Rossiя-Braziliя”. Brasil-russia.com.br. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  9. ^ „CIA — The World Factbook”. Cia.gov. Arhivirano iz originala 07. 04. 2009. g. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  10. ^ „2006 Census of Canada: Topic-based tabulations”. Pristupljeno 24. 4. 2013. 
  11. ^ „CIA — The World Factbook”. Cia.gov. Arhivirano iz originala 13. 05. 2020. g. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  12. ^ „CIA — The World Factbook”. Cia.gov. Arhivirano iz originala 07. 01. 2019. g. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  13. ^ „Statistisches Bundesamt Deutschland”. Destatis.de. 20. 10. 2008. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  14. ^ [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (7. februar 2012), Pristupljeno 24. 4. 2013.
  15. ^ „CIA — The World Factbook”. Cia.gov. Arhivirano iz originala 31. 03. 2001. g. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  16. ^ „CIA — The World Factbook”. Cia.gov. Arhivirano iz originala 16. 10. 2015. g. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  17. ^ „Australian Bureau of Statistics”. Abs.gov.au. Pristupljeno 22. 7. 2012. 
  18. ^ „Oficialьnaя statistika Kubы za 2002 g”. Cubagob.cu. Arhivirano iz originala 03. 02. 2007. g. Pristupljeno 13. 1. 2012. 
  19. ^ „Rezultati Popisa 2013, Etnička/nacionalna pripadnost, vjeroispovijest, maternji jezik”. Republički zavod za statistiku. Pristupljeno 23. 3. 2017. 
  20. ^ „Migracioni profil Republike Srbije za 2013. godinu” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 29. 8. 2017. g. Pristupljeno 29. 8. 2017. 
  21. ^ „Russian worldwide”. Arhivirano iz originala 02. 09. 2017. g. Pristupljeno 29. 08. 2017. 
  22. ^ native speakers of Russian do not necessarily identify as ethnically Russian; notably, Russian language in Ukraine, 5.5 million native speakers of Russian self-identified as ethnic Ukrainians in the 2000 census (see demographics of Ukraine); in Israel, up to a million Russian speakers may or may not identify as "ethnic Russians" on top of self-identification as Jewish.
  23. ^ „Water world”. The Independent. London. 18. 6. 2005. Arhivirano iz originala 27. 9. 2007. g. Pristupljeno 7. 5. 2010. 
  24. ^ Third wave - Russian migration
  25. ^ Russians, white imigrants
  26. ^ Barnarvi, Eli ed. A Historical Atlas of the Jewish People. New York: Schocken Books, 1992. Print.
  27. ^ Uma A. Segal Professor of Social Work University of Missouri; Doreen Elliott Professor of Social Work University of Texas at Arlington; Nazneen S. Mayadas Professor Emerita University of Texas at Arlington (2009). Immigration Worldwide : Policies, Practices, and Trends: Policies, Practices, and Trends. Oxford University Press. str. 47. ISBN 978-0-19-974167-0. Pristupljeno 1. 9. 2013. 
  28. ^ Russian migration post-soviet Russia
  29. ^ „Čislennostь naseleniя Respubliki Kazahstan po otdelьnыm эtnosam na načalo 2016 goda”. Arhivirano iz originala 25. 06. 2016. g. Pristupljeno 29. 08. 2017. 
  30. ^ Uzbekistan: People: Ethnic Groups. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. jul 2016) World Factbook of CIA
  31. ^ John Pike. „KYRGYZSTAN: Economic disparities driving inter-ethnic conflict”. Pristupljeno 5. 4. 2015. 
  32. ^ „Tales of Old Shanghai - cultures - Russians”. Arhivirano iz originala 28. 9. 2007. g. Pristupljeno 29. 8. 2017. 
  33. ^ Nitoburg, E. (1999). New and newest history. New and newest history (na jeziku: ruski) (3): 34—51. Pristupljeno 8. 5. 2008. 
  34. ^ Tilastokeskus: Ulkomaiden kansalaiset (Statistics Finland: Foreign Citizenship) in Finnish, 2008
  35. ^ „Nearly every tenth person aged 25 to 34 of foreign origin”. Tilastokeskus. Statistics Finland. 27. 9. 2013. Pristupljeno 22. 1. 2017. 
  36. ^ Socmag: Russian Immigrants in Finnish Society Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. jul 2011) 18 November 2007


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Руска_дијаспора&oldid=27709509”