Konstans I
| Flavije Julije Konstans | |
|---|---|
 car Konstans | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Flavije Julije Konstans Avgust |
| Datum rođenja | 320. |
| Mesto rođenja | Elne, Rimsko carstvo |
| Datum smrti | 18. januar 350. |
| Mesto smrti | Vikus Helena, Jugozapadna Galija |
| Porodica | |
| Roditelji | Konstantin Veliki Fausta |
| Dinastija | Konstantinova dinastija |
| Rimski car | |
| Period | 22. maj 337 - 350. |
| Prethodnik | Konstantin Veliki |
| Naslednik | Konstancije II |
Flavije Julije Konstans (rođen između 320. i 323.; umro u februaru 350. godine), bio je rimski car od 337. do 350. godine.[1]
Konstans je bio najmlađi sin Konstantina Velikog i Fauste, njegove druge žene.
Od 337. godine Konstans je vladao zajedno sa svojom braćom Konstancijem II i Konstantinom II. Njegova teritorija bila je Italija, Ilirik i jedan deo Afrike. Već od leta 335. Konstans se spominje pod imenom cezar. Konstantin II. je pokušao 340. da porazi svog mlađeg brata. Do bitke je došlo kod Akvileje i stariji brat je poginuo. Konstans ga je nasledio i zavladao je čitavim Zapadom, ali je ubrzo, zahvaljujući svojoj politici u hrišćanskim sukobima i svom odnosu prema vojsci, zadobio mnogo neprijatelja. Došlo je do pokušaja Magnecija da otme vlast od Konstansa.[2][3]
Borba sa Magnencijem[uredi | uredi izvor]
350. protiv Konstansa se pobunio vojskovođa Magnencije koji je čuvao granicu na Rajni. U početku su Magnencija podržavale samo njegove trupe, ali mu se kasnije pridružila vojska iz čitavog zapadnog dela carstva. Konstans nije imao podrške, izuzev iz svoje neposredne okoline. Stoga je bio prinuđen da pobegne.
No, nije u tome uspeo. Uhvaćen je u jednoj tvrđavi na Pirinejima i tamo je bio ubijen. Konačno, Konstancije II. pobedio Magnencija 353. godine i time ponovo ujedinio Carstvo.
Religiozna politika[uredi | uredi izvor]
Protiv arijanaca i donatista[uredi | uredi izvor]
Konstans je bio otvoreni protivnik donatista i arijanaca. Ipak, 347. i 348. godine Konstans je pokušao da pomiri Pravoslavnu crkvu sa donatistima.
Konstans je bio uvereni hrišćanin. Često je darovao crkve. Prebivao je u Milanu, koji se, zahvaljujući carevoj podršci, razvio u jedan od važnijih gradova Italije. Milano je postao sedište arhiepiskopa i postao je i za crkvene prilike važan grad. `
Pošto je njegov brat Konstancije II, blizak arijancima, proterao glavne pravoslavne episkope sa Istoka, Konstans je otvoreno stao na stranu pravoslavlja, naročito posle sabora u Antiohiji iz 341. godine i još jednog sabora u Rimu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Constans I Roman emperor”. Britannica. Pristupljeno 21. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Constans II”. Ancient History Encyclopedia. Pristupljeno 21. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Constans”. British Museum. Pristupljeno 21. 1. 2021.(jezik: engleski)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
