Tomi Has

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Tomi Has
Tomi Has na Vimbldonu 2017.
Lični podaci
Datum rođenja(1978-04-03)3. april 1978. (46 god.)
Mesto rođenjaHamburg, Zapadna Nemačka
Državljanstvo Nemačka/ SAD[1]
Visina1,88 m
Masa84 kg
PrebivališteBrejdenton, Florida, SAD
Los Anđeles, Kalifornija, SAD
Informacije o karijeri
Pro. karijera1996–2018
IgraDesnom rukom; jednoručni bekhend
TrenerKristijan Groh
Zarada13.609.987 $
ATP profilwww.atpworldtour.com/en/players/tommy-haas/h355/overview
Pojedinačno
Pobede—porazi569—338 (62,73% u glavnim žrebovima Grend slem i ATP turnira, na Letnjim olimpijskim igrama i u Dejvis kupu)
Osvojeni turniri15
Izgubljena finala13
Najbolji plasmanBr. 2 (13. maj 2002)
Uspeh na grend slem turnirima
OP AustralijePF (1999, 2002, 2007)
Rolan GarosČF (2013)
VimbldonPF (2009)
OP SADČF (2004, 2006, 2007)
Ostali turniri
Olimpijske igre Srebro (2000)
Parovi
Pobede—porazi74—86 (46,25% u glavnim žrebovima Grend slem i ATP turnira, na Letnjim olimpijskim igrama i u Dejvis kupu)
Osvojeni turniri1
Izgubljena finala0
Najbolji plasmanBr. 82 (3. februar 2014)
Uspeh na grend slem turnirima — parovi
OP Australije–
Rolan Garos1K (2011)
Vimbldon–
OP SAD3K (2015)
Ostali turniri — parovi
Olimpijske igreČF (2000)
Timska takmičenja
Svetsko ekipno prvenstvoP (1998, 2005)
Dejvis kupPF (2007)
Hopman kupGF (1998, 2005, 2013)
Zvanični veb-sajt
http://www.tommyhaas.com
Ažurirano: 2. jul 2018..
Osvojene medalje
Predstavljajući Njemačka
Tenis
Olimpijske igre
Srebrna medalja — drugo mesto Sidnej 2000. Pojedinačno

Tomas Mario Has (nem. Thomas Mario Haas; rođen 3. aprila, 1978. godine u Hamburgu, Nemačka) je bivši nemačko-američki profesionalni teniser, koji je 13. maja 2002. bio na drugom mestu ATP liste. Osvojio je ukupno 15 ATP turnira u singlu od čega dva masters serije. Has je u četiri navrata igrao u polufinalu Grend slem turnira i to tri puta u polufinalu Otvorenog prvenstva Australije i jednom na Vimbldonu 2009. godine, kada je u četvrtfinalu pobedio srpskog tenisera Novaka Đokovića u četiri seta.[2] Osvajač je srebrne medalje u pojedinačnoj konkurenciji na Olimpijskim igrama u Sidneju 2000.[3]

Juniorska karijera[uredi | uredi izvor]

Najbolji plasman kao junior ostvario je 1995. kada je bio na 11. mestu. Iste godine je zabeležio najznačajniji juniorski rezultat, finale Oranž boula za igrače do 18 godina (izgubio od Marijana Zabalete).[4][5]

Juniorski Grend slem turniri 1993 1994 1995 1996
Otvoreno prvenstvo Australije N N N N
Rolan Garos 1K N 2K ČF
Vimbldon N N 2K N
Otvoreno prvenstvo SAD N N N N

Privatni život[uredi | uredi izvor]

Završio je srednju školu u Brejdentonu na Floridi. Hasov otac Piter (poreklom iz Austrije) je bivši evropski šampion u džudou, a njegov školski drug je bio poznati holivudski glumac i guverner Kalifornije Arnold Švarceneger. Ima dve sestre, Sabine i Karin. 27. januara 2010. dobio je američko državljanstvo u Tampi.[1] Sa glumicom Sarom Foster ima dve ćerke, Valentinu (rođena 14. novembra 2010) i Žozefinu (rođena 11. novembra 2015).[4]

Uživa u golfu, skijanju na vodi i vožnji brzih automobila. Takođe, ljubitelj je američkog rvanja, a omiljeni su mu Andertejker i Stiv Ostin. Navijač je fudbalskih klubova Bajern Minhen i Hamburger.[6]

Finala ATP masters 1000 serije[uredi | uredi izvor]

Pojedinačno: 2 (1–1)[uredi | uredi izvor]

Ishod Br. Godina Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Pobednik 1. 2001. Štutgart Tvrda (d) Belorusija Maks Mirni 6–2, 6–2, 6–2
Finalista 1. 2002. Rim Šljaka Sjedinjene Američke Države Andre Agasi 3–6, 3–6, 0–6

Mečevi za olimpijske medalje[uredi | uredi izvor]

Pojedinačno: 1 (1–0)[uredi | uredi izvor]

Ishod Godina Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Srebro 2000. Olimpijske igre u Sidneju Tvrda Rusija Jevgenij Kafeljnikov 6–7(4–7), 6–3, 2–6, 6–4, 3–6

ATP finala[uredi | uredi izvor]

Pojedinačno: 28 (15–13)[uredi | uredi izvor]

Legenda
Grend slem turniri (0–0)
Završno prvenstvo sezone (0–0)
Grend slem kup (0–1)
Olimpijske igre (0–1)
ATP masters 1000 (1–1)
ATP 500 (4–4)
ATP 250 (10–6)
Finala po podlozi
Tvrda (11–7)
Šljaka (2–4)
Trava (2–0)
Tepih (0–2)
Finala po lokaciji
Otvoreno (9–7)
Dvorana (6–6)
Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat
Finalista 1. 19. oktobar 1997. Lion, Francuska Tepih (d) Francuska Fabris Santoro 4–6, 4–6
Finalista 2. 25. oktobar 1998. Lion, Francuska (2) Tepih (d) Španija Aleks Koređa 6–2, 6–7(6–8), 1–6
Finalista 3. 17. januar 1999. Okland, Novi Zeland Tvrda Holandija Sjeng Šalken 4–6, 4–6
Pobednik 1. 21. februar 1999. Memfis, SAD Tvrda (d) Sjedinjene Američke Države Džim Kurijer 6–4, 6–1
Finalista 4. 25. jul 1999. Štutgart, Nemačka Šljaka Švedska Magnus Norman 7–6(8–6), 6–4, 6–7(7–9), 0–6, 3–6
Finalista 5. 3. oktobar 1999. Minhen, Nemačka Tvrda (d) Ujedinjeno Kraljevstvo Greg Rusedski 3–6, 4–6, 7–6(7–5), 6–7(5–7)
Finalista 6. 7. maj 2000. Minhen, Nemačka Šljaka Argentina Franko Skilari 4–6, 4–6
Finalista 7. 1. oktobar 2000. Sidnej, Australija Tvrda Rusija Jevgenij Kafeljnikov 6–7(4–7), 6–3, 2–6, 6–4, 3–6
Finalista 8. 15. oktobar 2000. Beč, Austrija Tvrda (d) Ujedinjeno Kraljevstvo Tim Henman 4–6, 4–6, 4–6
Pobednik 2. 7. januar 2001. Adelejd, Australija Tvrda Čile Nikolas Masu 6–3, 6–1
Pobednik 3. 26. avgust 2001. Long Ajlend, SAD Tvrda Sjedinjene Američke Države Pit Sampras 6–3, 3–6, 6–2
Pobednik 4. 14. oktobar 2001. Beč, Austrija Tvrda (d) Argentina Giljermo Kanjas 6–2, 7–6(8–6), 6–4
Pobednik 5. 21. oktobar 2001. Štutgart, Nemačka Tvrda (d) Belorusija Maks Mirni 6–2, 6–2, 6–2
Finalista 9. 12. maj 2002. Rim, Italija Šljaka Sjedinjene Američke Države Andre Agasi 3–6, 3–6, 0–6
Pobednik 6. 18. april 2004. Hjuston, SAD Šljaka Sjedinjene Američke Države Endi Rodik 6–3, 6–4
Pobednik 7. 19. jul 2004. Los Anđeles, SAD Tvrda Njemačka Nikola Kifer 7–6(8–6), 6–4
Pobednik 8. 5. februar 2006. Delrej Bič, SAD Tvrda Belgija Gzavje Malis 6–3, 3–6, 7–6(7–5)
Pobednik 9. 26. februar 2006. Memfis, SAD (2) Tvrda (d) Švedska Robin Sederling 6–3, 6–2
Pobednik 10. 30. jul 2006. Los Anđeles, SAD (2) Tvrda Rusija Dmitrij Tursunov 4–6, 7–5, 6–3
Pobednik 11. 25. februar 2007. Memfis, SAD (3) Tvrda (d) Sjedinjene Američke Države Endi Rodik 6–3, 6–2
Pobednik 12. 14. jun 2009. Hale, Nemačka Trava Srbija Novak Đoković 6–3, 6–7(4–7), 6–1
Pobednik 13. 17. jun 2012. Hale, Nemačka (2) Trava Švajcarska Rodžer Federer 7–6(7–5), 6–4
Finalista 10. 22. jul 2012. Hamburg, Nemačka Šljaka Argentina Huan Monako 5–7, 4–6
Finalista 11. 5. avgust 2012. Vašington, SAD Tvrda Ukrajina Aleksandar Dolgopolov 7–6(9–7), 4–6, 1–6
Finalista 12. 18. februar 2013. San Hoze, SAD Tvrda (d) Kanada Miloš Raonić 4–6, 3–6
Pobednik 14. 5. maj 2013. Minhen, Nemačka Šljaka Njemačka Filip Kolšrajber 6–3, 7–6(7–3)
Pobednik 15. 20. oktobar 2013. Beč, Austrija Tvrda (d) Holandija Robin Hase 6–3, 4–6, 6–4
Finalista 13. 9. februar 2014. Zagreb, Hrvatska Tvrda (d) Hrvatska Marin Čilić 3–6, 4–6

Parovi: 1 (1–0)[uredi | uredi izvor]

Legenda
Grend slem turniri (0–0)
Završno prvenstvo sezone (0–0)
ATP masters 1000 (0–0)
ATP 500 (0–0)
ATP 250 (1–0)
Finala po podlozi
Tvrda (1–0)
Šljaka (0–0)
Trava (0–0)
Finala po lokaciji
Otvoreno (0–0)
Dvorana (1–0)
Ishod Br. Datum Turnir Podloga Partner Protivnici Rezultat
Pobednik 1. 16. februar 2009. San Hoze, SAD Tvrda (d) Češka Radek Štjepanek Indija Rohan Bopana
Finska Jarko Nijeminen 		6–2, 6–3

Ostala finala[uredi | uredi izvor]

Timska takmičenja: 2 (2–0)[uredi | uredi izvor]

Ishod Br. Datum Turnir Podloga Partneri Protivnici Rezultat
Pobednik 1. 24. maj 1998. Svetsko ekipno prvenstvo, Diseldorf, Nemačka Šljaka Njemačka Nikola Kifer
Njemačka David Prinosil
Njemačka Boris Beker 		Češka Petr Korda
Češka Slava Dosedel
Češka Danijel Vaček
Češka Kiril Suk 		3–0
Pobednik 2. 21. maj 2005. Svetsko ekipno prvenstvo, Diseldorf, Nemačka Šljaka Njemačka Nikola Kifer
Njemačka Florijan Majer
Njemačka Aleksandar Vaske 		Argentina Gaston Gaudio
Argentina Giljermo Korija
Argentina Giljermo Kanjas
Argentina Huan Ignasio Čela 		2–1[7]

Egzibicioni turniri: 1 (0–1)[uredi | uredi izvor]

Ishod Br. Datum Turnir Podloga Protivnik Rezultat Izvor
Finalista 1. 14. januar 2006. Melburn, Australija Tvrda Sjedinjene Američke Države Endi Rodik 3–6, 6–7(6–8) [8]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b „A Best-Ranked Player for One Country Has Decided to Represent Another”. The New York Times. 27. 8. 2013. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  2. ^ „Đoković eliminisan sa Vimbldona!”. B92. 1. 7. 2009. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  3. ^ „Haas frustrated to miss out on Olympics”. Tennis Head. 16. 7. 2012. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  4. ^ a b „Tommy Haas – bio”. ATP World Tour. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  5. ^ „Tommy Haas – ITF Junior profile”. ITF tennis. Arhivirano iz originala 05. 11. 2013. g. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  6. ^ „Tommy Haas – ITF profile”. ITF tennis. Arhivirano iz originala 13. 07. 2018. g. Pristupljeno 13. 7. 2018. 
  7. ^ „ARAG World Team Cup 2005” (PDF). Pro Tennis Live. Pristupljeno 19. 12. 2017. 
  8. ^ „Roddick prepares for Open with Kooyong victory”. ABC. 14. 1. 2006. Pristupljeno 4. 4. 2017. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Томи_Хас&oldid=26533840”