Bong Džun-ho

Bong Džun-ho
Bong Džun Ho na premijeri filma Okja.
Datum rođenja	(1969-09-14)14. septembar 1969.
Mesto rođenja	Tegu, Južna Koreja
Zanimanje	Direktor, producent, scenarista
Značajni radovi	Memories of Murder, The Host, Snowpiercer, Okja, Parasite
Supružnik	Xung Sun-Jung ​(v. 1995)​
Deca	1

Bong Džun-ho (kor. 봉준호; Tegu, 14. septembar 1969) južnokorejski je filmski reditelj, producent i scenarista. Dobitnik tri Oskara, njegovu filmografiju karakteriše naglasak na društvenim temama, mešanje žanrova, crni humor i nagle promene u tonu.

Prvi put je postao poznat publici i stekao je kult svojim debitantskim rediteljskim filmom, crnom komedijom Barking Dogs Never Bite (2000), pre nego što je postigao i kritičarski i komercijalni uspeh sa svojim narednim filmovima: krimi triler Memories of Murder (2003), čudovišni film Domaćin (2006), naučnofantastični akcioni film Ledolomac (2013) i triler crne komedije Parasite (2019), koji su svi među filmovima sa najvećom zaradom u Južnoj Koreji, a Parazit je takođe i najveći zarada južnokorejskog filma u istoriji.

Biografija

Rani život

Bong je bio najmlađi od četvoro dece. Njegov otac je bio grafički dizajner i nastavnik umetnosti, a deda po majci je bio poznati romanopisac koji je odlučio da se preseli u Severnu Koreju tokom Korejskog rata. Kada je Bong bio u osnovnoj školi, preselio se sa svojom porodicom iz Tegua u Seul. Još u srednjoj školi razvio je interesovanje za film. Zatim se upisao na Univerzitet Jonsei, gde je studirao sociologiju i radio u novinama u kampusu, crtajući karikature koje su podržavale prodemokratski pokret. Posle dvogodišnjeg služenja vojnog roka, diplomirao je 1993. Potom se upisao na Korejsku akademiju filmske umetnosti, gde je iskusio sve aspekte filmskog stvaralaštva. Bong je proveo narednih nekoliko godina doprinoseći na različite načine, uglavnom pisanjem, filmovima drugih reditelja.

Karijera

Bong Džun-ho u Minhenu, na filmskom festu, 2019.

Godine 2000. Bong je režirao svoj prvi igrani film, Flandersui gae (Psi koji laju nikad ne grizu), o univerzitetskom predavaču koji je izgubio psihičko zdravlje od laveža komšijskog psa. Kao i za većinu svojih narednih filmova, pisao je i scenario. Film je dobio pozitivne kritike, ali malo pažnje.

Salinui chueok (2003; Sećanja na ubistvo), zasnovan na predstavi o seriji nerešenih ubistava iz stvarnog života sredinom 1980-ih, bio je veliki hit i osvojio je nagrade na nekoliko korejskih filmskih takmičenja. Bong je zatim doprineo dva antologijska filma, posebno Digital Short Films by Three Filmmakers 2004 (2004), za koji je napravio kratki imitacioni film o čovekovoj silaznoj spirali koji je u potpunosti snimljen sigurnosnim kamerama.

Bongov sledeći film bio je blokbaster Gwoemul (2006; Domaćin), horor film o čudovištu u reci Han koje teroriše stanovnike Seula. Postavio je rekorde na blagajnama u Južnoj Koreji i pohvaljen je na filmskom festivalu u Kanu. Madeo (2009; Majka) opisuje pokušaj majke da dokaže da je njen sin sa intelektualnim teškoćama nevin za ubistvo za koje se čini da je počinio. Snowpiercer (2013), film na engleskom jeziku zasnovan na francuskom grafičkom romanu, osvojio je veliku međunarodnu publiku, kao i pohvale kritike. Predstavljao je naučno-fantastičnu priču u kojoj jedini ljudi koji su preživeli klimatsku katastrofu žive, razdvojeni društvenim klasama, u ogromnom vozu. U filmu se pojavljuju američki glumci Kris Evans, Ed Haris i Oktejvija Spenser i britanski glumci Tilda Svinton i Džon Hert, kao i Bongova uobičajena glumačka ekipa korejskih izvođača. Kasnije je adaptirana kao američka televizijska serija (2020–).

Bong se zatim osvrnuo na zaštitu životne sredine i prava životinja sa Okja (2017), o vezi devojke sa njenom ogromnom genetski modifikovanom svinjom. Otvoren je u Kanu, gde se takmičio za glavnu nagradu. Bongov sledeći film, mračni komični horor film Gisaengchung (2019; Parazit), imao je za cilj da prikaže okrutnost društvene i finansijske nejednakosti sa pričom o siromašnoj porodici koja se infiltrira u bogatu porodicu radeći kao sluge. Mnogi kritičari su ga pozdravili kao remek-delo, osvojio je Zlatnu palmu u Kanu i postao prvi film na stranom jeziku koji je dobio Oskara za najbolji film. Takođe je dobio Oskara za najbolji međunarodni igrani film, a Bong je dobio Oskara za režiju i pisanje scenarija.

Inspiracija i stil

Bong Džun-ho na Berlinskom filmskom festivalu, 2015. godine.

Kao dete, Bong je na korejskoj televiziji gledao Crnog Orfeja (1959), koji je na njega ostavio veliki uticaj. Dok je bio u filmskoj školi, Bong je gledao Katsi trilogiju (1982–2002). Njegova glavna inspiracija potiču od Giljerma del Tora - njegovi omiljeni filmovi del Tora su Đavolja kičma (2001) i Panov lavirint (2006) i Nagisa Ošima, opisujući Ošimu kao „jednog od najkontroverznijih majstora“. Bong je takođe proučavao filmove Martina Skorsezea i naveo ga kao jedan od njegovih glavnih uticaja tokom njegovog govora na prijemu za Oskara za najbolju režiju kada je osvojio za Parazit (2019). Njegov proces kada radi sa glumcima je da ih natera da se osećaju prijatno i da im daje veliku količinu slobode pri izvođenju, čak im omogućava da improvizuju. Bong je prokomentarisao da mu se ne sviđa termin 'režiranje glumaca' jer smatra da je "gluma posao glumca i da je to nešto što ne mogu da režiram".

Najvažniji zaštitni znak Bongovih filmova su njihove iznenadne promene tona (ponekad unutar scena) između drame, mraka i crnog humora. Tokom TIFF-a na Međunarodnom filmskom festivalu u Torontu 2017, Bong je tvrdio:

„ Nikada nisam baš svestan promena tona ili komedije koju primenjujem, nikada ne pomislim 'oh, ton se menja u ovom trenutku ili je smešan u ovoj tački.' Nikada nisam toga svestan tokom snimanja filma ili procesa pisanja scenarija. ”

Bong takođe koristi stvarne lokacije za snimanje ili posebno izgrađene setove u svim svojim filmovima za razliku od zelenih platna, čak i u meri u kojoj snima u kanalizaciji u Seulu za Domaćin (2006); Sećanja na ubistvo (2003) postavila su lokalni rekord po broju lokacija koje je koristila.

Godine 2012. Bong je učestvovao u anketama o filmu Sight & Sound te godine. Održavani svakih deset godina da se izaberu najbolji filmovi svih vremena, savremeni reditelji su zamoljeni da izaberu deset filmova po svom izboru. Bong je izjavio: "Ovi filmovi su imali najveći uticaj na moj lični pogled na bioskop." Njegovi izbori su navedeni u nastavku:

• A City of Sadness (Tajvan, 1989)
• Cure (Japan, 1997)
• Fargo (SAD, 1996)
• The Housemaid (Južna Koreja, 1960)
• Psycho (SAD, 1960)
• Raging Bull (SAD, 1980)
• Touch of Evil (SAD, 1958)
• Vengeance Is Mine (Japan, 1979)
• The Wages of Fear (Francuska, 1953)
• Zodiac (SAD, 2007)

Lični život

Bong je bio član sada nepostojeće Nove progresivne partije. On je takođe izrazio podršku njenoj prethodnici, Demokratskoj laburističkoj partiji.

Bong je u braku sa scenaristom Džung Sun-Jung od 1995. Njihov sin, Hio-min, takođe je reditelj i režirao je veb film Wedding Ceremony (2017).

Bong je od 2009. do 2019. godine u Koreji proglašen za Omiljenog filmskog režisera broj 1 među najuglednijim ličnostima studenata širom zemlje.

Filmografija

Godina	Naziv na engleskom jeziku	Naziv na korejskom jeziku	Distribucija
2000	Barking Dogs Never Bite	플란다스의 개	Cinema Service
2003	Memories of Murder	살인의 추억	CJ Entertainment
2006	The Host	괴물	Showbox
2009	Mother	마더	CJ Entertainment
2013	Snowpiercer	설국열차	CJ Entertainment
2017	Okja	옥자	Netflix
2019	Parasite	기생충	CJ Entertainment
2025	Mickey 17	미키 17	Warner Bros. Pictures

Česti saradnici

Glumci	Barking Dogs Never Bite	Memories of Murder	The Host	Mother	Snowpiercer	Okja	Parasite
Pe Du Na	Da		Da
Bjun Hi-bong	Da	Da	Da			Da
Song Kang-ho		Da	Da		Da		Da
Park He-il		Da	Da
Go Ah-sung			Da		Da
Jung Dže-mun			Da	Da		Da
Kim Roj-ha	Da	Da|
Li Džung-un			Da	Da	Da
Park No-šik		Da	Da
Džon Mi-son		Da		Da
Go Su-hi	Da		Da
Pol Lazar			Da		Da
Tilda Svinton					Da	Da
Čoj Vu-šik						Da	Da