Ženevska konferencija (1954)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ženevska konferencija
Ovaj članak je deo serije o istoriji Vijetnama
Istorija Vijetnama
Antika
Dinastija Hong Bang 2879—258. p. n. e.
Država Aulak 257—179. p. n. e.
Dinastija Čieu 204—111 p. n. e.
Kineska prevlast
Prvi pad Vijetnama 111. p. n. e — 40. n. e.
Pobuna sestara Čing 40—43.
Drugi pad Vijetnama 43—544.
Rana dinastija Li544—602.
Treći pad Vijetnama602—939.
Monarhijsko doba
Dinastija Ngo 939—967.
Dinastija Dinj 968—980.
Rana dinastija Le 980—1009.
Kasna dinastija Li 1009—1225.
Dinastija Čan 1225—1400.
Dinastija Ho 1400—1407.
Četvrti pad Vijetnama 1407—1427.
Kasna dinastija Le 1428—1527.
Dinastija Mak 1527—1592.
Obnovljena dinastija Le 1533—1788.
Dinastija Tejšon 1788—1802.
Dinastija Ngujen 1802—1945.
Kolonijalno doba
Francuska Indokina 1887—1954.
Kohinhina 1862—1949.
Anam 1883—1948.
Tonkin 1883—1948.
Vijetnamsko carstvo 1945.
Republičko doba
Severni Vijetnam 1945—1976.
Privremena centralna vlada 1948—1949.
Podela Vijetnama 1954.
Država Vijetnam 1949—1955.
Južni Vijetnam 1955—1975.
Vijetnamski rat 1955—1975.
Privremena revolucionarna vlada 1969—1976.
Socijalistička Republika Vijetnam1976—danas


Ženevska konferencija (26. april – 20. jul 1954) je bila konferencija koja je održana u Ženevi u Švajcarskoj a čija je svrha bila pokušaj nalaženja načina da se Koreja ujedini i razmatranje mogućnosti za uspostavljanje mira u Indokini.[1][2] Sovjetski Savez, Sjedinjene Države, Francuska, Ujedinjeno Kraljevstvo, i Narodna Republika Kina su bile zemlje učesnice tokom cele konferencije, a predstavnici drugih država koje su bile umešane u ova dva pitanja su učestvovali kada se raspravljalo o odgovarajućim temama.[3] Među ovim zemljama su one koje su poslale svoje trupe preko Ujedinjenih nacija u Koreju i razne zemlje koje su bile umešane u Prvi rat u Indokini između Francuske i Vijetmina.

Deo konferencije o korejskom pitanju je završen bez usvajanja bilo kakvih deklaracija ili predloga. Neki učesnici i analitičari okrivljuju Sjedinjene Države zbog opstrukcije kretanja prema ujedinjenju.[3][4][5]

Kada je reč o Indokini, na Konferenciji je donet skup dokumenata poznat kao Ženevski sporazumi. Ovim dokumentima je Vijetnam podeljen u dve zone, severnu pod upravom Vijetmina, i južnu pod upravom Države Vijetnam, na čijem čelu je tada bio bivši car Bao Đai. „Finalna deklaracija konferencije“ koju je predstavio britanski predsedavajući Konferencije, je nalagala da „opšti izbori“ koji će se održati u julu 1956. dovedu do ujedinjene vijetnamske države. Iako je ovo predstavljeno kao konsenzus, ovaj dokument nisu prihvatili delegati Južnog Vijetnama niti Sjedinjenih Država. Osim toga, na Konferenciji su potpisana tri odvojena sporazuma o prekidu vatre, koji su pokrivali Kambodžu, Laos i Vijetnam.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Young 1991, str. 41.
  2. ^ „Indochina - Midway in the Geneva Conference: Address by the Secretary of State”. Avalon Project. Yale Law School. 7. 5. 1954. Pristupljeno 29. 4. 2010. 
  3. ^ a b „The Geneva Conference”. Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China. 17. 11. 2000. Pristupljeno 29. 4. 2010. 
  4. ^ Hart-Landsberg, Martin (1998). Korea: Division, Reunification, & U.S. Foreign Policy. Monthly Review Press. str. 133-138. 
  5. ^ Kanadski predstavnik, Roning je rekao: Komunisti su došli u Ženevu da pregovaraju.... Mislio sam da sam došao na mirovnu konferenciju.... Umesto toga, težište je bilo u potpunosti na sprečavanju da dođe do mirovnog sporazuma.... Nije bilo izgovora za zatvaranje konferencije bez mirovnog sporazuma. Rezolucija Molotova....je mogla da bude prihvaćena kao osnova za dogovor od strane većine od šesnaest država koje su se borile pod zastavom UN. Halliday, Jon; Cumings, Bruce (1988). Korea, The Unknown War. Pantheon Books. str. 211. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Женевска_конференција_(1954)&oldid=26881309”