Kolumbijski sukob

Kolumbijski sukob
Mesto {{{lokacija}}}

Kolumbijski sukob je počeo sredinom 1960-ih godina i predstavlja asimetrični rat između kolumbijskih vlasti, paravojnih jedinica i kriminalnih organizacija, i levičarskih gerila, kao što su Revolucionarne Oružane Snage Kolumbije (FARC) i vojske Nacionalnog oslobođenja (ELN), koje se bore međusobno, kako bi povećali svoj uticaj na teritoriji Kolumbije.

Sukob je svoje korene imao u dugogodišnjim sporovima oko podele poljoprivrednog zemljišta, a koje su krajem 1940-ih eskalirali u krvave sukobe između pristaša tradicionalno suparničkih kolumbijskih političkih stranaka - konzervativaca i liberala - poznatih kao La Violensija. Iako je glavna gerilska formacija FARC nastala kao oružano krilo Kolumbijske komunističke partije, veliki dio poraženih liberala im je pružio podršku. Sukob je od samih početaka dobio šire dimenzije, pre svega u kontekstu Hladnog rata, s obzirom da su vladu podržavale SAD, a gerilce SSSR i Kuba; sa druge strane je postao jedan od sukoba niskog intenziteta s obzirom da gerilci nisu bili u stanju svrgnuti režim, ali ni režim nije bio u stanju da iskoreni gerilu. To se najčešće tumači time da su levičarski gerilci od samog početka preuzeli nadzor nad zabačenim područjima u kojima se uzgajala koka, odnosno prepoznali proizvodnju i distribuciju kokaina kao glavno sredstvo za finansiranje svoje borbe. Sukob su dodatno zakomplikovale i aktivnosti radikalno desnih paravojnih formacija koje su takođe svoju borbu protiv levičara finansirale na isti način. Sukob, u kome su sve strane, u većoj ili manjoj meri, izvodile ubistva, otmice i druge zločine nad civilima, se povremeno smirivao uz pokušaje pronalaženja političkog rešenja. Oni su kulminaciju postigli u leto 2016. kada su kolumbijska vlada i FARC postigli sporazum o prekidu vatre.

U šezdesetogodišnjem razdoblju je poginulo gotovo 220.000 ljudi, od čega skoro 180.000 civila, među kojima i oko 45.000 maloletnika, a raseljeno je preko 7 miliona ljudi.