Nikola Popović (narodni heroj)
| nikola popović | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Nikola Popović | |||||||||
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 9. decembar 1916. | ||||||||
| Mesto rođenja | Lipa, kod Cetinja, Kraljevina Crna Gora | ||||||||
| Datum smrti | 8. novembar 2005. (88 god.) | ||||||||
| Mesto smrti | Beograd, Srbija, Srbija i Crna Gora | ||||||||
| Profesija | vojno lice | ||||||||
| Porodica | |||||||||
| Supružnik | Vjera Popović | ||||||||
| Delovanje | |||||||||
| Član KPJ od | 1936. | ||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1973. | ||||||||
| Heroj | |||||||||
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | ||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||
Nikola Popović (Lipa, kod Cetinja, 9. decembar 1916 — Beograd, 8. novembar 2005), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 9. decembra 1916. godine, u selu Lipi, kod Cetinja, njegov otac Krsto Zrnov Popović, bio je crnogorski general i jedan od vođa Božićne pobune, 1919. godine, protiv dinastije Karađorđević. Tokom Drugog svetskog rata Krsto je bio vođa kvislinške oružane formacije u ND Crnoj Gori zvane Lovćenska brigada. Grupa Krsta Popovića je bila distancirana od grupacije okupljene oko Sekule Drljevića, ali je ipak bila pod komandom italijanskih okupatora sa zadatkom da se bori protiv partizana u Crnoj Gori, iako su mu sinovi bili u partizanima.
Školovao se u rodnom mestu, zatim Cetinju, pa u Belgiji — gde mu je otac boravio u izbeglištvu. Član Komunističke partije Jugoslavije postao je 1936. godine.
Učesnik je Narodnooslobodilačke borbe od 1941. godine. U Trinaestojulskom ustanku, bio je na čelu gerilskog odreda u borbi za Čeva i učestvovao u borbama za oslobađanje Cetinja. U toku borbe na Sutjesci postavljen je za komandanta bataljona, koji je imao zadatak da obezbedi povratak Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru na okupiranu teritoriju Crne Gore. Po oslobođenju Beograda postavljen je za komandanta beogradske brigade narodne odbrane.
Po oslobođenjy Jugoslavije završio je Vojnu akademiju JNA. Nakon toga je postavljen za načelnika Devete pomorske oblasti, obavljao je dužnosti načelnika katedre KOV-a u Višoj vojnoj pomorskoj akademiji, načelnika katedre operatike u Ratnoj školi JNA sve do 1973. godine, kada je penzionisan u činu general-majora.
Umro je 8. novembra 2005. godine u Beogradu, a sahranjen je u rodnom mestu.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. godine i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vojna enciklopedija (knjiga sedma). Beograd 1974. godina.
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
Narodni heroji iz Cetinja i okoline | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Cetinju i okolini, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Cetinje |  | |
| Bajice | ||
| Velestovo | ||
| Gornji Ceklin | ||
| Ljubotinj | ||
| Rijeka Crnojevića | ||
| ostala mesta | ||
