Nikola Sekulić

nikola sekulić
Nikola Sekulić Bunko
Lični podaci
Datum rođenja	(1911-02-06)6. februar 1911.
Mesto rođenja	Šibenik, Austrougarska
Datum smrti	1. mart 2002.(2002-03-01) (91 god.)
Mesto smrti	Zagreb, Hrvatska
Profesija	pravnik
Delovanje
Član KPJ od	1931.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
Čin	pukovnik u rezervi
Heroj
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja

Nikola Sekulić (Šibenik, 6. februar 1911 — Zagreb, 1. mart 2002) bio je pravnik, učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Hrvatske i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je u težačkoj porodici. Posle završene osnovne škole upisao se u gimnaziju u Šibeniku. Godine 1929. upisao se na Pravni fakultet u Zagrebu. Delovao je u ilegalnim akcijama protiv Šestojanuarske diktature, koje je organizovala Komunistička partija Jugoslavije (KPJ). Zbog svoje aktivnosti, 1931. godine postao je član KPJ.

Učestvovao je u osnivanju Mesnog komiteta KPJ u Šibeniku i radu partijske organizacije. Krajem 1932. i početkom 1933. godine, izvršena je policijska provala u kojoj je, među ostalima, bio uhapšen i Nikola. Pred sudom u Šibeniku bio je osuđen na 22 meseca robije. Nakon izdržane kazne, Sekulić je nastavio studij i dalje se baveći partijskim radom. Godine 1936. u još jednoj policijskoj provali, ponovo je bio uhapšen proveo tri meseca u istražnom zatvoru. Nakon toga je oslobođen optužbe i pušten. Iste godine je završio Pravni fakultet i potom vršio advokatsku pripravničku praksu u Šibeniku i Biogradu na Moru.

Godine 1939. otišao je u Zagreb, ali mu je tamošnja policija uskratila boravak i naredila izgon iz grada. Nakon toga se zaposlio u Beogradu, gde je ostao do 6. aprila 1941. godine. Tamo je pokušao uspostaviti vezu sa partijskom organizacijom, ali nije uspeo da se aktivno uključi u partijski rad, jer je proveravanje njegove aktivnosti dugo trajalo.

Nakon kapitulacije Jugoslavije vratio se u Šibenik, gde je nastavio sa partijskim radom i pripremama za oružani ustanak. Nakon što je nakratko bio uhapšen od italijanske okupacione vlasti, povukao se u ilegalnost. Bio je član Gradskog komiteta KPH, a potom i Okružnog komiteta KPH za severnu Dalmaciju. U avgustu 1941. godine, Okružni komitet ga je poslao na terenski rad u selo Bukovicu.

Godine 1942, Sekulić je postao sekretar Okružnog komiteta KPH za severnu Dalmaciju. Nakon kapitulacije Italije, septembra 1943, postao je član Oblasnog komiteta KPH za Dalmaciju. Nakon toga je uskoro otišao na ostrvo Vis. Godine 1944, postao je načelnik Odeljenja za zaštitu naroda (OZN) za Hrvatsku.

Posle rata je bio član Politbiroa Centralnog komiteta KPH od 1947. do 1963. godine. Član Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije bio je od 1952. do 1978, a član Predsedništva SKJ od 1965. do 1967. godine. Učestvovao je na zasedanju svih posleratnih kongresa SKJ i SKH.

Vršio je i mnoge društveno-političke funkcije:

• ministar pravosuđa u Vladi NR Hrvatske od 1947. do 1949. godine
• ministar narodnog zdravlja Hrvatske od 1949. do 1950. godine
• potpredsednik vlade i predsednik saveta za zakonodavstvo Hrvatske od jeseni 1950. do aprila 1951. godine
• ministar-predsednik Saveta za zakonodavstvo i član Izvršnog veća do decembra 1953. godine
• potpredsednik Sabora NR Hrvatske od 1954. do 1963. godine
• predsednik Prosvetno-kulturnog veća Savezne skupštine Jugoslavije od 1963. godine
• predsednik Ustavnog suda Hrvatske od 1967. do marta 1975. godine
• predsednik Ustavnog suda Jugoslavije od 1975. godine

Bio je zastupnik Sabora SR Hrvatske u svim sazivima od 1946. do 1963. i poslanik u Saveznoj skupštini od 1963. do 1967. godine. Bio je i član Saveta federacije, član Glavnog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Hrvatske i Saveznog odbora SSRN Jugoslavije.

Od 1963. godine bio je i predsednik Univerzitetskog saveta u Zagrebu, predsednik Saveta instituta „Ruđer Bošković“ u Zagrebu, predsednik Odbora nagrade „Vladimir Nazor“ i predsednik Odbora za nagradu „AVNOJ-a“. Od 1967. godine bio je direktor časopisa „Socijalizam“, organa CK SKJ.

Umro je 1. marta 2002. godine u Zagrebu. Sahranjen je na zagrebačkom groblju Mirogoj.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. godine, Ordena narodnog oslobođenja i ostalih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.