Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Manastirska crkva Manastira Papraća
Saborna crkva u Tuzli

Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko čini određeni broj crkvenih opština i parohija Eparhije zvorničko-tuzlanske Srpske pravoslavne crkve, pod nadzorom arhijerejskog namesnika sa sedištem u Tuzli.

Arhijerejsko namjesništvo Tuzlansko čini 27 crkvenih opština i 24 parohije. U namjesništvu službuje 15 parohijskih sveštenika, 1 vojni sveštenik i 2 parohijska đakona.

Namjesništvu administrativno pripadaju i dva manastira: Ozren i Papraća.

Parohije[uredi | uredi izvor]

  • Brijesničko-tumarska parohija Puračić,[1] čine je sela: Donja Brijesnica, Tumare i Gornja Brijesnica.
Crkva Presvete Trojice u Tumarama - gradnja je počela 1930. godine. Crkvu je osveštao episkop zvorničko-tuzlanski Nektarije Krulj 4. oktobra 1936. godine. Živopisan je 1983. godine. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata (1992—1995) crkvu su porušili i zapalili pripadnici Armije BiH 1995. godine. Tada je stradao i živopis hrama, dok je ikonostas tom prilikom izgoreo. Obnovljen je 2005. godine, a nakon obnove osveštao ga je episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije 30. jula 2005. godine. Novi ikonostas izradio je Miladin Cvijanović iz Osječana kod Doboja. U crkvi je prije rata čuvana ruka Svete velikomučenice Marine. Ne zna se tačno kako je dospele do ovoga hrama. Pretpostavlja se da ju je neko od sveštenika iz porodice Popović donio iz Jerusalima. Od 1995. godine mošti se čuvaju u manastiru Svetog Nikolaja na Ozrenu.
  • Dubnička parohija Osmaci,[2] čine je Kalesija i Dubnica i sela: Zolje, Brezik, Jeginov Lug, Zelina Dva i selo Tupković u opštini Živinice.
Crkva Svetih pravednih Joakima i Ane u Dubnici - gradnja je počela 1905. godine, crkvu je osveštao mitropolit zvornički Ilarion Radonić 22. septembra 1912. godine. Oštećen je i oskrnavljen u Drugom svjetskom ratu. Obnova je počela nakon rata i trajala je u periodu od 1945. do 1965. godine. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata (1992—1995) hram zapaljen je i više puta granatiran. Nakon okončanja ratnih sukoba 1995. godine počela je obnova. Zbog velike oštećenosti zvonik hrama je nanovo ozidan. Obnovljenu crkvu osveštao je episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije, 20. jula 2008. godine.
  • Živiničko-Podgajevska parohija Tuzla,[3] čine je Živinice i Banovići i sela: Podgajevi, Đurđevik, Vrnojevići, Dunojevići, Brnjica, Stupari i Krivača.
Crkva Silaska Svetog Duha na apostole u Podgajevima - gradnja je počela 1909. godine. Crkvu je 16. oktobra 1910. godine osveštao mitropolit zvorničko-tuzlanski Ilarion Radonić. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata (1992—1995) hram je devastirala Armija BiH, kada je i ikonostas delimično zapaljen.
  • Jaseničko-Potpećka parohija Špionica[4] čine je sela: Jesenica, Potpeć, Tinja i Srednja Dragunja.
Crkva Svetih apostola Petra i Pavla u Jasenici - gradnja je počela je 6. juna 1986. godine, a iste godine temelje je osveštao episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije. Crkvu je osveštao 24. jula 1988. godine isti episkop.
  • Kakmuška parohija Kakmuž,[5] čini je selo Kakmuž.
Crkva Presvete Trojice u Kakmužu - gradnja je počela 1988. godine prema projektu arhitekte Peđe Ristića iz Beograda. Temelje, kupolske krstove i zvono osveštao je 1989. godine episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije. Gradnja hrama završena je 2000. godine. Nadležni arhijerej Vasilije osveštao je crkvu 29. jula 2001. godine.
  • Kladanjska parohija Tišča,[6] čini je Kladanj sa okolinim selima: Lupoglavo, Jelačići, Obrćevac, Matijevići, Pelemiši, Pepići, Kovačići, Mala Kula, Mladovo, Velika Kula i Pajići.
Crkva Svetog velikomučenika Dimitrija u Kladnju - gradnja je počela 1979. godine i crkvu je 1981. godine osveštao episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata (1992—1995) hram je oštetila Armija BiH 1993. godine. Nakon okončanja ratnih sukoba (1995) počela je obnova hram koja još traje. Bogosluženja se vrše samo na velike praznike, jer je gotovo sav pravoslavni živalj proteran.
  • Loparska parohija Lopare,[7] čini je naselje Lopare.
Crkva Pokrova Presvete Bogorodice u Loparama - gradnja je počela 1991. godine. Temelje je 14. oktobra 1993. godine osveštao episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije. Isti episkop osveštao je crkvu 25. jula 1998. godine.
  • Mačkovac 1. parohija Mačkovac,[8] čine je sela: Pirkovci, Mirosavci, dio Milina Sela (do Babajače), Vukosavci i pola Lopara (lijeva strana glavnom ulicom Cara Dušana do kraja Lopara prema Tuzli).
Crkva Rođenja Presvete Bogorodice u Mačkovcu - gradnja je počela 1913. godine, gde je neimar bio Niko Mitrović iz Tuzle. Nema podataka ko je osveštao temelj hrama 12. jula 1913. godine. Gradnja je završena 1914. godine i po završetku radova crkvu je osveštao mitropolit zvorničko-tuzlanski Ilarion Radonić 26. oktobra 1916. godine. Tokom Drugog svjetskog rata hram su skrnavile ustaše. Nakon rata komunistička vlast je hram pretvorila u zadružni magacin. Tokom svoje istorije crkva je obnavljana nekoliko puta.
  • Mačkovac 2. parohija Mačkovac,[9] čini je deo Lopara (desna strana glavne ulice Cara Dušana do kraja Lopara prema Tuzli), zatim sela: Mačkovac, Jablanica, Kozjak i Konjikovići.
Crkva Rođenja Presvete Bogorodice u Mačkovcu
  • Ozrenska parohija Porječina,[10] čine je sela: Porječina, Brezici, Kaluđerica, Panjik, Stupari i Mičijevići.
Crkva Rođenja Presvete Bogorodice u Porječini - gradnja je počela 1989. godine, da bi zbog ratnih dešavanja u BiH (1992—1995) gradnja hrama je prekinuta. Temelje je osveštao episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije 2003. godine i hram 6. juna 2004. godine.
  • Osmačka parohija Osmaci,[11] čini je Osmaci sa zaseocima Borogovo i Sajtovići, te selo Rakino Brdo sa zaseocima Panduri i Zelina Gornja.
Crkva Presvete Trojice u Osmacima - gradnja je počela 1985. godine prema projektu Pantelije Janjića iz Osmaka. Temelje je osveštao iste godine episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije. Nakon završene gradnje 1989. godine hram su osveštali 10. septembra iste godine mitropolit simferopoljski i krimski Leontije Gudimov iz Ruske pravoslavne crkve i episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije.
  • Papraćka parohija Manastir Papraća,[12] čini je sela: Papraća, Dobrić, Bašići, Kalabače, Vidakovići, Korijen, Gornja Kamenica, Pavlovići, Velika Njiva, Ašćerići, Zidonje, Čevaljuše i Božići.
Manastir Papraća - ne postoji parohijski hram, već manastirska crkva manastira Papraće služi i kao parohijski hram.
  • Petrovljanska parohija Petrovo,[13] čini je opštinsko mesto Petrovo.
Crkva Pokrova Presvete Bogorodice u Petrovu - gradnja je počela je 1990. godine prema projektu arhitekte Branka Pešića iz Beograda. Temelje je osveštao episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije 14. oktobra 1991. godine i hram 27. maja 2001. godine.
  • Piperska parohija Piperi,[14] čine je sela: Piperi, Brusnica, Vakuf, Lukavica, Miladići, Brezje, Visori i Šibošnica.
Crkva Svetog Jovana Krstitelja u Piperima - gradnja je počela 1980. godine. Temelje je osveštao 2. avgusta iste godine episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije i crkvu 8. avgusta 1987. godine. Hram je tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata (1992—1995) oštećen, kada su ga granatirali pripadnici Armije BiH. Obnovljen je 2002. godine.
  • Požarnička parohija Tuzla,[15] čine je sela: Požarnica, Bare, Kovačevo Selo, Vis, Kovačica, Trakilovića Rijeka, Kolimer, Cviljevina, Gajevi i Gojino Brdo.
Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Požarnici - nije poznato kada je počela izgradnja. Hram je osveštao mitropolit zvorničko-tuzlanski Nikolaj Mandić, 26. oktobra 1896. godine. Tokom ratnih sukoba u BiH (1992—1995) crkvu je van ratnih dejstava, minirala Armija BiH iz Tuzle. Tada su srušeni zvonik i oltarska apsida, a ostali je deo crkve ostao u ruševnom stanju. Iz navedenog razloga svetosavski dom je 2004. godine preuređen u bogoslužbeni prostor. Minirani hram je bio živopisan. Kao i živopis tako i ikone na ikonostasu usled miniranja uništene su zajedno sa izuzetno vrednim ikonostasom. Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BiH ovaj hram je proglasila nacionalnim spomenikom kulture. Obnova crkve je obavljena u periodu od 2015. do 2016. godine.
  • Pribojska parohija Priboj,[16] čine je sela: Priboj, Peljave, Lipovice, Brijest, Podgora i Potraš.
Crkva Rođenja Presvete Bogorodice u Priboju - gradnja je počela 1880. godine. Nakon završene gradnje hram je osveštao mitropolit zvornički Dionisije II Ilijević 22. avgusta/4. septembra 1883. godine. Crkva je tokom ratova u 20. veku bila oštećena i oskrnjavljena.
  • Puračićka parohija Puračić,[17] čine je sela: Puračić, Sižje, Milino Selo, Krtova, Smoluća, Treštenica, Jaruške, kao i grad Lukavac sa selima Babice, Mosorovac u kojima danas nema pravoslavnih žitelja.
Crkva Svetog proroka Ilije u Puračiću - gradnja je počela 1895. godine prema projektu dobijenom od Zemaljske vlade u Sarajevu. Temelje hrama osveštao je 16. jula 1895. godine i sam hram 1. oktobra 1896. godine mitropolit zvorničko-tuzlanski Nikolaj Mandić. Prvi put hram je obnavljan 1989. godine. Tokom rata (1992—1995) hram su oskrnavili lokalni muslimani van ratnih dejstava. Od 2006. do 2011. godine izvršena je obnova, a 2011. godine i restauracija ikonostasa.
  • Rastošnička parohija Priboj,[18] čine je sela Rastošnica i Rožanj, te zaseoci Čaklovica, Čaira i Završje.
Crkva Svetog velikomučenika kneza Lazara u Rastošnici - gradnja je počela 1991. godine. Temelje je osveštao nadležni arhijerej Vasilije 11. novembra 1991. godine. Zbog ratnih dešavanja u BiH (1992—1995) gradnja je prekinuta. Crkvu je osveštao episkop zvorničko-tuzlanski Hrizostom 3. avgusta 2014. godine. Pre današnjeg hrama postojao je starija bogomolja koja je potopljena prilikom gradnje veštačkog jezera Sniježnica za potrebe TE „Ugljevik”.
  • Tobutska parohija Tobut,[19] čine je sela Tobut, Labucka i Mezgraja.
Crkva Svetog Jovana Krstitelja u Tobutu - gradnja je počela 1932. godine prema projektu koji je uradio Boško (ne zna se prezime) iz Tuzle. Temelje je osveštao 1936. godine episkop zvorničko-tuzlanski Nektarije Krulj i samu crkvu 6. oktobra 1939. godine.
  • Tuzla 1. parohija Tuzla,[20] čini je zapadni deo grada Tuzle, tj. naselja: Miladije, Krojčica, Ravna Trešnja, Mramor-Marići, Šićki Brod i pola sela Crno Blato.
Saborna crkva Uspenja Presvete Bogorodice u Tuzli - gradnja je počela 1874. godine prema projektu inženjera Antona Linardovića. Mitropolit Dionisije II Ilijević osveštao je hram na praznik Uspenja Presvete Bogorodice 15./28. avgusta 1882. godine.
  • Tuzla 2. parohija Tuzla,[21] čini je istočni deo grada Tuzle i naselja: Ši Selo, Solina, Slavinovići, Simin Han, Čaklovići i pola sela Crno Blato.
Saborna crkva Uspenja Presvete Bogorodice u Tuzli
  • Caparde parohija Caparde,[22] čini je selo Caparde sa zaseocima: Kulina, Čanakčije, Novo Naselje, Vilčevići, Šarci, Matkovac i Oškopice, te selo Snagovo sa zaseocima Kosovača i Jasikovci.
Crkva Svete velikomučenice Marine u Capardama - gradnja je počela 1999. godine. Episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije je osveštao je hram 29. jula 2006. godine.
  • Špionička parohija Špionica,[23] čine je Srebrenik i sela: Špionica, Donje Srnice, Ravnuše, Tinja, Potpeć, Jasenica i Dragunja.
Crkva Uspenja Presvete Bogorodice u Špionici - gradnja je počela 1900. godine. Hram je osveštao mitropolit Ilarion Radonić 1914. godine. Godine 1967. obnovljena je fasada na hramu, a krovni pokrivač je zamienjen bakarnim 1988. godine. U ratu od 1992. do 1995. godine na crkvi su polupani prozori i ispisani razni antisrpski grafiti i poruke pune mržnje. Fasada na južnoj strani hrama i na dve kupole obnovljena je 2009/10. godine. Tokom obnove 20014/15. godine postavljena je nova stolarija na zvoniku i obnovljena je fasada na zapadnom delu hrama.

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Brijesničko - tumarska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  2. ^ „Dubnička parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  3. ^ „Živiničko - Podgajevska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  4. ^ „Jaseničko - Potpećka parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  5. ^ „Kakmuška parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  6. ^ „Kladanjska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  7. ^ „Loparska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  8. ^ „Mačkovac – Hram Rođenja Presvete Bogorodice 1. parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  9. ^ „Mačkovac – Hram Rođenja Presvete Bogorodice 2. parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  10. ^ „Ozrenska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  11. ^ „Osmačka parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  12. ^ „Papraćka Parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  13. ^ „Petrovljanska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  14. ^ „Piperska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  15. ^ „Požarnička parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  16. ^ „Pribojska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  17. ^ „Puračićka parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  18. ^ „Rastošnička parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  19. ^ „Tobutska parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  20. ^ „Tuzla – Saborni hram Uspenja Presvete Bogorodice 1. parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  21. ^ „Tuzla – Saborni hram Uspenja Presvete Bogorodice 2. parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  22. ^ „Caparde”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 
  23. ^ „Špionička parohija”. Arhijerejsko namjesništvo tuzlansko. Pristupljeno 3. 11. 2021. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Архијерејско_намјесништво_тузланско&oldid=27439031”