Портал:Fudbal/Biografija arhiva 2018.
Izabrane biografije [uredi izvor]
Januar[uredi izvor]
Karim Benzema (fr. Karim Benzema; Lion, 19. decembar 1987.) je francuski fudbaler kabilsko-alžirskog porekla, koji trenutno igra za Real Madrid.
Benzema je fudbal počeo da trenira u ekipi Bron teralion iz Brona. Skauti Liona su primetili njegov talenat kada mu je bilo samo devet godina, te su ga doveli u svoju omladinsku školu. Benzema je postigao 38 golova u jednoj sezoni za ekipu Liona do 16 godina a zatim i 12 golova na 14 utakmica za tim do 18 godina. Sve ovo je dovelo do toga da mu trener prve ekipe Pol Le Gen pruži šansu u prvom timu.
Za prvi tim je debitovao 15. januara 2005. protiv Meca. U igru je tada ušao u 77. minutu, Lion je pobedio sa 2-0, a Benzema je asistirao kod drugog pogotka. Pet dana posle toga potpisao je svoj prvi profesionalni ugovor. Tokom naredne dve sezone odigrao je 34 utakmice i postigao je šest golova. Svoj prvi u dresu Liona je postigao protiv Ajačoa, a prvi u Ligi šampiona ja dao protiv Rozenborga.
Februar[uredi izvor]
Teo Džejms Volkot (engl. Theo James Walcott; London, 16. mart 1989) profesionalni je engleski fudbaler koji trenutno igra za Everton, kao i za reprezentaciju Engleske na poziciji krilnog napadača. Poznat je kao jedan od najbržih igrača na planeti.
Fudbalsku karijeru započeo je u Sauthemptonu gde je prvo igrao u mlađim selekcijama, a potom i u prvom timu od 2005. godine za koji je odigrao 21 utakmicu i postigao 4 gola , nakon čega 2006. godine prelazi u Arsenal za 5 miliona engleskih funti. U Arsenalu najveći deo svoje karijere igrao je na poziciji desnog krila, ali je od 2012. počeo da igra i na poziciji centarfora, zbog čega je u sezoni 2012/2013 bio najbolji strelac Arsenala.
30. maja 2006. godine Volkot je debitovao za fudbalsku reprezentaciju Engleske i postao najmlađi igrač koji je u istoriji nastupao za ovu reprezentaciju star 17 godina i 75 dana. 6. septembara 2008. je bio prvi put u startnih 11 na zvaničnoj utakmici u kvalifikacijama za Svetsko prvenstvo protiv reprezentacije Andore, a 10. septembra 2008. je postigao 3 gola protiv reprezentacije Hrvatske, i tako pored toga što su to njegovi prvi golovi za reprezentaciju, Tio Volkot je još jednom ušao u istoriju kao najmlađi igrač reprezentacije Engleske koji je postigao het trik.
Mart[uredi izvor]
_-_%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D0%B8%D1%8F.jpg)
Sergej Milinković - Savić (Ljeida, 27. februar 1995) je srpski fudbaler koji igra za italijanski Lacio.
Milinković-Savić je prošao kroz omladinsku školu Vojvodine. Bio je jedan od igrača iz te generacije koji su igrali za omladinske reprezentacije Srbije i osvojili dve uzastopne titule, zajedno sa Mijatom Gaćinovićem. Shodno tome, Milinković-Savić je 26. decembra 2012. godine potpisao svoj prvi profesionalni ugovor sa Vojvodinom na tri godine.
Milinković-Savić je debitovao u porazu od 3:0 u Jagodini 23. novembra 2013. godine. Prvi gol je dao na utakmici sa Spartakom iz Subotice 9. marta 2014. Ukupno je igrao na 13 prvenstvenih utakmica i postigao tri gola u sezoni 2013/14. Takođe je pomogao Vojvodini da osvoji kup Srbije.
U junu 2014. godine potpisao je petogodišnji ugovor sa belgijskim klubom Genkom i obukao dres sa brojem 20. Debitovao je za klub 2. avgusta 2014. u prvom kolu domaćeg prvenstva protiv Serkl Briža. Milinković-Savić je postigao svoj prvi gol za Genk na meču protiv Lokerena 18. januara 2015. Ukupno je postigao pet ligaških golova u 24 nastupa tokom sezone 2014/15.
April[uredi izvor]
Florin Radučoju (rum. Florin Răducioiu; Bukurešt, 17. mart 1970) bivši je rumunski fudbaler.
Radučoju je započeo profesionalnu karijeru kao fudbaler Dinama iz Bukurešta, nastupao je i u mlađim kategorijama. Trener Mirčea Lučesku mu je pružio priliku da se dokaže na najvišem nivou kada je imao samo 17 godina.
U sezoni 1988/89, Radučoju je postao jedan od glavnih igrača u timu. Imao je impresivan debi u evropskom fudbalu tako što je stigao sa timom do četvrtfinala Kupa pobednika kupova 1988/89 (poraženi od Sampdorije), dok su završili na drugom mestu u ligi. Od 1989. do 1990. godine, Radučoju je bio jedan od najboljih igrača u Rumuniji, a ta godina je bila najvažnija u njegovoj ranoj karijeri. Osvojio je rumunsko prvenstvo i kup (het-trik u finalu protiv Steaue), polufinale kupa kupova 1989/90, gde je Dinamo poražen od belgijskog Anderlehta.
Nakon dve sezone u Seriji A, pridružio se Milanu 1993. godine, ali sa samo sedam odigranih utakmica, postigao je dva gola i osvojio UEFA Ligu šampiona. Godine 1994. otišao je u Španiju gde je igrao za Espanjol.
Maj[uredi izvor]
_juichend,_Bestanddeelnr_927-9293.jpg)
Vujadin Boškov (Begeč kod Novog Sada, 16. maj 1931 — 27. april 2014) je bivši srpski fudbaler i fudbalski trener.
Igrao je u srednjem redu. Kao igrač je odigrao 57 utakmica za jugoslovensku reprezentaciju. Najveći uspeh kao trener doživeo je 1990. godine kada je osvojio Kup pobednika kupova sa Sampdorijom. Takođe je 1981. sa Real Madridom došao do finala Lige šampiona. Osim toga je kao trener osvojio prvenstvo Španije, dva puta španski kup, jednom prvenstvo Italije i dva puta italijanski kup, te jednom prvenstvo Jugoslavije.
Rođen je u selu Begeč blizu Novog Sada u Bunarskoj ulici od oca Boje seoskog kolara i majke Marije. Vujadin je imao starijeg brata koji se zvao Aca i koji je bio šest godina stariji od Vujadina, koji je umro veoma mlad. Takođe Vujadin ima dve mlađe sestre sestru Vericu i sestru Danicu. Vujadin je završio trgovačku akademiju.
Boškov je dres Vojvodine nosio 14 godina. Još kao 15-godišnjak debitovao je za klub u kome se afirmisao. Otkrio ga je legendarni trener Bane Sekulić. Za punih 14 sezona, sve do 1960. godine odigrao je čak 512 utakmica u dresu Vojvodine.
Boškov je bio u sastavu tima koji je igrao prvo finale nacionalnog kupa u istoriji, 1951. godine protiv Dinama, bio je član ekipe koja je ponela titulu vicešampiona Jugoslavije, 1957. godine, i iste godine igrala finale Srednjoevropskog kupa protiv Vašaša.
Juni[uredi izvor]
Oleg Salenko (rus. Олег Анатольевич Саленко, ukr. Олег Анатолійович Саленко, Lenjingrad, 25. oktobar 1969) bivši je ruski i ukrajinski fudbaler koji je igrao na poziciji napadača.
Najpoznatiji je po tome što je uspeo da postigne pet pogodaka na jednoj utakmici Svetskog prvenstva. Taj podvig ostvario je na Svetskom prvenstvu 1994. u SAD na utakmici grupne faze protiv Kameruna, što mu je pomoglo da postane najbolji strelac prvenstva zajedno sa Hristom Stoičkovim.
Salenko je rođen 25. oktobra 1969. u Lenjingradu. Otac mu je ukrajinskog, a majka ruskog porekla. Sebe je smatrao Sovjetom i tako se izjašnjavao. Ponikao je u mlađim kategorijama fudbalskog kluba Družba (Krasnoje Selo) i Smena Lenjingrad.
Debitovao je 17. novembra 1993. za reprezentaciju Rusije u meču kvalifikacija za Svetsko prvenstvo 1994. protiv Grčke u Atini.
Do sada je jedini fudbaler koji je uspeo da postigne pet pogodaka na jednoj utakmici Svetskog prvenstva. Taj podvig je ostvario na Svetskom prvenstvu 1994. u SAD na utakmici grupne faze protiv Kameruna, što mu je pomoglo da postane najbolji strelac prvenstva zajedno sa Stoičkovim, sa 6 pogodaka ukupno.
Juli[uredi izvor]
Alberto Junior Rodrigez Valdelomar (poznatiji kao El mudo) (Lima, 31. mart 1984) je peruanski profesionalni fudbaler, koji igra na poziciji centarhalfa za FK Atletiko Hunior i reprezentaciju Perua.
Rodrigez je započeo svoju karijeru za FK Sporting kristal kada je imao šesnaest godina. Trogodišinji ugovor potpisao je 28. decembra 2006. godine sa FK Braga, a 18. februara 2007. godine odigrao je svoj prvi ligaški meč za Bragu, protiv FK Leirije. Četvorogodišnji ugovor potpisao je sa FK Sporting Lisabon, gde se zbog povreda pojavio na samo 13 utakmica. U julu 2013. godine bio je na pozajmici u FK Deportivo la Korunja.
Rodrigez je 24. jula 2012. godine potpisao ugovor sa FK Rio Ave. Nakon što se vratio u Limu, zaigrao je za Sporting Kristal, Melgar, Universitario de deportes i Atletiko junior.
Za reprezentaciju Perua zaigrao je na kvalifikacijama za Svetsko prvenstvo u fudbalu 2006. godine. Za reprezentaciju Perua zaigrao je na takmičenju Kopa Amerika 2007. godine. Rodrigez je takođe izabran da igra za reprezentaciju na takmičenju Kopa Amerika 2011. godine. Za reprezentaciju Perua igrao je i na Svetskom prvenstvu u fudbalu 2018. godine u Rusiji.
Avgust[uredi izvor]
Zoran „Bata“ Mirković (rođen 21. septembra 1971. u Beogradu) bivši je srpski fudbaler, a danas fudbalski trener.
Mirković je tokom služenja vojnog roka igrao za Radnički iz Svilajnca (sezona 1989/90). Svoju profesionalnu karijeru je počeo u Radu 3. marta 1991. godine (Proleter 2:1 Rad). Mirković je proveo tri sezone u FK Rad kao profesionalni igrač i ukupno odigrao 62 utakmice (pet u sezoni 1990/91, 26 u sezoni 1991/92, i 31 u sezoni 1992/93.) i postigao jedan gol. Njegove dobre partije nisu prošle nezapaženo pa je 1993. godine potpisao za Partizan. Kao igrač beogradskih „crno-belih” za tri sezone je osvojio tri titule (prvenstvo Jugoslavije u sezonama 1993/94. i 1994/95. i Kup Jugoslavije 1993/94.). Nosio je dres sa brojem 2. U Partizanovom dresu je odigrao 82 utakmice (26 u sezoni 1993/94, 29 u sezoni 1994/95, i 27 u sezoni 1995/96) i postigao jedan gol.
Mirković je 1996. godine potpisao ugovor sa Atalantom iz Bergama gde je proveo naredne dve sezone. Bio je veoma popularan kod navijača. Dobre partije u Atalanti nisu promakle Marčelu Lipiju koji ga je 1998. doveo u Juventus. Posle četiri godine Mirković napušta Italiju i odlazi u turski Fenerbahče. Već u prvoj sezoni u Turskoj Mirković je osvojio prvenstvo Turske i igrao u finalu kupa. Tokom druge godine u Feneru nastupao je i u Ligi šampiona. Za tri sezone je odigrao 71 utakmicu i postigao 3 gola.
U januaru 2004. godine Mirković se vratio u Partizan i potpisao ugovor na dve i po godine. U Partizanu je ostao do 2006. kada se zbog konstantnih problema sa leđima oprostio od aktivnog bavljenja fudbalom.
Septembar[uredi izvor]
El Fardu Ben Nabuhan (fr. El Fardou Ben Nabouhane; 10. jun 1989) je komorski fudbaler koji igra na poziciji napadača. Trenutno nastupa za Crvenu zvezdu.
Prve fudbalske korake je napravio u lokalnom klubu RC Barakani i postao je kasnije tek drugi stanovnik Majotea koji je profesionalno počeo da se bavi fudbalom. Napustio je domovinu sa devet godina i otišao u Francusku. Seniorsku karijeru je počeo u ekipi Le Avra, ali je uglavnom vreme provodio u ‘B’ timu. Nakon toga prelazi u manje poznati francuski klub Van gde je za tri sezone odigrao 92 utakmice i postigao 22 gola. Sledeća stanica bila mu je Grčka.
U zemlji Helena prvi trener mu je bio Srbin, bivši strateg Crvene zvezde Ratko Dostanić. Reč je o klubu Verija u kom se Ben zadržao dve sezone. Bio je više nego efikasan, postigao je 25 golova i imao je 13 asistencija. To je bila preporuka da se preseli u najveći grčki klub Olimpijakos. Ipak, u Pireju mesta za momka sa Komorskih ostrva nije bilo. Prvo je poslat na pozajmicu u Levadijakos za koji je 12 utakmica postigao dva gola, a onda je 2016. godine prešao kod Vladana Milojevića u Panionios i bio jedan od najzaslužnijih za povratak Atinjana na evropsku scenu. Na 34 utakmice postigao je devet golova.
Leta 2017. je dobio šansu u prvom timu Olimpijakosa ali ipak nije se naigrao u dresu Atinjana. Nastupio je u tek dve utakmice grčkog prvenstva, isto toliko u Kupu, dok je u kvalifikacijama za Ligu šampiona igrao četiri puta, a u grupi dve utakmice. Postigao je ukupno dva gola, oba protiv Partizana u Beogradu, u kvalifikacijama za Ligu šampiona. U januaru 2018. potpisao je ugovor sa Crvenom zvezdom.
Oktobar[uredi izvor]
Portal:Fudbal/Biografija oktobar 2018
Novembar[uredi izvor]
Milan Pavkov (Begeč, 9. februar 1994) je srpski fudbaler. Igra na poziciji napadača, a trenutno nastupa za Crvenu zvezdu.
Igrao je za FK Novi Sad i Mladost Bački Petrovac, potom se pridružio ČSK Čelarevu u sezoni 2013/14. U prvoj sezoni Pavkov je imao 27 nastupa i postigao 8 golova. Nakon sezone 2014/15. u kojoj je Pavkov bio najbolji strelac Srpske lige Vojvodina sa 18 golova na 27 mečeva, ČSK Čelarevo je izborilo plasman u Prvu ligu Srbije.
U leto 2015. godine je potpisao ugovor sa Vojvodinom. Debitovao je na utakmici protiv Mladosti iz Lučana 9. avgusta 2015. Sporazumno je raskinuo ugovor sa Vojvodinom 2. juna 2016. godine. Ukupno je za novosadski tim odigrao 15 utakmica pri čemu je zabeležio dve asistencije.
Dana 4. jula 2016. godine, Pavkov je potpisao trogodišnji ugovor sa Radničkim iz Niša. Postigao je dva gola protiv Voždovca 10. septembra 2016. godine, bio je proglašen za najboljeg igrača 8. kola Superlige. Takođe je postigao još tri gola do kraja 2016. godine, u mečevima protiv Partizana, Rada i Crvene zvezde.
Početkom 2017. godine, Pavkov je prešao u beogradsku Crvenu zvezdu. Za njega je Crvena zvezda platila 300 hiljada evra Radničkom. Prvu utakmicu za Zvezdu je odigrao protiv Novog Pazara 18. februara 2017. godine. Nakon što je ostatak sezone propustio zbog povrede, Pavkov se vratio u tim sledeće sezone.
Dana 27. jula 2017. godine, Pavkov se vratio u Radnički na jednogodišnju pozajmicu. Tokom 2017. godine u srpskoj Superligi, Pavkov je postigao 23 gola na 33 odigranih mečeva, bio drugi strelac sezone, iza Aleksandra Pešića.
Vratio se u Crvenu zvezdu leta 2018. godine, trener Vladan Milojević mu je pružio šansu da igra. Bio je jedan od boljih igrača na meču protiv Red bul Salcburga kada je Zvezda izborila plasman u Ligu šampiona.
Pavkov je 6. novembra 2018. postigao dva gola za Crvenu zvezdu u pobedi protiv engleskog Liverpula od 2:0 u 4. kolu grupne faze Lige šampiona.
Decembar[uredi izvor]
Marko Gobeljić (Kraljevo, 13. septembra 1992) srpski je fudbaler koji trenutno nastupa za Crvenu zvezdu. Važi za univerzalnog igrača, sposobnog da odigra na većem broju pozicija na terenu.
Gobeljić je fudbalom počeo da se bavi u lokalnoj školi Bubamari 1991, odakle je kasnije prešao u Slogu. Za klub iz rodnog grada kao senior je nastupao u periodu od 2010. do 2014. godine, a nakon svoje prve sezone, u kojoj je sa ekipom osvojio prvo mesto na tabeli u Srpske lige Zapad, plasirao se u drugi stepen fudbalskog takmičenja, Prvu ligu Srbije. U tom takmičenju je, kasnije, odigrao 89 utakmica i postigao 6 pogodaka, dok je tokom sezone 2013/14. na većem broju utakmica nosio kapitensku traku. U svom matičnom klubu Gobeljić je promenio veći broj pozicija na terenu, a najčešće je nastupao kao centralni vezni igrač, ili desni bek.
Prešavši u kruševački Napredak, leta 2014, Gobeljić je potpisao svoj prvi profesionalni ugovor u karijeri. Iste godine debitovao je u Superligi Srbije, ali je po njenom okončanju ispao iz takmičenja, nakon baraža za opstanak sa ekipom Metalca iz Gornjeg Milanovca. Već naredne sezone, klub je ponovo izborio plasman u prvi rang takmičenja, dok je Gobeljić izabran u tim Prve lige Srbije, prema ocenama Sportskog žurnala. Tokom takmičarske 2016/17. treneri Dragan Ivanović i Vuk Rašović Gobeljića su najčešće koristili u napadu, gde je delovao kao polušpic, ili krilo i na taj način zabeležio više golova i asistencija. Po jedan pogodak postigao je i protiv Crvene zvezde i protiv Partizana.
Tokom 2016. i početkom 2017. godine, tadašnji selektor reprezentacije Srbije, Slavoljub Muslin, Gobeljića je pozivao u nacionalni tim sastavljen od igrača iz domaćeg takmičenja, koji je u tom periodu nastupio na susretima sa ekipama Katara i Sjedinjenih Američkih Država.
Leta 2017, pred početak nove sezone, Gobeljić je potpisao trogodišnji ugovor sa Crvenom zvezdom. Iste godine, sa svojim novim klubom izborio je plasman u grupnu fazu Lige Evrope. Trener Vladan Milojević ga je koristio na nekoliko pozicija na terenu, te je između ostalih, na utakmicama protiv Krasnodara, Gobeljić u igru ulazio kao zamena za levog beka. Nešto kasnije, on je svoj prvi Večiti derbi odigrao na istoj poziciji. Po okončanju takmičarske sezone, Gobeljić je nagrađen kao član ekipe koja je osvojila trofej namenjen prvaku Srbije u fudbalu. Početkom naredne sezone, sa timom se plasirao u grupnu fazu Lige šampiona, što je Crvena zvezda uradila po prvi put od kada takmičenje postoji pod tim imenom.
Dana 26. septembra 2018, na utakmici između kruševačkog Napretka i Crvene zvezde, Gobeljić je postigao pogodak koji je ocenjen kao najefektivniji i jedan od najlepših u njegovoj karijeri.