Ljubomir Nešić

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
ljubomir nešić
Lični podaci
Datum rođenja(1918-12-18)18. decembar 1918.
Mesto rođenjaZaječar, Kraljevina SHS
Datum smrti29. septembar 1941.(1941-09-29) (22 god.)
Mesto smrtiSikole, kod Negotina, Srbija
Profesijastudent prava
Delovanje
Član KPJ od1939.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
U toku NOBpolitički komesar
Krajinskog NOP odreda
Heroj
Narodni heroj od14. decembra 1949.

Ljubomir Nešić (Zaječar, 18. decembar 1918 — Sikole, kod Negotina, 29. septembar 1941) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 18. decembra 1918. godine u Zaječaru, od oca Aleksandra i majke Dragice. Osnovnu školu, koju je upisao sa nepunih šest godina dozvolom upravitelja škole završio je u Zaječaru. U rodnom mestu je završio i šest razreda gimnazije, a nakon četvrtog bio oslobođen polaganja nižeg tečajnog ispita kao odličan učenik.[1]

Još kao dečak bio je prinuđen da zbog teškog materijalnog stanja porodice, zajedno sa bratom i sestrom služi u tuđim kućama, a kasnije da daje privatne časove đacima. Bio je član skautskih organizacija „Skaut” i „Soko”.

Godine 1934. sa sestrom Zorom i babom Petrom prelazi za Kragujevac gde Ljuba završava sedmi i osmi razred i veliku maturu. Tu se povezuje sa naprednim studentima Beogradskog univerziteta i aktivno učestvuje u radu literarne đačke družine. Za vreme školskog raspusta proveo je sa drugovima šest nedelja u Francuskoj u organizaciji Udruženja prijatelja Francuske, kao vođa grupe kragujevačke gimnazije, upoznajući se, između ostalog, i sa problemima radnika u ovoj zemlji.[2] Po završetku srednje škole vraća se sa babom i sestrom u Zaječar. Namerava da upiše Vojnu akademiju, ali nije primljen, pa upisuje Pravni fakultet u Beogradu, 1936. godine.

Još kao gimnazijalac, bio je aktivan u redovima revolucionarne omladine, a na fakultetu je nastavio još veću političku aktivnost. Kao jedan od najzapaženijih studenata u mnogobrojnim sukobima sa policijom krajem 1937. izabran je u upravu Udruženja studenata prava u kojoj su i Bajo Sekulić, Bogdan Kapelan, Neda Božinović i Rifat Burdžević. [3]

Godine 1939. godine primljen u Komunističku partiju Jugoslavije (KPJ).

Aktivno je učestvovao u svim akcijama revolucionarnog studentskog pokreta Beogradskog univerziteta. Isticao se svojim govorima na političkim skupovima. Bio je rukovodilac Omladinske sekcije Udruženja Timočana i Krajinaca. Aktivno je radio i s radnicima, organizovao političke skupove i štrajkove. Zbog toga ga je policija više puta hapsila. Kada je, početkom 1940. godine, formiran Okružni komitet KPJ za Zaječar, Ljubomir je izabran za njegovog člana. Najviše se angažovao za stvaranje novih partijskih organizacija.

Da bi obezbedio nesmetan rad i legalni boravak u Negotinu, Ljuba Nešić 4. juna 1941. sklopio je ugovor sa Dobrivojem Nedeljkovićem Donetom o učenju obućarskog zanata, što mu je omogućilo da nesmetano boravi u Negotinu i putuje na relaciji Negotin - Zaječar - Negotin.[4]

Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, radio je na pripremama, organizaciji i dizanju oružanog ustanka. Učestvovao je na sastanku Okružnog komiteta KPJ za Zaječar, 30. juna 1941. godine na Belom Bregu, kada je odlučeno da se formiraju Boljevački, Krajinski i Zaglavski partizanski odred. Posle tog sastanka, aktivno je radio na stvaranju partizanskih odreda u Krajinskom i Negotinskom srezu.

Kada je, 1. avgusta 1941. godine na Šuljevcu kod Metriša, formiran Krajinski partizanski odred, Ljubomir je postavljen za njegovog političkog komesara.

Prve akcije Odreda bile su razoružavanje žandarmerijskih posada na železničkim stanicama Rajac, Tamnič i Brusnik, a zatim zauzimanje sreskog mesta Salaš.

Ljubomir Nešić je poginuo prilikom napada združenih odreda četnika i žandarma, na Krajinski partizanski odred, 29. septembra 1941. godine, na istočnim padinama planine Deli Jovan, kod sela Sikole.

Ukazom Predsedništva AVNOJ-a posthumno je 6. jula 1945. odlikovan Ordenom zasluga za narod prvog reda.[5] Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 14. decembra 1949. proglašen je za narodnog heroja.[6]

Jedna od osnovnih školi u Zaječaru nosi njegovo ime.

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Spomenik borcima Krajinskog partizanskog odreda na Stevanskim livadama
    Spomenik borcima Krajinskog partizanskog odreda na Stevanskim livadama
  • Štab Krajinskog partizanskog odreda na Stevanskim livadama
    Štab Krajinskog partizanskog odreda na Stevanskim livadama
  • Spomen bista u Zaječaru
    Spomen bista u Zaječaru
  • Orden narodnog heroja
    Orden narodnog heroja

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Simeonović Janko (1969). Među prvima, knjiga 1. Zaječar: Novinska ustanova "Timok". str. 44. 
  2. ^ Simeonović Janko (1969). Među prvima, knjiga 1. Zaječar: Novinska ustanova "Timok". str. 48,49. 
  3. ^ Simeonović Janko (1969). Među prvima, knjiga 1. Zaječar: Novinska ustanova "Timok". str. 50. 
  4. ^ Blagojević, Božidar (1988). Negotin i Krajina 1941-1944. Negotin: RO Muzej Krajine i Istorijski arhiv Krajine, Ključa i Poreča. str. 53. 
  5. ^ „Službeni list DFJ 90/45” (PDF). slvesnik.com.mk. 20. 11. 1945. str. 974. 
  6. ^ Narodni heroji 2 1982.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Љубомир_Нешић&oldid=27555224”