Milica Jeftimijević Lilić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Milica Jeftimijević Lilić
Lični podaci
Datum rođenja(1953-08-28)28. avgust 1953. (70 god.)
Mesto rođenjaLovac, kod Banjske, FNR Jugoslavija
NagradePesnička povelja,
Kondir Kosovke devojke,
Car Konstantin
Medalja sa likom Nerona
Srebrno pero koje leti

Milica Jeftimijević Lilić (Lovac, kod Banjske, 28. avgust 1953) srpska je književnica, urednik i tv kritičar.[1]

Školovanje[uredi | uredi izvor]

Završila je 1977. godine Filozofski fakultet, Univerziteta u Prištini, odsek za jugoslovensku književnost i jezik, a magistrirala je na Univerzitetu u Beogradu 1995. godine i stekla zvanje magistar filoloških nauka kod profesora Slobodana Ž. Markovića sa temom „Književno-kritički postupak u delu Sime Cucića“, književno istorijsko mesto.[2]

Profesionalni rad[uredi | uredi izvor]

Od 1986. godine radila je u Prištini na Univerzitetu u zvanju asistenta na predmetu Metodika nastave srpskog jezika na Filološkom fakultetu i profesora više škole na Višoj pedagoškoj školi gde je predavala Metodiku nastave srpskog jezika i Književnost za decu. Bila je sekretar Društva za srpski jezik i sekretar Društva književnika Kosova i Metohije.

Radila je u Radio Prištini kao urednik od 1975. godine kao saradnik, a potom od 1979. do 1986. godine kao stalno zaposleni urednik u Redakciji za kulturu i u Televiziji Priština kao urednik Redakcije za kulturu od 1995. do 1999. godine gde je dala značajan doprinos afirmaciji stvaralaštva, ali je pratila i kulturna zbivanja u zemlji.

Kao aktivan učesnik kulturnog života u Prištini radila je u mnogim žirijima, nastupala na tribinama i recenzirala mnoge značajne knjige koje su tamo nastajale, tako da je njena uloga u kulturnoj istoriji Kosova i Metohije od sedamdesetih godina do 1999. kada je morala napustiti svoj dom, od posebnog značaja. Iz tog perioda ostali su u periodici tog podneblja, njeni mnogi tekstovi, intervjui na stranicama "Jedinstva", "Prištinskog glasnika", na televizijskim trakama, kao i literarni prilozi u "Jedinstvu", "Stremljenjima", "Novom svetu", "Kopči", "Obeležjima"...

Nakon izgona sa Kosova i Metohije, kao samohrana majka devojčica od 14. 16. godina (suprug joj naprasno umire 1992. godine ) dolazi u Beograd gde ulaže velike napore da opstane, bez ikakve institucionalne pomoći, uključuje se u književni i kulturni život sredine.

Donedavno bila je urednik u Televiziji Beograd u Redakciji digitalnog programa, a pre toga je devet godina radila kao urednik u Redakciji za kulturu gde je ostvarila veliki broj emisija i priloga iz oblasti kulture, književnosti i nauke o književnosti. Snimila je 2003. godine serijal „Usudom razvejani“ o sudbini proteranih poznatih srpskih pisaca sa Kosova i Metohije: Pera Stefanović, Radoslav Zlatanović, Aco Rakočević, Radosav Stojanović, Danica Andrejević, Mirko Žarić i drugi.

U okviru serijala "TV feljton", ostvarila je veliki broj projekata u kojima je predstavljen portret najznačajnijih savremenih stvaralaca: Miodrag Pavlović, Ljubomir Simović, Milovan Danojlić, prof. dr Novica Petković (poslednja emisija o ovom velikom naučniku i teoretičaru u kojoj je govorio o susretima sa Uspenskim, Jakobsonom i drugima ), Stevan Raičković, Srba Mitrović, Matija Bećković, Slobodan Rakitić, Momo Kapor, Vladimir Kopicl, Miro Vuksanović, Goran Petrović, Radmila Lazić, Milan Orlić, Novica Tadić, Kajoko Jamasaki, Dragan Jovanović Danilov, Vujica Rešin Tucić, potom poznati svetski stvaraoci : Andrej Voznesenski, Salah Stetije, Manfred Jenihen, Roberto Musapi, Mateja Matevski, Kito Lorenco, Latušinski i drugi.

Od 2006. do 2008. godine bila je na projektu "Duhovne pojave i stvaralaštvo naroda na Kosovu i Metohiji od XV - XVIII" Instituta za srpsku kulturu u Leposaviću, što je rezultiralo nekolikim naučnim radovima koji su popisani u bibliografiji i učešćem na tamošnjim naučnim skupovima. U više navrata učestvovala u radu Filozofsko-književne škole u Kruševcu, radovi u bibliografiji, kao i na drugim naučnim skupovima u zemlji i okruženju. Saradnik je mnogih časopisa i član nekih žirija.[3][4]

Član je Uprave Književnog društva pisaca Kosova i Metohije i član Uprave i potpredsednica Udruženja književnika Srbije.[5]

Živi i stvara u Beogradu, u Srbiji, majka je dve kćeri, Dragane i Ivane.

Bibliografija[uredi | uredi izvor]

  • “Mrak, izbavljenje“ (1995) KOV , Vršac,
  • “Hibernacija“ (1998) KOV, Vršac,
  • „ Putopis kože“ (2003), SKZ, Beograd ,
  • “Čaranje“(2007), poema „Panorama“, Priština, Beograd,[6]
  • „Siže slučaja“, priče, zbirka proze,(2002),“Prosveta“, Beograd,
  • „Odvijanje svitka“ (2009), sabrane i nove pesme, Književno društvo Kosova i Metohije,[7][8]
  • „Misterija ljubavi“ (2011), izabrane ljubavne pesme, Mladenovac,
  • „Kritički temelji i dometi“ (2011) (studija o Simi Cuciću) Banatski kulturni centar, Novo Miloševo,
  • „Žubor uma“ (Il gorgoglio della mеnte)“ (2012) – dvojezično, srpski i italijanski Smederevo,
  • „Tetovaža uma“, (2012)(poezija), Svet knjige, Beograd,[9]
  • “Мозаикот на создателот“ (2012) Struga,
  • „Das mysreium der liebe“ (2012) pesme na nemačkom, Banatski kulturni centar Novo Miloševo,
  • „Po meri mita“, satirična poezija, Binder, Beograd, 2014.
  • „Oči u oči sa sudbinom“, priče, „Filip Višnjić“, Beograd, 2015.[10]
  • „Partenon zvezdama zidan“, poezija, Arka, Smederevo, Stari Kolašin, Zubin Potok, 2015.
  • „Vatra i slovo /Il fuoco e il verbo“, Sekop Edicioni, Korato, Italija, srpsko/italijansko izdanje, 2015.

kao i knjige kritika:

Pesme su joj prevođene na: ruski, italijanski, engleski, francuski, arapski, slovački, bugarski, mađarski, turski, makedonski, nemački i druge jezike. Kritike na: engleski, italijanski, makedonski... Pesme su joj zastupljene u World poetry, almanac 2013, Hadaa Sendo 126 pesnika iz 100 zemalja sveta, objavljenog u Ulan Batoru, u Mongoliji.

Nagrade[uredi | uredi izvor]

Dobitnik je značajnih nagrada i priznanja:

  • Nagrada „Pesnička povelja”, Zvečan.
  • Nagrada „Zmaj Ognjeni Vuk”, za knjigu Čaranje, 2008.
  • Nagrada „Kondir Kosovke devojke”, na Pesničkom pričešću u Gračanici za najbolju pesničku knjigu između dve manifestacije.
  • Nagrada „Bronzani Orfej”, Frankfurt, na međunarodnom festivalu poezije dijaspore za najbolju pesmu.
  • Povelja za životno delo, Oplenac. [11]
  • Medalja sa likom Nerona, Anzi, Italija.
  • Nagrada „Srebrno pero koje leti”, Varna, Bugarska.
  • Nagrada „Zlatna značka” i Nagrada „Zlatni beočug”, za doprinos kulturi Srbije.[12]
  • Nagrada „Citta del Galateo”, u Galatone, region Leće, Italija.
  • Nagrada „Car Konstantin” i Nagrada „Zlatnik cara Konstantina” u Nišu.
  • Nacionalno priznanje za trajni doprinos kulturi.
  • Nagrada za kreativnost Fondacije Naži Najmaan u Libanu... i druge.

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Nova poetika/Biografija”. Arhivirano iz originala 04. 05. 2014. g. Pristupljeno 12. 06. 2014. 
  2. ^ Tvorac grada/Poznati/Milica Jeftimijević Lilić
  3. ^ Knjiga info/žiri Nagrade Miroslav Dereta
  4. ^ Habjanovic/Award of the Association of writers of Serbia(jezik: engleski)
  5. ^ „Udruženje književnika Srbije/Uprava”. Arhivirano iz originala 03. 06. 2019. g. Pristupljeno 15. 06. 2014. 
  6. ^ Books by Milica Jeftimijević Lilić[mrtva veza]
  7. ^ „Svedočenje o prošlosti i sadašnjosti u zbirci pesama Odvijanje svitka Milice Jeftimijević Lilić/Snežana S. Baščarević”. Arhivirano iz originala Proverite vrednost parametra |url= (pomoć) 12. 08. 2013. g. Pristupljeno 29. 06. 2022. 
  8. ^ „Srpska televizija/Odvijanje svitka”. Arhivirano iz originala 28. 03. 2016. g. Pristupljeno 14. 06. 2014. 
  9. ^ Knjižara/Tetovaža uma
  10. ^ Mikro knjiga/Oči u oči sa sudbinom
  11. ^ Glas sa Cera/Oda emociji i intelektu[nepouzdan izvor?]
  12. ^ „Hepi TV/Nagrada "Zlatni beočug"”. Arhivirano iz originala 05. 03. 2016. g. Pristupljeno 14. 06. 2014. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Милица_Јефтимијевић_Лилић&oldid=27487989”