Belorečensk

Koordinate: 44° 45′ 27″ S; 39° 53′ 36″ I / 44.7576° S; 39.8933° I / 44.7576; 39.8933
S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Belorečensk
Belorečensk
Glavni gradski trg
Administrativni podaci
Država Rusija
Federalni okrugJužni FO
Pokrajina Krasnodarska
RejonBelorečenjski rejon
Osnovan1862.
Status grada1958.
Stanovništvo
Stanovništvo‍
 — 2018.52.082
 — gustina1.353,48 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate44° 45′ 27″ S; 39° 53′ 36″ I / 44.7576° S; 39.8933° I / 44.7576; 39.8933
Vremenska zonaUTC+3
Aps. visina120 m
Površina38,48 km2
Belorečensk na karti Rusije
Belorečensk
Belorečensk
Belorečensk na karti Rusije
Belorečensk na karti Krasnodarskog kraja
Belorečensk
Belorečensk
Belorečensk na karti Krasnodarskog kraja
Ostali podaci
Poštanski broj353290
Pozivni broj+7 86155
OKATO kod03 406
OKTMO kod03 608 101 001
Veb-sajt
http://www.gorodbelorechensk.ru/

Belorečensk (rus. Белореченск) zvanični je grad na jugu evropskog dela Ruske Federacije. Nalazi se na jugu Krasnodarske pokrajine i administrativno pripada njenom Belorečenjskom rejonu čiji je ujedno i administrativni centar. Zvaničan status grada ima od 1958. godine.

Prema statističkim podacima Nacionalne statističke službe Rusije za 2018. u gradu je živelo 52.082 stanovnika i četrnaesti je po veličini grad u Pokrajini.

Geografija[uredi | uredi izvor]

Grad Belorečenjsk se nalazi u južnom delu Krasnodarskog kraja, na mestu gde se severna podgorina Velikog Kavkaza postepeno spušta ka aluvijalnoj Zakubanjskoj ravnici. Grad se nalazi na obalama reke Belaje, na mestu gde ona prima svoju najvažniju pritoku Pšehu, na oko 80 kilometara jugoistočno od pokrajinske prestonice Krasnodara, odnosno na oko 27 kilometara severozapadno od grada Majkopa, prestonice Adigeje.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Gradska Uspenjska crkva iz 1892. godine.

Sve do druge polovine XIX veka na mestu savremenog grada nalazilo se čerkesko naselje Šithala (adig. Шытхьалэ). Po okončanju Kavkaskih ratova i uspostavljanjem konačne ruske vlasti na tom području najveći deo lokalnog stanovništva je deportovan, a umesto njih naseljene su kozačke porodice. Pripadnici 42. kozačkog pešadijskog puka su početkom 1862. na tom mestu osnovali manje vojničko utvrđenje, koje je u narednih nekoliko meseci pretvoreno u stanicu Belorečenjsku. U početku je stanica administrativno pripadala Majkopskom odelu Kubanjske oblasti .

Dve godine po osnivanju, 1864, u stanici je živelo 1.415 stanovnika, a u narednih dvadesetak godina taj broj se utrostručio. Godine 1910. kroz stanicu je prošla železnička pruga na liniji Armavir-Tuapse, a njena gradnja dovela je do intenzivnijeg razvoja industrije i trgovine u naselju i njegovoj okolini. Privredni uzlet pratio je i ubrzan porast broja stanovnika, pa je tako 1913. u stanici živelo nešto preko 21.000 žitelja.

Početkom juna 1924. stanica Belorečenjska postaje administrativni centar novouspostavljenog Belorečenjskog rejona. Zvaničan status grada dobija 28. maja 1958. godine, a tokom novembra 1979. postaje gradom pokrajinske subordinacije.

Odlukom lokalnih vlasti od 29. maja 2007. zvanično su usvojeni gradski simboli − grb i zastava.

Demografija[uredi | uredi izvor]

Prema statističkim podacima sa popisa stanovništva iz 2010. u gradu je živelo 53.892 stanovnika, što je za oko petstotinjak žitelja manje u odnosu na popis iz 2002. godine. Trend blagog pada broja stanovnika nastavljen je i u narednom periodu, pa je tako prema procenama iz 2018. u gradu živelo 52.082 stanovnika.[1] Etničku osnovu u gradu čine Rusi sa udelom u ukupnoj populaciji od oko 84%, dok su najveće manjinske zajednice Jermeni sa oko 10% i Ukrajinci sa 1,4%.

Kretanje broja stanovnika
1926.1939.1959.1970.1979.1989.2002.2010.2018.
14.94719.82635.86435.97042.96051.177[2]54.028[3]53.892[4]52.082

Po broju stanovnika grad Belorečenjsk se 2017. nalazio na 315. mestu među 1.112 zvaničnih gradova Ruske Federacije.

Međunarodna saradnja[uredi | uredi izvor]

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Zgrada glavne železničke stanice
    Zgrada glavne železničke stanice
  • Fontana u gradskom parku
    Fontana u gradskom parku
  • Crkva Cvetog Pokrova
    Crkva Cvetog Pokrova
  • Detalj iz gradskog parka
    Detalj iz gradskog parka
  • Centralni gradski trg
    Centralni gradski trg

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Ocenka čislennostь naseleniя na 1 яnvarя 2018 goda po municipalьnыm obrazovaniяm Krasnodarskogo kraя”. Arhivirano iz originala 03. 04. 2018. g. Pristupljeno 2. 4. 2018. 
  2. ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012. 
  3. ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012. 
  4. ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Belorečensk na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Белореченск&oldid=26934380”