Milorad Nikolić Švaba
| milorad nikolić | ||
|---|---|---|
 Milorad Nikolić, zvani Švaba | ||
| Lični podaci | ||
| Datum rođenja | 1885. | |
| Mesto rođenja | Trnovo polje, kod Uba, Kraljevina Srbija | |
| Datum smrti | 1. avgusta 1955. godine | |
| Mesto smrti | Crvena Jabuka, kod Uba, NR Srbija, SFR Jugoslavija | |
| Profesija | zemljoradnik i rabadžija | |
| Delovanje | ||
| Učešće u ratovima | Prvi svetski rat | |
| Služba | Vojska Kraljevine Srbije 1912 — 1920. | |
| Čin | rezervni kaplar | |
| Odlikovanja |
| |
Milorad Nikolić Švaba (Trnovo polje, kod Uba, 1885 — Crvena Jabuka, kod Uba, 1. avgusta 1955), bio je zemljoradnik i rabadžija, te učesnik Prvog svetskog rata. Nosilac je Zlatnog vojničkog ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima, kao i još nekoliko odlikovanja i priznanja.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Milorad Nikolić, rođen je 1885. godine u Trnovom polju kod Uba, od oca Milana i majka Stane (rodom iz susedne Bogdanovice), poljoprivrednici slabog imovnog stanja. Rođen je i odrastao na periferiji Uba. Završio je osnovnu školu u Ubu i bavio se poljoprivrednom proizvodnjom.
Ratno iskustvo[uredi | uredi izvor]
Kao redov V pešadijskog puka „Kralja Milana“ učestvovao je u svim ratovima od 1912. do 1918. godine i počinio više junačkih podviga. Zarobio je veću grupu austrougarskih vojnika i za to bio odlikovan Zlatnim vojničkim ordenom Karađorđeve zvezde sa mačevima, o čemu je objavljen i ukaz FAO br.11124. Imao je još dva odlikovanja i više ratnih spomenica. Zarobljen je 1915. godine i interniran u Nemačku u zarobljeništvo, gde je ostao do završetka Prvog svetskog rata. Pošto je u Nemačkoj naučio nemački jezika i često pričao o utiscima koje je stekao u Nemačkoj Ubljani su ga prozvali „Švaba“. Zahvaljujući znanju nemačkog jezika tokom Drugog svetskog rata spasio je veću grupu žitelja Uba i okoline koje su Nemci nameravali da streljaju.
Bavio se rabadžijskim poslovima i uglavnom za ubske trgovce prevozio razne vrste roba od Beograda, Obrenovca, Valjeva i Šapca do Uba i natrag. Bio je veoma dobar čovek, veliki šaljivdžija i boem. Kad bi bio „zagrejan“ tokom Drugog svetskog rata umeo je da zapevao „Nema zore, nema belog dana, bez naših partizana“. Zbog toga je pritvaran, saslušavan i upozoravan da to više ne čini.
U braku sa Ankom Belovuković, domaćicom iz Uba, imao je osmoro dece – po četiri sina i kćeri. Muška deca su im rano pomrla a iza kćerki je ostalo brojno potomstvo.
Milorad Nikolić, umro je 1. avgusta 1955. godine u svom u Ubu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Tamnavci - Nosioci Karađorđeve zvezde. str. 136-137.” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 09. 03. 2016. g. Pristupljeno 15. 09. 2015.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Arhiv Vojno-istorijskog instituta, Beograd, Dosije Milorad Nikolić Švaba
- Arhiv Jugoslavije, Beograd, Fond Kraljevog dvora, Zbirka podataka nosilaca ordena Belog orla i Karađorđeve zvezde sa mačevima;
- Vlahović, 1990, 435; Radojčić, 2007a, 102;
