Radoviš

Radoviš mkd. Радовиш
Središte Radoviša
Zastava Grb
Administrativni podaci
Država	Severna Makedonija
Opština	Radoviš
Stanovništvo
— (2002)	16.223
Geografske karakteristike
Koordinate	41° 38′ 18″ S; 22° 27′ 53″ I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	380 m
Radoviš Radoviš na karti Severne Makedonije
Ostali podaci
Poštanski broj	2420
Pozivni broj	(+389) 032
Registarska oznaka	RA
Veb-sajt	www.radovis.gov.mk

Radoviš (mkd. Радовиш) ili Radovište, je grad u Severnoj Makedoniji, u istočnom delu države, podno planine Plačkovice. Radoviš je sedište istoimene opštine Radoviš.

Geografija

Grad Radoviš je smešten u istočnom delu Severne Makedonije. Od najbližeg većeg grada, Strumice grad je udaljen 30 km severno, a od glavnog grada Skoplja 125 km jugoistočno.

Reljef: Radoviš se nalazi u istorijskoj oblasti Strumica. Naselje je položeno u Strumičko-Radoviškoj kotlini, na približno 380 m nadmorske visine. Severno od grada izdižu se planina Plačkovica, a istočno Maleševske planine, dok se na jugu diže planina Smrdeš.

Klima u Radovišu je blaži oblik kontinentalne klime usled uticaja sa Egejskog mora (žarka leta).

Vode: Kroz Radoviš protiče Stara Reka, koja deli grad na zapadni i istočni deo. 10 km južno od grada Stara reka gradi reku Strumicu.

Istorija

Iako je područje grada bilo naseljeno u vreme praistorije i aktivno za vreme antike prvi pomen današnjeg naselja vezan je srednji vek. U 11. veku grad se prvi put pominje kao naselje Radoviston u okviru Ohridske arhiepiskopije.

Car Uroš Nejaki darovao je 1366. godine Radoviš sa 14 okolnih sela manastiru Hilandaru. Radoviš je 1371. godine držala srpska velikaška porodica Dejanovića.

Tokom osmanske vladavine Radoviš dobija odlike tipične turske kasabe. Krajem 19. veka Radovište je sedište opštine (kaze) u okviru Solunskog sandžaka. Naselje je bilo etnički mešovito, sa turskom većinom i slovenskom manjinom.

U mestu "Radoviću" radila je srpska narodna škola 1867. godine, da bi kasnije prestala.

Prvim balkanskim ratom 1912. godine Radoviš je priključen Bugarskoj, ali je već 1913. godine, nakon Drugog balkanskog rata, pripojeno Kraljevini Srbiji. Za vreme Prvog svetskog rata, između 1915. i 1918. godine, grad su okupirali Bugari. Od 1918. godine, grad je u sastavu Kraljevine SHS. Gradić je počeo da dobija izgled koji je u osnovi zadržao i danas.

Za vreme Drugog svetskog rata, od 1941. do 1944. godine, Radoviš su ponovo okupirali Bugari. Od 1944. do 1991. godine grad je u sastavu SFRJ, a od 1991. godine u sastavu Severne Makedonije.

Stanovništvo

Radoviš zimi

Radoviš je prema poslednjem popisu iz 2002. godine imalo 16.223 stanovnika. Ovo je 2,5 puta više nego početkom 20. veka.

Etnički sastav: Tokom osmanskog razdoblja, Radoviš je bio etnički mešovito naselje. Krajem 19. veka je brojao oko 6 hiljada stanovnika, sa turskom većinom (65%), slovenskom manjinom (30%) i nešto Cigana.

Po poslednjem popisu iz 2002. godine etnički sastav bio je sledeći:

Nacionalnost	Ukupno
Makedonci	13.991 (86,2%)
Turci	1.927 (11,9%)
Romi	181 (1,1%)
Srbi	60
Vlasi	20
Albanci	1
Bošnjaci	1
ostali	42

Veroispovest: Većinska veroispovest mesnog stanovništva je pravoslavlje, a manjinska islam.

Privreda

Pogled na Radovište

Radoviš je privredno središte istočnog dela Severne Makedonije. Naselje je poznato po rudniku Bučim, gde se vadi bakar, zlato i srebro. U gradu je prisutna i „mala privreda“, a okolina je poznat poljoprivredni kraj.

Galerija

• 
  Gradska pešačka ulica
• 
  Crkva svete Trojice u Radovišu
• 
  Glavni gradski bulevar
• 
  Gradski kulturni centar

Poznate ličnosti

• Anastasije Strumički

Vidi još

• Opština Radoviš

Spoljašnje veze

• Popis u Severnoj Makedoniji 2002. — Knjiga 10.
• www.krivapalanka.gov.mk www.krivapalanka.gov.mk Zvanična stranica Opštine Radovište