Drago Flis
| drago flis | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) Drago Flis Strela | |||||||||
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 14. avgust 1921. | ||||||||
| Mesto rođenja | Blanca, kod Krškog, Kraljevina SHS | ||||||||
| Datum smrti | 4. mart 2019. (97 god.) | ||||||||
| Mesto smrti | Ljubljana, Slovenija | ||||||||
| Profesija | društveno-politički radnik | ||||||||
| Delovanje | |||||||||
| Član KPJ od | januara 1942. | ||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1941—1945. | ||||||||
| Čin | potpukovnik | ||||||||
| Heroj | |||||||||
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | ||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||
Drago Flis — Strela (Blanca, kod Krškog, 14. avgust 1921 — Ljubljana, 4. mart 2019) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SR Slovenije i SFR Jugoslavije i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 14. avgusta 1921. u selu Blanci, kod Krškog. Njegov otac Anton je radio na železnici, pa se zbog toga porodica preselila u mesto Hoče, kod Maribora, gde je bio postavljen za šefa železničke stanice. Drago je gimnaziju završio 1939. u Mariboru, a nakon toga je upisao Medicinski fakultet u Ljubljani. Njegove studije je u četvrtom semestru prekinuo početak Drugog svetskog rata u Jugoslaviji, 1941. godine. Posle okupacije Ljubljane, on se vratio u rodno mesto i tu se povezao sa Narodnooslobodilačkim pokretom (NOP), odnosno Oslobodilačkim frontom Slovenije (OF). Već sredinom jula 1941. godine, sa grupom mladića iz svog sela je otišao u partizane na Pohorje i tada dobio svoje prvo partizansko ime Pangolos.[1]
Sa Pohorskom partizanskom četom je učestvovao u njenoj prvoj većoj akciji — napadu na žandarmerijsku stanicu u Ribnici, u noći 11/12. avgusta 1941. godine. Par dana nakon ovoga, Drago se 16. avgusta uputio sa grupom, koja je imala zadatak da u blizini Hoča izvrši sabotažu na železničkoj pruzi. Usled nailaska na nemačku patrolu, grupa je bila razbijena na dva dela. Nemci su tada zarobili dvojicu boraca, dok je Drago uspeo da se izvuče. On se tada nije vratio na Pohorje, već je otišao u Ljubljanu, jer se razboleo od žutice. Nemci su nakon ove akcije intenzivno tragali za njim, a 22. avgusta 1941. godine su raspisali poternicu.[1]
U okupiranoj Ljubljani, koja se nalazila u italijanskoj okupacionoj zoni, Drago se sklonio u bolnici, a kada je ozdravio on je sredinom septembra 1941, preko Preserja i Zakotka, otišao u partizanski logor u Žali. Odatle se krajem oktobra s grupom boraca ponovo vratio u Ljubljanu, gde su ilegalno delovali. Početkom januara 1942. zajedno sa Mirkom Bračičem, Drago je otišao u Treći partizanski bataljon, koji je kasnije poneo ime heroja Ljube Šercera. U to vreme je kao istaknuti partizanski borac bio primljen u članstvo Komunističke partije Slovenije.[1]
Nakon oslobođenja Jugoslavije, nastavio je službu u Odeljenju za zaštitu naroda (OZN), odnosno Upravi državne bezbednosti (UDB), sve do 1952. godine kada je demobilisan u činu potpukovnika. Potom se od 1952. do 1960. godine nalazio u diplomatskoj službi, a od 1960. do 1965. godine je bio generalni sekretar Savezne privredne komore. Od 1965. do 1969. je bio član Izvršnog veća Skupštine SR Slovenije, a od 1969. do penzionisanja je bio pomoćnik generalnog direktora preduzeća „Intertred” u Ljubljani. Nakon penzionisanja je bio aktivan u društveno-političkim organizacijama i nalazio se na dužnosti predsednika Skupštine opštine Ljubljana Centar, kao i člana Opštinske konferencije Saveza komunista Slovenije u opštini Ljubljana Centar.[2]
Preminuo je 4. marta 2019. u Ljubljani. U trenutku smrti je uz Andreanu Družinu Olgu, bio jedan od dvoje poslednjih narodnih heroja u Sloveniji i jedan od troje poslednjih narodnih heroja na području bivše Jugoslavije.[3]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden partizanske zvezde drugog reda, Orden za hrabrost i dva Ordena zasluga za narod drugog reda.[4] Ordenom narodnog heroja je odlikovan 27. novembra 1953. godine.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Narodni heroji 1982, str. 250.
- ^ a b Narodni heroji 1982, str. 251.
- ^ Umrl je narodni heroj Drago Flis Strela zzbnob.si
- ^ Ko je ko 1957, str. 189.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd: Sedma sila. 1957.
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
Narodni heroji iz Koruške, Prekomurja i Štajerske | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Koruške, Prekomurja i Štajerske, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Koruška |  | |
| Prekomurje | ||
| Štajerska |
| |
Narodni heroji — lekari, studenti medicine i bolničarke | ||
|---|---|---|
Lekari, studenti medicine, medicinari i bolničarke Narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Jugoslavije koji su odlikovani Ordenom narodnog heroja. | ||
| Lekari |  | |
| Studenti medicine |
| |
| Bolničarke | ||
| Međunarodne | |
|---|---|
| Ostale | |
