Kropotkin
| Kropotkin Kropotkin | |
|---|---|
.JPG) | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Južni FO |
| Pokrajina |  Krasnodarska |
| Rejon | Kavkaski rejon |
| Osnovan | 1879. |
| Status grada | 1921. |
| Stara imena | do 1921 − hutor Romanovski |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2017. | 79.152 |
| — gustina | 801,95 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 26′ 00″ S; 40° 34′ 00″ I / 45.433333° S; 40.566667° I |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Aps. visina | 80 m |
| Površina | 98,70 km2 |
.svg)  Kropotkin Kropotkin na karti Rusije | |
.svg) Kropotkin Kropotkin na karti Krasnodarskog kraja | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 352380−359396 |
| Pozivni broj | (+7) 86138 |
| OKATO kod | 03 414 |
| OKTMO kod | 03 618 101 101 |
| Veb-sajt | |
| http://www.gorod-kropotkin.ru/ | |
.png)
.png)
Kropotkin (rus. Кропоткин) grad je na jugozapadu evropskog dela Ruske Federacije. Nalazi se na istoku Krasnodarske Pokrajine i administrativno pripada njenom Kavkaskom rejonu čiji je ujedno i administrativni centar.
Prema statističkim podacima Nacionalne statističke službe Rusije za 2017. u gradu je živelo 79.152 stanovnika i grad Kropotkin se nalazio na šestom mestu po broju stanovnika u Pokrajini.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Grad kropotkin se nalazi u istočnom delu Krasnodarske pokrajine, odnosno na krajnjem jugu njenog Kavkaskog rejona. Leži na desnoj obali reke Kubanj, na teritoriji niske i reljefno jednolične Kubanjsko-priazovske nizije, na nadmorskoj visini od oko 80 m. Nalazi se na oko 136 km severoistočno od pokrajinskog administrativnog sedišta, grada Krasnodara.
Kropotkin je jedno od najvažnijih saobraćajnih središta u tom delu Rusije. Zapadnom gradskom periferijom prolazi deonica međunarodnog autoputa E50 R217 „Kavkaz” koji povezuje Rostov na Donu sa Bakuom u Azerbejdžanu. Severnom periferijom prolazi autoput E251 na relaciji Temrjuk−Krasnodar−Kropotkin−Stavropolj. Grad je takođe i značajan železnički centar.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Krajem XVIII veka na mestu savremenog grada se nalazilo vojničko utvrđenje čiji cilj je bilo čuvanje južne državne granice od upada čerkeskih bandi sa juga. Godine 1879, na zemlji koja je u to vreme bila u posedu stanice Kavkaskaja, osnovan je zaselak (хутор) Romanovski, a novo naselje ime dobija po već postojećoj donskoj stanici Romanovski odakle su kozački vojnici dolazili na službu.[1] Nakon gradnje železnice XIX veka hutor Romanovski postaje značajan trgovačko-transportni centar, a naselje počinje ubrzano da se širi doseljavanjem sve većeg broja ljudi iz ostalih delova zemlje. Prema statističkim podacima iz 1894. u hutoru Romanovskom živelo je 8.147 stanovnika u 959 domažinstava, a svega deset godina kasnije broj stanovnika premašio je cifru od 20 hiljada.
Dana 4. februara 1921. hutor Romanovski dobija zvaničan status grada, ali i novo ime − Kropotkin − u čast istaknutog revolucionara, geografa i istraživača Petra Kropotkina. Tri godine kasnije postaje administrativnim sedištem novoosnovanog Kropotkinskog rejona.
Tokom Drugog svetskog rata Kropotkin je jedan kraći period, od 4. avgusta 1942. do 29. januara 1943, bio pod nacističkom okupacijom.
Krajem 1943. dobija zvaničan status grada pokrajinske subordinacije zbog čega je rejonsko sedište tadašnjeg Kropotkinskog rejona premešteno u Kavkasku stanicu (a sam rejon preimenovan u Kavkaski). U granice rejona ponovo je vraćen 2008. godine od kada je ponovo rejonski centar.
Demografija[uredi | uredi izvor]
Prema podacima sa popisa stanovništva 2010. u gradu je živelo 80.765 stanovnika, dok je prema procenama iz 2017. imao 79.152 stanovnka.[2]
| 1939. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2017. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 41.600 | 53.997 | 68.339 | 70.218 | 75.929[3] | 79.185[4] | 80.765[5] | 79.152 |
Prema statističkim podacima iz 2017. grad Kropotkin se nalazio na 209. mestu među 1.112 zvaničnih gradova Ruske Federacije. U etničkom pogledu Rusi su činili apsolutnu većinu, dok su najbrojnija manjinska zajednica bili Jermeni sa udelom u ukupnoj gradskoj populaciji od oko 4%.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Азаренкова А.С., Бондарь И.Ю., Вертышева Н.С. Основные административно-территориальные преобразования на Кубани (1793-1985 гг.). — Краснодар: Краснодарское книжное издательство, 1986. — С. 253. — 395 с.
- ^ „Čislennostь naseleniя Rossiйskoй Federacii po municipalьnыm obrazovaniяm na 1 яnvarя 2017 goda”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 20. 12. 2017.
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
