Radoslav Milenković
| Radoslav Milenković | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Radoslav Milenković | |||||
| Lični podaci | |||||
| Puno ime | Radoslav Milenković | ||||
| Druga imena | Rale | ||||
| Datum rođenja | 17. februar 1958. | ||||
| Mesto rođenja | Novi Sad, FNRJ | ||||
| Zanimanje | glumac | ||||
| Rad | |||||
| Bitna uloga | Četvrti čovek — biznismen Koriolan — političar Dara iz Jasenovca — dobrodržeći gospodin Svetozar Marković — Laza Paču Vratiće se rode — Raka | ||||
| Veza do IMDb-a | |||||
| |||||
Radoslav Rale Milenković (Novi Sad, 17. februar 1958) srpski je filmski, televizijski i pozorišni glumac i pozorišni reditelj.
Život i rad[uredi | uredi izvor]
Radoslav „Rale“ Milenković rođen je 17. februara 1958. godine u Novom Sadu, gde je završio osnovnu i srednju školu.[1] Godine 1980. diplomirao je glumu na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi profesora Branka Pleše, a pozorišnu režiju 1990. na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu u klasi profesora Dejana Mijača.[2]
Glumački rad[uredi | uredi izvor]
Glumio je u velikom broju filmova i pozorišnih predstava. Svoju prvu pozorišnu ulogu ostvario je 1977. godine u predstavi „Tantantadruj”, u režiji Petra Zeca, u beogradskom pozorištu Dvorište, dok je prva filmska uloga bila uloga Luke u filmu „Široko je lišće”, u režiji Petra Latinovića.[1]
Na samom početku glumačke karijere, 1982. godine, sa Sretenom Mokrovićem osnovao u Zagrebu Teatar MM, a od 1984. do 1987. bio je član glumačkog ansambla zagrebačkog Teatra ITD. Od 1987. do 2005. godine bio je stalni član glumačkog ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu.[2] Odigrao je i brojne uloge u drugim beogradskim pozorištima (Atelje 212, Beogradsko dramsko pozorište, Zvezdara teatar, Narodno pozorište u Beogradu), kao i u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.[1]
Rediteljski rad[uredi | uredi izvor]
Režirao je u brojnim pozorištima Jugoslavije, a kasnije Srbije, kao i u pozorištima u Mađarskoj, Švedskoj,[3] Hrvatskoj i Makedoniji Od 2005. godine stalni je reditelj drame Srpskog narodnog pozorišta.[2]
Pedagoški rad[uredi | uredi izvor]
Pedagoškim radom na Akademiji umetnosti u Novom Sadu Radoslav Milenković bavio se od 1989. do 1993. godine na predmetima gluma i dikcija. Od 2009. bavi se pedagoškim radom na Visokoj školi dramskih umetnosti u Kapošvaru u Mađarskoj.[2] Tokom maja i juna 2005. i maja 2006. vodio glumačku radionicu Altum silentium – Tišina u glumčevoj umetnosti, održanoj u Malmeu (Švedska).[4]
Ostala angažovanja na filmu i u pozorištu[uredi | uredi izvor]
Od 1995. do 1996. godine bio je direktor drame Srpskog narodnog pozorišta. Godine 2001. bio je direktor 36. Festivala glumačkih ostvarenja „Filmski susreti” u Nišu. Od 2006. do 2007. bio je umetnički savetnik Narodnog pozorišta „Toša Jovanović” u Zrenjaninu, a od 2010. umetnički savetnik Ustanove kulture „Vuk Karadžić” u Beogradu.[2][1]
Književni rad[uredi | uredi izvor]
Radoslav Milenković bavi se i književnim radom. Do sada je objavio dve knjige poezije:
- „Tačka. Pepeo. Poezija.", Matica srpska, Novi Sad, 1982. godina
- „Krhotine“, Krovovi, Sremski Karlovci, 1993. godine.[1]
Za pozorišno i radio izvođenje dramatizovao je dela Matije Bećkovića, Radoja Domanovića, Stevana Sremca, Ranka Marinkovića, Aleksandra Grina, Franca Kafke, Mihaila Bulgakova.[4]
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Dobitnik je najznačajnijih nagrada za glumu i režiju na brojnim festivalima u Srbiji i bivšoj Jugoslaviji.
Odabrana teatrografija[uredi | uredi izvor]
Glumac[uredi | uredi izvor]
- Podzemljič, Ciril Kosmač: „Tantantadruj“, režija Petar Zec (Pozorište Dvorište, Beograd, 1977)
- Mafio, Alfred Mise: „Lorencaćo“, režija Branko Pleša (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1978)
- Nat Bartlet, Judžin O’Nil: „Svetionik“, režija Milan Belegišanin (Tribina mladih, Novi Sad, 1978)
- Gara, Dušan Kovačević: „Limunacija“, režija Dejan Mijač (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1979)
- Građanin, Žan Pol Sartr: „Đavo i gospod Bog“, režija Milenko Maričić (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1979)
- Klovn, Semjuel Beket: „Uzdah“, režija Milan Belegišanin (Akademsko pozorište Promena, Novi Sad, 1979)
- Čipola, Tomas Man: „Mario i mađioničar“, režija Milan Belegišanin (Akademsko pozorište Promena, Novi Sad, 1980)
- Kiril, Živko Čingo: „Paskvelija“, režija Ljubiša Georgijevski (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1980)
- Jovan Zavedejev, Leonid Andrejev: „Juda Iskariotski“, režija Milan Belegišanin (Akademsko pozorište Promena, Novi Sad, 1980)
- Feliks, Deana Leskovar: „Slike žalosnih doživljaja“, režija Slobodan Unkovski (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1981)
- Grobarov momak i Duh, Edvard Bond: „Lir“, režija Ljubiša Georgijevski (Dubrovačke ljetne igre, Dubrovnik, 1981)
- Tasin, Dušan Jovanović: „Oslobođenje Skoplja“, režija Ljubiša Ristić (Zagreb, 1981)
- Sin, Slavomir Mrožek: „Pešice“, režija Miro Međimorec (Teatar ITD. Zagreb, 1982)
- Glumac 1, Matija Bećković: „Izlaz“, režija Radoslav Milenković i Sreten Mokrović (Teatar MM, Zagreb, 1982)
- Sjen Polidora, Marin Držić: „Hekuba“, režija Ivica Boban (Dubrovačke ljetne igre, Dubrovnik, 1982)
- Pit, Edvard Bond: „Spasen“, režija Rade Šerbedžija (Grupa Akter, Zagreb, 1983)
- Matej, Goran Stefanovski: „HI–FI“, režija Miro Međimorec (CKD, Zagreb, 1983)
- AA, Slavomir Mrožek: „Emigranti“, režija Radoslav Milenković i Sreten Mokrović (Teatar MM, Zagreb, 1983)
- Monodrama, Radoje Domanović i Vladislav Petković Dis: „Naši dani“, režija Radoslav Milenković (Teatar MM, Zagreb, 1982)
- Jovica, Branko Ćopić: „Ratnički rastanak“, režija Egon Savin (Zvezdara teatar, Beograd, 1984)
- Slim, Džon Hedli Čejs: „Grisonova banda“, režija Dušan Jovanović (RANS Moša Pijade, Zagreb, 1985)
- Marinko, Aleksandar Popović: „Pazarni dan“, režija Goran Marković (Zvezdara teatar, Beograd, 1985)
- Poručnik Tasić, Dušan Kovačević: „Sveti Georgije ubiva aždahu“, režija Egon Savin (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1986)
- Lenjin, Agneta Plejel: „Gospođa Kolontaj“, režija Ivana Vujić (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1987)
- Sebastijan, Vilijam Šekspir: „Oluja“, režija Dejan Mijač (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1987)
- Vojdan, Goran Stefanovski: „San letnje noći“, režija Slobodan Unkovski (Zvezdara teatar, Beograd 1987)
- Čapajev, Slobodan Selenić: „Ruženje naroda u dva dela“, režija Dejan Mijač (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd 1987)
- Danijel Leverkin, Borislav Pekić: „Besnilo“, režija Jovica Pavić (Beogradsko dramsko pozorište, Beograd, 1988)
- Dušan Golić, Siniša Kovačević: „Novo je doba“, režija Egon Savin (Beogradsko dramsko pozorište, Beograd, 1988)
- Lepršić, Jovan Sterija Popović: „Rodoljupci“, režija Dejan Mijač (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1988)
- Radojko, Dobrica Ćosić: „Valjevska bolnica“, režija Dejan Mijač (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1989)
- Džon, Dejvid Mamet: „Život u pozorištu“, režija Lari Zapia (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1989)
- Rjumin, Maksim Gorki: „Na letovanju“, režija Egon Savin (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1990)
- Đakon Avakum, Aleksandar Popović: „Kus petlić“, režija Branko Pleša (Zvezdara teatar, Beograd, 1990)
- Klaudije, Vilijam Šekspir: „Hamlet“, režija Laszlo Babarcy (Dubrovačke ljetne igre, Dubrovnik, 1990)
- Srđa Zlopogleđa, Aleksandar Popović: „Bela kafa“, režija Branko Pleša (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd 1991);
- Islednik, Siniša Kovačević: „Đeneral Milan Nedić“, režija Jovica Pavić (Zvezdara teatar, Beograd, 1992)
- Doktor Potić, Gordan Mihić: „Poslednja potera za zlatom“, režija Branislav Mićunović (SKC, Beograd, 1992)
- Vitez Endru Jezoliki, Vilijam Šekspir: „Bogojavljenska noć“, režija Jagoš Marković (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1992)
- Al, Stiv Tešič: „Na otvorenom putu“, režija Merima Isaković (Grupa Open Road, Beograd–Moskva, 1993)
- Povolni, Karl Kraus: „Poslednji dani čovečanstva“, režija Gorčin Stojanović (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1994);
- Deda, Novica Savić: „Kako potamaniti gamad“, režija Branko Pleša (Zvezdara teatar, Beograd, 1994)
- Sudija Overdu, Ben Džonson: „Vartolomejski vašar“, režija Irfan Mensur (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1995)
- Filip Trnavac, Ljubomir Simović: „Putujuće pozorište Šopalović“, režija Egon Savin (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1995)
- Valja, Ljudmila Petruševska: „Čincano za Smirnovu“, režija Vitalij Dvorcin (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1995)
- Ljubić, Goran Marković: „Turneja“, režija Milan Karadžić (Atelje 212, Beograd, 1996)
- Kleant, Molijer: „Tartif“, režija Laszlo Babarcy (Narodno pozorište, Beograd, 1997)
- Luj, Žan Pol Sartr: „Prljave ruke“, režija Radoslav Milenković (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 2000)
- Tecudzin Aoki, Aleksandar Galin: „Konkurs“, režija Radoslav Milenković (Beogradsko dramsko pozorište, Beograd, 2001)
- Starac, Ežen Jonesko: „Stolice“, režija Radoslav Milenković (Pozorište „Dobrica Milutinović“, Sremska Mitrovica, 2001)
- Rajko Kokorajko, Miloš Radović: „Malaksija“, režija Branimir Brstina (Zvezdara teatar, Beograd, 2010)
- Vučko, Dušan Kovačević: „Kumovi“, režija Dušan Kovačević (Zvezdara teatar, Beograd, 2012)[4]
Reditelj[uredi | uredi izvor]
- Matija Bećković: „Izlaz“ (Teatar MM, Zagreb, zajedno sa Sretenom Mokrovićem 1982)
- Slavomir Mrožek: „Emigranti“ (Teatar MM, Zagreb, zajedno sa Sretenom Mokrovićem 1983)
- Domanović - Dis - Milenković: „Naši dani“ monodrama (Teatar MM, Zagreb 1984)
- Slavomir Mrožek: „Striptiz“ ([[Srpsko narodno pozorište, Novi Sad 1985)
- Domanović - Milenković: „Vođa” (Kazališna radionica DANGA, Rijeka, 1985)
- Mjurej Šizgal: „Tigar“ (Pozorište „Dobrica Milutinović”, Sremska Mitrovica, 1986)
- Semjuel Beket: „Srećni dani“ - „Koraci“ (Pozorište „Dobrica Milutinović”, Sremska Mitrovica, 1986)
- Marša Norman: „Laku noć, majko“ (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1987)
- Pavel Kohout: „Peh pod krovom“ (Malo pozorište „Duško Radović“, Beograd, 1989)
- Peter Vajs: „Patnje gospodina Mokinpota“ (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1991)
- Pavel Kohout: „Rat u spavaćoj sobi“ (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1991)
- Laza Kostić: „Među javom i med snom“ (Srpsko narodno pozorište Novi Sad, 1991)
- Alfred Žari: „Kralj Ibi“ (Teatar „Joakim Vujić“, Kragujevac, 1991)
- Rože Vitrak: „Viktor ili deca na vlasti“ (Narodno pozorište, Niš, 1991)
- Radoje Domanović - Milenković: „Vođa” (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1992)
- August Strinberg: „Otac“ (Atelje 212, Beograd, 1993)
- Aleksandar Popović: „Mrtva tačka“ (Zvezdara teatar, Beograd, 1994)
- Nikolaj Koljada: „Murlin Murlo“ (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1996)
- Ljudmila Razumovska: „Kući“ (Atelje 212, Beograd, 1997)
- Slavomir Mrožek: „Tango“ (Narodno pozorište „Ljubiša Jovanović“, Šabac, 1997)
- Peter Vajs: „Mara – Sad“ (Narodno pozorište, Sombor, 1997)
- Nikolaj Koljada: „Murlin Murlo“ (Pozorište „Čiki Gergelj“, Kapošvar, Mađarska 1997)
- Goran Stefanovski: „Tetovirane duše“ (Narodno pozorište „Ljubiša Jovanović“, Šabac, 1998)
- Hristo Bojčev: „Pukovnik ptica“ (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 1998)
- Eden fon Horvat: „Don Žuan se vraća iz rata“ (Narodno pozorište, Subotica, 1998)
- Maksim Gorki: „Malograđani“ (Beogradsko dramsko pozorište, Beograd, 1998)
- Martin Mekdona: „Lepotica Linejna“ (Pozorište „Čiki Gergelj“, Kapošvar, Mađarska 1998)
- Nikolaj Koljada: „Kokoška“ (Narodno pozorište „Ljubiša Jovanović“, Šabac 1999)
- Nebojša Romčević: „Laki komad“ (Narodno pozorište „Ljubiša Jovanović“, Šabac, 1999)
- Franc Ksaver Krec: „Nagon“ (Atelje 212, Beograd, 2000)
- Žan Pol Sartr: „Prljave ruke“ (Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 2000)
- Vladimir Nabokov: „Poziv na pogubljenje“ (Narodno pozorište „Ljubiša Jovanović“, Šabac, 2000)
- Aleksandar Galin: „Konkurs“ (Beogradsko dramsko pozorište, Beograd 2001)
- Ežen Jonesko: „Stolice“ (Pozorište „Dobrica Milutinović”, Sremska Mitrovica, 2001)
- Nikolaj Koljada: „Poloneza Oginjskog“ (Narodno pozorište, Niš, 2001)
- Oleg Bogajev: „Mrtve uše“ (Pozorište „Čiki Gergelj“, Kapošvar, Mađarska, 2002)
- Molijer: „Žorž Danden“ (Narodno pozorište, Leskovac, 2002)
- Piter Šefer: „Amadeus“ (Pozorište „Čiki Gergelj“, Kapošvar, Mađarska 2002)
- A. N. Ostrovski: „Šuma“ (Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin, 2003)
- Žan Klod Dano: „Ručni rad“ (Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin, 2003)
- Edvard Bond: „Nigde nikog nemam“ (Narodno pozorište, Sombor, 2003)
- Januš Glovacki: „Četvrta sestra“ (Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin, 2003)
- Volter – Bernštajn: „Kandid“ (Pozorište „Čiki Gergelj“, Kapošvar, Mađarska, 2004)
- Anton Pavlovič Čehov: „Tri sestre“ (Pozorište „Gardonji Geza“, Eger, Mađarska, 2004)
- Edvard Bond: „Nigde nikog nemam“ (Teatar Teatron, Malme–Lund, Švedska, 2004)
- Miloš Krečković: „Noć ludaka u Gospodskoj ulici“ (Narodno pozorište, Sombor, 2004)
- Molijer: „Učene žene“ (Pozorište „Gardonji Geza“, Eger, Mađarska 2004)
- Marina Kar: „Kod močvare mačaka“ (Nacionalni teatar, Budimpešta, Mađarska, 2005)
- Erne Sep: „Ljubičasti bagrem“ (Novosadsko pozorište, Novi Sad, 2005)
- Marin Držić: „Dundo Maroje“ (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 2005)
- Januš Glovacki: „U lovu na bubašvabe“ (Teatar Teatron, Malme–Lund, Švedska, 2005)
- Eden fon Horvat: „Don Žuan se vraća iz rata“ (Pozorište „Gardonji Geza“, Eger, Mađarska, 2005)
- Molijer: „Učene žene“ (Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin, 2006)
- Anton Pavlovič Čehov: „Galeb“ (Novosadsko pozorište, Novi Sad, 2006)
- Žan Klod Dano: „Ručni rad“ (Narodno pozorište, Kumanovo, Makedonija, 2006)
- Anton Pavlovič Čehov: „Višnjik“ (Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin, 2006)
- Anton Pavlovič Čehov: „Višnjik“ (Nacionalni teatar, Miškolc, Mađarska, 2006)
- Slavomir Mrožek: „Tango“ (Pozorište „Gardonji Geza“, Eger, Mađarska 2007)
- Aleksandar Galin: „Audicija“ (Pozorište „Čiki Gergelj“, Kapošvar, Mađarska 2007)
- Aleksandar Galin: „Audicija“ (Novosadsko pozorište, Novi Sad, 2007)
- Karlo Kolodi: „Pinokio“ (Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin, 2007)
- Molijer: „Bratstvo licemera“ (Nacionalni teatar Miškolc, Mađarska, 2007)
- Lic Hibner: „Greta, stranica 135“ (Teatar Teatron, Malme–Lund, Švedska, 2007)
- Alber Kami: „Nesporazum“ (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 2007)
- Šarlota Džons: „U plamenu“ (Pozorište „Gardonji Geza“, Eger, Mađarska 2008)
- Ljudmila Petruševska: „Ljubav“ (Centar za kulturu Pančevo i Atelje 212, Beograd, 2008)
- Frederiko Garsija Lorka: „Dom Bernarde Albe“ (Novosadsko pozorište, Novi Sad, 2008)
- Mihail Afanasjevič Bulgakov: „Pseće srce“ (Narodno pozorište, Sombor, 2008)
- Vilijam Šekspir: „Mera za meru“ (Nacionalni teatar Miškolc, Mađarska, 2008)
- Rože Vitrak: „Viktor ili deca na vlasti“ (Novo pozorište, Budimpešta, Mađarska, 2008)
- Majkl Frejn: „Divlji med“ (Pozorište „Gardonji Geza“, Eger, Mađarska 2009)
- Ežen Jonesko: „Ćelava pevačica“ (Teatar Teatron i Teatar 23, Malme–Lund, Švedska, 2009)
- Anton Pavlovič Čehov: „Tri sestre“ (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad 2009)
- Vilijam Šekspir: „San letnje noći“ (Pozorište „Gardonji Geza“, Eger, Mađarska 2009)
- Ferenc Molnar: „Staklena cipelica“ (Novosadsko pozorište, Novi Sad, 2009)
- Martin Mekdona: „Lepotica Linejna“ (Nacionalni teatar Miškolc, Mađarska, 2010)
- Branislav Nušić: „Ujež“ (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad 2010)
- Molijer: „Uobraženi bolesnik“ (Nacionalni teatar Miškolc, Mađarska, 2011)
- Sergej Kokovkin: „Misis Tolstoj“ (Narodno pozorište, Beograd, 2011)
- Svetislav Basara: „Sestre Karamazove“ (Narodno pozorište, Sombor, 2011)
- Tenesi Vilijams: „Staklena menažerija“ (Narodno pozorište, Beograd, 2012);[1]
Televizijske uloge[uredi | uredi izvor]
- Taksista – TV drama
- Ćutanje profesora Martića – TVB drama
- Momci iz Crvene duga – TV drama
- Svetozar Marković - serija
- Stan – TV drama
- Baza na Dunavu - serija
- Nepokoreni grad - serija
- Zamke – TV drama
- Delovni dan sestre Marje – TV drama
- Valjevska bolnica - TV drama
- 1948 – Zavera i izdaja – TB drama
- Ožalošćena porodica
- Goli život - TV serija
- Otvorena vrata - serija
- Gospođa Kolontaj
- Gore dole - serija
- Crni Gruja - serija
- Crni Gruja 2 - serija
- Ne skreći sa staze
- Vratiće se rode - serija
- Rode u magli
- Jesen stiže, dunjo moja - serija
- Sva ta ravnica - serija
- Priđi bliže - serija
- Komesar Nardone – serija
- Miris kiše na Balkanu - serija
- Selo gori, a baba se češlja (TV serija)
- Mešano meso - serija
- Žene sa Dedinja - serija
- Igra istine - serija
- Radoslav Grujić – TV drama
- Jagodići - serija
- Ravna gora - serija
- Na putu za Montevideo – serija
- Jagodići: Oproštajni valcer – serija
- Urgentni centar - serija
- Branio sam Mladu Bosnu (serija) - serija
- Lud, zbunjen, normalan - serija
- Vere i zavere - serija
- Psi laju, vetar nosi - serija[1]
- Ubice mog oca - serija
- Šifra Despot - serija
- Vojna akademija - serija
- Besa - serija
- 12 reči - serija
- Žigosani u reketu - serija
- Porodica (serija) - serija
- Jedini izlaz - serija
- Dara iz Jasenovca (mini-serija) - serija
- Složna braća:Sledeća generacija - serija
- Južni vetar:Na granici - serija
- Nemirni - serija
Filmografija[uredi | uredi izvor]
- 1981. — Široko je lišće
- 1988. — Braća po materi
- 1989. — Boj na Kosovu
- 1995. — Ubistvo s predumišljajem
- 1996. — Lepa sela lepo gore
- 1998. — Mare largo
- 1998. — Rane
- 1998. — Točkovi
- 1999. — Pljačka trezora
- 2001. — Normalni ljudi
- 2002. — Ilaria Alpi - Il più crudele dei giorni
- 2004. — Sivi kamion crvene boje
- 2006. — Šejtanov ratnik
- 2006. — Sedam i po
- 2007. — Četvrti čovek
- 2008. — Bledi mesec
- 2009. — Beogradski fantom
- 2009. — Đavolja varoš
- 2009. — Čekaj me, ja sigurno neću doći
- 2011. — Koriolan
- 2011. — Parada
- 2012. — Led
- 2012. — Smrt čoveka na Balkanu
- 2012. — Istalgija
- 2013. — S/Kidanje[1]
- 2021. — Nebesa
- 2022. — Igra
- 2023. — Žal
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž „Biografija Radoslava Milenkovića”. Sinemanija. Pristupljeno 23. 1. 2018.
- ^ a b v g d „RADOSLAV MILENKOVIĆ”. Oficijelni sajt. Srpsko narodno pozorište. Arhivirano iz originala 24. 01. 2018. g. Pristupljeno 23. 1. 2018.
- ^ Milenković, N (17. 7. 2010). „Pomoći ću bata Milašinu da preživi! (intervju)”. Press online. Arhivirano iz originala 24. 01. 2018. g. Pristupljeno 23. 1. 2018.
- ^ a b v „Radoslav Milenković, režiser i glumac - biografija”. eKapija. Pristupljeno 23. 1. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Radoslav Milenković na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- „Radoslav Milenković - PORT.rs”. 27. 6. 2013. Arhivirano iz originala 27. 06. 2013. g. Pristupljeno 24. 01. 2018.
- Rale Milenković: Ništa ne može da promeni društvo (B92, 2. april 2015)
- Rale Milenković: Više ni za čim ne žalim („Večernje novosti”, 18. mart 2018)
- Bugarinović, Ana (20. 6. 2019). „Radoslav Rale Milenković: Čovek često ima potrebu da se stidi pred onim što se proglašava nacionalnim identitetom”. mojnovisad.com. Pristupljeno 14. 7. 2019.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
