Влада Божидара Пурића

С Википедије, слободне енциклопедије
Министарски савет
Датум оснивања10. августа 1943.
Претходне администрације
Расформирано1. јуна 1944.
Замењена са администрацијом
Председник Министарског савета

Влада Божидара Пурића је била влада Краљевине Југославије у егзилу од 10. августа 1943. до 1. јуна 1944.

Историја[уреди | уреди извор]

Пурићева влада била је замишљена као кабинет професионалних чиновника, који би водио послове неоптерећен партијским и националним трвењима до ослобођења и повратка у земљу.[1]

Крајем септембра 1943. године већи део владе са краљем прелази у Каиро како би били ближе попришту догађаја у земљи због капитулације Италије и ширења народноослободилачког покрета. Влада Божидара Пурића била је изложена британском притиску иза којег је стајала и совјетска влада.[2]

Чланови владе[уреди | уреди извор]

Министарски савет, 10.8.1943 - 1.6.1944
Функција Слика Име и презиме Детаљи
Председник Министарског савета и Министар иностраних послова Божидар Пурић
Министар војске, ваздухопловства и морнарице Драгољуб Михаиловић
Божидар Пурић заступник
Министар социјалне политике и народног здравља Нико Мирошевић-Сорго
Владета Милићевић заступник од 30.10.1943.
Нико Мирошевић-Сорго од 29.2.1944. ?
Министар правде и Министар грађевина Нико Мирошевић-Сорго
Владета Милићевић заступник од 30.10.1943.
Владета Милићевић од ?
Министар пољопривреде, Министар снабдевања и исхране и Министар просвете Светозар Рашић
Министар финансија и Министар трговине и индустрије Милан Мартиновић до 16.10.1943.
Иво Чичин-Шаин
Владета Милићевић заступник од 18.2.1944.
Ненад Гризогоно од ?
Министар унутрашњих послова Владета Милићевић
Министар саобраћаја и Министар шума и рудника Иван Керн до 12.9.1943.
Нико Мирошевић-Сорго заступник, од 12.9.1943.
Берислав Анђелиновић заступник, од 14.11.1943.
Ненад Гризогоно од 10.12.1943.
Министар пошта, телеграфа и телефона Владета Милићевић
Берислав Анђелковић од 16.10.1943.
до 10.12.1943.
Ненад Гризогоно од 10.12.1943.

[3][4]

[5]

[6]

Референце[уреди | уреди извор]

Литература[уреди | уреди извор]