Lionel Mesi

Lionel Mesi
Leo Mesi 2022. godine
Lični podaci
Puno ime	Lionel Andres Mesi
Nadimak	Leo
Datum rođenja	(1987-06-24)24. jun 1987.
Mjesto rođenja	Rosario, Argentina
Državljanstvo	Argentina, Španija
Visina	1,70 m
Pozicija	napadač
Klupske informacije
Trenutni klub	Inter Majami
Broj	10
Juniorska karijera
1995—2000	Njuels old bojs
2000—2004	Barselona
Seniorska karijera*
Godine	Klub	Nast.	(Gol)
2003—2004	Barselona C	10	(5)
2004—2005	Barselona B	22	(6)
2005—2021	Barselona	520	(474)
2021—2023	Pariz Sen Žermen	58	(22)
2023—	Inter Majami	6	(1)
Reprezentativna karijera**
2004—2005 2008 2005—	Argentina do 20 Argentina do 23 Argentina	18 5 180	(14) (2) (106)
Nagrade Fudbal Predstavljajući Argentinu Svjetsko prvenstvo Katar 2022. Brazil 2014. Kopa Amerika Brazil 2021. Venecuela 2007. Čile 2015. SAD 2016. Brazil 2019. Brazil 2021. Olimpijske igre Peking 2008. Svjetsko prvenstvo do 20. godina Holandija 2005.
* Datum aktuelizovanja: 30. decembar 2023. ** Datum aktuelizovanja: 30. decembar 2023.

Lionel Andres Mesi (šp. Lionel Andrés Messi; Rosario, 24. jun 1987) argentinski je fudbaler, koji igra na poziciji napadača. Trenutno nastupa za američki klub Inter Majami i reprezentaciju Argentine, gdje je i kapiten. Smatra se najboljim fudbalerom na svijetu, a od strane mnogih označen je kao jedan od najboljih fudbalera svih vremena. Osvojio je rekordnih osam puta Zlatnu loptu, rekordnih sedam puta nagradu za najboljeg fudbalera koju dodjeljuje FIFA, rekordnih šest puta zlatnu kopačku, a 2020. imenovan je u idealni tim svih vremena. Godine 2023. postao je fudbaler koji je osvojio najviše trofeja u istoriji. Sve do ljeta 2021. godine, cijelu karijeru je proveo u Barseloni, gdje je osvojio rekordnih 35 trofeja, od čega deset puta La ligu, sedam puta Kup kralja, osam puta Superkup Španije i četiri puta Ligu šampiona. Rekorder je po broju postignutih golova u La ligi, kao i po broju asistencija i het-trikova, po broju het-trikova u Ligi šampiona, kao i po broju golova u jednoj sezoni u Evropi (50), u kalendarskoj godini (91) i po broju asistencija u jednoj sezoni u La Ligi i Evropi (21). Postigao je preko 800 golova u karijeri, za klub i reprezentaciju i rekorder je po broju postignutih golova za jedan klub. Sa reprezentacijom je osvojio Svjetsko prvenstvo i Kopa Ameriku.

Rođen je i odrastao u centralnoj Argentini, a sa 13 godina, preselio se u Španiju, gdje je počeo da igra za akademiju Barselone. Za prvi tim debitovao je u oktobru 2004, sa 17 godina i postao je važan dio tima u prve tri godine. U sezoni 2008/09. pomogao je Barseloni da osvoji prvu trostruku krunu u istoriji španskog fudbala (La liga, Kup kralja i Liga šampiona); iste sezone, sa 22 godine, dobio je prvu Zlatnu loptu. U naredne tri godine, osvojio je zlatnu loptu još tri puta, postavši tako prvi igrač koji je osvojio zlatnu loptu četiri puta i to zaredom. Tokom sezone 2011/12. postavio je rekord po broju postignutih golova u jednoj sezoni u La ligi i Evropi, sa 50 golova, takođe postavši najbolji strijelac Barselone svih vremena. Naredne sezone, u izboru za zlatnu loptu, završio je na drugom mjestu, iza Kristijana Ronalda, svog najvećeg rivala u karijeri, nakon čega je, u sezoni 2014/15. predvodio Barselonu do trostruke krune po drugi put u istoriji, a postao je najbolji strijelac La lige svih vremena i osvojio je zlatnu loptu po peti put. Godine 2018. postao je kapiten Barselone, a 2019. osvojio je zlatnu loptu po šesti put. U avgustu 2021. nakon 20 godina napustio je Barselonu i prešao je u Pariz Sen Žermen, a iste godine je osvojio i sedmu Zlatnu loptu. Na ljeto 2023. prešao je u Inter Majami, a u oktobru je osvojio Zlatnu loptu osmi put.

Sa mladom reprezentacijom Argentine, osvojio je Svjetsko prvenstvo za igrače do 20 godina 2005. gdje je dobio zlatnu loptu za najboljeg fudbalera prvenstva i zlatnu kopačku za najboljeg strijelca, nakon čega je osvojio zlatnu medalju na Olimpijskim igrama 2008. Nakon što je debitovao za seniorsku reprezentaciju 2005. godine, postao je najmlađi igrač u istoriji reprezentacije koji je nastupio i postigao gol na Svjetskom prvenstvu, na prvenstvu 2006, nakon čega je igrao finale Kopa Amerike 2007. godine, gdje je izabran za najboljeg igrača turnira. U avgustu 2011. imenovan je za kapitena Argentine, sa kojom je zatim igrao tri finala zaredom: na Svjetskom prvenstvu 2014, kao i Kopa Americi 2015. i 2016. Nakon poraza u sva tri finala, 2016. je objavio da završava reprezentativnu karijeru, ali je nakon akcije navijača promijenio odluku. Godine 2016. postao je najbolji strijelac Argentine svih vremena, a zbog stila igre i driblinga, poređen je sa Dijegom Maradonom, dok ga je sam Maradona označio kao svog nasljednika. Igrao je na Svjetskom prvenstvu 2018. i na Kopa Americi 2019. nakon čega je osvojio Kopa Ameriku 2021. što mu je bio prvi trofej sa reprezentacijom, a zatim i Svjetsko prvenstvo 2022. gdje je proglašen za igrača prvenstva, postavši prvi fudbaler u istoriji koji je dva puta proglašen za igrača prvenstva. Takođe je srušio rekord po broju odigranih utakmica na Svjetskom prvenstvu i postao prvi igrač koji je postigao gol u svakoj fazi prvenstva.

Kao jedan od najpopularnijih sportista na svijetu, sponzorišu ga brojne kompanije, među kojima je i Adidas od 2006, a Mesi je ubrzo postao vodeći brend kompanije. U periodu od 2009. do 2014. bio je najplaćeniji fudbaler na svijetu pet od šest godina, dok je 2019. imenovan za najplaćenijeg sportistu na svijetu, od strane časopisa Forbes. Časopis Time, svrstao ga je među 100 najuticajnijih ličnosti na svijetu 2011. i 2012. U februaru 2020, dobio je nagradu za najboljeg sportistu na svijetu u izboru Laureus akademije, postavši tako prvi fudbaler i prvi sportista iz ekipnih sportova koji je dobio nagradu. Kasnije tokom godine, postao je drugi fudbaler i drugi igrač iz timskih sportova koji je zaradio više od milijardu dolara tokom karijere.

Djetinjstvo i juniorska karijera

Mesi je rođen 24. juna 1987, u Rosariju, kao treći od četvoro djece Horhea Mesija, upravnika čeličane i njegove žene Selije Kučitini, koja je radila u radionici za proizvodnju magneta. Porodica njegovog oca je porijeklom iz Italije i Španije; migrirali su iz Markea, oblasti u sjevernocentralnom dijelu Jadranskog mora Italije i Katalonije, dok je porodica njegove majke iz Italije. Odrastao je u porodici koja je čvrsto povezana sa fudbalom, zbog čega je razvio ljubav prema sportu od ranog doba, a igrao je sa starijom braćom — Rodrigom i Matijasom i rođacima — Maksimilijanom i Emanuelom Bjankučijem, koji su kasnije postali profesionalni fudbaleri. Sa četiri godine, pridružio se lokalnom klubu Grandoli, gdje mu je trener bio otac, a najraniji uticaj na njega kao na igrača imala je njegova baba sa majčine strane, koja ga je pratila na treninge i utakmice. Umrla je kratko prije njegovog 11 rođendana, a Mesi je bio duboko potresen zbog njene smrti. Nakon toga, kao pobožni katolik, proslavljao je golove gledajući uvis i pokazujući u nebo, u znak sjećanja na babu.

„Kada bi ga vidjeli, mislili biste: ovo dijete ne može da igra lopte. On je patuljak, previše je krhak, previše mali. Ali odmah shvatite da je rođen drugačiji, da je fenomen i da će biti nešto impresivno.“

– Trener mladog tima Njuels old bojsa — Adrijan Korija, o prvim utiscima o dvanaestogodišnjem Mesiju.

Kao navijač kluba od ranog djetinjstva, pridružio se timu Njuels old bojs sa šest godina. Tokom šest godina koliko je proveo u klubu, postigao je skoro 500 golova, kao dio tima Mašina 87, koji je bio skoro nepobjediv, a dobio je ime na osnovu godina rođenja igrača; tokom poluvremena na domaćim utakmicama, zabavljali su publiku izvodeći razne trikove sa loptom. Njegova budućnost kao profesionalnog fudbalera bila je ugrožena kada mu je dijagnostifikovan poremećaj Hormona rasta. Osiguranje njegovog oca pokrilo je samo prve dvije godine tretmana, koji je koštao oko 11,000 pezosa mjesečno; Njuels je prvo obećao da će pomoći, ali kasnije su ipak odustali od toga. Primijetili su ga skauti River Plejta, čiji je igrač — Pablo Ajmar, bio Mesijev idol, ali River takođe nije mogao da plati tretman, zbog ekonomske krize u Argentini. Dok je odrastao, njegov idol od napadača bio je Ronaldo, za kojeg je izjavio da je najbolji napadač kojeg je ikada vidio.

La masija, akademija Barselone, u koju je Mesi došao sa 13 godina.

Njegova porodica imala je rođake u Kataloniji, koji su sredili da Mesi dođe na probu u Barselonu, u septembru 2000. Direktor prvog tima — Karles Reksač, odmah je htio da potpiše ugovor sa njim, ali je bord direktora oklijevao, jer je u to doba bilo neobično da evropski klubovi potpisuju ugovore sa stranim igračima u tako ranom dobu. Na dan 14. decembra, postavljen je ultimatum Barseloni kako bi pokazali svoju posvjećenost, a Reksač, pošto nije imao drugi papir, ponudio im je ugovor na papirnoj maramici. U februaru 2001. porodica se preselila u Barselonu, gdje su se uselili u apartman koji je bio blizu stadiona Kamp nou. Tokom prve godine u Španiji, rijetko je igrao, zbog konflikta oko transfera sa Njuelsom; kao stranac, mogao je da igra samo u prijateljskim utakmicama i u katalonskoj ligi. Bez fudbala, borio se da se uklopi u tim; već prirodno rezervisan, bio je tako tih da su saigrači u početku mislili da je nijem. Kod kuće ga je mučila nostalgija nakon što se njegova majka vratila u Rosario sa braćom i mlađom sestrom Marijom Sol, dok je on sa ocem ostao u Barseloni.

Nakon godinu dana provedenih u akademiji Barselone — La Masiji, konačno je upisan u Špansku fudbalsku federaciju u februaru 2002. Pošto je mogao da igra u svim takmičenjima, sprijateljio se sa saigračima, među kojima su bili Sesk Fabregas i Žerard Pike. Nakon što je završio sa tretmanom hormona rasta, sa 14 godina, postao je član „bejbi drim tima“, najboljeg mladog tima Barselone ikada. Tokom prve potpune sezone — 2002/03, bio je najbolji strijelac, sa postignutih 36 golova na 30 utakmica, u kadetskom A timu, koji je osvojio špansku ligu, kao i Kup Španije i Kup Katalonije. Finale Kupa Katalonije, u kojem je Barselona pobijedila Espanjol 4:1, ostalo je poznato u klubu kao partido de la máscara — finale maske. Nedelju dana nakon što je pretrpio slomljenu jagodičnu kost tokom ligaške utakmice, Mesiju je bilo dozvoljeno da započne utakmicu pod uslovom da nosi plastičnu zaštitnu masku; pošto je bio ometen maskom, skinuo ju je i postigao dva gola za 10 minuta prije nego što je zamijenjen. U finišu sezone, dobio je ponudu da pređe u Arsenal; Pike i Fabregas su ubrzo otišli u Englesku, ali on je ostao u Barseloni.

Klupska karijera

Barselona

2003—2005: Dolazak do prvog tima

„Djelovalo je kao da igra sa nama cijelog života.“

– Tada pomoćni trener Barselone — Henk Ten Kate, o debiju Mesija u prvom timu.

Tokom sezone 2003/04, njegove četvrte u Barseloni, brzo je napredovao kroz rang, igrajući za rekordnih pet mladih ekipa u jednoj sezoni. Proglašen je za igrača turnira na četiri predsezonska međunarodna takmičenja za mladi B tim, gdje je odigrao samo jedan zvanični meč prije nego što je promovisan u mladi A tim, u kojem je postigao 18 golova na 11 ligaških utakmica. Bio je jedan od nekoliko mladih igrača koji su pozvani u prvi tim, kako bi ga ojačali tokom reprezentativne pauze. Francuski krilni napadač — Ludovik Žili, rekao je da je tinejdžer Mesi privukao veliku pažnju tokom prvog treninga u prvom timu, izjavivši: „uništio nas je sve... Šutirali su ga po cijelom terenu, kako bi izbjegli da budu ismijani od ovog klinca, on bi samo ustao i nastavio da igra. Prolazio bi po četiri igrača i postizao gol. Čak su i startni štoperi bili nervozni. Bio je vanzemaljac.“

Sa 16 godina, četiri mjeseca i 23 dana, debitovao je u prvom timu, 16. novembra 2003, kada je ušao u igru u 75 minutu u prijateljskoj utakmici protiv Porta. Na utakmici je stvorio dvije šanse i šutirao je na gol, a njegov nastup, impresionirali su tehničko osoblje i počeo je da trenira redovno sa rezervnom timom — Barselonom B i povremeno sa prvim timom. Nakon njegovog prvog treninga sa prvim timom — zvijezda Barselone — Ronaldinjo, rekao je saigračima da vjeruje da će šesnaestogodišnjak postati bolji fudbaler i od njega samoga. Ubrzo su se sprijateljili, a Ronaldinjo ga je zvao malim bratom, što mu je znatno olakšalo tranziciju u prvi tim.

Mesi protiv Malage u oktobru 2005.

Kako bi dobio dodatno iskustvo, pridružio se Barseloni C, a igrao je i za mladi A tim. Prvu utakmicu za C tim odigrao je 29. novembra. Uspio je da spasi tim ispadanja iz Treće divizije, postigavši pet golova na deset utakmica, uključujući i het trik za osam minuta u Kupu kralja protiv Sevilje, gdje ga je čuvao Serhio Ramos. Prvi profesionalni ugovor potpisao je 4. februara 2004, ugovor je trajao do 2012. i imao je otkupnu klauzulu od 30 miliona evra. Mjesec dana kasnije, 6. marta, debitovao je za Barselonu B, u Španskoj drugoj ligi, a njegova otkupna klauzula porasla je na 80 miliona. Odigrao je pet utakmica u B timu te sezone, ali nije postigao gol. Fizički je bio slabiji od protivnika, koji su obično bili stariji i viši, a na treningu je radio na povećanju mišićne mase i snage, kako bi bio sposoban da se oslobodi odbrambenih igrača. Pri kraju sezone, vratio se u oba mlada tima, gdje je pomogao mladom B timu da osvoji titulu u ligi, a sezonu je završio sa postignutim golovima za četiri od pet timova za koje je nastupao; postigao je ukupno 36 golova u svim zvaničnim takmičenjima.

Tokom sezone 2004/05, bio je starter u B timu, za koji je odigrao 17 utakmica i postigao šest golova. Nakon debija u novembru 2003, više nije zvan u prvi tim, ali su, u oktobru 2004, igrači tražili od trenera — Frenka Rajkarda, da ga promoviše u prvi tim. Pošto je Ronaldinjo već igrao na lijevom krilu, Rajkard je premjestio Mesija sa svoje uobičajene pozicije na desni bok, protiv želje igrača, što mu je omogućilo da uzima loptu na centru terena i šutira sa dominantnom, lijevom nogom. U ligi, debitovao je 16. oktobra, protiv Espanjola, kada je ušao u igru u 82 minutu, umjesto Deka. Sa 17 godina, tri mjeseca i 22 dana, postao je najmlađi igrač Barselone koji je zaigrao u nekom takmičenju. Kao rezervni igrač, igrao je 77 minuta na devet utakmica za prvi tim te sezone, uključujući i debi u Ligi šampiona, protiv Šahtar Donjecka. Prvi gol za prvi tim postigao je 1. maja 2005, protiv Albasetea, nakon asistencije Ronaldinja, postavši u tom trenutku najmlađi strijelac za klub ikada. Barselona je, u drugoj sezoni u kojoj je Rajkard bio trener, osvojila špansku ligu prvi put nakon šest godina.

2005—2008: Ulazak u startnih 11

„U cijelom svom životu nikad nisam vidio igrača takvog kvaliteta i ličnosti u tako mladom dobu, naročito noseći dres jednog od najboljih klubova na svijetu.“

– Fabio Kapelo, o osamnaestogodišnjem Mesiju, nakon prijateljske utakmice Trofej Žoan Gamper, u avgustu 2005.

Na dan 24. juna 2005, na 18 rođendan, potpisao je prvi ugovor kao seniorski fudbaler. Ugovor je trajao do 2010. dvije godine manje od prethodnog, ali je otkupna klauzula povećana na 150 miliona evra. Njegov prodor desio se dva mjeseca kasnije,24. avgusta, tokom prijateljske utakmice Trofej Žoan Gamper, u kojoj Barselona otvara novu sezonu. Kao starter po prvi put, igrao je dobro protiv Juventusa i dobio je ovacije na Kamp nouu. Trener Juventusa — Fabio Kapelo, htio je da ga dovede na pozajmicu, a Inter je htio da ga kupi i bio je spreman da plati otkupnu klauzulu i da mu utrostruči platu. Prema tadašnjem predsjedniku Barselone — Žoanu Laporti, to je bio jedini put kada je klub bio u opasnosti da ga izgubi, ali je Mesi odlučio da ostane u Barseloni. Na dan 16. septembra, njegov ugovor je izmijenjen po drugi put u tri mjeseca i produžen je do 2014.

Mesi na treningu u avgustu 2006.

Zbog problema u vezi njegovog pravnog statusa u fudbalskoj federaciji Španije, propustio je start sezone 2005/06. u ligi, ali je 26. septembra, dobio špansko državljanstvo i mogao je da igra. Noseći dres sa brojem 19, brzo je napredovao do standardnog igrača na poziciji desnog krilnog napadača, formirajući napadački trio sa Ronaldinjom i Samjuelom Etoom. Bio je u startnoj postavi na velikom broju važnih utakmica, uključujući i prvi El klasiko, protiv Real Madrida, 19. novembra,kao i prvu utakmicu osmine finala Lige šampiona 2005/06, protiv Čelsija, u kojoj je Barselona pobijedila na gostovanju 2:1. Nakon što je postigao osam golova na 25 utakmica, uključujući i prvi gol u Ligi šampiona, u pobjedi od 5:0 protiv Panatinaikosa, 2. novembra 2005, morao je ranije da završi sezonu, zbog povrede u revanš utakmici osmine finala protiv Čelsija, 7. marta 2006, kada mu je pukla tetiva. Radio je na tome da povrati formu na vrijeme za finale Lige šampiona, ali je 17. maja, na dan utakmice, ipak otpisan za meč. Bio je toliko razočaran da nije mogao da slavi pobjedu svog tima od 2:1 protiv Arsenala, u Parizu, zbog čega je kasnije žalio.

Dok je Barselona postepeno opadala u formi, Mesi, tada devetnaestogodišnjak, postao je jedan od najboljih fudbalera na svijetu u sezoni 2006/07. Već je postao idol navijača, a u sezoni je postigao 17 golova na 36 utakmica u svim takmičenjima. Ipak, nastavile su da ga muče povrede, a 12. novembra 2006. doživio je prelom metatarzalne kosti, zbog čega je morao da pauzira tri mjeseca. Oporavio se na vrijeme za prvu utakmicu osmine finala Lige šampiona 2006/07, protiv Liverpula, ali je ipak ispao iz konkurencije za meč, a Barselona, aktuelni prvak, ispala je iz takmičenja. U ligi, pomogao je klubu da napreduje u finišu; 11 od 14 golova koliko je postigao u sezoni, postigao je na poslednjih 13 utakmica. Na dan 10. marta 2007, postigao je prvi het trik u El klasiku, postavši tako prvi igrač koji je to uspio nakon 12 godina, izjednačujući svaki put kada bi Real poveo, a utakmica je završena 3:3, nakon što je treći gol postigao u nadoknadi vremena. Krajem mjeseca, potpisao je novi ugovor sa klubom, kojim mu je plata značajno uvećana.

Mesi u trku protiv Hetafea u aprilu 2007.

Često je poređen sa sunarodnikom Dijegom Maradonom, a sličnost je pokazao kada je skoro kopirao dva najpoznatija Maradonina gola, u razmaku od sedam nedelja. Tokom polufinala Kupa kralja 2006/07, protiv Hetafea, 18. aprila, postigao je gol sličan onome koji je postigao Maradona u četvrtfinalu Svjetskog prvenstva 1986, protiv Engleske, poznat kao gol vijeka. Mesi je uzeo loptu na desnoj strani, blizu centra, pretrčao 60 metara, prilikom čega je prošao pet fudbalera Hetafea, nakon čega je postigao gol, isto kao što je Maradona uradio. Na meču protiv Espanjola, u okviru La lige, 9. juna, došao je do lopte u šesnaestercu, nakon čega je šutnuo pored golmana sa rukom, slično kao Maradona kod prvog gola protiv Engleske na Svjetskom prvenstvu 1986, koji je kasnije nazvan Božija ruka. Nastavio je svoj uspon, ali Barselona nije ostvarila uspjehe u sezoni; nije prošla u finale Kupa kralja jer Mesi nije igrao u revanšu protiv Hetafea, a u ligi, završila je sa istim brojem bodova kao Real, ali je Real osvojio titulu zbog boljeg međusobnog duela.

Nakon što je Ronaldinjo bio u lošoj formi, Mesi je postao nova zvijezda u timu, sa 20 godina, dobivši nadimak Mesija od strane španskih medija. Zahvaljujući partijama 2007, završio je na trećem mjestu u izboru za Zlatnu loptu, iza Kake i Kristijana Ronalda, dok je završio na drugom mjestu u izboru za FIFA fudbalera godine, takođe iza Kake. Postigao je 16 golova i upisao 13 asistencija tokom sezone 2007/08, ali je drugi dio sezone ponovo bio obilježen povredama, nakon što je ponovo doživio pucanje tetive, 15. decembra. Vratio se na teren u pobjedi od 3:2 na gostovanju Seltiku, u prvoj utakmici osmine finala Lige šampiona, gdje je postigao dva gola, dok je treći gol dao Tijeri Anri. Mesi je tako postao najbolji strijelac Lige šampiona, sa, u tom trenutku, šest golova, ali se povrijedio u revanšu, 4. marta 2008, kada ga je Rajkard stavio u tim uprkos upozorenju medicinskog osoblja, zbog čega je kapiten tima — Karles Pujol, kritikovao medije zbog toga što pritiskaju Mesija da igra na svakoj utakmici. Barselona je sezonu završila bez trofeja, u Ligi šampiona ispala je od Mančester junajteda u polufinalu, dok je u La ligi završila na trećem mjestu.

2008/09: Trostruka kruna

Nakon dvije neuspješne sezone, klub su napustili Rajkard i Ronaldinjo, koji je prešao u Milan, a nakon odlaska Ronaldinja, Mesi je uzeo dres sa brojem 10. Potpisao je novi ugovor u julu 2008, čime mu je plata povećana na 7,88 miliona evra, postavši tako najplaćeniji igrač u timu. Prije početka nove sezone, glavni problem su bile njegove česte povrede mišića, zbog kojih je pauzirao ukupno osam mjeseci u periodu između 2006. i 2008. Kako bi se borio sa problemom, klub je uveo novi plan treninga, novu ishranu i novi režim životnog stila, a dobio je i ličnog fizioterapeuta, koji je putovao sa njim i tokom igranja za reprezentaciju. Virtuelno je oslobođen povreda u naredne četiri godine, zahvaljujući čemu je uspio da dostigne puni potencijal. Uprkos povredama, završio je na drugom mjestu u izboru za Zlatnu loptu i FIFA fudbalera godine, iza Kristijana Ronalda.

U prvoj kompletnoj sezoni, 2008/09, postigao je 38 golova na 51 utakmici, a zajedno sa Etoom i Anrijem, doprinio je u ukupno 100 golova tima u svim takmičenjima, što je bio novi klupski rekord u tom trenutku.

Mesi u finalu Lige šampiona 2009, protiv Mančester junajteda.

Tokom prve sezone pod novim trenerom, bivšim kapitenom kluba — Pepom Gvardiolom, igrao je uglavnom kao krilni napadač po desnoj strani, kao i kod Rajkarda, ali takođe i kao lažno krilo, sa slobodom da uđe unutra i da se kreću u centru šesnaesterca. Na dan 2. maja 2009, tokom El klasika, po prvi put je igrao kao lažna devetka, pozicioniran kao najistureniji napadač, koji dolazi i do sredine terena, kako bi gradio akcije sa Čavijem i Andresom Inijestom. Asistirao je kod prvog gola Anriju i dao je dva gola u pobjedi od 6:2, što je bila najveća pobjeda Barselone na gostovanju Realu ikada. Vrativši se na poziciji krilnog napadača, igrao je svoje prvo finale od ulaska u prvi tim, u finalu Kupa kralja, gdje je postigao jedan gol, uz asistenciju, u pobjedi od 4:1, protiv Atletik Bilbaa. Tri dana kasnije, Barselona je osvojila La ligu, osvojivši duplu krunu peti put, a Mesi je postigao 23 gola u ligi.

Sa postignutih devet golova u Ligi šampiona, postao je najmlađi igrač u istoriji takmičenja koji je završio kao najbolji strijelac. U pobjedi od 4:0 protiv Bajern Minhena, u četvrtfinalu, postigao je dva gola i upisao dvije asistencije. U finalu u Rimu, 27. maja, protiv Mančester junajteda, postigao je gol glavom u pobjedi od 2:0, a Barselona je osvojila trostruku krunu prvi put u istoriji. Nakon velikih uspjeha u sezoni, potpisao je novi ugovor, do 2016, sa otkupnom klauzulom od 250 miliona evra, dok mu je plata povećana na 12 miliona.

2009/10: Prva Zlatna lopta

Na početku sezone 2009/10, tim je nastavio sa uspjesima i Barselona je postala prvi klub koji je osvojio šest najvećih trofeja u jednoj kalendarskoj godini, osvojivši još Superkup Španije, Superkup Evrope i Svjetsko klupsko prvenstvo, gdje je Mesi grudima postigao gol u pobjedi od 2:1 protiv Estudijantesa Sa 22 godine, osvojio je Zlatnu loptu i nagradu za FIFA fudbalera godine 2009, a u oba slučaja, osvojio je nagrade sa najvećom razlikom u broju glasova ispred drugoplasiranog u istoriji.

„Mesi je ubjedljivo najbolji fudbaler na svijetu. On je kao PlayStation. Može da napravi prednost od svake greške koju napravimo.“

– Arsen Venger o Mesiju, nakon što je postigao četiri gola protiv Arsenala, u aprilu 2010.

Nezadovoljan zbog pozicije desnog krilnog napadača, a novo pojačanje Barselone — Zlatan Ibrahimović je igrao kao najistureniji napadač, Mesi je nastavio da igra kao lažna devetka u prvom dijelu 2010, počevši od meča četvrtfinala Lige šampiona protiv Štutgarta. Prva utakmica završena je neriješeno, a u revanšu, postigao je dva gola, uz jednu asistenciju, u pobjedi od 4:0. Od tog trenutka, postao je glavna taktička tačka tima, a stopa postizanja golova mu se povećala. Postigao je ukupno 47 golova u svim takmičenjima, izjednačivši rekord Ronalda iz sezone 1996/97. U četvrtfinalu Lige šampiona, postigao je sva četiri gola u pobjedi od 4:0 protiv Arsenala, postavši najbolji strijelac Barselone u takmičenju ikada. U polufinalu, Barselona je ispala od Intera, ali je Mesi završio kao najbolji strijelac takmičenja, drugu godinu zaredom, sa osam golova. U Španskoj ligi, postigao je 34 gola, ponovo izjednačivši rekord Ronalda; završio je sezonu kao najbolji strijelac prvenstva, a Barselona je osvojila titulu, sa samo jednim porazom.

2010/11: Titula u Ligi šampiona

Mesi (centralno) sa saigračima, nakon osvajanja Svjetskog klupskog prvenstva, u decembru 2011.

U sezoni 2010/11. postigao je het trik u pobjedi od 4:1 protiv Sevilje, u Superkupu Španije, na prvoj utakmici u sezoni, donijevši tako Barseloni prvi trofej u sezoni. Na dan 29. novembra 2010. Barselona je pobijedila Real Madrid 5:0, Mesi je igrao na poziciji kreativnog plejmejkera i učestvovao je kod dva gola koja je postigao David Vilja. Barselona je postavila novi rekord, sa 16 pobjeda zaredom u Ligi, čime je oborila rekord Real Madrida od 15 pobjeda iz sezone 1960/61, kada je u napadu igrao Alfredo di Stefano. Na poslednjoj od 16 pobjeda, Mesi je postigao het trik u pobjedi od 3:0 protiv Atletiko Madrida, 5. februara 2011. Zbog dobrih partija, 2010. je dobio prvu FIFA Zlatnu loptu, koja je nastala spajanjem Zlatne lopte i nagrade FIFA fudbaler godine; njegov izbor izazvao je brojne kritike, zbog toga što nije imao uspjeha sa Argentinom na Svjetskom prvenstvu 2010. Primjenom starog formata glasanja, bio bi van prva tri, a pobijedio je zahvaljujući glasovima trenera i kapitena širom svijeta.

Pri kraju sezone, Barselona je igrala četiri El klasika u razmaku od 18 dana. Utakmica u ligi, 16. aprila završena je 1:1, nakon što je Mesi postigao gol iz penala. Četiri dana kasnije, Real je pobijedio u finalu Kupa kralja, a u prvoj utakmici polufinala Lige šampiona, postigao je oba gola u pobjedi od 2:0 na gostovanju. Drugi gol, prilikom kojeg je prešao tri igrača, označen je kao jedan od najboljih u takmičenju ikada. U revanšu, nije postigao gol, ali je odigrao bitnu ulogu u remiju od 1:1, zahvaljujući kojem se Barselona plasirala u finale, gdje je igrala protiv Mančester junajteda, sa kojim je igrala i finale dvije godine ranije. Postigao je gol u finalu, u pobjedi od 3:1 i dobio je nagradu za igrača utakmice, a završio je takmičenje kao najbolji strijelac, treću godinu zaredom, sa 12 golova. Barselona je osvojila La ligu treću godinu zaredom, a Mesi je završio kao najbolji strijelac, sa 31 golom i kao najbolji asistent lige, sa 18 asistencija. Sezonu je završio sa postignutih 53 gola u svim takmičenjima i 24 asistencije, postavši tako najbolji strijelac Barselone u jednoj sezoni i prvi fudbaler u Španskoj ligi koji je postigao 50 golova.

Razvio se u kombinaciju tri tipa igrača: broja 8 (kreator), broja 9 (golgeter) i broja 10 (asistent), a u sezoni 2011/12. dao je 73 gola, uz 29 asistencija u svim takmičenjima, postigavši het trik više od deset puta. Sezonu je počeo osvajanjem Superkupa Španije, gdje je postigao tri gola u pobjedi od 5:4 protiv Real Madrida nakon produžetaka, a sa tri gola, prestigao je Raula na vrhu liste strijelaca u Superkupu, sa osam golova. U nastavku sezone, pomogao je Barseloni da osvoji Superkup Evrope, pobjedom nad Portom od 2:0. Pri kraju godine, 18. decembra, postigao je dva gola u finalu Svjetskog klupskog prvenstva, u pobjedi od 4:0 protiv Santosa, osvojivši nagradu za najboljeg igrača turnira. Godine 2011. ponovo je dobio FIFA zlatnu loptu, postavši tako četvrti igrač u istoriji koji je nagradu dobio tri puta, nakon Johana Krojfa, Mišela Platinija i Marka van Bastena. Takođe, dobio je prvu nagradu za najboljeg igrača u Evropi, koja je pokrenuta nakon spajanja zlatne lopte i nagrade FIFA fudbaler godine, sa sistemom glasanja koji se primjenjivao u izboru za zlatnu loptu. U tom periodu, Mesi je već smatran jednim od najboljih fudbalera svih vremena, zajedno sa Maradonom i Peleom.

2012: Godina rekorda

„Žao mi je onih koji hoće da se takmiče za Mesijev tron, to je nemoguće, ovaj klinac je jedinstven.“

– Pep Gvardiola, nakon što je Mesi postao najbolji strijelac Barselone svih vremena, u martu 2012.

Dobru formu je zadržao i u drugom dijelu sezone i 2012. je postavio nekoliko rekorda. Na dan 7. marta, dvije nedelje nakon što je postigao četiri gola protiv Valensije, postigao je pet golova u revanš meču osmine finala Lige šampiona u pobjedi od 7:1 protiv Bajer Leverkuzena, postavivši tako novi rekord takmičenja po broju postignutih golova jednog igrača na utakmici. Ligu šampiona je završio kao najbolji strijelac, sa 14 golova, čime je postavio novi rekord po broju golova u jednoj sezoni, srušivši rekord Hozea Altafinija iz sezone 1962/63, a takođe je postao prvi igrač nakon Gerda Milera koji je bio najbolji strijelac Lige šampiona četiri puta. Dvije nedelje kasnije, 20. marta, postigao je het trik u pobjedi od 5:3 protiv Granade, čime je postao najbolji strijelac Barselone u istoriji, sa postignuta 232 gola, sa 24 godine.

Mesi pokazuje u pravcu neba nakon postizanja petog gola protiv Bajer Leverkuzena u Ligi šampiona 2011/12.

Uprkos Mesijevoj dobroj formi, period dominacije Barselone tokom četiri godine pod vođstvom Gvardiole, jedan od najboljih perioda u istoriji kluba, prekinut je. U La ligi, Barselona je završila na drugom mjestu, devet bodova iza Real Madrida, dok je u Ligi šampiona ispala u polufinalu od Čelsija, gdje je, u revanš utakmici, pri vođstvu Barselone od 2:1, Mesi promašio penal, a Fernando Tores je izjednačio u 90 minutu. U poslednjoj utakmici na domaćem terenu, 5. maja, postigao je sva četiri gola u pobjedi od 4:0 protiv Espanjola, nakon čega je prišao klupi kako bi proslavio sa Gvardiolom, koji je objavio da odlazi na kraju sezone. Sezonu je završio kao najbolji strijelac Španske lige i Evrope drugi put zaredom, sa postignutih 50 golova, postavivši rekord La lige po broju golova u jednoj sezoni, a sa postignuta 73 gola u svim takmičenjima, srušio je rekord Gerda Milera od postignutih 67 golova u jednoj sezoni, iz sezone 1972/73.

U prvoj sezoni po dolasku Tita Vilanove na mjestu trenera, koji ga je prvi put trenirao u La Masiji, kada je imao 14 godina, pomogao je klubu da prvi dio sezone 2012/13. završi sa 55 osvojenih bodova, sa samo jednim remijem na 19 utakmica, čime su postavili novi rekord španskog fudbala, prilikom čega je dao četiri gola u pobjedi od 5:4 protiv Deportivo la Korunje. Na dan 9. decembra, postigao je oba gola u pobjedi od 2:1 protiv Betisa, čime je stigao do 190 datih golova u La ligi za Barselonu, čime je srušio rekord Sezara Rodrigeza na vrhu liste najboljih strijelaca Barselone u ligi; takođe, postavio je novi rekord po broju postignutih golova u kalendarskoj godini, srušivši rekord Gerda Milera od 85 golova iz 1972. Nakon rušenja rekorda, poslao je Mileru dres Barselone sa brojem 10, na kojem je pisalo „sa poštovanjem i divljenjem“. Do kraja godine, postigao je ukupno 91 gol u kalendarskoj godini, za Barselonu i reprezentaciju Argentine. FIFA nije priznala postignuće, navodeći probleme sa provjerljivošću, ali je ušao u Ginisovu knjigu rekorda, za najviše postignutih golova u kalendarskoj godini. Kao glavni favorit, ponovo je osvojio FIFA zlatnu loptu, postavši tako prvi fudbaler u istoriji koji je osvojio zlatnu loptu četiri puta i to zaredom.

2013/14: „Zavisnost od Mesija“

Barselona je virtuelno obezbijedila titulu početkom 2013, a na kraju je izjednačila rekord Reala od 100 osvojenih bodova iz prethodne sezone. Ipak, u drugom dijelu sezone su igrali slabije, zbog odsustva Tita Vilanove zbog bolesti. Nakon što su izgubili dva El klasika zaredom, uključujući i polufinale Kupa kralja, bili su blizu ispadanja u osmini finala Lige šampiona. U prvoj utakmici, Milan je na San Siru pobijedio 2:0, nakon čega je Barselona u revanšu pobijedila 4:0, a Mesi je postigao dva gola i upisao jednu asistenciju. Na dan 7. februara, produžio je ugovor do 2018. a plata mu je povećana na 13 miliona evra. Nosio je kapitensku traku po prvi put, mjesec dana kasnije, 17. marta, na utakmici protiv Rajo Valjekana; u tom trenutku, postao je glavna taktička tačka tima do te mjere kao što su nekada bili bivši igrači Barselone — Jozep Samitijer, Laslo Kubala i Johan Krojf. Nakon transformacije u lažnu devetku tri godine ranije, njegov doprinos napadu se povećao; od 24% doprinosa u golovima u sezoni kada su osvojili trostruku krunu, do 40% te sezone.

„Kada pričamo o Leu, pričamo o najboljem igraču na svijetu i kada stvari nisu dobre, morate da ga koristite. Čak iako je polu hrom, njegovo prisustvo na terenu je dovoljno da podigne nas i našu igru generalno.“

– Odbrambeni igrač Barselone — Žerard Pike, o oslanjanju kluba na nespremnog Mesija u utakmici protiv Pariz Sen Žermena u aprilu 2013.

Nakon četiri povrede u predsezoni, obnovila mu se povreda mišića koja ga je mučila ranije. Nakon što je doživio povredu tetive 2. aprila u utakmici četvrtfinala Lige šampiona 2012/13, protiv Pariz Sen Žermena, igrao je rijetko. U revanš utakmici protiv PSŽ-a, u trenutku kada je Barselona gubila 1:0, ušao je u igru u drugom poluvremenu i nakon devet minuta, učestvovao je u kreiranju akcije za izjednačujući gol koji je postigao Pedro, zahvaljujući čemu su prošli u polufinale. S obzirom na to da nije bio dovoljno spreman, njegov učinak u porazu od 4:0 protiv Bajern Minhena u prvoj utakmici polufinala Lige šampiona, bio je ograničen, dok u revanš utakmici, koju je Barselona izgubila kući 3:0, uopšte nije ulazio u igru. Ove utakmice dale su vjerodostojnost pojmu Mesidepensija, taktičku i psihološku zavisnost Barselone od Mesija.

Mesi na utakmici protiv Almerije u martu 2014.

Nastavio je da se muči sa povredama tokom 2013, zbog čega je prekinuo saradnju sa dugogodišnjim ličnim fizioterapeutom. Dodatno je oštetio tetivu 12. maja, na utakmici protiv Atletiko Madrida, na kojoj je prekinuo niz od 21 utakmice zaredom u kojima je postizao gol, čime je postavio svjetski rekord; tokom tog perioda, postigao je 33 gola, od kojih četiri protiv Osasune, postavši tako prvi igrač koji je postigao gol protiv svih 19 timova u La ligi zaredom. Sa postignutih 60 golova u svim takmičenjima, od čega 46 u La ligi, završio je sezonu kao najbolji strijelac Španske lige i najbolji strijelac u Evropi drugu godinu zaredom, postavši tako prvi igrač u istoriji koji je osvojio zlatnu kopačku za najboljeg strijelca u Evropi tri puta. Tokom starta sezone 2013/14, pod novim trenerom — Herardom Martinom, ponovo je povrijedio tetivu, po peti put tokom 2013, 10. novembra, zbog čega je morao da pauzira dva mjeseca. Uprkos povredama, završio je na drugom mjestu u izboru za FIFA zlatnu loptu 2013, iza Kristijana Ronalda, nakon što je osvajao nagradu četiri godine zaredom.

Tokom drugog dijela sezone, postojale su sumnje u njegovu formu, a navijači su smatrali da se čuva za Svjetsko prvenstvo 2014. Statistički, njegov doprinos golovima, udarcima i pasovima, značajno je opao u odnosu na prethodne sezone. Ipak, uspio je da sruši dva rekorda u razmaku od sedam dana. Het trikom protiv Osasune, 16. marta, srušio je rekord Paulina Alkantare od 369 golova i postao je najbolji strijelac Barselone u svim takmičenjima, dok je het trikom protiv Real Madrida, 23. marta, postao najbolji strijelac El klasika, sa 19 golova, srušivši rekord koji je postavio Alfredo di Stefano. Sezonu je završio sa 41 postignutim golom u svim takmičenjima, što mu je bio najgori skor u poslednjih pet sezona. Po prvi put u pet godina, Barselona je završila sezonu bez trofeja: izgubila je u finalu Kupa kralja od Real Madrida, dok je u ligi završila na drugom mjestu, sa istim brojem bodova kao Real Madrid, ali tri boda iza Atletiko Madrida, koji je osvojio titulu. U poslednjem kolu, na Kamp nouu, Barselona i Atletiko Madrid igrali su neriješeno 1:1, nakon čega su navijači izviždali Mesija. Nakon spekulacija oko ostanka u Barseloni, potpisao je novi ugovor sa klubom 19. maja 2014, godinu dana nakon što je potpisao prethodni. Sa novim ugovorom, postao je najplaćeniji fudbaler, sa godišnjom platom od 20 miliona evra nakon poreza, odnosno 36 miliona prije poreza.

2014/15: Trostruka kruna po drugi put

Mesi proslavlja svoj drugi gol protiv Granade, u septembru 2014.

Na početku sezone, Luis Enrike je postao novi trener Barselone, a Mesi je sezonu počeo uglavnom oslobođen od povrede. Postigao je het trik u pobjedi od 5:1 protiv Sevilje u 12 kolu, postigavši 252 gola u ligi, čime je srušio rekord koji je držao Telmo Zara. Na dan 7. decembra, postigao je treći het trik u sezoni, u pobjedi od 5:1 protiv Espanjola, čime je prestigao Sezara Rodrigeza, kao najbolji strijelac derbija Barselone, sa 12 golova. U izboru za FIFA Zlatnu loptu 2014, ponovo je završio na drugom mjestu, iza Kristijana Ronalda, uglavnom zbog toga što je sa Argentinom igrao finale Svjetskog prvenstva 2014.

Na početku 2015, Barselona je zaostajala četiri boda iza Real Madrida, a počele su glasine da Mesi napušta klub. Na dan 11. januara, u pobjedi od 3:1 protiv Atletiko Madrida, Barselonu je predvodio napadački trio — Mesi, Luis Suarez i Nejmar, koji je nazvan „MSN“, a po prvi put su sva trojica postigla po gol na jednoj utakmici. Nakon pet godina koliko je igrao više na sredini terena, vratio se na poziciju desnog krilnog napadača krajem prethodne godine, prema sopstvenoj želji, kako je naveo Suarez. Mesi je zadržao dobru formu, a Suarez i Nejmar su prekinuli zavisnost tima u napadu od njega. Mesi je postigao 58 golova u svim takmičenjima, dok je trio postigao ukupno 122 gola, postavivši novi rekord u španskom fudbalu.

Mesi prolazi igrača Juventusa — Patrisa Evru tokom finala Lige šampiona 2015.

Pri kraju sezone, postigao je gol u pobjedi od 1:0 na gostovanju protiv Atletiko Madrida, u pretposlednjem kolu, čime je Barselona osvojila 23 titulu prvaka Španije. U ligi, postigao je 43 gola, uključujući i het trik koji je postigao za 11 minuta protiv Rajo Valjekana, što je bio najbrži het trik u njegovoj karijeri; takođe, ostvario je svoj 32 het trik za Barselonu, srušivši prethodni rekord po broju het trikova za neki klub u Španiji, koji je držao Telmo Zara. Na dan 15. februara, u pobjedi od 5:0 protiv Levantea, postigao je het trik i upisao jednu asistenciju; to mu je bila ukupno 106 asistencija, čime je srušio rekord lige po broju asistencija, koji je držao Luis Figo; takođe je završio sezonu kao najbolji asistent, sa 18 asistencija. Postigao je dva gola u pobjedi od 3:1 protiv Atletik Bilbaa, u finalu Kupa kralja. Prvi gol na utakmici, označen je kao jedan od najboljih u njegovoj karijeri; uzeo je loptu blizu centra terena, nakon čega je predriblao četiri protivnička fudbalera i golmana i postigao gol.

U prvoj utakmici polufinala Lige šampiona, postigao je dva gola, uz asistenciju u pobjedi od 3:0 protiv Bajern Minhena, koga je predvodio bivši trener Barselone — Pep Gvardiola. Golove je postigao u razmaku od tri minuta, a kod drugog gola, predriblao je Žeroma Boatenga, koji je pao na zemlju, nakon čega je prebacio golmana — Manuela Nojera. Potez nakon kojeg je Boateng završio na zemlji, postao je viralan i bio je sportski događaj sa najviše tvitova te sezone, dok je njegov gol proglašen za najbolji u sezoni, po izboru UEFA. Iako je izgubila u revanšu 3:2, plasirala se u finale, gdje je igrala protiv Juventusa, a prije utakmice, golman Juventusa — Đanluiđi Bufon, izjavio je: „Mesi je vanzemaljac, koji je posvetio sebe igranju sa ljudima.“ Finale je igrano 6. juna u Berlinu; Barselona je povela golom Rakitića, izjednačio je Alvaro Morata, nakon čega su Suarez i Nejmar postigli po gol, za pobjedu od 3:1, čime je Barselona osvojila trostruku krunu po drugi put, postavši tako prvi tim u istoriji koji je to uradio. Iako nije postigao gol, Mesi je učestvovao kod sva tri gola Barselone, posebno kod drugog, kada je njegov udarac odbranio Bufon, nakon čega je na odbijenu loptu natrčao Suarez i dao gol. Takmičenje je završio kao najbolji asistent, sa šest asistencija i kao udruženi najbolji strijelac, zajedno sa Kristijanom Ronaldom i Nejmarom, sa po deset golova, postavši tako prvi igrač u istoriji Lige šampiona koji je bio najbolji strijelac u pet sezona. Dobio je nagradu UEFA za najboljeg igrača u Evropi, po drugi put, ispred Ronalda.

2015/16: Uspjesi u domaćim takmičenjima

Mesi protiv fudbalera Sevilje — Evera Banege, u UEFA superkupu 2015. u Tbilisiju.

Sezonu 2015/16, počeo je sa dva postignuta gola iz slobodnog udarca, u pobjedi od 5:4 protiv Sevilje, u Superkupu Evrope, nakon produžetaka. Na dan 16. septembra, na utakmici prvog kola grupne faze Lige šampiona, u remiju 1:1 protiv Rome, postao je najmlađi igrač koji je zabilježio stotinu nastupa u Ligi šampiona. Nakon povrede koljena, odsustvovao je nekoliko nedelja, a na teren se vratio 21. novembra, u pobjedi od 4:0 na gostovanju protiv Real Madrida; ušao je u igru u 56 minutu umjesto Ivana Rakitića. Godinu je završio osvajanjem Svjetskog klupskog prvenstva, 20. decembra, gdje je Barselona u finalu pobijedila River Plejt 3:0, u Jokahami i osvojila treću titulu klupskog prvaka svijeta i peti trofej u 2015. Na dan 30. decembra, na svojoj 500 utakmici u dresu Barselone, postigao je gol u pobjedi od 4:0 protiv Betisa.

Na dan 11. januara 2016. osvojio je FIFA zlatnu loptu po peti put, ispred Kristijana Ronalda i Nejmara. Na dan 3. februara, postigao je het trik u pobjedi od 7:0 protiv Valensije prvoj utakmici polufinala Kupa kralja, na Kamp nouu. U pobjedi od 6:1 protiv Selte Vigo, u 24 golu, postigao je jedan gol, dok je asistirao Suarezu iz penala. Neki su njegov potez opisali kao „dodir genija“, dok su ga drugi kritikovali zbog nepoštovanja protivnika. Fudbaleri Selte nisu se bunili, a trener — Roberto Bonano, branio je takvo izvođenje penala, izjavivši: „napadači Barselone su puni poštovanja.“ Penal je bio sličan onome koji je Johan Krojf izveo za Barselonu 1982, a mnogi navijači su ocijenili da je penal posvećen njemu, jer se tada borio sa rakom pluća. Krojf je izjavio da je bio srećan sa igrom, a da je potez legalan i zabavan.

Na dan 17. februara, postigao je 300 gol u ligi, u pobjedi od 3:1 na gostovanju Sporting Hihonu. Nekoliko dana kasnije, postigao je oba gola u pobjedi od 2:0 protiv Arsenala u osmini finala Lige šampiona, a drugi gol bio je 10,000 gol Barselone u zvaničnim takmičenjima. Na dan 17. aprila, postigao je gol u porazu 2:1 kući od Valensije, što mu je bio 500 gol u karijeri. Sezonu je završio sa dvije asistencije u pobjedi od 2:0 protiv Sevilje u finalu Kupa kralja, 22. maja 2016, a Barselona je osvojila duplu krunu drugu godinu zaredom. Završio je sa 41 postignutim golom i 23 asistencije, čime je oborio sopstveni rekord, koji je postavio godinu ranije.

2016/17: Četvrta zlatna kopačka

„Mesi je neizostavan, ali mi ostali smo zamjenjivi. Ne, klub je veći od bilo kog trenera, od bilo kog igrača, izuzev Lea. To je realnost i vi morate da je prihvatite.“

– Havijer Maskerano, u intervjuu za zvanični časopis Barselone.

Sezonu 2016/17. počeo je u Superkupu Španije, gdje je bio kapiten, jer je Andres Inijesta bio povrijeđen; asistirao je Muniru kod gola u pobjedi od 2:0 u prvoj utakmici, dok je u revanšu postigao jedan gol i upisao asistenciju Ardi Turanu, u pobjedi od 3:0. Tri dana kasnije, postigao je dva gola i upisao asistenciju, u pobjedi od 6:2 protiv Betisa. Na dan 13. septembra, upisao je prvi het trik u sezoni, u pobjedi od 7:0 protiv Seltika u prvom kolu grupne faze Lige šampiona, ostvarivši tako šesti het trik u Ligi šampiona, što je najveći broj ikada koji je postigao jedan igrač. Nedelju dana kasnije, povrijedio se u remiju od 1:1 protiv Atletiko Madrida i morao je da pauzira tri nedelje. Vratio se na teren 16. oktobra, u pobjedi od 4:0 protiv Deportivo la Korunje, gdje je ušao u igru u 55 minutu, umjesto Serhia Busketsa i postigao je gol nakon tri minuta. Tri dana kasnije, postigao je sedmi het trik u Ligi šampiona i 37 za Barselonu, u pobjedi od 4:0 protiv Mančester Sitija. Na dan 1. novembra, u porazu 3:1 od Mančester Sitija, postigao je 54 gol u grupnoj fazi Lige šampiona, srušivši rekord Raula od 53 gola.

Mesi na prijateljskoj utakmici protiv Al Ahlija, u Dohi u decembru 2016.

Godinu je završio sa 51 postignutim golom, čime je bio najbolji strijelac Evrope, sa jednim golom ispred Ibrahimovića. Nakon što je završio na drugom mjestu u izboru za Zlatnu loptu 2016, završio je na drugom mjestu i u izboru za najboljeg FIFA fudbalera, ponovo iza Kristijana Ronalda, a ceremonija je održana 9. januara 2017. Na dan 11. januara, postigao je gol iz slobodnog udarca u pobjedi od 3:1 protiv Atletik Bilbaa, u revanš utakmici osmine finala Kupa kralja, zahvaljujući čemu je Barselona prošla u četvrtfinale. Sa 26 postignutim golom iz slobodnog udarca za Barselonu u svim takmičenjima, izjednačio je klupski rekord, koji je postavio Ronald Kuman. U 18 kolu, postigao je gol u pobjedi od 5:0 protiv Las Palmasa, čime je izjednačio rekord Raula po broju timova u ligi protiv kojih je postigao gol, sa 35.

Na dan 4. februara 2017, u 21 kolu, u pobjedi od 3:0 protiv Atletik Bilbaa, postigao je 27 gol iz slobodnog udarca, čime je srušio rekord Kumana, postavši igrač sa najviše postignutih golova iz slobodnih udaraca za Barselonu. Na dan 23. aprila, postigao je dva gola u pobjedi od 3:2 na gostovanju protiv Real Madrida, od čega je postigao pobjedonosni gol u nadoknadi vremena, koji je ujedno bio i njegov 500 gol za Barselonu. Gol je proslavio tako što je skinuo dres i podigao ga uvis, okrenuvši svoje ime i broj prema publici, što je razbjesnelo navijače Real Madrida. Na dan 27. maja, postigao je gol i upisao asistenciju, za Paka Alkasera, u pobjedi od 3:1 protiv Alavesa, u finalu Kupa kralja i proglašen je za igrača utakmice. Sezonu je završio sa postignutih 54 gola i 16 asistencija u svim takmičenjima, a u La ligi je postigao 37 golova, zahvaljujući čemu je dobio nagradu za najboljeg strijelca lige i nagradu Zlatno stopalo za najboljeg strijelca Evrope, po četvrti put u karijeri.

2017/18: Titula u prvenstvu i peta zlatna kopačka

Sezonu 2017/18. počeo je sa golom iz penala, u porazu 3:1 kući od Real Madrida, u prvoj utakmici Superkupa Španije. Takođe, povećao je rekord po broju golova u derbiju, postigavši 24 zvanični i 25 gol protiv Reala ukupno. Na dan 9. septembra, postigao je prvi het trik u novoj sezoni, u pobjedi od 5:0 protiv Espanjola. U prvom kolu grupne faze Lige šampiona, postigao je dva gola u pobjedi od 3:0 protiv Juventusa, dok je, nedelju dana kasnije, postigao četiri gola u pobjedi od 6:1 protiv Eibara. Tri nedelje kasnije, 1. oktobra, odigrao je 594 utakmicu za Barselonu, čime je došao na treće mjesto po broju odigranih utakmica za klub, prestigavši Pujola; postigao je dva gola i upisao asistenciju Busketsku, u pobjedi od 3:0 protiv Las Palmasa. Utakmica je igrana pred praznim tribinama, zbog nereda u Kataloniji, nakon Referenduma o nezavisnosti Katalonije.

Na dan 18. oktobra, na svom 122 nastupu za klub u evropskim takmičenjima, postigao je 97 gol u Ligi šampiona i ukupno stoti u svim UEFA takmičenjima, u pobjedi od 3:1 protiv Olimpijakosa. Postao je tako drugi igrač, nakon Kristijana Ronalda, koji je stigao do 100 golova u evropskim takmičenjima, ali je odigrao 21 utakmicu manje od Ronalda. Na dan 4. novembra, odigrao je 600 utakmicu za Barselonu, u pobjedi od 2:1 protiv Sevilje. Nakon primanja četvrte zlatne kopačke, 25. novembra je potpisao novi ugovor, do 2021, uz otkupnu klauzulu od 700 miliona evra. Na dan 7. januara, odigrao je 400 utakmicu u La ligi, u pobjedi od 3:0 protiv Levantea. Na utakmici, upisao je 144 asistenciju u ligi i postigao je svoj 365 ligaški gol za klub, čime je izjednačio rekord Gerda Milera po broju postignutih golova u ligi za jedan klub u pet najjačih evropskih liga. Nedelju dana kasnije, srušio je rekord, postigavši gol iz slobodnog udarca, u pobjedi od 4:2 protiv Real Sosijedada.

Na dan 4. marta, postigao je gol iz slobodnog udarca, u pobjedi od 1:0 protiv Atletiko Madrida, čime je stigao do 600 postignutih golova u karijeri. Na dan 14. marta, postigao je dva gola u pobjedi od 3:0 protiv Čelsija, u revanš utakmici osmine finala Lige šampiona, postavši tako drugi igrač koji je došao do 100 datih golova u Ligi šampiona, nakon Kristijana Ronalda, ali na manje utakmica, sa manje godina i iz manje udaraca na gol. Prvi gol na utakmici postigao je nakon dva minuta i osam sekundi, što mu je bio najbrži gol u karijeri, a Barselona je prošla u četvrtfinale, 11 sezonu zaredom. Na dan 7. aprila, postigao je het trik u pobjedi od 3:1 protiv Leganesa; prvi gol postigao je iz slobodnog udarca, što mu je bio šesti gol iz slobodnog udarca u sezoni, čime je izjednačio rekord Ronaldinja. Na dan 21. aprila, postigao je gol u pobjedi od 5:0 protiv Sevilje, u finalu Kupa kralja, dok je upisao jednu asistenciju, a Barselona je osvojila Kup četvrtu godinu zaredom i ukupno 30 put u istoriji. Na dan 29. aprila, postigao je het trik u pobjedi od 4:2 na gostovanju protiv Deportivo la Korunje, čime je Barselona osvojila 25 titulu prvaka Španije. Na dan 9. maja, postigao je gol u pobjedi od 5:1 protiv Viljareala, čime je Barselona postavila rekord od 43 utakmice bez poraza u ligi. Sezonu je završio ponovo kao najbolji strijelac La lige, sa 34 gola, a po peti put je osvojio zlatnu kopačku.

2018/19: Kapiten Barselone, deseta titula La lige i šesta zlatna kopačka

Nakon odlaska bivšeg kapitena — Andresa Inijeste, u maju 2018, Mesi je postavljen za novog kapitena tima, za sezonu 2018/19. Na dan 12. avgusta 2018, podigao je prvi trofej kao kapiten, nakon pobjede od 2:1 protiv Sevilje, u Superkupu Španije. U prvom kolu La lige, postigao je gol iz slobodnog udarca, u pobjedi od 3:0 protiv Alavesa; njegov gol bio je 6,000 gol Barselone u La ligi. Na dan 18. septembra, postigao je het trik u pobjedi od 4:0 protiv PSV-a, u prvom kolu grupne faze Lige šampiona, postavivši novi rekord po broju het trikova u takmičenju, sa osam. Na dan 20. oktobra, postigao je gol i upisao asistenciju Filipeu Kutinju, u pobjedi od 4:2 protiv Sevilje, u prvih 12 minuta, ali je morao da izađe u 26 minutu, nakon što je pao i povrijedio ruku. Kasniji testovi pokazali su da je slomio radijalnu kost, zbog čega je morao da pauzira tri nedelje. Na dan 8. decembra, postigao je dva gola iz slobodnih udaraca u pobjedi od 4:0 protiv Espanjola. Prvi gol koji je dao, bio mu je deseti u ligi, čime je postao prvi igrač u istoriji koji je postigao barem 10 golova u 13 uzastopnih sezona u La ligi.

Mesi prilikom izvođenja slobodnog udarca protiv Valjadolida u avgustu 2018.

Na dan 13. januara, postigao je 400 gol u La ligi, na 435 utakmica, u pobjedi od 3:0 protiv Eibara, postavši tako prvi igrač koji je stigao do 400 golova u nekoj od pet najjačih evropskih liga. Na dan 2. februara, postigao je oba gola u remiju od 2:2 protiv Valensije; prvi gol dao je iz penala, što je bio njegov 50 gol iz penala u La ligi, postavši tako treći igrač u ligi koji je postigao 50 golova iz penala, nakon Kristijana Ronalda i Uga Sančeza. Kasnije tog mjeseca, klub je priznao da su počeli da se pripremaju za Mesijevo povlačenje u budućnosti. Na dan 23. februara, postigao je 50 het trik u karijeri, uz asistenciju Luisu Suarezu, u pobjedi od 4:2 protiv Sevilje u ligi; treći gol koji je dao, bio je njegov 650 u karijeri, za klub i reprezentaciju u seniorskoj konkurenciji. Na dan 16. aprila, postigao je dva gola u pobjedi od 3:0 protiv Mančester junajteda, u revanš utakmici četvrtfinala Lige šampiona, zahvaljujući čemu je Barselona prošla u polufinale prvi put od 2015; takođe, golovi protiv Junajteda, bili su mu prvi u četvrtfinalu od 2013.

Na dan 27. aprila, ušao je u igru u 46 minutu i postigao je jedini gol u pobjedi od 1:0 protiv Levantea, čime je Barselona osigurala osvajanje titule; to mu je bio 450 nastup u karijeri u La ligi i prva titula kao kapitena. Na dan 1. maja, postigao je dva gola u pobjedi od 3:0 protiv Liverpula, u prvoj utakmici polufinala Lige šampiona; drugi gol koji je postigao, bio je njegov 600 gol za Barselonu. U revanš utakmici, Liverpul je pobijedio 4:0 i prošao je u finale. Na dan 19. maja, u poslednjoj utakmici u La ligi, postigao je oba gola u remiju od 2:2 protiv Eibara. Postigao je ukupno 50 golova u svim takmičenjima, od čega 36 u ligi, na 34 utakmice, zahvaljujući čemu je dobio nagradu za najboljeg strijelca lige po šesti put, čime je izjednačio rekord Zare. Takođe, osvojio je zlatnu kopačku, za najboljeg strijelca Evrope, po šesti put, a rekordni treći put zaredom. Na dan 25. maja, postigao je poslednji gol u sezoni, u porazu od 2:1 protiv Valensije u finalu Kupa kralja.

2019/20: Šesta zlatna lopta

Na dan 5. avgusta 2019, objavljeno je da će propustiti turneju Barselone u SAD, zbog povrede lista desne noge. Na dan 19. avgusta, njegov gol protiv Betisa nominovan je za gol godine — nagradu Puškaš. Kasnije tokom mjeseca, obnovio je povredu lista, zbog koje je morao da propusti prvih nekoliko utakmica La lige, a na teren se vratio u toku reprezentativne pauze. Na dan 2. septembra, našao se na skraćenom spisku, od tri igrača, za nagrade Najbolji FIFA fudbaler i za najbolji gol; dobio je nagradu za FIFA fudbalera po šesti put, dok je, u izboru za najbolji gol, završio na drugom mjestu, iza Danijela Žorija iz Ferencvaroša.

Prvu utakmicu za Barselonu u sezoni, odigrao je u petom kolu La lige, 17. septembra, a prvi gol postigao je 6. oktobra, iz slobodnog udarca, u pobjedi od 4:0 protiv Sevilje; to mu je bio 420 gol u La ligi, čime je oborio rekord Kristijana Ronalda od 419 golova u pet najjačih evropskih liga. Na dan 23. oktobra, postigao je gol u pobjedi od 2:1 protiv Slavije iz Praga, u trećem kolu grupne faze Lige šampiona, postavši tako prvi igrač koji je postigao gol u 15 sezona Lige šampiona zaredom. Takođe, izjednačio je rekord koji su zajedno držali Kristijano Ronaldo i Raul, po broju protivnika protiv kojih je dao gol u takmičenju, sa 33. Na dan 29. oktobra, postigao je gol iz slobodnog udarca, uz dvije asistencije, u pobjedi od 5:1 protiv Valjadolida; golom protiv Valjadolida, stigao je do 50 postignutih golova iz slobodnog udarca u karijeri. U tom trenutku, sa 608 golova u karijeri za klub, prestigao je Kristijana Ronalda. Na dan 9. novembra, postigao je het trik u pobjedi 4:1 protiv Selte, od čega je dva gola dao iz slobodnog udarca. To mu je bio 34 het trik u La ligi, čime je izjednačio rekord Kristijana Ronalda. Na dan 27. novembra, na svojoj 700 utakmici za Barselonu, postigao je gol uz dvije asistencije za pobjedu od 3:1 protiv Borusije Dortmund, u petom kolu grupne faze Lige šampiona; to je bio 34 klub protiv kojeg je postigao gol u takmičenju, čime je srušio rekord Ronalda i Raula. Na dan 2. decembra, osvojio je Zlatnu loptu, po rekordni, šesti put. Šest dana kasnije, postigao je het trik u pobjedi od 5:2 protiv Majorke, čime je stigao do 35 het trika u La ligi, oborivši rekord Ronalda.

Na dan 17. februara 2020, dobio je nagradu Laureus akademije za najboljeg sportistu na svijetu, zajedno sa Luisom Hamiltonom, postavši tako prvi fudbaler i prvi igrač iz ekipnih sportova koji je dobio nagradu. Pet dana kasnije, postigao je četiri gola u pobjedi od 5:0 protiv Eibara kući, dok je 7. marta postigao gol iz penala u pobjedi od 1:0 protiv Real Sosijedada, u 27 kolu. Nakon utakmica 27 kola, liga je prekinuta zbog pandemije kovida 19; a nastavljena je u junu. Na dan 14. juna, u prvoj utakmici nakon pauze, postigao je gol uz asistenciju, u pobjedi od 4:0 protiv Majorke, postavši tako prvi igrač u La ligi koji je postigao barem 20 golova na 12 uzastopnih sezona. Na dan 30. juna, postigao je gol iz penala, tako što je izveo potez koji se naziva panenka, u remiju od 2:2 protiv Atletiko Madrida, čime je stigao do 700 postignutih golova u karijeri. Na dan 11. jula, upisao je asistenciju Arturu Vidalu, u pobjedi od 1:0 protiv Valjadolida, što je bila njegova 20 asistencija u sezoni, čime je izjednačio rekord Čavija po broju asistencija u jednoj sezoni La lige, iz sezone 2008/09. Sa 22 postignuta gola, postao je tek drugi igrač koji je u jednoj sezoni upisao preko 20 golova i asistencija u pet najjačih evropskih liga, nakon Anrija, koji je to postigao u sezoni 2002/03. igrajući za Arsenal. Na dan 19. jula, u poslednjoj utakmici u sezoni, postigao je dva gola u pobjedi od 5:0 na gostovanju protiv Alavesa, zahvaljujući čemu je sezonu završio kao najbolji strijelac lige, sa 25 golova, osvojivši tako nagradu za najboljeg strijelca lige po, rekordni, sedmi put, čime je prestigao Zaru; završio je i kao najbolji asistent, sa 21 asistencijom, postavivši rekord po broju asistencija u jednoj sezoni u La Ligi i Evropi. Na dan 9. avgusta, u revanš utakmici osmine finala Lige šampiona protiv Napolija, postigao je jedan gol i izborio penal, u pobjedi od 3:1, za prolaz u četvrtfinale. Na dan 15. avgusta, Bajern Minhen je pobijedio Barselonu 8:2 u četvrtfinalu u Lisabonu, što je bio Mesijev najteži poraz u karijeri.

Avgust 2020: Želja da napusti Barselonu

„Nisam bio srećan i htio sam da odem. Nije mi to dozvoljeno na bilo koji način i ostaću u klubu da ne bi ulazili u pravni spor. Menadžment kluba, koji predvodi Bartomeu je katastrofa. Moja ljubav prema Barsi nikada se neće promijeniti.“

– Mesi u intervjuu za vebsajt Goal, o promjeni odluke da napusti Barselonu, 4. septembra 2020.

Nakon sve većeg nezadovoljstva sa pravcem kojim ide klub, na terenu i van njega, Barselona je objavila da im je Mesi dostavio dokument u kojem je izrazio želju da napusti klub, 25. avgusta 2020. Objava je izazvala značajnu reakciju medija, javnosti, predsjednika Katalonije — Kvima Tore, kao i njegovih bivših i trenutnih saigrača, koji su podržali Mesija. Na dan 26. avgusta, sportski direktor Barselone — Ramon Planes, izjavio je da je želja kluba da gradi tim oko „najvažnijeg fudbalera na svijetu“, dodavši da Mesi može jedino da ode ako neko plati otkupnu klauzulu od 700 miliona evra. Mesi je imao opciju da prijevremeno raskine ugovor, što bi mu omogućilo da napusti klub za džabe, ali je, po navodima medija, to mogao da iskoristi samo da je izrazio želju da ode do 31. maja 2020. Njegovi predstavnici su tvrdili da bi rok trebalo se pomjeri do 31. avgusta, jer je sezona bila prekinuta zbog pandemije kovida 19. Na dan 30. avgusta, La liga je objavila saopštenje da su Mesijev ugovor i otkupna klauzula i dalje aktivni.

Na dan 4. septembra, Mesijev otac i agent — Horhe Mesi, objavio je saopštenje kao odgovor na tvrdnje La lige o otkupnoj klauzuli, u kome je pisalo da klauzula nije validna kada ugovor prekida igrač, svojom voljom, kako i piše u ugovoru sa Barselonom. Istog dana, La liga je objavila novo saopštenje, nadovezujući se na svoje prethodno, koje je objavila 30. avgusta. Kasnije istog dana, Mesi je, u intervjuu za vebsajt Goal, objavio da će ostati u Barseloni za poslednju godinu ugovora, a predsjednik kluba — Bartomeu, rekao je da Mesi na kraju svake sezone može da odluči hoće li da ostane ili ode. Ostao je tako sa dvije opcije, da ostane ili da ide na sud, zbog čega je izjavio: „nikad neću otići na sud protiv kluba mog života.“

2020/21: Najviše nastupa i najviše golova za Barselonu

Na dan 27. septembra, počeo je sezonu 2020/21, postigavši gol iz penala u pobjedi od 4:0 protiv Viljareala, u prvom kolu La lige. Dva dana prije utakmice, ponovo je kritikovao klub, ovoga puta zbog načina na koji je Luis Suarez otišao, izjavivši: „u ovom trenutku, ništa me više ne iznenađuje.“ Na dan 20. oktobra, postigao je gol i upisao asistenciju u pobjedi od 5:1 protiv Ferencvaroša u Ligi šampiona, postavši tako prvi fudbaler u istoriji takmičenja koji je postigao gol u 16 sezona zaredom. Nominovan je za nagradu Najbolji FIFA fudbaler, nakon čega se našao i na užem spisku, među poslednja tri igrača. Na dan 29. novembra, postigao je gol u pobjedi od 4:0 protiv Osasune, nakon čega je otkrio dres bivšeg kluba — Njuels old bojsa, sa likom Maradone, kako bi odao počast Maradoni, koji je preminuo četiri dana ranije; podigao je dres prema ekranu sa obje ruke, kako bi pokazao Maradonin lik na stadionu. Dres je replika dresa sa brojem 10, koji je nosio Maradona tokom perioda u klubu, 1993. Na dan 17. decembra, završio je na trećem mjestu u izboru za najboljeg FIFA fudbalera, iza Roberta Levandovskog i Kristijana Ronalda, a našao se u FIFA FIFPro idealnom timu sezone, 14 put zaredom.

Na dan 23. decembra, u 15 kolu, postigao je 644 gol za Barselonu, u pobjedi od 3:0 protiv Valjadolida, čime je prestigao Pelea po broju postignutih golova za jedan klub; Pele je postigao 643 gola za Santos. Kako bi proslavili njegov uspjeh, kompanija badvajzer je poslala boce piva svakom golmanu protiv kojeg je dao gol. Na dan 17. januara 2021. po prvi put u klupskoj karijeri je dobio crveni karton, zbog nasilničkog ponašanja, udarivši rukom u glavu Asijera Vilalibrea, u poslednjim minutima produžetka u finalu Superkupa Španije, u kojem je Barselona izgubila 3:2 od Atletik Bilbaa. Na dan 10. marta, postigao je gol u remiju 1:1 na gostovanju Pariz Sen Žermenu u revanš utakmici osmine finala Lige šampiona, dok je promašio penal, a Barselona je ispala u osmini finala po prvi put poslije 14 godina, nakon što je Pariz Sen Žermen pobijedio 4:1 u prvoj utakmici.. Na dan 21. marta, postigao je dva gola u pobjedi od 6:1 nad Real Sosijedadom u 26 kolu La lige, takođe, na utakmici je srušio Čavijev rekord od 768 nastupa za Barselonu. Na dan 17. aprila, postigao je dva gola u pobjedi od 4:0 protiv Atletik Bilbaa, u finalu Kupa kralja, čime je stigao do 13 sezone zaredom u kojoj je postigao barem 30 golova za klub, srušivši rekord Gerda Milera od 12 sezona u pet najjačih evropskih liga. Takođe, osvojio je 35 trofej sa klubom, čime je srušio rekord Rajana Gigsa po broju trofeja za jedan klub. Pet dana kasnije, postigao je dva gola uz asistenciju, u pobjedi od 5:2 protiv Hetafea, nakon čega je, u 33 kolu, dao gol u porazu 2:1 kući od Granade, zbog čega je Barselona ostala dva boda iza Atletiko Madrida.

Na dan 2. maja, postigao je dva gola u pobjedi od 3:2 na gostovanju Valensiji u 34 kolu, od čega drugi iz slobodnog udarca, nakon što je promašio penal pro vođstvu Valensije 1:0. Na dan 11. maja, postigao je gol u remiju 3:3 protiv Levantea u 36 kolu, nakon što je Barselona vodila 2:0 na poluvremenu, a zbog remija, pala je na treće mjesto na tabeli, četiri boda iza Atletiko Madrida. U 37 kolu, postigao je gol u porazu 2:1 kući protiv Selte. Postigao je gol za vođstvo od 1:0, nakon čega je Santi Mina postigao dva gola, od čega drugi u 89 minutu, za pobjedu Selte, čime je Barselona ostala bez šansi za titulu. Zbog toga što nije imala šanse za titulu, Barselona je pustila Mesija ranije, kako bi se odmorio i pripremio za Kopa Ameriku, zbog čega je propustio utakmicu poslednjeg kola.

Sezonu je završio sa postignutih 38 golova na 47 mečeva u svim takmičenjima. Postigao je 30 u La ligi i osvojio je trofej Pičiči, za najboljeg strijelca lige, osmi put u karijeri, a peti put zaredom, čime je srušio rekord koji su držali Alfredo di Stefano i Ugo Sančez, koji su završili kao najbolji strijelci lige četiri puta zaredom.

Pariz Sen Žermen

2021/22: Prilagođavanje u prvoj sezoni

Mesi (u sredini) sa saigračima iz Pariz Sen Žermena: Kilijanom Mbapeom (lijevo) i Nejmarom.

Na dan 10. avgusta 2021. godine, prešao je u francuski klub Pariz Sen Žermen, sa kojim je potpisao dvogodišnji ugovor, sa opcijom da se produži na još jednu godinu. Izabrao je broj 30, isti broj koji je nosio kao junior i kada je debitovao za Barselonu.

Za klub je debitovao 29. avgusta, u pobjedi od 2 : 0 protiv Remsa, kada je upao u igru u drugom poluvremenu umjesto Nejmara. Njegov debi u prosjeku je gledalo oko 2,2 miliona ljudi u Španiji preko televizije, dok je utakmicu između Barselone i Hetafea koja je igrana u istom periodu gledalo u prosjeku oko 591.000 ljudi. Prvi put je u startnoj postavi bio 15. septembra, u remiju 1 : 1 na gostovanju protiv Klub Briža u prvom kolu grupne faze Lige šampiona. Četiri dana kasnije debitovao je pred domaćim navijačima u pobjedi od 2 : 1 protiv Olimpik Liona. Prvi gol postigao je 28. septembra udarcem sa ivice šesnaesterca, u pobjedi od 2 : 0 protiv Mančester Sitija u Ligi šampiona. Prvi gol u prvenstvu Francuske postigao je 21. novembra, u pobjedi od 3 : 1 protiv Nanta. Nedelju dana kasnije upisao je tri asistencije u pobjedi od 3 : 1 na gostovanju protiv Sent Etjena, što mu je bio peti put u karijeri da je ostvario het-trik asistencija na utakmici. Nakon što je u kalendarskoj godini 2021. za klubove i reprezentaciju postigao 40 golova i sa Argentinom je osvojio Kopa Ameriku, po sedmi put je osvojio Zlatnu loptu, ispred Roberta Levandovskog i Žoržinja, postavši drugi igrač iz francuskog prvenstva koji je osvojio Zlatnu loptu, nakon Žan Pjera Papena 1991. Mnogi su istakli da je Levandovski zaslužio nagradu ispred Mesija i kritikovali su organizatore zbog toga, dok je sam Mesi izjavio da je Levandovski zaslužio zlatnu loptu i da France Football treba da mu pokloni jednu.

„Razmišljam o tome da mogu da preokrenem situaciju, o tome da nemam osjećaj da sam promijenio klub i da mi to nije dobro išlo. Već sam spreman za ono što slijedi, znam klub, znam grad, malo mi je prijatnije u svlačionici, sa saigračima i znam da će biti drugačije.“

Mesi o svojoj teškoj prvoj sezoni u PSŽ-u i kako želi da napreduje u svojoj drugoj sezoni u intervjuu za TyC Sports.

Na dan 2. januara 2022. godine, objavljeno je da je pozitivan na kovid 19 i da će propustiti dvije utakmice. Vratio se na utakmici protiv Remsa 23. jjanuara, kada je ušao u drugom poluvremenu i upisao je asistenciju u pobjedi od 4 : 0. Na dan 13. marta, na utakmici protiv Bordoa na Parku prinčeva, navijači su zviždali njemu i Nejmaru zbog toga što je Pariz Sen Žermen ispao od Real Madrida u osmini finala Lige šampiona. Trener Maurisio Početino izjavio je nakon utakmice: „suditi Mesiju na ovaj način je nepravedno. Bila je to godina učenja i to ne samo na profesionalnom nivou dolaska u Pariz Sen Žermen, u novoj ligi i sa novim saigračima, već i na porodičnom nivou.“ Na dan 23. aprila postigao je gol za remi 1 : 1 protiv Lansa, čime je Pariz Sen Žermen osvojio desetu titulu prvaka Francuske.

Sezonu je završio 11 golova i 14 asistencija u svim takmičenjima, od čega je dao šest u Ligi 1 i nije uspio da postigne deset golova u prvenstvu po prvi put od sezone 2005/06.

2022/23: Povratak u formu

Nakon prilagođavanja na novo okruženje i selidbe u Pariz, na početku sezone 2022/23. pod novim trenerom Kristofom Galtjeom vratio se na poziciju plejmejkera iza dva napadača u napadačkom triju sa Nejmarom i Mbapeom. Na otvaranju sezone, postigao je gol u pobjedi od 4 : 0 protiv Nanta u Superkupu Francuske, čime je osvojio drugi trofej sa klubom.

Zbog slabije forme tokom prethodne sezone, nije bio nominovan za Zlatnu loptu prvi put nakon 2005. Na dan 21. avgusta asistirao je Mbapeu u osmoj sekundi utakmice, za drugi najbrži gol svih vremena u prvenstvu Francuske, a zatim je postigao gol u pobjedi od 7 : 1 na gostovanju protiv Lila. U narednim utakmicama postigao je jedan gol i upisao pet asistencija i dobio je nagradu za igrača mjeseca za septembar. Na dan 5. oktobra postigao je gol za remi 1 : 1 protiv Benfike, čime je postao prvi fudbaler u istoriji koji je postigao gol protiv 40 različitih klubova u Ligi šampiona. Na dan 25. oktobra postigao je dva gola u pobjedi od 7 : 2 protiv Makabi Haife, čime je postavio rekord po broju postignutih golova izvan šesnaesterca u Ligi šampiona, sa 23 gola. Četiri dana kasnije postigao je gol i upisao asistenciju u pobjedi od 4 : 3 protiv Troe, što mu je bio sedmi gol u prvenstvu i 12 u svim takmičenjima, nadmašivši učinak od prethodne sezone nakon 18 utakmica.

Na dan 26. februara, postigao je gol i upisao je dvije asistencije u pobjedi od 3 : 0 protiv Olimpik Marseja; gol koji je postigao bio mu je 700 gol za klubove u karijeri. Na dan 11. marta asistirao je Mbapeu u poslednjem minutu za pobjedu od 2 : 1 protiv Bresta, što mu je bila 300 asistencija u karijeri. Na dan 8. aprila postigao je gol i upisao je asistenciju Serhiju Ramosu u pobjedi od 2 : 0 na gostovanju protiv Nice u 30. kolu Lige 1, čime je Pariz Sen Žermen zadržao šest bodova prednosti ispred Lansa na prvom mjestu. Gol koji je postigao bio mu je 702 za klubove u karijeri, čime je prestigao Kristijana Ronalda na prvom mjestu po broju golova za evropske klubove.

Na dan 2. maja suspendovan je na dvije nedjelje i kažnjen je novčano nakon što je bez dozvole kluba otputovao sa porodicom u Saudijsku Arabiju kao dio promotivnog sponzorskog ugovora; nije došao na trening prethodnog dana koji je zakazan nakon što je Pariz Sen Žermen izgubio 3 : 1 od Lorijena. Kao dio kazne, takođe nije uključen u tim na treninzima tokom trajanja suspenzije.

Reprezentativna karijera

2004—2005: Uspjesi u mladoj reprezentaciji

Pošto je imao dvojno državljanstvo Argentine i Španije, mogao je da igra za obje reprezentacije. Selektori reprezentacije Španije do 17 godina, tražili su od njega da se pridruži reprezentaciji 2003, nakon što je direktor fudbala Barselone — Karles Reksač, obavijestio fudbalski savez Španije o njemu. Mesi je odbio ponudu, jer je od djetinjstva htio da igra za Argentinu. Kako bi spriječili Španiju da dalje pregovara sa njim, fudbalski savez Argentine je organizovao dvije prijateljske utakmice za igrače do 20 godina, u junu 2004, protiv Paragvaja i Urugvaja, kako bi dodatno učvrstili njegov status kao fudbalera Argentine kod FIFA. Pet dana nakon 17 rođendana, 29. juna, debitovao je za mladu reprezentaciju, protiv Paragvaja, postigavši gol uz dvije asistencije, u pobjedi od 8:0. Uvršten je u tim za prvenstvo Južne Amerike za igrače do 20 godina 2005. Pošto nije imao čvrstoću kao saigrači, zbog problema koje je imao sa hormonom rasta, ulazio je sa klupe na šest od devet utakmica. Protiv Venecuele je dobio nagradu za igrača utakmice, dok je postigao pobjedonosni gol, u pobjedi od 2:1 protiv Brazila, u poslednjoj utakmici, pomogavši Argentini da se plasira na Svjetsko prvenstvo za igrače do 20 godina.

Pošto je bio svjestan fizičkih ograničenja, uposlio je privatnog trenera, kako bi povećao mišićnu masu, nakon čega se vratio u tim za Svjetsko prvenstvo, koje je održano u Holandiji 2005. Nakon što je izostavljen iz startne postave u prvoj utakmici, u porazu 1:0 od Sjedinjenih Država, stariji igrači u timu, tražili su od selektora — Fransiska Ferare, da uvrsti Mesija u startnu postavu, jer su ga smatrali najboljim igračem. Nakon pobjede protiv Egipta i Njemačke, Argentina je prošla grupnu fazu, a u osmini finala, igrala je protiv Kolumbije. Mesi je postigao izjednačujući gol, dok je Hulio Baroso postigao gol za pobjedu u 90 minutu. U četvrtfinalu, dao je gol u pobjedi od 3:1 protiv Španije, nakon čega je postigao gol uz asistenciju u pobjedi od 2:1 protiv Brazila u polufinalu; u finalu, postigao je gol iz penala, u pobjedi od 2:1 protiv Nigerije i dobio je nagradu za najboljeg igrača prvenstva, dok je, sa šest golova, bio najbolji strijelac, a Argentina je osvojila petu titulu. Njegove igre dovele su do poređenja sa Maradonom, koji je predvodio Argentinu do titule na Svjetskom prvenstvu 1978.

2005—2006: Debi na Svjetskom prvenstvu

Kako bi mu odao priznanje za uspjehe u mladoj reprezentaciji, selektor seniorske reprezentacije Argentine — Hoze Pakerman, pozvao ga je za prijateljsku utakmicu protiv Mađarske. Na dan 17. avgusta 2005, sa 18 godina, debitovao je za reprezentaciju, gdje je ušao u 64 minutu, umjesto Lisandra Lopeza, ali je dobio crveni karton nakon dva minuta, zbog faula nad Vilmosom Vančakom; Vančak ga je uhvatio za majicu, nakon čega ga je Mesi udario rukom u pokušaju da se oslobodi, što je sudija okarakterisao kao namjerno udaranje i dao mu je crveni karton. Nakon utakmice, saigrači su ga zatekli kako plače u svlačionici. U tim se vratio 3. septembra, u porazu od Paragvaja 1:0, u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2006; prije utakmice, meč je nazvao ponovnim debijem. Kao starter, prvi put je igrao u kvalifikacijama protiv Perua, gdje je izborio penal iz kojeg je Huan Roman Rikelme postigao vodeći gol u 81 minutu, u pobjedi od 2:0. Nakon utakmice, Pakerman je izjavio da je Mesi dragulj. Postao je standardan u prvom timu pred početak Svjetskog prvenstva, a prvi gol postigao je 1. marta 2006, u porazu od Hrvatske 3:2, u prijateljskoj utakmici. Ivan Klasnić je dao gol za vođstvo Hrvatske, nakon čega je izjednačio Karlos Tevez, a Mesi je dao gol za preokrenut; Darijo Srna je izjednačio, a Dario Šimić je dao gol za pobjedu Hrvatske. Nekoliko nedelja prije prvenstva, doživio je povredu tetive, koja mu je ugrozila učešće na Svjetskom prvenstvu, ali je ušao u sastav tima i povratio je formu pred početak takmičenja.

Tokom Svjetskog prvenstva 2006, na prvoj utakmici grupne faze, protiv Obale Slonovače, nije ulazio u igru. U utakmici drugog kola, protiv Srbije i Crne Gore, u pobjedi od 6:0, ušao je u igru u 74 minutu, umjesto Maksija Rodrigeza, postavši tako najmlađi igrač Argentine na Svjetskom prvenstvu ikada. Asistirao je Krespu kod gola u 78 minutu, nakon čega je dao gol na asistenciju Teveza, postavši tako najmlađi strijelac na prvenstvu 2006. i šesti najmlađi strijelac u istoriji Svjetskog prvenstva. Pošto je Argentina obezbijedila prolaz u osminu finala, u trećem kolu protiv Holandije, većina prvotimaca je propustila utakmicu, zbog čega je Mesi počeo kao starter; utakmica je završena 0:0, a Argentina je prošla u nokaut fazu sa prvog mjesta. U osmini finala, protiv Meksika, koja je igrana na njegov 19 rođendan, ušao je u igru u 84 minutu, pri rezultatu 1:1. Postigao je gol, ali je on poništen zbog ofsajda. U produžecima, Maksi Rodrigez je dao gol za prolaz. U četvrtfinalu, protiv Njemačke, nije igrao, a Argentina je izgubila 4:2 na penale i ispala. U Argentini, kritikovana je odluka Pakermana da ne uvede Mesija u igru, jer su navijači vjerovali da bi on promijenio ishod.

2007—2008: Finale Kopa Amerike i zlato na Olimpijskim igrama

Mesi protiv Marsela u polufinalu Olimpijskih igara 2008.

Kako je vremenom stekao status jednog od najboljih fudbalera na svijetu, bio je standardan u reprezentaciji, koju je predvodio Alfio Bazile i koja je bila favorit na Kopa Americi 2007, u Venecueli. U prvom kolu, upisao je asistenciju u pobjedi od 4:1 protiv Sjedinjenih Američkih Država, nakon čega je izborio penal, koji je dao Krespo, u pobjedi od 4:2 protiv Kolumbije, u drugom kolu. Pošto su, sa dvije pobjede, osigurali prolaz, u trećem kolu, u pobjedi od 1:0 protiv Paragvaja, bio je na klupi, a ušao je u 67 minutu umjesto Estebana Kambijasa, nakon čega je asistirao Maskeranu za gol. U četvrtfinalu, postigao je gol u pobjedi od 4:0 protiv Perua, nakon čega je dao gol i protiv Meksika, u pobjedi od 3:0 u polufinalu. U finalu, Argentina je izgubila od Brazila 3:0. Poraz je smatran velikim iznenađenjem, jer za Brazil nije igralo nekoliko najboljih igrača. Javnost u Argentini je kritikovala igrače, posebno prvu zvijezdu tima — Huana Romana Rikelmea, dok je Mesi bio pošteđen kritika zbog godina. Dobio je nagradu za najboljeg mladog igrača turnira.

Prije Olimpijskih igara 2008, Barselona je pravno zabranila Mesiju da nastupa za Argentinu, jer se fudbalski turnir poklapao sa kvalifikacionim utakmicama Barselone za Ligu šampiona. Nakon što se umiješao novopostavljeni trener — Pep Gvardiola, koji je osvojio zlatnu medalju na Olimpijskim igrama 1992, dozvoljeno mu je da se pridruži reprezentaciji Argentine. Na prvoj utakmici, postigao je vodeći gol i asistirao je Lautaru Akosti, u pobjedi od 2:1 protiv Obale Slonovače. Nakon pobjede od 1:0 protiv Australije, golom Lavecija, Argentina je obezbijedila prolaz, a Mesi nije igrao u trećem kolu, protiv Srbije, gdje je Argentina pobijedila 2:0, golovima Ezekijela Lavecija i Dijega Buonanotea. U četvrtfinalu, postigao je vodeći gol protiv Holandije, nakon čega je Anhel di Marija postigao gol za pobjedu od 2:1 na produžetke. U polufinalu, Argentina je pobijedila Brazil 3:0, sa dva gola Serhija Agvera i golom Rikelmea i plasirala se u finale, gdje je igrala protiv Nigerije. U 58 minutu, Mesi je asistirao Di Mariji za jedini gol na utakmici, a izašao je iz igre u 90 minutu, dok je Argentina osvojila zlatnu medalju. Zajedno sa Rikelmeom, proglašen je za najboljeg igrača turnira.

2008—2011: Period loših rezultata

Od kraja 2008, reprezentacija je prolazila kroz period loših rezultata. Za novog trenera postavljen je Maradona, koji je vodio Argentinu na Svjetskom prvenstvu 2010, a učešće na prvenstvu, obezbijedila je tek u poslednjoj utakmici kvalifikacija, pobjedom 1:0 protiv Urugvaja. Tokom kvalifikacija, javnost je kritikovala taktiku Maradone, posebno to što Mesi nije igrao na svojoj poziciji, a na osam utakmica koliko je Maradona bio selektor u kvalifikacijama, postigao je samo jedan gol, u pobjedi od 4:0 protiv Venecuele. Tokom te utakmice, nosio je dres sa brojem 10 po prvi put u reprezentaciji, nakon što se Rikelme povukao. Ukupno, postigao je četiri gola na 18 utakmica u kvalifikacijama. Prije prvenstva, Maradona se sastao sa Mesijem u Barseloni, kako bi razgovarali o taktici. Mesi je tražio formaciju 4–3–1–2, u kojoj bi igrao plejmejkera, iza dva napadača, što je bila njegova omiljena pozicija od djetinjstva.

Mesi na prvoj utakmici Kopa Amerike 2011. protiv Bolivije.

Uprkos lošoj igri u kvalifikacijama, bili su favoriti za titulu. U prvom kolu grupne faze, Mesi je imao više udaraca, nije postigao gol, ali je Argentina pobijedila 1:0. U drugom kolu, u pobjedi od 4:1 protiv Južne Koreje, učestvovao je kod sva četiri gola. Sa dvije pobjede, Argentina je obezbijedila prolaz u nokaut fazu, zbog čega su mnogi starteri odmarali u trećem kolu, ali je Mesi odbio da bude na klupi. Protiv Grčke, nosio je kapitensku traku po prvi put, gdje je učestvovao kod drugog gola, u pobjedi od 2:0 i Argentina je prošla grupnu fazu sa prvog mjesta. U osmini finala, u pobjedi od 3:1 protiv Meksika, asistirao je Tevezu kod prvog gola.

U četvrtfinalu, Argentina je izgubila od Njemačke 4:0, što im je bio poraz sa najvećom razlikom na Svjetskom prvenstvu od 1974. FIFA je navela Mesija kao jednog od deset najboljih igrača na prvenstvu, navodeći „njegov izvanredni tempo i kreativnost“ kao i „spektakularni i efikasni dribling, udarac i pas“. U domovini, suočio se sa velikim kritikama. Kao najbolji fudbaler na svijetu, bilo je očekivano da predvodi tim do titule, kao Maradona 1986; nije uspio da ponovi igru kao u Barseloni, što je dovelo do optužbi da više mari za klub nego za reprezentaciju.

Serhio Batista je zamijenio Maradonu na mjestu selektora i izjavio je da hoće da gradi tim oko Mesija, koga je postavio da igra na poziciji lažne devetke, u formaciji 4–3–3, koju je koristila i Barselona. Iako je postigao rekordnih 53 gola za Barselonu u sezoni 2010/11, nije postigao gol za Argentinu u takmičarskim mečevima od marta 2009. Uprkos promjeni taktike, nije uspio da da gol na Kopa Americi 2011, koja je odigrana u Argentini. Prve dvije utakmice grupne faze, protiv Bolivije i Kolumbije, završene su neriješeno, a mediji i navijači su smatrali da se nije uklopio dobro sa Tevezom, koji je imao veliku popularnost u Argentini, nakon čega su mu navijači zviždali po prvi put u karijeri. Na poslednjoj utakmici, u pobjedi od 3:0 protiv Kostarike, Tevez nije igrao, a Mesi je upisao dvije asistencije. U četvrtfinalu protiv Urugvaja, asistirao je Gonzalu Iguainu za izjednačujući gol; Argentina je izgubila 5:4 na penale, nakon što je Tevez promašio penal.

2011—2013: Kapiten reprezentacije

Mesi na utakmici protiv Švajcarske, u februaru 2012.

Nakon neuspjeha na Kopa Americi, Alehandro Sabela je imenovan za novog selektora, u avgustu 2011. Sa samo 24 godine, Mesi je postao kapiten reprezentacije, nakon dogovora Sabele i bivšeg kapitena — Havijera Maskerana. U nastavku reorganizacije tima, Sabela je odlučio da više ne zove Teveza, a pozvao je igrače sa kojima je Mesi osvojio Svjetsko prvenstvo za mlade i Olimpijske igre. Prvi gol u takmičarskim mečevima za reprezentaciju, nakon dvije i po godine, postigao je protiv Čilea, 7. oktobra 2011, u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2014.

Tokom perioda pod vođstvom Sabele, značajno se povećao njegov broj postignutih golova; na 61 utakmici tokom perioda drugih trenera, postigao je 17 golova, dok je na 32 utakmice tokom trogodišnjeg vođstva Sabele, postigao 25 golova. Godine 2012, postigao je 12 golova na devet utakmica, izjednačivši rekord Gabrijela Batistute po broju postignutih golova za reprezentaciju u kalendarskoj godini. Na prijateljskoj utakmici protiv Švajcarske, 29. februara 2012, postigao je prvi het trik za reprezentaciju, nakon čega je, u narednih godinu i po, postigao het trik u prijateljskim utakmicama protiv Brazila i Gvatemale. Na dan 10. septembra 2013, u poslednjoj utakmici u kvalifikacijama, postigao je dva gola i upisao jednu asistenciju, u pobjedi od 5:2 protiv Paragvaja, čime je došao do drugog mjesta na listi najboljih strijelaca reprezentacije, sa 37 golova, iza Batistute. U kvalifikacijama, postigao je ukupno 10 golova na 14 utakmica i završio je kao drugi najbolji strijelac, iza Suareza sa 11 golova. Sa boljim izdanjima, počeo je da se poboljšava njegov status u domovini i odnos sa navijačima.

2014—2015: Finala Svjetskog prvenstva i Kopa Amerike

Mesi nakon udarca u gol protiv Irana na Svjetskom prvenstvu 2014.

Prije Svjetskog prvenstva 2014, u Brazilu, postojale su sumnje oko njegove forme, zbog slabije sezone, u kojoj je imao problema sa povredama. U prvoj utakmici grupne faze, u pobjedi od 2:1 protiv Bosne i Hercegovine, postigao je gol nakon što je prošao trojicu igrača, a pomogao je u kreiranju akcije poslije koje je Sead Kolašinac postigao autogol. Na utakmici drugog kola, protiv Irana, postigao je gol sa 23 metra, u nadoknadi vremena, za pobjedu od 1:0, čime je Argentina obezbijedila prolaz u nokaut fazu. U poslednjoj utakmici grupne faze, postigao je dva gola u pobjedi od 3:2 protiv Nigerije. U osmini finala, asistirao je Di Mariji za gol u 118 minutu, u pobjedi od 1:0 protiv Švajcarske, na produžetke; na sve četiri utakmice, dobio je nagradu za igrača utakmice. U četvrtfinalu, započeo je akciju kod gola koji je postigao Iguain u 8 minutu, u pobjedi od 1:0 protiv Belgije, čime se Argentina plasirala u polufinale po prvi put nakon 1990. U polufinalu, igrali su protiv Holandije; u regularnom dijelu bilo je 0:0, a na penale, Argentina je pobijedila 4:2 i plasirala se u finale.

Mesi protiv Matsa Humelsa u finalu Svjetskog prvenstva 2014.

U finalu, Argentina je igrala protiv Njemačke, što je bila repriza finala 1990, a u medijima, utakmica je nazvana „Mesi protiv Njemačke“ i „najbolji igrač na svijetu protiv najboljeg tima na svijetu“. U prvih pola sata, Mesi je započeo akciju poslije koje je Iguain postigao gol, ali je poništen zbog ofsajda. Promašio je nekoliko šansi, a Mario Gece je postigao gol u 113 minutu, za pobjedu Njemačke 1:0. Mesi je dobio nagradu za najboljeg igrača prvenstva, a završio je kao udruženi treći najbolji strijelac, sa četiri gola, zajedno sa Nejmarom i Robinom van Persijem, iza Hamesa Rodrigeza i Tomasa Milera. Takođe, stvorio je najviše šansi, imao je najviše driblinga, uputio je najviše udaraca ka golu i uputio je najviše pametnih lopti ka saigračima. Ipak, njegov izbor za najboljeg igrača prvenstva, izazvao je kritike javnosti, posebno zbog toga što nije postigao gol u eliminacionoj fazi. Predsjednik FIFA — Sep Blater, izjavio je da je iznenađen odlukom, dok je Maradona izjavio da je Mesi izabran iz marketinških razloga.

Godinu dana nakon prvenstva, Argentina je bila prvi favorit za osvajanje Kopa Amerike. Na prvoj utakmici grupne faze, protiv Paragvaja, postigao je gol iz penala; Argentina je vodila 2:0 na poluvremenu, ali je Paragvaj izjednačio u 90 minutu i meč je završen 2:2. U drugom kolu, Argentina je pobijedila Urugvaj 1:0, dok je u poslednjem kolu grupne faze, u pobjedi od 1:0 protiv Jamajke, odigrao stotu utakmicu za reprezentaciju, postavši tako peti argentinski igrač koji je stigao do 100 odigranih utakmica. Na 100 utakmica, postigao je ukupno 46 golova, od čega 22 u takmičarskim mečevima.

Mesi je, po ocjeni stručnjaka, od kapitena postao pravi lider tima, koji je predvodio reprezentaciju u nokaut fazi. U četvrtfinalu, stvorio je veliki broj šansi, ali nije postigao gol; utakmica je završena 0:0, a na penale, Argentina je pobijedila 5:4. U polufinalu, u pobjedi od 6:1 protiv Paragvaja, upisao je tri asistencije, a učestvovao je u stvaranju akcija za preostala tri gola, nakon čega je dobio veliki aplauz sa tribina. U finalu, Argentina je igrala protiv Čilea i bila je favorit za pobjedu. Nakon što je utakmica završena 0:0 u regularnom dijelu, Čile je pobijedio 4:1 na penale. Tokom utakmice, fauliran je više puta; igrao je ispod nivoa, ali je jedini od argentinskih igrača dao gol u izvođenju penala. Pri kraju turnira, izabran je za najboljeg igrača, ali je odbio da primi nagradu. Pošto je Argentina nastavila period bez trofeja, koji nije osvojila od 1993, porazi na Svjetskom prvenstvu i Kopa Americi doveli su do novih kritika Mesija od strane medija i navijača u Argentini.

2016—2017: Treće finale Kopa Amerike, povlačenje i povratak

Njegovo učešće na Kopa Americi sentenario (2016), bilo je upitno kada je povrijedio leđa u pobjedi od 1:0 protiv Hondurasa, u prijateljskoj utakmici. Kasnije je objavljeno da je zadobio duboku modricu u lumbalnom dijelu pršljenova. Na prvoj utakmici, u pobjedi od 2:1 protiv Čilea, nije ulazio u igru, zbog zabrinutosti oko njegove spremnosti. Iako je objavljeno da je spreman za utakmicu drugog kola, protiv Paname, nije bio u startnoj postavi; ušao je u 61 minutu, umjesto Augusta Fernandeza i, u periodu od 11 minuta, postigao je het trik, za pobjedu od 5:0, a Argentina je prošla u nokaut fazu. Izabran je za igrača utakmice, iako je igrao samo 19 minuta.

„Da li me nervira što je Mesi oborio rekord? Malo, da. Ideš širom svijeta i ljudi govore ’on je najbolji strijelac Argentine‘. Ali prednost koju ja imam je ta što sam drugi, iza vanzemaljca.“

– Gabrijel Batistuta nakon što je Mesi oborio njegov rekord.

Na dan 18. juna 2016, u četvrtfinalu Kopa Amerike, protiv Venecuele, proglašen je za igrača utakmice, tako što je postigao gol i upisao dvije asistencije, u pobjedi od 4:1, čime je izjednačio rekord Gabrijela Batistute po broju datih golova za Argentinu, sa 54. Tri dana kasnije, oborio je rekord, postigavši gol iz slobodnog udarca, u pobjedi od 4:0 u polufinalu protiv Sjedinjenih Američkih Država; takođe je upisao asistenciju, a Argentina se plasirala u finale drugu godinu zaredom, dok je Mesi proglašen za igrača utakmice.

Finale je igrano 26. juna, a Argentina je ponovo izgubila od Čilea na penale, drugi put zaredom, a Mesi je promašio penal, izgubivši tako treće finale Kopa Amerike sa Argentinom i četvrto finale ukupno. Nakon utakmice, objavio je da je završio reprezentativnu karijeru, izjavivši: „trudio sam se najviše što sam mogao. Tim je završen za mene, odluka je donesena.“ Selektor Čilea — Huan Antonio Pici, izjavio je nakon utakmice: „moja generacija ne može da ga poredi sa Maradonom, zbog onoga što je Maradona uradio za argentinski fudbal. Ali, mislim da je najbolji igrač koji je ikad igrao, danas ovdje u Sjedinjenim Državama“. Turnir je završio kao drugi strijelac, sa pet golova, iza Eduarda Vargasa i kao najbolji asistent, sa četiri asistencije, osvojivši takođe tri puta nagradu za igrača utakmice, više od svih drugih. Takođe, našao se u idealnom timu turnira, ali je nagradu za najboljeg igrača turnira osvojio Aleksis Sančez.

„Ne idi Leo“

Nakon što je objavio povlačenje iz reprezentacije, u Argentini je počela kampanja kako bi ga odgovorili od te ideje. Kada je tim sletio u Buenos Ajres, dočekan je od strane navijača sa natpisima kao što su „ne idi Leo“. Predsjednik Argentine — Maurisio Makri, izjavio je: „srećni smo, on je jedno od životnih uživanja, poklon je od Boga da imamo najboljeg igrača na svijetu u fudbalskoj državi kao što je naša... Lionel Mesi je najbolja stvar koju imamo u Argentini i moramo da ga čuvamo.“ Gradonačelnik Buenos Ajresa — Horasio Rodrigez Loreta, otkrio je statuu Mesija u gradu, kako bi ga ubijedio da razmotri odluku o povlačenju. Na društvenim mrežama, hešteg NoTeVayasLeo, postala je tema u trendu, a čak se našao i na plejlisti platforme Spotify. Kampanja je nastavljena na ulicama i avenijama glavnog grada Argentine, a 2. jula, oko 50,000 navijača okupilo se koristeći slogan, na najvećoj zgradi — Obelisko.

Povratak

„Mnogo stvari prolazilo mi je kroz glavu na noć finala i ozbiljno sam razmišljao da se povučem, ali moja ljubav prema mojoj državi i ovom dresu je previše velika.“

– Mesi o promjeni odluke da završi reprezentativnu karijeru, 12. avgusta 2016.

Nedelju dana nakon što je objavio da se povlači iz reprezentacije, argentinski medij — La Nación, objavio je da Mesi razmišlja o igranju za reprezentaciju u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2018, u septembru. Na dan 12. avgusta, objavljeno je da je promijenio odluku o napuštanju reprezentacije i da će igrati u utakmicama u septembru. Na dan 1. septembra 2016, na prvoj utakmici nakon povratka, postigao je gol u pobjedi od 1:0 protiv Urugvaja u okviru kvalifikacija za Svjetsko prvenstvo.

Mesi nakon postizanja het trika protiv Ekvadora, 10. oktobra 2017.

Na dan 28. marta 2017, kažnjen je sa četiri utakmice suspenzije, nakon što je uvrijedio pomoćnog sudiju u utakmici protiv Čilea, koja je odigrana 23. marta; takođe, kažnjen je sa 10,000 švajcarskih franaka. Na dan 5. maja, FIFA je ukinula kaznu, nakon što se fudbalski savez Argentine žalio na odluku. Pred poslednje utakmice u kvalifikacijama, Argentina je bila na šestom mjestu, van zone plasmana na prvenstvo, rizikujući da se ne plasira na Svjetsko prvenstvo po prvi put nakon 1970. Na dan 10. oktobra 2017, postigao je het trik u pobjedi od 3:1 na gostovanju protiv Ekvadora, što je bio prvi put da je Argentina pobijedila Ekvador u Kitu od 2001. Sa tri gola, izjednačio je rekord koji je postavio Luis Suarez, po broju postignutih golova u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo, sa 21 golom, srušivši prethodni rekord Ernana Krespa.

2018: Svjetsko prvenstvo

„Sastav je najgori u istoriji. Iako imaju najboljeg igrača na svijetu, nisu u stanju da stvore konkurentan tim. Svi neuspjesi u poslednje vrijeme bili su skriveni ovim genijem bez premca.“

– Bivši argentinski fudbaler — Osvaldo Ardiles, o lošem kvalitetu reprezentacije koji je maskiran Mesijem.

Nakon loših kvalifikacija, očekivanja na prvenstvu nisu bila velika, dok je, u prijateljskoj utakmici, Argentina bez Mesija izgubila 6:1 od Španije, u martu 2018. Prije početka prvenstva, počele su spekulacije da li će to biti poslednje Svjetsko prvenstvo za Mesija. Na prvoj utakmici grupne faze, promašio je penal u remiju od 1:1 protiv Islanda. U drugoj utakmici, Argentina je izgubila 3:0 od Hrvatske, nakon čega je selektor — Horhe Sampaoli, govorio o nedostatku kvaliteta tima koji okružuje Mesija, izjavivši: „realnost argentinskog tima počiva na Mesijevoj brilijantnosti.“ Tokom utakmice, imao je 49 dodira sa loptom, od čega samo dva u šesnaestercu Hrvatske. Sampaoli je izjavio: „jednostavno, nismo mogli da mu uputimo pas kako bi mu pomogli da stvori situacije koje koristi. Radili smo na tome da mu dodajemo loptu, ali protivnik je takođe radio jako kako bi ga spriječio da primi loptu. Izgubili smo tu bitku.“ Fudbaler Hrvatske — Luka Modrić, izjavio je poslije utakmice: „on je nevjerovatan igrač, ali ne može da uradi sve sam.“

Mesi nakon gola protiv Nigerije na Svjetskom prvenstvu 2018.

U poslednjoj utakmici grupne faze, protiv Nigerije, postigao je vodeći gol, u pobjedi od 2:1; primio je loptu iz sredine terena i iskontrolisao je u trku, sa dva dodira, nakon čega je šutnuo u gol sa slabijom, desnom nogom i pogodio, a Argentina je prošla u eliminacionu fazu sa drugog mjesta. Postao je tako treći argentinski igrač, nakon Maradone i Batistute, koji je dao gol na tri različita Svjetska prvenstva; takođe, postao je prvi igrač koji je postigao gol u tri decenije života. U osmini finala, protiv Francuske, upisao je dvije asistencije, Gabrijelu Merkadu i Agueru, u porazu od 4:3, nakon čega je Argentina ispala sa prvenstva. Sa dvije asistencije, postao je prvi igrač koji je upisao asistenciju na četiri Svjetska prvenstva, a takođe je postao i prvi argentinski igrač koji je upisao dvije asistencije na jednoj utakmici na Svjetskom prvenstvu, nakon Maradone 1986.

Nakon prvenstva, izjavio je da neće igrati na prijateljskim utakmicama protiv Gvatemale i Kolumbije, u septembru 2018, dodavši da vjerovatno neće igrati za reprezentaciju do kraja godine. Njegovo odsustvo iz reprezentacije i neuspjeh da osvoji trofej sa njom, doveli su do spekulacija u medijima da bi mogao ponovo da se povuče. Ipak, u martu 2019, pozvan je u tim za prijateljske utakmice protiv Venecuele i Maroka. Prvu utakmicu za reprezentaciju, nakon Svjetskog prvenstva, odigrao je 22. marta 2019, u porazu od 3:1 protiv Venecuele u Madridu.

2019—2020: Treće mjesto na Kopa Americi i suspenzija

Na dan 23. maja, našao se na spisku selektora Lionela Skalonija za Kopa Ameriku 2019. Nakon poraza u prvom kolu od 2:0 protiv Kolumbije, postigao je gol za remi 1:1 protiv Paragvaja, u drugom kolu. U četvrtfinalu, Argentina je pobijedila Venecuelu 2:0, ali je Mesi kritikovan zbog loše igre, nakon čega je izjavio da ovo nije njegova najbolja Kopa Amerika, ali da je takođe kvalitet stadiona loš. U polufinalu, Argentina je izgubila 2:0 od Brazila, nakon čega je Mesi kritikovao suđenje tokom utakmice. U utakmici za treće mjesto, protiv Čilea, asistirao je Agueru za vodeći gol, u pobjedi od 2:1; u 37 minutu, pri vođstvu od 2:0, Gari Medel i Mesi su dobili crveni karton, zbog sukoba na terenu. Nakon utakmice, odbio je da primi bronzanu medalju, izjavivši u intervjuu, da je dobio crveni karton zbog komentarisanja suđenja poslije polufinala. Kasnije se izvinio zbog toga, ali je zbog crvenog kartona kažnjen sa 1.500 švajcarskih franaka i jednom utakmicom suspenzije u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2022. Na dan 2. avgusta, kažnjen je sa 50.000 dolara i tri utakmice suspenzije od strane KONMEBOL-a, zbog komentarisanja suđenja, zbog čega je morao da propusti prijateljske utakmice protiv Čilea, Meksika i Njemačke, u septembru i oktobru 2019. Na dan 15. novembra, postigao je gol za pobjedu od 1 : 0 protiv Brazila u Superklasiku Amerike.

Na dan 10. septembra 2020, fudbalski savez Argentine, objavio je da je suspenzija od jedne utakmice ukinuta i da će Mesi moći da igra u kvalifikacijama. Na dan 18. septembra, pozvan je u tim za utakmice u prva dva kola kvalifikacija, protiv Ekvadora i Bolivije. U utakmici prvog kola, postigao je gol iz penala za pobjedu od 1:0 protiv Ekvadora.

2021—2022: Osvajanje Kopa Amerike i Svjetskog prvenstva

„Bilo mi je jasno da moram da se trudim do poslednjeg turnira i da ne mogu da se povučem iz reprezentacije a da ne osvojim nešto.“

– Mesi nakon osvajanja Kopa Amerike 2021. u intervjuu za časopis Diario Sport.

Na dan 14. juna 2021. godine, postigao je gol iz slobodnog udarca za remi 1 : 1 protiv Čilea u prvoj utakmici Kopa Amerike 2021. u Brazilu. Nedelju dana kasnije, u pobjedi od 1 : 0 protiv Paragvaja u trećem kolu, odigrao je 147 utakmicu za reprezentaciju, čime se izjednačio sa Havijerom Maskeranom na prvom mjestu po broju odigranih utakmica za Argentinu. Na dan 28. juna postigao je dva gola i upisao je asistenciju u pobjedi od 4 : 1 protiv Bolivije u poslednjoj utakmici grupne faze, što mu je bila 148 utakmica za reprezentaciju, čime je srušio rekord Maskerana. Na dan 3. jula, upisao je dvije asistencije i postigao je gol iz slobodnog udarca za pobjedu od 3 : 0 protiv Ekvadora u četvrtfinalu. Tri dana kasnije upisao je asistenciju Lautaru Martinezu za remi 1 : u polufinalu protiv Kolumbije, što mu je bila peta asistencija na turniru, a takođe je izjednačio svoj rekord iz 2016. učestvujući u devet golova reprezentacije na jednom turniru; kasnije je postigao gol za pobjedu od 3 : 2 na penale i plasman u finale, što mu je bilo peto finale nekog takmičenja sa Argentinom. Na dan 10. jula, Argentina je pobijedila Brazil 1 : 0 u finalu i osvojila je Kopa Ameriku prvi put poslije 1993. godine, izjednačivši se sa Urugvajem na prvom mjestu sa 15 titula prvaka Južne Amerike. Takođe, to je Mesiju bio prvi trofej sa reprezentacijom u karijeri. Učestvovao je u devet od ukupno 12 golova koliko je Argentina dala, postavši četiri i upisavši pet asistencija, a zajedno sa Nejmarom proglašen je za igrača turnira; završio je i kao najbolji strijelac turnira sa četiri gola, koliko je dao i Luis Dijaz, ali je Mesi dobio zlatnu kopačku zbog više asistencija.

Na dan 9. septembra postigao je het-trik u pobjedi od 3 : 0 protiv Bolivije u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2022. čime je stigao do 79 golova za reprezentaciju, srušivši rekord Pelea po broju golova jednog igrača za neku južnoameričku reprezentaciju. U utakmici Finalisima, trećem izdanju takmičenja Kup šampiona KONMEBOL—UEFA, koje je odigrano 2. juna 2022. na stadionu Vembli, upisao je dvije asistencije u pobjedi od 3 : 0 protiv Italije i proglašen je za igrača utakmice, osvojivši drugi trofej sa reprezentacijom. Četiri dana kasnije, postigao je svih pet golova u pobjedi od 5 : 0 protiv Estonije u prijateljskoj utakmici, čime je prestigao Ferenca Puškaša na petom mjestu najboljih strijelaca u dresu reprezentacije svih vremena. Takođe, postao je prvi igrač koji je postigao pet golova i u nekom evropskom takmičenju za klub i za reprezentaciju.

Mesi na Svjetskom prvenstvu 2022.

Na dan 22. novembra postigao je gol iz penala za vođstvo protiv Saudijske Arabije u prvom kolu grupne faze na Svjetskom prvenstvu; Saudijska Arabija je u drugom poluvremenu preokrenula i pobijedila 2 : 1, što je opisano kao najveće iznenađenje u istoriji Svjetskog prvenstva. U drugom kolu, postigao je gol sa preko 20 metara za vođstvo protiv Meksika, nakon čega je u finišu asistirao Enzu Fernandezu za pobjedu od 2 : 0. U poslednjem kolu grupne faze, promašio je penal protiv Poljske u prvom poluvremenu, a Argentina je pobijedila 2 : 0. U osmini finala, postigao je vodeći gol u pobjedi od 2 : 1 protiv Australije, u hiljaditoj utakmici koju je odigrao u karijeri, čime je postao južnoamerički fudbaler sa najviše odigranih utakmica, srušivši rekord Ivana Urtada iz Ekvadora. Takođe, gol koji je postigao bio mu je deveti na Svjetskim prvenstvima, čime je došao na drugo mjesto najboljih strijelaca reprezentacije na prvenstvu iza Batistute sa deset, prestigavši Maradonu i Giljerma Stabilea koji su postigli po osam. U četvrtfinalu, asistirao je Navelu Molini a zatim je postigao gol iz penala za vođstvo od 2 : 0 protiv Holandije, za koju je Vaut Vegorst postigao golove u 83. i 101. minutu za remi 2 : 2. Nakon što u produžecima nije bilo golova, postigao je prvi gol u izvođenju jedanaesteraca, a Argentina je pobijedila 4 : 3. U polufinalu protiv Hrvatske izjednačio je rekord Lotara Mateusa po broju utakmica na Svjetskom prvenstvu, sa 25 i postigao je vodeći gol iz penala, a zatim je asistirao Hulijanu Alvarezu za pobjedu od 3 : 0 i plasman u finale. Gol koji je postigao bio mu je 11 na prvenstvima čime je prestigao Batistutu, postavši najbolji strijelac Argentine na Svjetskom prvenstvu. Prije utakmice protiv Francuske u finalu, izjavio je da će mu to biti poslednja utakmica na Svjetskom prvenstvu u karijeri.

U finalu koje je igrano 18. decembra na stadionu Lusail Ajkonik postavio je rekord po broju utakmica na Svjetskom prvenstvu, sa 26. Postigao je gol za vođstvo iz penala u 23. minutu, čime je postao prvi igrač nakon što je uvedena eliminaciona faza 1986. koji je postigao gol u svakoj fazi prvenstva. Nakon što je Mbape postigao dva gola za dva minuta i izjednačio, igrani su produžeci gdje je postigao gol, ali je Mbape ponovo izjednačio u 118. minutu i utakmica je završena 3 : 3. Postigao je gol u prvoj seriji izvođenja jedanaesteraca, a Argentina je pobijedila 4 : 2 i osvojila je Svjetsko prvenstvo prvi put poslije 36 godina kada je osvojila prvenstvo sa Maradonom. Dobio je Zlatnu loptu za najboljeg igrača prvenstva, postavši prvi igrač koji je osvojio Zlatnu loptu na dva prvenstva. Završio je kao drugi najbolji strijelac sa sedam golova na sedam utakmica, iza Mbapea koji je postigao osam. Tokom ceremonije dodjele pehara ogrnut je bištom, tradicionalnim arapskim ogrtačem za muškarce, a pehar su mu uručili Infantino i Emir Tamim ibn Hamad el Tani. Sa dva gola u finalu srušio je rekord Pelea po broju golova kojima je doprinio sa 21, postigavši 13 golova i upisavši osam asistencija. Finale je od strane mnogih opisano kao jedno od najboljih svih vremena, dok su ga mediji predstavljali kao duel između Mesija i Mbapea. Nakon utakmice rekao je da neće završiti reprezentativnu karijeru, izjavivši: „hoću da nastavim da igram kao šampion.“

2023—danas: 100 golova za reprezentaciju

U martu 2023. godine, vratio se u Argentinu, gdje je igrao dvije prijateljske utakmice sa reprezentacijom. U pobjedi od 2 : 0 protiv Paname 23. marta, postigao je gol iz slobodnog udarca, što mu je bio 99 gol za reprezentaciju i 800 gol u karijeri. Pet dana kasnije, postigao je het-trik i upisao je asistenciju u pobjedi od 7 : 0 protiv Kurasaoa; prvi gol koji je postigao bio mu je stoti za Argentinu, čime je postao treći igrač u istoriji koji je postigao stotinu golova za neku reprezentaciju.

Profil

Stil igre

Kao raznovrstan napadač, Mesi često igra i na poziciji plejmejkera.

Pošto je bio nizak rastom, imao je niži centar gravitacije od viših igrača, što mu daje veću okretnost, omogućavajući mu da brže mijenja smjer i izbjegava protivničke pokušaje oduzimanja lopte, zbog čega su ga španski mediji nazvali La Pulga Atómica („atomska buva“). Uprkos tome što je fizički nenametljiv, posjeduje značajnu snagu gornjeg dijela tijela, što mu, u kombinaciji sa niskim težištem i rezultujućom ravnotežom, pomaže u izdržavanju fizičkog duela sa protivnicima; zapažen je zbog toga što ne folira faul u pokušaju da dobije prekršaj. Kratke, snažne noge omogućavaju mu da se istakne u kratkim naletima ubrzanja, dok mu brzo stopalo omogućava da zadrži kontrolu nad loptom kada dribla pri brzini. Njegov bivši trener u Barseloni — Pep Gvardiola, izjavio je: „Mesi je jedini igrač koji sa loptom trči brže nego bez nje.“ Iako je svoju sposobnost slabijeg stopala poboljšao od sredine 20-ih, pretežno je ljevonogi igrač; obično započinje dribling spoljnom stranom lijeve noge, dok unutrašnjost stopala koristi za udarce, paseve i asistencije.

Kao profilni golgeter, poznat je po postizanju golova, pozicioniranju, brzim reakcijama i sposobnosti da napadački trči da bi pobijedio odbrambenu liniju. Takođe funkcioniše i na poziciji plejmejkera, svojom vizijom i dometom dodavanja. Često je opisivan kao mađioničar, koji vidi prilike za gol tamo gdje ih naizgled nema. Poznat je kao dobar izvođač slobodnih udaraca i penala; pošto se njegova stopa postizanja golova iz slobodnih udaraca vremenom povećavala, razvio se u jednog od najboljih izvođača slobodnih udaraca na svijetu.

Mesi prilikom udarca u finalu Svjetskog prvenstva 2014.

Njegov tempo i tehničke sposobnosti, omogućuju mu da sprovodi individualne driblinge u trku prema golu, posebno u kontranapadima, obično krećući sa desne strane centra terena. Smatra se najboljim driblerom na svijetu u svojoj generaciji, kao i jednim od najboljih svih vremena. Hvaljeći njegove sposobnosti, bivši selektor Argentine — Dijego Maradona, izjavio je: „lopta ostaje zalijepljena za njegovo stopalo; gledao sam sjajne igrače tokom karijere, ali nikad nisam vidio nekoga sa kontrolom lopte kao Mesi.“ Pored individualnih kvaliteta, takođe je poznat kao dobar timski igrač, koji stvara kreativne kombinacije, posebno sa bivšim saigračima iz Barselone — Čavijem i Andresom Inijestom.

Taktički, igra ulogu slobodnog napadača; kao raznovrstan igrač, sposoban je da igra na obje strane kao krilni napadač, ali i na sredini terena. Od djetinjstva, omiljena pozicija mu je bila da igra kao plejmejker, iza dva napadača, ali karijeru u Španiji počeo je na pozicijama lijevog krilnog napadača i drugog napadača, po lijevoj strani. Nakon prvog debija u prvom timu, menadžer — Frank Rajkard, prebacio ga je na poziciju desnog krilnog napadača; sa te pozicije, mogao je lakše da presiječe odbranu na sredini terena i upućuje uvijene šuteve na gol lijevom nogom, umjesto pretežno dugih paseva za saigrače. Pod Gvardiolom i drugim trenerima u Barseloni, pretežno je igrao na poziciji lažne devetke, igrajući kao najistureniji igrač koji oslobađa prostor u centru napada, tako što se vraća na sredinu terena i povlači odbrambene igrače sa sobom, kako bi stvorio prostor za paseve, napade ostalih saigrača, sopstvene driblinge ili kombinacije sa saigračima, uglavnom sa Čavijem i Inijestom. Pod vođstvom Luisa Enrikea, vratio se na desnu stranu, u formaciji 4–3–3, tokom prve sezone, dok je kasnije češće igrao kao plejmejker. Pod vođstvom trenera Ernesta Valverdea, igrao je na više pozicija. Povremeno je igrao na poziciji plejmejkera, odakle je mogao da napada sa centra prema šesnaestercu, a igrao je i na poziciji desnog krilnog napadača i kao lažna devetka, a takođe je igrao više ofanzivno, u formaciji 4–2–3–1, ili kao drugi napadač u formaciji 4–4–2, gdje je takođe imao dozvolu da se vrati duboko na sredinu terena, predvodi napad i stvara šanse za prvog napadača tima.

Mesi je poznat po tome što često uzima loptu na sredini terena, nakon čega predvodi napad.

Kako je njegova karijera napredovala, a tendencija ka driblingu malo se smanjivala s godinama, počeo je da diktira igrom u dubljim djelovima terena i razvio se u jednog od najboljih plejmejkera u istoriji fudbala. Njegova stopa rada bez lopte i odbrambene odgovornosti takođe su se smanjivale kako je njegova karijera napredovala; pokrivajući manje prostora na terenu i umjesto toga štedeći energiju za kratke nalete brzine, uspio je da poboljša svoju efikasnost, pokret i pozicionu igru, a takođe je uspio da izbjegne povrede mišića, uprkos tome što je igrao veliki broj mečeva tokom određene sezone na dosljednoj osnovi. Dok je na početku karijere bio sklon povredama, kasnije je uspio da smanji broj povreda, trčeći manje na lopte i usvajajući strožiju ishranu, režim treninga i raspored spavanja. Sa reprezentacijom Argentine, igrao je na sličnim pozicijama kao u klubu; pod raznim menadžerima, igrao je na poziciji desnog krilnog napadača, kao lažna devetka, kao drugi napadač, u sporednoj ulozi pored drugog napadača, ili u dubljoj, slobodnoj kreativnoj ulozi klasičnog plejmejkera ili kao ofanzivni vezni, iza napadača.

Prijem i poređenje sa Maradonom

„Vidio sam igrača koji će naslijediti moje mjesto u argentinskom fudbalu i njegovo ime je Mesi.“

– Dijego Maradona o osamnaestogodišnjem Mesiju, u februaru 2006.

Kao veliki talenat, brzo je postao jedan od najboljih fudbalera na svijetu, prije 20 godine. Dijego Maradona je o osamnaestogodišnjem Mesiju rekao da je, zajedno sa Ronaldinjom, najbolji fudbaler na svijetu, dok je Ronaldinjo, nakon što je osvojio Zlatnu loptu, izjavio: „nisam najbolji čak ni u Barsi.“ Četiri godine kasnije, kada je Mesi osvojio prvu Zlatnu loptu, sa rekordnom razlikom ispred drugoplasiranog, debata o njegovim kvalitetima proširila se iznad savremenog fudbala, a mnogi su izjavili da je možda najbolji fudbaler svih vremena. Prvi nagovještaj te debate pokrenuo je Gvardiola 2009. godine, kada je izjavio da je Mesi najbolji igrač kojeg je ikada vidio. Narednih godina, to mišljenje su sve više prihvatali navijači, treneri, kao i bivši i trenutni fudbaleri, a na kraju sezone u kojoj je Barselona osvojila trostruku krunu po drugi put, mnogi navijači u Evropi su istakli da je Mesi superiorniji u odnosu na Maradonu i Pelea. Često osporavanje te teorije tokom godina je bilo fokusirano na činjenicu da nije osvojio Svjetsko prvenstvo, kao nijedan trofej sa Argentinom uopšte, zbog čega su ga mnogi označili kao najboljim klupskim igračem u istoriji. Nakon što je osvojio Kopa Ameriku 2021. godine, što mu je bio prvi trofej sa reprezentacijom, kritike su se značajno smanjile, a nakon što je osvojio Svjetsko prvenstvo 2022. mnogi su istakli da je definitivno najbolji fudbaler svih vremena i da više nema prepreka.

Navijači Argentine sa banerima Mesija i Maradone na Svjetskom prvenstvu 2018.

Slika Sistinske kapele fudbala (Mesi lijevo, Maradona desno), na plafonu kluba Sportivo Pereira, u Barakasu, u Buenos Ajresu.

Tokom karijere, često je upoređivan sa pokojnim sunarodnikom Dijegom Maradonom, zbog njihovih sličnih stilova igre kao omalenih driblera lijevom nogom. U početku, bio je samo jedan od mnogih mladih argentinskih igrača, uključujući njegovog dječačkog idola — Pabla Ajmara, koji je dobio nadimak „Novi Maradona“, ali kako je njegova karijera napredovala, dokazivao je svoju sličnost i pozicionirao se ispred svih prethodnih pretendenata, uspostavljajući sebe kao najvećeg argentinskog fudbalera od Maradone. Horhe Valdano, koji je osvojio Svjetsko prvenstvo 1986. zajedno sa Maradonom, izjavio je u oktobru 2013: „Mesi je Maradona svakog dana. U poslednjih pet godina, Mesi je bio Maradona sa Svjetskog prvenstva u Meksiku.“ Sezar Menoti, koji je predvodio reprezentaciju do pobjede na Svjetskom prvenstvu 1978. izjavio je da Mesi igra na nivou najboljeg Maradone. Osvaldo Ardiles, Havijer Zaneti i Dijego Simeone, izjavili su da smatraju da je Mesi prestigao Maradonu kao najbolji igrač svih vremena.

U argentinskom društvu, prije 2019. godine, uglavnom je imao manje poštovanje od Maradone, što je bila posljedica ne samo njegovih neujednačenih nastupa u reprezentaciji, već i razlika u klasi, ličnosti i porijeklu. Na neki način, postao je antiteza Maradoni: Maradona je bio ekstrovertna, kontroverzna ličnost, koja se iz sirotinjskih četvrti uzdigla do veličine, dok je Mesi suzdržan i skroman, a po ocjeni mnogih, izvanredan čovjek van fudbala. Kao trajni trag protiv njega u očima Argentinaca, je činjenica da se, bez svoje krivice, nikada nije dokazao u argentinskoj Primeri kao talentovani igrač, postavši zvijezda u inostranstvu od malih nogu, dok je njegov nedostatak spoljne strasti za dresom Argentine, jer do 2019. godine nije pjevao himnu i nije bio sklon emotivnim prikazima, ranije doveo do mišljenja da se osjećao kao Katalonac, a ne istinski Argentinac. Uprkos tome što živi u Španiji od 13. godine, izjavio je: „Argentina je moja zemlja, moja porodica, moj način izražavanja. Promijenio bih sve svoje rekorde kako bih usrećio ljude u svojoj zemlji.“ Nekoliko stručnjaka i fudbalskih ličnosti, uključujući Maradonu, takođe su povremeno ispitivali Mesijevo vođstvo Argentine, uprkos njegovoj igračkim sposobnostima. Fudbalski stručnjak iz Južne Amerike — Tim Vikeri, istakao je da se poimanje Mesija među Argentincima promijenilo 2019. godine, pri čemu je Mesi svjesno nastojao da postane „više jedan u grupi, više Argentinac“, a Vikeri je dodao da će poslije osvajanja Svjetskog prvenstva 2022. Mesi imati poštovanje od strane Argentinaca kao Maradona.

Poređenje sa Kristijanom Ronaldom

Glavni članak: Rivalstvo Mesija i Ronalda

Mesi i Kristijano Ronaldo u februaru 2011.

Među svojim savremenim vršnjacima, najčešće ga upoređuju sa portugalskim napadačem — Kristijanom Ronaldom, kao dio kontinuiranog rivalstva koje se upoređuje sa prošlim sportskim rivalstvima poput rivalstva Muhameda Alija i Džoa Frejzera u boksu, Bjerna Borga i Džona Mekinroa i Rodžera Federera i Rafaela Nadala u tenisu, kao i Ajrtona Sene i Alana Prosta u formuli 1.

Iako je Mesi nekoliko puta izjavio da nema nikakvog rivalstva, vjeruje se da podstiču jedan drugoga u namjeri da budu najbolji fudbaleri na svijetu. Od 2008, Mesi je osvojio Zlatnu loptu sedam puta, naspram pet Ronalda, šest nagrada za najboljeg fudbalera po izboru FIFA, naspram pet Ronalda, kao i šest Zlatnih kopački naspram četiri Ronalda. Smatraju se za dvojicu najboljih fudbalera svoje generacije, ali takođe, od brojnih navijača, novinara i igrača, označeni su kao dvojica najboljih fudbalera u istoriji. Jedni su od igrača sa najviše osvojenih trofeja; do 2023. godine, Mesi je osvojio 42, a Ronaldo 34, dok su obojica više puta postigli preko 50 golova u sezoni. Obojica su tokom karijere, za klub i reprezentaciju, postigli preko 800 golova. Mesi je 800 gol postigao 24. marta 2023. godine, a Ronaldo 2. decembra 2021. godine. Tokom karijere, obojica su odigrali preko hiljadu utakmica; Mesi je hiljaditu utakmicu odigrao 3. decembra 2022. godine za Argentinu protiv Australije, dok je Ronaldo hiljaditu utakmicu odigrao 22. februara 2020. godine, za Juventus protiv Spala. Nakon što su obojica odigrali hiljaditu utakmicu u karijeri, Mesi je postigao 789 golova a Ronaldo 725, Mesi je upisao 348 asistencija a Ronaldo 218, Mesi je ostvario 683 pobjede a Ronaldo 666.

Novinari i navijači često raspravljaju o njihovim individualnim zaslugama, u pokušaju da utvrde ko je bolji; Mesi je označen kao jedan od najboljih driblera svih vremena, dok je Ronaldo ocijenjen kao pravi vođa, sa uticajem na bitnim utakmicama, posebno kada je pod pritiskom. Bez obzira na razlike i lična sviđanja, svi se slažu da su njih dvojica najbolji igrači svoje generacije.

Osim stila igre, debate uključuju i njihove fizičke karakteristike, jer je Ronaldo viši i ima veću mišićnu masu, kao i suprotne ličnosti u javnosti: Ronaldo je pun samopouzdanja i sklon je foliranju, dok je Mesi skroman. Od sezone 2009/10. do sezone 2017/18. sastajali su se barem dva puta godišnje u El klasiku, što je bio jedan od najgledanijih sportskih događaja. Van terena, njih dvojica su rivali po pitanju zarade, sponzorstva i baze navijača na društvenim mrežama. Njih dvojica su najplaćeniji fudbaleri na svijetu, a takođe se nalaze među najplaćenijim sportistima. Godine 2018. njih dvojica našli su se na drugom i trećem mjestu po zaradi, iza Flojda Mejvedera, Mesi je zaradio 111 miliona dolara, dok je Ronaldo zaradio 108 miliona. Godine 2020, ponovo su se našli na drugom i trećem mjestu po zaradi, iza Federera: Ronaldo je zaradio 105, a Mesi 104 miliona. Njih dvojica imaju najveću bazu navijača na društvenim mrežama među svim sportistima: do aprila 2023. godine, Ronaldo ima preko 162 miliona pratilaca na mreži Facebook, naspram 114 miliona Mesija; dok na mreži Instagram, do aprila 2023. godine Ronaldo ima preko 558 miliona pratilaca, a Mesi preko 439 miliona. Glavni sponzor Mesija je kompanija Adidas, a Ronalda Nike, rivalske kompanije sportske opreme.

Nakon što je Mesi osvojio Svjetsko prvenstvo 2022. sa Argentinom, mnogi su izjavili da je debata o tome ko je bolji završena.

U popularnoj kulturi

Prema časopisu France Football, Mesi je bio najplaćeniji fudbaler pet godina od šest u periodu od 2009. do 2014. godine; postao je prvi igrač koji je zaradio više od 40 miliona tokom jedne godine, kada je 2013. zaradio 41 milion evra, a zatim i prvi igrač koji je zaradio 50 i 60 miliona, kada je 2014. zaradio 65 miliona evra. Tokom 2015. i 2016. bio je na drugom mjestu najplaćenijih sportista na listi časopisa Forbes, iza Kristijana Ronalda, sa zaradom od 81,4 miliona evra. Godine 2018. postao je prvi igrač koji je zaradio preko 100 miliona, sa ukupno 126 miliona evra, kombinovano sa platom, bonusima i zaradom od marketinga, a bio je najplaćeniji sportista i 2019. Od 2008. najplaćeniji je igrač Barselone, a plata mu je vremenom rasla: od 7,8 miliona 2008. godine do 13 miliona 2013. godine, a sa novim ugovorom koji je potpisao 2017. plata mu je povećana na 667.000 nedeljno, dok je za bonuse tokom godina zaradio preko 60 miliona evra. Njegova otkupna klauzula od 2017. bila je 700 miliona evra. Godine 2020. postao je drugi fudbaler koji je zaradio milijardu evra, nakon Kristijana Ronalda.

Pored plate i bonusa, većina njegove zarade dolazi od marketinga; mreža SportsPro, označila ga je kao jednog od najprodavanijih sportista na svijetu svake godine otkako su njihova istraživanja započela 2010. Njegov glavni sponzor od 2006. je kompanija sportske opreme —Adidas. Dok je bio u akademiji Barselone, sa 14 godina je potpisao ugovor sa kompanijom Nike, a odlučio se na promjenu nakon što je Adidas dobio spor na sudu oko prava na njegov imidž. Tokom vremena postao je njihov glavni brend; od 2008. godine kompanija je uvela proizvodnju kopački Adidas F50 sa njegovim potpisom, dok je 2015. postao prvi fudbaler koji je dobio svoj brend kopački — Adidas Messi. Od 2017. godine nosi poslednju verziju modela kopački — Adidas Nemeziz. Godine 2015. dres Barselone sa Mesijevim imenom i brojem 10 bio je najprodavaniji dres na svijetu.

Mesi obično proslavlja golove pokazujući rukama prema nebu, što je posvećeno njegovoj babi koja je preminula kada je bio mali. Njegova proslava golova, našla se prvi put u video igri FIFA 14.

Kao privredni subjekt, Mesijev marketinški brend je bio zasnovan isključivo na njegovom talentu i dostignućima kao fudbalera, za razliku od glamuroznijih igrača, kao što su Kristijano Ronaldo i Dejvid Bekam. Na početku karijere, uglavnom je imao sponzorske ugovore sa kompanijama koje se bave sportskim marketingom, kao što su Adidas, Pepsi i Konami. Od 2010. godine, nakon sve većih postignuća u karijeri, potpisao je marketinške ugovore sa raznim kompanijama i van sporta, kao što su: Dolce & Gabbana i Audemars Piguet. Takođe, globalni je ambasador za razne kompanije, kao što su: Gillette, Turkish Airlines, Ooredoo i Tata Motors. Bio je zaštitno lice za seriju video igara kompanije Konami — Pro Evolution Soccer, gdje je bio na omotu za igre PES 2009, PES 2010, PES 2011 i PES 2020. Godine 2012. potpisao je ugovor sa rivalskom kompanijom fudbalskih video igara — EA Sports, gdje je bio zaštitno lice za za njihovu seriju video igara FIFA i bio je na omotu za igre FIFA 13, FIFA 14, FIFA 15 i FIFA 16.

Navijači Mesija u Indiji, ukrasili su vozilo u njegovu čast.

Njegova globalna popularnost i uticaj su rasli tokom godina. Našao se na listi 100 najuticajnijih ljudi, po izboru časopisa Time 2011. i 2012. godine. Njegova baza navijača na društvenoj mreži Facebook je jedna od najvećih među svim javnim ličnostima. Za sedam sati otkako je otvorio svoju stranicu na mreži u aprilu 2011. godine, sakupio je skoro sedam miliona pratilaca, a do aprila 2023. godine, ima više od 114 miliona pratilaca, po čemu se nalazi na drugom mjestu od sportista, iza Kristijana Ronalda i na desetom mjestu ukupno. Na društvenoj mreži Instagram ima preko 439 miliona pratilaca, po čemu se nalazi na drugom mjestu među sportistima, iza Kristijana Ronalda i trećem mjestu ukupno. Slika sa trofejom Svjetskom prvenstva koju je objavio 18. decembra 2022. godine, postala je slika sa najviše sviđanja na društvenoj mreži Instagram, sa preko 70,5 miliona lajkova. Prema anketi koju je 2014. godine sprovele mreža za sportsko istraživanje — Repucom, u 15 međunarodnih marketa, za Mesija je čulo 87% ispitanika širom svijeta, što ga čini drugim najprepoznatljivijim fudbalerom ikada, iza Ronalda i najprepoznatljivijim fudbalerom u svom aktivnom periodu.

Zlatna replika njegovog lijevog stopala, teška 25 kg i procijenjena na 5,25 miliona dolara, prodata je u Japanu, u martu 2013. godine, kako bi se prikupila sredstva za žrtve zemljotresa i cunamija u Tohoku 2011. Reklama avio kompanije Turkish Airlines 2013. u kojoj učestvuje u selfi takmičenju sa Kobijem Brajantom, tada košarkašem Los Anđeles lejkersa, bila je najgledanija reklama na mreži YouTube u godini kada je izašla, sa 137 miliona pregleda i izglasana je za najbolju reklamu za deceniju 2005—2015. Organizacija World Press Photo izabrala je sliku „Poslednja igra“, fotografiju Mesija kako gleda trofej Svjetskog prvenstva, nakon poraza u finalu od Njemačke na prvenstvu 2014. kao sportsku sliku za 2014. godinu. Dokumentarni film o njegovom životu — Mesi, koji je režirao Aleks de la Iglesija, premijerno je prikazan na filmskom festivalu u Veneciji u avgustu 2014. godine. Nakon što je rođeno u zoološkom vrtu u Saransku, u Mordoviji, mladunče pume je dobilo ime Mesi i postalo je popularno na društvenim mrežama.

U junu 2021. godine postao je ambasador brenda Hard Rok Kafea, sa kojim je potpisao petogodišnji ugovor, nakon čega je izjavio: „sport i muzika su sastavni dio mog života. Čast je biti prvi sportista koji je partner sa brendom koji ima istoriju udruživanja sa muzičkim legendama.“ U maju 2022. godine, predstavljen je kao turistički ambasador Saudijske Arabije, sa kojom je potpisao ugovor za 25 miliona funti, a zbog lošeg stanja ljudskih prava u zemlji, mnogi su kritikovali njegov potez, smatrajući da Saudijska Arabija hoće da popravi svoju reputaciju preko sporta. U avgustu 2022. godine, porodica Mohameda el Faradža je pozvala Mesija da interveniše u ime njihovog sina nakon što je uhapšen 2017. sa 15 godina zbog zločina protiv saudijskog režima i osuđen je na smrtnu kaznu. U aprilu 2023. godine, vlasti Saudijske Arabije su odustale od sprovođenja kazne, nakon brojnih peticija i poziva udruženja za borbu za ljudska prava.

Privatni život

Porodica

Od 2008, u vezi je sa Antonelom Rokuco, sunarodnicom iz Rosarija. Njih dvoje poznaju se otkako je Mesi imao pet godina, jer je ona rođaka njegovog najboljeg prijatelja iz djetinjstva — Lukasa Skalje, koji je takođe fudbaler. Nakon što su krili vezu od javnosti godinu dana, prvi put je potvrdio da su zajedno u januaru 2009, u intervjuu, nakon čega su se pojavili zajedno u javnosti tokom karnevala u Sidžesu, poslije utakmice između Barselone i Espanjola.

„Leo nije stidljiv. On je zatvoren. On je rezervisan.“

– Endokrinolog — dr. Dijego Švarcstajn, koji je liječio poremećaj hormona rasta koji je Mesi imao od 1997. do 2001.

Mesi i Rokuco imaju tri sina: prvog sina, Tijaga, dobili su 2012. godine, dok su 2015. dobili drugog sina, kome su dali ime Mateo, a 2018. dobili su trećeg sina — Čira. Kako bi proslavio to što mu je žena trudna po prvi put, u toku utakmice između Argentine i Ekvadora, u pobjedi od 4:0, 2. juna 2012, nakon što je postigao gol, stavio je loptu ispod majice, a dvije nedelje kasnije, potvrdio je da mu je žena trudna. Tijago je rođen u Barseloni, 2. novembra 2012, a Mesi je prisustvovao njegovom rođenju, nakon što je dobio dozvolu iz Barselone da propusti trening. Rođenje sina objavio je na društvenoj mreži Facebook, gdje je napisao: „danas, ja sam najsrećniji čovjek na svijetu, moj sin se rodio i zahvaljujem Bogu na tom poklonu!“ Tijagovo ime i otisak ruke istetovirani su mu na listu lijeve noge. U aprilu 2015, objavio je da očekuju drugo dijete. Propustio je trening pred utakmicu protiv Atletiko Madrida kako bi prisustvovao rođenju drugog sina, Matea, 11. septembra. Na dan 30. juna 2017, njih dvoje su se vjenčali u luksuznom hotelu Sentral siti, sa oko 260 zvanica. Na dan 15. oktobra 2017, njegova žena je u Instagram postu objavila da očekuju treće dijete, napisavši „porodica od 5“. Na dan 10. marta 2018, propustio je utakmicu protiv Malage, kako bi prisustvovao rođenju trećeg sina — Čira.

Ima bliske odnose sa svim članovima porodice, posebno sa majkom Selijom, čije lice je istetovirao na ramenu lijeve ruke. Njegove profesionalne poslove obavljaju članovi njegove porodice; njegov otac — Horhe, je njegov agent, dok njegov stariji brat — Rodrigo, vodi računa o njegovom rasporedu i publicitetu. Njegova majka i drugi brat — Matijas, upravljaju njegovom dobrotvornom organizacijom — fondacijom Leo Mesi i brinu o poslovima u Rosariju.

Nakon što se preselio u Španiju sa 13 godina, nastavio je da održava bliske veze sa rodnim gradom, očuvajući i specifični akcenat iz Rosarija. Zadržao je vlasništvo nad starom porodičnom kućom, iako ne žive u njoj; posjeduje penthaus apartman u ekskluzivnoj zgradi za svoju majku, kao i porodičnu kuću van grada. Kada je došao na trening u Buenos Ajresu, sa reprezentacijom, odmah nakon treninga otišao je automobilom u Rosario, u vožnji dugoj oko tri sata, kako bi večerao sa porodicom i proveo noć sa njima, nakon čega se sjutradan vratio u Buenos Ajres na trening. Održava kontakte preko telefona i poruka sa malom grupom stanovnika Rosarija, među kojima su članovi tima „Mašin 87“, kako je nazvan mladi tim Njuels old bojsa u kojem je igrao. Dok je igrao u Barseloni, živio je u Kasteljdefelsu, selu blizu Barselone. Bio je u lošim odnosima s klubom nakon prelaska u Barselonu, ali do 2012. njihova javna svađa se završila, Njuels je prihvatio veze sa Mesijem, a kasnije je i izdao člansku kartu kluba njegovom novorođenom sinu — Tijagu, 72 sata nakon rođenja. Dugo je planirao da se vrati u Rosario kako bi završio karijeru u Njuelsu. Ima državljanstvo Argentine, Italije i Španije. Njegova omiljena jela su tradicionalni južnoamerički roštilj asado, milanesa i pasta, a takođe voli čaj mate.

Prema geneološkom istraživanju, koje je sproveo časopis Diari Segre 2011. godine, Mesi i njegov bivši saigrač — Bojan Krkić su rođaci po četvrtom koljenu. Istraživanje je imalo veliku pokrivenost u španskim medijima, objavili su ga sva četiri glavna sportska časopisa, kao i novine koje pokrivaju generalne teme, kao što su ABC i La Vanguardia.

Filantropija

Tokom karijere, bio je uključen u više dobrotvornih organizacija za ranjivu djecu, a od 2004. godine doprinosi unicefu, organizaciji posvećenoj djeci, sa kojom je Barselona povezana. Bio je ambasador dobre volje Unicefa od 2010. godine, a prvi zadatak obavio je četiri mjeseca nakon što je postavljen, kada je otputovao na Haite kako bi podigao svijest javnosti o teškoj situaciji djece u zemlji nakon zemljotresa 2010. Od tada, učestvuje u kampanjama za prevenciju HIV-a, obrazovanje i društveno uključenje djece sa invaliditetom. Da bi proslavili prvi rođendan svog sina, u novembru 2013. Mesi i Tijago bili su dio reklamne kampanje za podizanje svijesti o stopi smrtnosti među djecom u nepovoljnom položaju.

Mesi, u julu 2014.

Pored svog rada sa Unicefom, osnovao je i svoju dobrotvornu organizaciju — Fondacija Leo Mesi, koja podržava pristup zdravstvenoj zaštiti, obrazovanju i sportu za djecu. Osnovana je 2007. godine, nakon posjete Mesija bolnici za neizlječivo bolesnu djecu u Bostonu, što je na njega ostavilo veliki utisak i odlučio je da dio svoje zarade uloži u društvo. Preko svoje fondacije, dodijelio je stipendije za istraživanje, finansirao medicinsku obuku i investirao u razvoj medicinskih centara i projekata u Argentini, Španiji i drugde u svijetu. Pored sopstvenih aktivnosti prikupljanja sredstava, poput njegovih globalnih fudbalskih utakmica „Mesi i prijatelji“, njegova fondacija dobija finansijsku podršku od različitih kompanija sa kojima je sklopio ugovor o odobrenju korišćenja njegovog imena, a Adidas je bio njihov glavni sponzor.

Uložio je novac u omladinski fudbal u Argentini; finansijski podržava Sarmijento, fudbalski klub sa sjedištem u četvrti Rosario gdje je rođen, obavezujući se 2013. godine na obnovu njihovih objekata i postavljanje terena za sve vremenske prilike. Takođe, finansira upravu nekoliko omladinskih igrača u Njuels old bojsu i rivalskom klubu Rosario sentralu, kao i u River Plejtu i Boki juniors. U klubu u kojem je igrao u djetinjstvu — Njuels old bojsu, finansirao je izgradnju nove gimnastičke sale i spavaonice u sklopu stadiona, za mlađe kategorije 2012. godine. Njegov bivši trener u akademiji Njuelsa — Ernesto Večio, zaposlen je u fondaciji Leo Mesi, kao agent za pronalaženje talenata među mladim igračima. Na dan 7. juna 2016, dobio je parnicu protiv časopisa La Razón, zbog klevete i dobio je 65.000 evra odštete, koje je donirao dobrotvornoj organizaciji Ljekari bez granica. Donirao je milion evra za borbu protiv korona virusa, što je podijeljeno između kliničkog centra u Barseloni i bolnica u Argentini. Pored toga, zajedno sa saigračima iz Barselone, objavio je da će mu plata biti 70% manja, zbog krize izazvane virusom, a dodatno je finansirao klub kako bi mogli da isplate sve zaposlene.

U novembru 2016. godine, kada je fudbalski savez Argentine bio u problemu zbog ekonomske krize, objavljeno je da su tri člana obezbjeđenja reprezentacije rekli Mesiju da nisu primili platu šest mjeseci, nakon čega im je on isplatio sve zaostale plate. U februaru 2021. godine, donirao je muzeju u Kataloniji kopačke koje je nosio kada je postigao 644 gol za Barselonu, kojim je oborio rekord Pelea po broju golova za jedan klub, a kopačke su kasnije prodate na aukciji za prikupljanje sredstava za pomoć djeci sa rakom.

Prije početka Kopa Amerike 2021. u Urugvaju, donirao je tri potpisane majice kineskoj farmaceutskoj kompaniji Sinovac Biotech, čiji su direktori govorili da mu se dive, kako bi osigurao 50.000 doza njihove vakcine protiv kovida 19 — koronavak, sa ciljem da se vakcinišu svi južnoamerički fudbaleri. Dogovor u kojem je posredovao predsjednik Urugvaja Luis Lakalje Pou, i prema kojem je prioritet dat fudbalerima izazvao je određene kontroverze s obzirom na široko rasprostranjenu nestašicu vakcina u regionu, pri čemu je gradonačelnik Kanelonesa, grada u Urugvaju — Jamandu Orsi, izjavio: „kao što je predsjednik pokazao saradnju sa Konmebolom na vakcinaciji za Kopa Ameriku, on bi isto tako mogao da ima istu pažnju prema Kanelonesu.“

Utaja poreza

Godine 2013. našao se pod istragom zbog utaje poreza. Prema navodima, koristio je ofšor kompanije u poreskim rajevima — Urugvaju i Belizeu, kako bi utajio 4,1 milion evra zarađenih od sponzorskih ugovora u periodu od 2007. do 2009. godine. U Panamskim papirima objavljeno je da lažna, neimenovana kompanija pripada porodici Mesi. U avgustu 2013. Mesi, koji je tvrdio da ne zna ništa o tome, dobrovoljno je platio 5,1 milion evra. Na dan 6. jula 2016. godine, on i njegov otac proglašeni su krivim za prevaru i osuđeni su na zatvorsku kaznu od 21 mjesec, uz obavezu da plate 1,5 i 1,4 miliona evra kazne. Kada je svjedočio pred sudijom, izjavio je: „samo sam igrao fudbal. Potpisao sam ugovore jer sam vjerovao ocu i advokatima i odlučili smo da se oni brinu o tim stvarima.“ Ipak, nije morao da ide u zatvor, jer prema zakonu u Španiji, za zatvorske kazne manje od dvije godine, moguće je postići nagodbu.

Statistika karijere

Glavni članak: Statistike karijere Lionela Mesija

Klubovi

Ažurirano nakon utakmice igrane 15. aprila 2023.

Klub	Sezona	Liga			Kup		Kontinentalno		Ostalo		Ukupno
		Liga	Utak.	Gol.	Utak.	Gol.	Utak.	Gol.	Utak.	Gol.	Utak.	Gol.
Barselona C	2003/04.	Tersera	10	5	—		—		—		10	5
	Ukupno		10	5	—		—		—		10	5
Barselona B	2003/04.	Segunda B	5	0	—		—		—		5	0
	2004/05.		17	6	—		—		—		17	6
	Ukupno		22	6	—		—		—		22	6
Barselona	2004/05.	La liga	7	1	1	0	1	0	—		9	1
	2005/06.		17	6	2	1	6	1	0	0	25	8
	2006/07.		26	14	2	2	5	1	3	0	36	17
	2007/08.		28	10	3	0	9	6	—		40	16
	2008/09.		31	23	8	6	12	9	—		51	38
	2009/10.		35	34	3	1	11	8	4	4	53	47
	2010/11.		33	31	7	7	13	12	2	3	55	53
	2011/12.		37	50	7	3	11	14	5	6	60	73
	2012/13.		32	46	5	4	11	8	2	2	50	60
	2013/14.		31	28	6	5	7	8	2	0	46	41
	2014/15.		38	43	6	5	13	10	—		57	58
	2015/16.		33	26	5	5	7	6	4	4	49	41
	2016/17.		34	37	7	5	9	11	2	1	52	54
	2017/18.		36	34	6	4	10	6	2	1	54	45
	2018/19.		34	36	5	3	10	12	1	0	50	51
	2019/20.		33	25	2	2	8	3	1	1	44	31
	2020/21.		35	30	5	3	6	5	1	0	47	38
	Ukupno		520	474	80	56	149	120	29	22	778	672
Pariz Sen Žermen	2022/22.	Liga 1	26	6	1	0	7	5	—		34	11
	2022/23.		28	15	1	0	7	4	1	1	37	20
	Ukupno		54	21	2	0	14	9	1	1	71	31
Ukupno u karijeri			606	506	82	56	163	129	30	23	881	714

Reprezentacija

Vidi još: Spisak reprezentativnih golova Lionela Mesija

Ažurirano nakon utakmice igrane 29. marta 2023.

Nastupi i golovi za reprezentaciju po godinama

Reprezentacija	Godina	Nastupi	Golovi
Argentina
	2005.	5	0
	2006.	7	2
	2007.	14	6
	2008.	8	2
	2009.	10	3
	2010.	10	2
	2011.	13	4
	2012.	9	12
	2013.	7	6
	2014.	14	8
	2015.	8	4
	2016.	11	8
	2017.	7	4
	2018.	5	4
	2019.	10	5
	2020.	4	1
	2021.	16	9
	2022.	14	18
	2023.	2	4
Ukupno		174	102

Uspjesi

Vidi još: Statistike karijere Lionela Mesija

Klupski

Barselona

• La liga (10): 2004/05, 2005/06, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2012/13, 2014/15, 2015/16, 2017/18, 2018/19
• Kup kralja (7): 2008/09, 2011/12, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2020/21
• Superkup Španije (8): 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2016, 2018
• Liga šampiona (4): 2005/06, 2008/09, 2010/11, 2014/15
• UEFA superkup (3): 2009, 2011, 2015
• Svjetsko klupsko prvenstvo (3): 2009, 2011, 2015

Pariz Sen Žermen

• Liga 1 (2): 2021/22, 2022/23.
• Superkup Francuske (1): 2022.

Inter Majami

• Američki Liga kup (1): 2023.

Reprezentacija

Argentina

• Svetsko prvenstvo (1): 2022.
• Kopa Amerika (1): 2021.
• KONMEBOL–UEFA kup šampiona (1): 2022.

Argentina do 20 godina

• Svjetsko prvenstvo za igrače do 20 godina (1): 2005

Argentina do 23 godine

• Olimpijske igre (1): 2008

Individualno

Mesi (lijevo) sa nagradom za najboljeg igrača Svjetskog klupskog prvenstva, sa, tada igračem Santosa — Nejmarom, nakon prvenstva 2011.

• Zlatna lopta/Fifina Zlatna lopta (8): 2009, 2010, 2011, 2012, 2015, 2019, 2021, 2023
• FIFA fudbaler godine/Fifina Zlatna lopta/Najbolji FIFA fudbaler (6): 2009 2010, 2011, 2012, 2015, 2019
• Zlatna lopta na Svjetskom prvenstvu (2): 2014, 2022
• Zlatna kopačka (6): 2009/10, 2011/12, 2012/13, 2016/17, 2017/18, 2018/19
• Zlatna lopta na Kopa Americi (2): 2015, 2021
• UEFA fudbaler godine (2): 2011, 2015
• Najbolji igrač La lige (6): 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2014/15
• Najbolji strijelac La lige (trofej Pičiči) (7): 2009/10, 2011/12, 2012/13, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21
• Zlatna lopta na Svjetskom klupskom prvenstvu (2): 2009, 2011
• Zlatni dječak: 2005
• FIFPro najboljih 11 (16): 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022
• IFFHS fudbaler decenije 2011–2020
• Argentinski sportista decenije 2011-2020: 2021
• Tim snova časopisa France Football: 2020
• Laureus svjetski sportista godine (1): 2020

Literatura

• Balagué, Guillem (2013). Messi. Orion Books. ISBN 978-1-4091-4659-9. 
• Caioli, Luca (2012). Messi: The Inside Story of the Boy Who Became a Legend. Corinthian Books. ISBN 978-1-906850-40-1. 
• Caioli, Luca (2015). Messi: More than a Superstar. Icon Books. ISBN 978-1-906850-91-3. 
• Guinness World Records 2015. Guinness World Records. 2014. ISBN 978-1-908843-65-4. 
• Hunter, Graham (2012). Barça: The Making of the Greatest Team in the World. BackPage Press. ISBN 978-0-9564971-8-5. 
• Lisi, Clemente Angelo (2011). A History of the World Cup: 1930–2010. Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-7754-2. 
• Tomkins, Paul (2007). Above Us Only Sky: Liverpool FC's Global Revolution. Anchor Print Group. ISBN 978-0-9556367-0-7. 

Spoljašnje veze

• Zvanični veb-sajt
• Profil na sajtu Barselone
• Profil na sajtu La Lige
• Lionel Mesi na sajtu ESPN FC (jezik: engleski)
• Lionel Mesi na sajtu BDFutbol (jezik: engleski)
• Lionel Mesi na sajtu Soccerbase (jezik: engleski)
• Lionel Mesi na sajtu National Football Teams (jezik: engleski)
• Lionel Mesi na sajtu FIFA (arhiva)
• Lionel Mesi na sajtu UEFA (jezik: engleski)