Ivan Mrkić
Ivan Mrkić | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Datum rođenja | 30. maj 1953. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mesto rođenja | Beograd, FNRJ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Državljanstvo | Srbija | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Narodnost | Srbin | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Univerzitet | Univerzitet u Beogradu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Profesija | Pravnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Porodica | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Supružnik | Ivona Mrkić | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Deca | Mirko Mrkić Marko Mrkić | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Politička karijera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Politička stranka | Nestranačka ličnost | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ivan Mrkić (Beograd, 30. maj 1953) srpski je diplomata. Mrkić je bivši ministar spoljnih poslova Srbije i ambasador u Kipru i Japanu.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Diplomirao je 1977. na pravnom fakultetu u Beogradu. Od 1978. je u službi Saveznog sekretarijata za inostrane poslove. Od 1979. do 1982. radi kao referent u upravi za međunarodne odnose Saveznog sekretarijata spoljnih poslova, a od 1982. do 1986. kao politički ataše u jugoslovenskoj misiji pri UN.
Bio je savetnik, potom pomoćnik načelnika Uprave u Sektoru za multilateralne aktivnosti, učesnik zasedanja Generalne skupštine UN, član delegacije na Devetoj konferenciji Pokreta nesvrstanih u Beogradu 1989. U zvanju ministra savetnika u Misiji Jugoslavije zemlje u Briselu, tada Evropska zajednica, nalazio se od 1990. do 1992. godine. Učestvovao je u radu Konferencije o bivšoj Jugoslaviji u Hagu i Briselu, 1991—1992.
U javnosti je postao poznat kao šef kabineta predsednika Savezne Republike Jugoslavije, Dobrice Ćosića, u periodu 1992—1993.
Godine 1993. postavljen je na funkciju otpravnika poslova ambasade na Kipru, da bi zatim postao ambasador SRJ u Nikoziji. Na Kipru je ostao do 1999. kada je postao zamenik šefa za bilateralu da bi tokom 2000. i 2001. bio rukovodilac sektora za bilateralu i pomoćnik saveznog ministra za inostrane poslove. Od 2004. godine nalazi se u Grupi ambasadora za specijalne i ad hok poslove u Ministarstvu spoljnih poslova tadašnje SCG. Potom 2005. postaje predsednik Nacionalne komisije za sprovođenje Konvencije o zabrani hemijskog oružja.
Od 2006. do 2011. godine boravi u Tokiju, kao ambasador Srbije u Japanu. Koautor je knjige Mali vodič kroz istoriju srpsko-japanskih odnosa (2011). Državni sekretar Ministarstva spoljnih poslova Srbije postao je 2011. godine. Izabran je za ministra spoljnih poslova na predlog Srpske napredne stranke kao nestranačka ličnost.
Vlade Srbije ga je u dva navrata — 2017. i 2020. — imenovala za člana Nacionalnog saveta za koordinaciju saradnje s Ruskom Federacijom i Narodnom Republikom Kinom.
Član je Nadzornog odbora Jugoslovenskog rečnog brodarstva AD.
Mrkić je reizabran za predsednika Komisije za međunarodnu sportsku saradnju Olimpijskog komiteta Srbije 2021. godine.
Godine 2020. Mrkić je preuzeo dužnost člana Uređivačkog odbora časopisa Napredak, kao glavni urednik za međunarodne odnose. WanLi Think Tank (Peking, Kina) postavio ga je za direktora za međunarodne odnose.
Predaje na domaćim i stranim univerzitetima i institucijama.
Vlada Japana ga je odlikovala Ordenom izlazećeg sunca sa velikom lentom 2018. godine.[1][2]
Govori engleski i francuski jezik. Sa suprugom Ivonom ima dva sina.[3]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Vlada Japana odlikovala Mrkića Ordenom izlazećeg sunca („Politika”, 30. april 2018)
- ^ BOGATI PENZIONERI Dvoje funkcionera SPS imaju više od 200.000 MESEČNO, a konačno smo saznali i primanja Tomislava Nikolića
- ^ vesti, vesti (2012-07-22). „Ko je Ivan Mrkić, kandidat za šefa srpske diplomatije”. Telegraf.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-26.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Lista popečitelja i ministara inostranih poslova od obrazovanja prve vlade 1811. godine do današnjeg dana Arhivirano na sajtu Wayback Machine (20. april 2014)
- Povratak stare garde - intervju („Politika“, 8. avgust 2013)
- Moravski kanal završili bismo za sedam godina - intervju („Politika”, 24. decembar 2017)