Pal Šoti

pal šoti
Pal Šoti
Lični podaci
Datum rođenja	(1916-01-16)16. januar 1916.
Mesto rođenja	Bečej, Austrougarska
Datum smrti	21. april 1993.(1993-04-21) (77 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, SR Jugoslavija
Profesija	društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	1936.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije 1941 – 1945.
Čin	pukovnik u rezervi
Heroj
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja

Pal Šoti (mađ. Sóti Pál; Bečej, 16. januar 1916 — Beograd, 21. april 1993), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije, SR Srbije i SAP Vojvodine i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Pal Šoti rođen je 16. januara 1916. godine u Bečeju, u seljačkoj bezemljaškoj porodici. Osnovnu školu, četiri razreda gimnazije i mehaničarski zanat završio je u rodnom mestu. Postavši metalski radnik, uključuje se u radnički sindikalni pokret. Učestvuje u rasturanju i čitanju „HID“-a, naprednog časopisa na mađarskom jeziku.

Godine 1936. zaposlio se u Beogradu. Tu aktivno učestvuje u borbi komunista i ostalih naprednih radnika za prerastanje Ujedinjenih radničkih sindikata (URS) u klasnu i revolucionarnu radničku sindikalnu organizaciju, a iste godine postaje i član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Zbog revolucionarnog delovanja policija ga hapsi u maju 1940. godine i posle osam meseci držanja u policijskom i sudskom istražnom zatvoru, stražarno ga sprovodi u vojsku.

Narodnooslobodilačka borba

Posle sloma Kraljevine Jugoslavije u Aprilskom ratu, Pal Šoti vraća se u Beograd i odmah se uključuje u Narodnooslobodilački pokret (NOP). Prvo je bio sekretar Sreskog komiteta Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) i član Sreskog komiteta KPJ u Zemunu, a 1942. godine postaje sekretar tog komiteta.

Posle odluke Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije o priključenju partijske organizacije Zemuna i zemunskog sreza partijskoj organizaciji Vojvodine, u julu 1943. godine kooptiran je za člana Pokrajinskog komiteta. U tom svojstvu do marta 1944. godine deluje u Sremu i Banatu. Zatim prelazi u Bačku i Baranju, gde se intenzivnije angažovao u Narodnooslobodilačkoj borbi i borio se u ovim delovima Vojvodine, koji su se nalazili u teškim uslovima okupacije pod Mađarskom i nacističkom Nemačkom. Tu postaje sekretar Okružnog komiteta KPJ za Bačku i Baranju. Na ovoj dužnosti ostao je sve do oslobođenja Vojvodine u oktobru 1944. godine.

Posleratna karijera

Nakon oslobođenja Vojvodine postao je sekretar Okružnog, a zatim Gradskog komiteta KPJ u Novom Sadu. Bio je većnik Vojvodine na Trećem zasedanju Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), održanom u Beogradu 1945. godine. Na izborima za Ustavotvornu skupštinu DF Jugoslavije iste godine, izabran je za saveznog narodnog poslanika.

Obavljao je mnoge odgovorne društveno-političke funkcije:

• rukovodilac kadrovskog odeljenja Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu,
• predsednik Planske komisije AP Vojvodine,
• potpredsednik Izvršnog veća Narodne skupštine AP Vojvodine,
• organizacioni sekretar Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu,
• član Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije,
• član Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije,
• član Sekretarijata Pokrajinskog komiteta Saveza komunista Vojvodine,
• poslanik Saveznog veća Savezne narodne skupštine,
• poslanik Narodne skupštine Srbije,
• poslanik Pokrajinskog veća Narodne skupštine AP Vojvodine,
• član Saveznog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Jugoslavije,
• član Saveznog odbora SUBNOR-a Jugoslavije,
• predsednik Pokrajinskog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Vojvodine,
• član Predsedništva Saveza komunista Jugoslavije,
• član Saveta Federacije do 1973. godine.

Bio je rezervni pukovnik Jugoslovenske narodne armije (JNA).

Zbog liberalnih stavova, koji su bili u suprotnosti s programom SKJ, 1973. godine isključen je iz SKJ i opozvan sa funkcije člana Saveta federacije.

Umro je 21. aprila 1993. godine u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.