Jezici Evropske unije

Jezici Evropske unije su govorni jezici zemalja članica Evropske unije. Službeni jezici država članica su i službeni jezici administracije Evropske unije, ukupno 24 jezika. Evropska unija pruža aktivnu podršku multijezičnosti. U skladu sa tim uvedena je funkcija evropskog komesara za multijezičnost. Na toj funkciji trenutno se nalazi Leonard Orban.

Službeni jezici[uredi | uredi izvor]

Službenih jezika EU je dvadeset i četiri:

Jezik	Država	Od
bugarski	Bugarska	2007.
češki	Češka Slovačka¹	2004.
danski	Danska Nemačka²	1973.
holandski	Holandija Belgija	1958.
engleski	Irska Malta Ujedinjeno Kraljevstvo	1973.
estonski	Estonija	2004.
finski	Finska	1995.
francuski	Belgija Francuska Italija³ Luksemburg	1958.
nemački	Austrija Belgija Danska⁴ Nemačka Italija⁵ Luksemburg	1958.
grčki	Kipar Grčka Italija⁶	1981.
mađarski	Mađarska Austrija⁷ Rumunija⁸ Slovačka¹ Slovenija⁹	2004.
irski	Irska Ujedinjeno Kraljevstvo¹⁰	2007.
italijanski	Italija Slovenija¹¹	1958.
letonski	Letonija	2004.
litvanski	Litvanija	2004.
malteški	Malta	2004.
poljski	Poljska	2004.
portugalski	Portugalija	1986.
rumunski	Rumunija	2007.
slovački	Slovačka Češka	2004.
slovenački	Slovenija Austrija¹² Italija¹³	2004.
španski	Španija	1986.
švedski	Švedska Finska¹⁴	1995.
hrvatski	Hrvatska Austrija⁷	2013.

Napomene:

¹ Ima status službenog u opštinama u kojima manjinsko stanovništvo prelazi 20%.

² Šlezvig-Holštajn

³ Dolina Aoste

⁴ Južni Jutland

⁵ Bolcano

⁶ Apulija i Ređo di Kalabrija

⁷ Burgenland

⁸ Može se koristiti pored rumunskog u svim opštinama gde mađarsko stanovništvo čini više od 20%.

⁹ Prekomurje

¹⁰ Severna Irska

¹¹ Istra

¹² Koruška i Štajerska

¹³ Furlanija-Julijska krajina

¹⁴ Zvaničan za Finsku i obalne opštine na jugu i južnoj Ostrobotniji.

Broj službenih jezika EU je manji od broja država članica. Razlog tome je što se neki jezici koriste u više zemalja:

nemački je službeni jezik u Nemačkoj, Austriji, Belgiji i u Luksemburgu;

engleski u Ujedinjenom Kraljevstvu, Republici Irskoj i na Malti;

francuski u Francuskoj, Belgiji i Luksemburgu;

grčki u Grčkoj i na Kipru;

holandski u Holandiji i Belgiji (flamanski);

švedski u Švedskoj i Finskoj.

Svi jezici EU su istovremeno i radni jezici organa Evropske unije. Institucije i građani pojedinci država članica mogu se obraćati institucijama EU na bilo kom od službena 23 jezika. Organi EU su im dužni dostaviti odgovor na jeziku podneska. Svi akti institucija EU izdaju se na svim službenim jezicima.

Izuzeci[uredi | uredi izvor]

Nisu ni svi službeni jezici država članica dobili status službenog jezika EU: luksemburški i turski jezik, koji je jedan od dva službena jezika na Kipru.

Ostali zvanični jezici EU institucija[uredi | uredi izvor]

Od 2005. godine, katalonski, galicijski i baskijski jezik se zvanično mogu koristiti u evropskim institucijama.

Manjinski jezici[uredi | uredi izvor]

Manjinski jezici koji imaju zvanični status unutar država članica EU su albanski (Rumunija^[1]), arapski (Seuta^[2]), jermenski (Kipar), berberski (Melilja), bretonski (Francuska), korzički (Francuska), hrvatski (Austrija, Mađarska), kiparski maronitski arapski (Kipar), frizijski (Holandija, Nemačka), furlanski (Italija), luksemburški (Luksemburg), oksitanski (Francuska), romski (Austrija, Nemačka, Holandija, Poljska, Rumunija, Slovačka, Slovenija, Švedska), ruski (Poljska), sami (Finska, Švedska), sardinski (Italija), škotski gelski jezik (Škotska), srpski (Mađarska), turski (Bugarska), ukrajinski, valonski (Belgija), velški (Ujedinjeno Kraljevstvo), jidiš (Holandija, Poljska, Rumunija, Švedska)

Višejezičnost[uredi | uredi izvor]

EU podržava građane da budu višejezični; posebno ih ohrabruje da pored svog maternjeg nauče još dva druga jezika. Ogromna sredstva se ulažu u sprovođenje ove politike, ali države članice same stvaraju svoje obrazovne sisteme, a time i načela unapređenja višejezičnosti.

Rasprostranjenost pojedinih jezika u Evropskoj uniji
Jezik	Članica EU	Maternji jezik	Kao drugi jezik	Mogu govoriti
Jezik	Članica EU	(% stanovnika EU)
engleski	Velika Britanija, Irska, Malta	13	38	51
nemački	Nemačka, Austrija, Luksemburg, Belgija	18	14	32
francuski	Francuska, Belgija, Luksemburg	12	14	26
italijanski	Italija	13	3	16
španski	Španija	9	6	15
poljski	Poljska	9	1	10
ruski	—	1	6	7
holandski	Holandija, Belgija	5	1	6
švedski	Švedska, Finska	2	1	3
grčki	Grčka, Kipar	3	0	3
češki	Češka	2	1	3
portugalski	Portugal	2	0	2
mađarski	Mađarska	2	0	2
slovački	Slovačka	1	1	2
katalonski	Španija, Francuska	1	1	2

Izvor: [1], do proširenja EU 2007. godine.

Poznavanje engleskog
Nemački
Francuski
Španski
Italijanski
Ruski

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Romanian law no. 282/2007 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. novembar 2011), Pristupljeno 4. 5. 2013.
^ Council of Europe publishes report on minority languages in Spain Monday 15 December 2008, by Conseil de l’Europe Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. jul 2011) "The Spanish authorities are also encouraged to clarify the status of Galician in Castile and León, Portuguese in the town of Olivenza, Berber in the Autonomous City of Melilla and Arabic in the Autonomous City of Ceuta, and take appropriate steps to protect these languages in co-operation with the speakers."

[1] Romanian law no. 282/2007 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. novembar 2011), Pristupljeno 4. 5. 2013.

[2] Council of Europe publishes report on minority languages in Spain Monday 15 December 2008, by Conseil de l’Europe Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. jul 2011) "The Spanish authorities are also encouraged to clarify the status of Galician in Castile and León, Portuguese in the town of Olivenza, Berber in the Autonomous City of Melilla and Arabic in the Autonomous City of Ceuta, and take appropriate steps to protect these languages in co-operation with the speakers."

[1]

[2]