Ivana Dimić

Ivana Dimić
Ivana Dimić
	Ivana Dimić u Pirotu 2021. godine
Lični podaci
Nadimak	Cici
Datum rođenja	30. jul 1957. (66 god.)
Mesto rođenja	Beograd, NR Srbija, FNR Jugoslavija
Obrazovanje	Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu
Zanimanje	pisac, dramaturg, prevodilac
Književni rad
Jezik stvaranja	srpski
Najvažnija dela	Arzamas
Nagrade	NIN-ova nagrada (2016)

Ivana Dimić (Beograd, 30. jul 1957) srpski je pisac i dramaturg.^[1]

Školovanje[uredi | uredi izvor]

Rođena je 30. jula 1957. godine u Beogradu, gde je 1982. godine diplomirala dramaturgiju na Fakultetu dramskih umetnosti. Paralelno je apsolvirala na odseku Opšte književnosti sa teorijom književnosti na Filološkom fakultetu. Završila je postdiplomske studije na CEU (Evropski univerzitetski centar) u Nansiju (Francuska) na odseku Civilizacija 1984/85. godine.^[2]

Radna biografija[uredi | uredi izvor]

U statusu slobodnog umetnika u Udruženju dramskih umetnika Srbije je bila u periodu od 1977. do 1986. godine i od 1996. do 2006. godine.
U pozorištu Atelje 212 stalno zaposlena kao Prvi dramaturg radila od 1986. do 1996. godine i kao vršilac dužnosti direktora u periodu od 19. novembra 2012. do 30. septembra 2014. godine.^[3]^[4]
U Narodnom pozorištu u Beogradu obavljala je dužnosti zamenika direktora drame od januara do juna 2001. godine i direktora drame od februara 2010. do maja 2011. godine.^[5]
U Pozorištu Boško Buha u Beogradu je od 2000. do 2002. godine bila član Upravnog odbora i stalno zaposlena kao dramaturg u prekidima od 2006. do 2008. godine.
U Beogradskom dramskom pozorištu je od maja 2005. do juna 2006. godine bila predsednik Upravnog odbora, kao i Biblioteke grada Beograda od 2009. do 2013. godine.

Pored rada u beogradskim pozorištima bila je:

član Saveta BITEF-a od 2002. do 2004. godine,
član Saveta FEST-a od 2004. do 2006. godine,
pomoćnik ministra kulture zadužena za stvaralaštvo i kulturne odnose, od maja 2007. do avgusta 2008. godine.

Član je Srpskog književnog društva^[6] od 2001. godine, a status Istaknutog umetnika u Udruženju dramskih umetnika je stekla 2005. godine.

Bibliografija[uredi | uredi izvor]

Objavila jedan roman, pet knjiga kratkih priča, više drama, više dramatizacija i adaptacija za pozorište, tri serije za televiziju, više prevoda sa engleskog i francuskog jezika i bila dramaturg na većem broju pozorišnih predstava.

Knjige proze[uredi | uredi izvor]

Crna zelen, kratke priče (Prosveta, 1995),^[7]
Mahorka, mastilo i muž, kratke priče (Prosveta, 1998),
Uzimanje vremena, kratke priče (Prosveta, 2001),
Ima li koga?, kratke priče (Prosveta, 2006),^[8]
Popis imovine, kratke priče (Profil, 2009),
Arzamas, roman (Laguna, 2016), - Ninova nagrada za roman godine
Sve u svemu, izabrane i nove priče (Laguna, 2019)

Antologije[uredi | uredi izvor]

„Mala kutija“ antologija kratke priče od Mihajla Pantića
Antologija srpske pripovetke na engleskom „The man who ate death“ priredio M. Pantić
Antologija „21 za 21“ priredio Vasa Pavković, Agora,2011.
„Zemaljski dugovi“ zbirka pripovedaka o Andriću, Laguna 2012,

Igrane drame[uredi | uredi izvor]

Pred ogledalom, pozorište Atelje 212, 1986.
Pepeljuga, Malo pozorište Duško Radović 1989.
Beli ugao,(objavljeno) časopis Književnost 1-2, 1998.
Golje, Teatar T, 2001.
Snežna bajka, Pozorište Boško Buha, 2004.
Zmajovini pangalozi, Pozorište BoškoBuha, 2007.^[9]

Dramatizacije[uredi | uredi izvor]

Kabare, dramatizacija poezije Matije Bećkovića za pozorište, izvedena 1983.
Vasilisa Prekrasna dramatizacija bajke izvedena na radiju 1984.
Telefonske brigade dramatizacija teksta Brane Crnčevića za pozorište, izvedena u Malom pozorištu „Duško Radović“, 1992.
Mamac dramatizacija romana David Albaharija, izvedena u Narodnom pozorištu u Beogradu, 1998.
Dramatizacije kratkih priča za dramski Program RTS: Kafke, Gogolja, Čehova, Harmsa, Remizova, Kalvina, 2004.
Cigani lete u nebo Maksima Gorkog, Teatar T, 2004. režija V. Lazić
Petar Pan, M Bari, Pozorište Boško Buha, 2010. režija M. Karadžić

Prevodi sa engleskog jezika[uredi | uredi izvor]

Drame[uredi | uredi izvor]

Iza kulisa, od M. Frejna, 1992, Atelje 212, režija Alisa Stojanović,
Master klas, od T. MekNelija, 1996, Bitef teatar, režija Alisa Stojanović,
Kokice, od B. Eltona, 1998, Narodno pozorište u Beogradu, režija D. Petrović,
U traganju za prošlim vremenom, H. Pintera i Di Trevis, 2000, Narodno pozorište u Beogradu (nije izvedeno),
Kad delfini odlete, N. Kauard 2002, Kruševačko pozorište, režija Lj. Draškić,
Džepovi puni kamenja od M. Džouns,2003, Atelje 212, režija E. Kadić,
Gvozdeni život od Rone Munro, 2005, Beogradsko dramsko pozorište, režija Ž. Tomić ,
Rokenrol Tom Stopard, 2006, Beogradsko dramsko pozorište,
Buđenje proleća, Vedekind/S. Sater, mjuzikl, 2010, Beogradsko dramsko pozorište, režija Nebojša Bradić,
Godina magijskog mišljenja, Džoan Didion, monodrama, 2010.

Romani[uredi | uredi izvor]

Prva damska detektivska agencija, roman od A. Mekol Smita, Samizdat B92, 2004.^[10]
Žirafine suze, roman od A. Mekol Smita, Samizdat B92, 2004.
Umreti u Čikagu, roman od N. Tešić, Službeni glasnik, Prevod zajedno sa D. Babićem, 2012.

Prevodi sa francuskog jezika[uredi | uredi izvor]

Drame[uredi | uredi izvor]

Rabagas od V. Sradua, za Atelje 212, (nije izvedeno), 1987.
Detinjarije od R. Kusa, Bitef teatar, režija D. Petrović, 1996.
Masakrarije od E. Joneska, publikovano u „Celokupno delo Ežena Joneska“, Paidea, 1996.
Tri verzije života od J. Reze, Atelje 212 režija Alisa Stojanović, 2001. Rasprava od Marivoa za Jugoslovensko dramsko pozorište, 2009.
Rasprava, od Marivoa za Jugoslovensko dramsko pozorište, 2009.
Čigra, od Viktora Lanua, za Zvezdara Teatar, 2012, (Victor Lanoux "Le Tourniquet")

Teorijski tekstovi[uredi | uredi izvor]

Razvoj psihoanalize u Rusiji od 1919. do 1930., časopis Teorija, 1981. Prevod s francuskog jezika,
Koje su želje politički značajne, B. Rasel, Mostovi 141-2, januar 2008. Prevod s engleskog jezika.

Televizijska scenarija[uredi | uredi izvor]

Pozorišni rečnik, serija scenarija od 8 epizoda u režiji S. Božinovića, emitovana na RTS 1989. Trajanje epizode je 30 minuta,
Vukov video bukvar, serija scenarija od 30 epizoda u režiji M. Karadžića, emitovana na TV Studio B 1992. Trajanje epizode je 30 minuta,
Kuća za maštanje - scenarija za desetominutne igrane priloge za emisiju na RTS-u režiji M. Milojevića u trajanju od 1987- 1997, oko 300 epizoda.
Pozorište u kući, rimejk, 26 epizoda, za RTS, 2006-2007.
Moj rođak sa sela, dramaturg, 13 epizoda, za RTS, 2007.

Dramaturg na predstavama (adaptacija/štrihovi)[uredi | uredi izvor]

Audijencija i vernisaž, 1981. Atelje 212, režija Lj. Draškić, pisac Havel
Kosančićev venac 7, 1982. Atelje 212, režija Z. Ratković, pisac S. Selenić
Matrijalisti, 1982. Atelje 212, režija Lj. Draškić, pisac Čudić
Vojcek, 1982. Pivara, režija S. Kapić, pisac Bihner
Ambasador, 1982. Atelje 212, režija Lj. Draškić, pisac Mrožak
Marija se bori s anđelima, 1984. Atelje 212, režija Lj. Draškić, pisac Kohout
Život i priključenija vojnika I. Čonkina, 1984. Atelje 212, režija Z. Ratković
Čaplja, 1985. Atelje 212, režija D. Mijač, pisac Aksjonov
Sveti Georgije ubiva aždahu, 1986. Atelje 212, režija Lj. Draškić, pisac D. Kovačević
Siroti mali hrčki, 1987. Atelje 212, režija A. Gavrilović, pisac Mihić
Strah za granicu, 1987. Atelje 212, režija E. Miler, pisac T. Man
Boris Godunov, 1988. Atelje 212, režija Z. Ratković, pisac A. Puškin, adaptacija
Ne šetaj se gola, 1989. Atelje 212, režija Z. Ratković, pisac Fejdo
Miloduh, 1989. Atelje 212, režija P. Teslić, pisac P. Šefer
Advokat Pjer Patlen, 1990. Atelje 212, režija Z. Dorić, pisac nepoznat
Staza divljači, 1991. Atelje 212, režija A. Stojanović, pisac Krec
Žabar, 1991. Atelje 212, režija G. Stojanović, pisac Fazbinder
Filumena Marturano, 1993. Atelje 212, režija B. Pleša, pisac E. de Filipo
Škola za žene, 1994. Atelje 212, režija Z. Ratković, pisac Molijer
Moskva Petuški, 1995. Atelje 212, režija P. Bajčetić, pisac Jerofejev
Turneja, 1996. Atelje 212, režija M. Karadžić, pisac G. Marković
Don Žuan, 1997. Kruševačko pozorište, režija M. Karadžić, pisac Molijer
Ljubavi Džordža Vašingtona, 1997. Atelje 212, režija T. Mandić-Rigonat, pisac M. Gavran
Pop Ćira i pop Spira, 1997. Srpsko narodno pozorište, režija M. Karadžić, pisac S. Sremac
Suparnici, 1997. Beogradsko dramsko pozorište, režija M. Karadžić, pisac Šeridan
Tartif, 1997. Narodno pozorište, režija L. Babarci, pisac Molijer
Govorna mana, 1998. Narodno pozorište, režija M. Karadžić, pisac G. Marković
Ćelava pevačica, 1998. Kruševačko pozorište, režija J. Marković, pisac Jonesko
Perišon, 1998. Kruševačko pozorište, režija M. Karadžić, pisac Labiš
Oliver Tvist, 1998. Pozorište Boško Buha, režija N. Bradić, pisac Dikens
Pepo ili pobuna anđela, 1998. Srpsko narodno pozorište, režija L. Babarci, pisac A. Silađi
Cijanid u pet, 1998. Narodno pozorište, režija B. Đurović, pisac Kohout
U cara Trojana kozje uši, 1999. Pozorište Boško Buha, režija M. Karadžić, pisac Lj. Ršumović
Vladika Nikolaj, 1999. teatar Kultrežija, režija N. Ilić, originalni tekstovi
Samo vi ajte, 1999. Beogradsko dramsko pozorište, režija M. Karadžić, pisac M. Karadžić
Maksim Crnojević, 2000. Narodno pozorište, režija N. Milivojević, pisac L. Kostić
Zabavljač, 2000. Atelje 212, režija E. Kadić, pisac F. Kusz
Pijanista, 2000. Atelje 212, režija E. Kadić, pisac Bariko
Hasanaginica, 2001. Narodno pozorište, režija J. Marković, pisac Lj. Simović
Pandorina kutija, 2002. Beogradsko dramsko pozorište, pisac i režija G. Marković
Ukroćena goropad, 2002. Niško narodno pozorište, režija M. Karadžić, pisac Šekspir
Sudbina i komentari, 2002. Narodno pozorište, režija A. Stojanović, pisac Petković
Skup, 2002. Jugoslovensko dramsko pozorište, režija J. Marković, pisac Držić, adaptacija
Nenagrađeni ljubavni trud, 2002. Zetski dom, Cetinje, režija M. Karadžić,
Šekspir Egzibicionista, 2003. Atelje 212, režija M. Karadžić, pisac D. Jovanović
Frederik, 2003. Beogradsko dramsko pozorište, režija M. Karadžić, pisac Šmit
Pogled u nebo, 2003. Zvezdara teatar, režija Lj. TodoroVić, pisac D. Her
Pinokio, 2003. Pozorište Boško Buha, režija M. Karadžić, pisac K. Kolodi
Villa Sachino, 2004. Beogradsko dramsko pozorište, režija M. Karadžić, pisac G. Marković
Oskar i mama Roz, 2004. Beogradsko dramsko pozorište, režija N. Bradić, pisac Šmit
Tre sorele, 2004. Zvezdara teatar, režija M. Karadžić, pisac S. Koprivica
Snežana i sedam patuljaka, 2005. Pozorište Boško Buha, režija M. Karadžić, pisac Lj. Ršumović
Mala trilogija smrti, 2005. Beogradsko dramsko pozorište, režija N. Bradić, pisac E. Jelinek, adaptacija
Ukroćena goropad, 2006. Pozorište Boško Buha, režija M. Karadžić, pisac Šekspir
Alisa, 2006. Pozorište Boško Buha, režija M. Milenković, pisac L. Kerol, adaptacija
Dva viteza iz Verone, 2006. Pozorište Boško Buha, režija G. Šušljik, pisac Šekspir
Transilvanija, 2006. Beogradsko dramsko pozorište, režija M. Karadžić, pisac D. Nikolić
Otelo, 2006. Pozorište Boško Buha, režija J. Grujić, pisac Šekspir
Bogojavljenska noć, 2006. Pozorište Boško Buha, režija B. Lazić, pisac Šekspir
Pepeljuga, 2006. Pozorište Boško Buha, režija M. Karadžić, pisac I. Bojović
Dekameron, 2006. Pozorište Boško Buha, pisac Bokačo
Krčmarica Mirandolina, 2006. Pozorište Boško Buha, režija J. Radivojević, pisac Goldoni
Laka konjica, 2007. Beogradsko dramsko pozorište, režija M. Karadžić, pisac Jančar
Prevođenje, 2009. Jugoslovensko dramsko pozorište, režija D. Mijač, pisac Brajan Fril
Mala sirena, 2009. Pozorište Boško Buha, režija M. Karadžić, pisac Razumovska
Zlatno tele, 2010. Narodno pozorište, režija G. Marković, pisac Iljif i Petrov
Prizori egzekucije, 2010. Narodno pozorište, režija M. Manojlović, pisac H. Barker
Misis Tolstoj, 2011. Narodno pozorište, režija R. Milenković, pisac S. Kokovkin
Doktor D, 2012. Beogradsko dramsko pozorište, režija i pisac G. Marković
Tajna Grete Garbo, 2012. Madlenijanum, režija Đurđa Tešić ^[11]
Staklena menažerija, 2012. Narodno pozorište, režija R. Milenković, pisac T. Vilijams
Henri VI, prvi deo, 2012. Narodno pozorište, režija N. Milivojević, pisac Šekspir
Iza kulisa, 2012. Pozorište Boško Buha, režija J. Radivojević, pisac M. Frejn ^[12]
Građanin Plemić, 2012. Pozorište Kosovska Mitrovica, režija D. Mihajlović, pisac Molijer, adaptacija ^[13]
Ženski orkestar, 2012. Narodno pozorište, režija J. Radivojević, adaptacija Dimić/Radivojević, songovi I. Dimić, pisac Anuj ^[14]

Nagrade[uredi | uredi izvor]

Nagrada Festić festivala za najbolji dramski tekst za „Zmajovine pangaloze“
Zlatni beočug za trajni doprinos kulturi, 2011. godine,
Godišnja nagrada Narodnog pozorišta u Beogradu za predstave „Henri VI“ i „Ženski orkestar“, 2012. godine.
Nagrada „Pero despota Stefana” u Gračanici, za 2016. godinu,
Ninova nagrada za 2016. godinu, za delo „Arzamas”^[15]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „Četvrtkom u 9: Jezik ženskog roda?”. Radio-televizija Srbije. Jutjub. 20. 4. 2023. Pristupljeno 21. 4. 2023.
^ Knjižara/Ivana Dimić
^ Kurir/Ivana Dimić nova upravnica Ateljea 212
^ Blic/ Ivana Dimić ide u penziju
^ Infobiro/Novi direktor drame
^ SKD/Ivana Dimić
^ Milošević, Olivera (29. 4. 1998). „Profesija dramaturg” (PDF). Ludus, broj 56. str. 5. Pristupljeno 19. 4. 2023.
^ Zlatno runo/Ima li koga?
^ „Pozorište Boško Buha/Repertoar-Zmajovini pangalozi”. Arhivirano iz originala 24. 10. 2014. g. Pristupljeno 24. 10. 2014.
^ trove/Prva damska detektivska agencija
^ „Gloria/Madlenianum-Premijera komada "Tajna Grete Garbo"”. Arhivirano iz originala 24. 10. 2014. g. Pristupljeno 24. 10. 2014.
^ „kotorbay.info/Iza kulisa u Tivtu”. Arhivirano iz originala 24. 10. 2014. g. Pristupljeno 24. 10. 2014.
^ Dani komedije Jagodina/ Građanin Plemić
^ Narodno pozorište/Ženski orkestar
^ Dimić: Zahvaljujem se NIN-u za Republiku Književnost („Politika”, 23. januar 2017)

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[1] „Četvrtkom u 9: Jezik ženskog roda?”. Radio-televizija Srbije. Jutjub. 20. 4. 2023. Pristupljeno 21. 4. 2023.

[2] Knjižara/Ivana Dimić

[3] Kurir/Ivana Dimić nova upravnica Ateljea 212

[4] Blic/ Ivana Dimić ide u penziju

[5] Infobiro/Novi direktor drame

[6] SKD/Ivana Dimić

[7] Milošević, Olivera (29. 4. 1998). „Profesija dramaturg” (PDF). Ludus, broj 56. str. 5. Pristupljeno 19. 4. 2023.

[8] Zlatno runo/Ima li koga?

[9] „Pozorište Boško Buha/Repertoar-Zmajovini pangalozi”. Arhivirano iz originala 24. 10. 2014. g. Pristupljeno 24. 10. 2014.

[10] trove/Prva damska detektivska agencija

[11] „Gloria/Madlenianum-Premijera komada "Tajna Grete Garbo"”. Arhivirano iz originala 24. 10. 2014. g. Pristupljeno 24. 10. 2014.

[12] „kotorbay.info/Iza kulisa u Tivtu”. Arhivirano iz originala 24. 10. 2014. g. Pristupljeno 24. 10. 2014.

[13] Dani komedije Jagodina/ Građanin Plemić

[14] Narodno pozorište/Ženski orkestar

[15] Dimić: Zahvaljujem se NIN-u za Republiku Književnost („Politika”, 23. januar 2017)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

p r u NIN-ova nagrada
1954—1975.	1954: Dobrica Ćosić — Koreni 1955: Mirko Božić — Neisplakani 1956: Oskar Davičo — Beton i svici 1957: Aleksandar Vučo — Mrtve javke 1958: Branko Ćopić — Ne tuguj bronzana stražo 1960: Radomir Konstantinović — Izlazak 1961: Dobrica Ćosić — Deobe 1962: Miroslav Krleža — Zastave 1963: Oskar Davičo — Gladi 1964: Oskar Davičo — Tajne 1965: Ranko Marinković — Kiklop 1966: Meša Selimović — Derviš i smrt 1967: Erih Koš — Mreže 1968: Slobodan Novak — Mirisi, zlato i tamjan 1969: Bora Ćosić — Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji 1970: Borislav Pekić — Hodočašće Arsenija Njegovana 1971: Miloš Crnjanski — Roman o Londonu 1972: Danilo Kiš — Peščanik 1973: Mihailo Lalić — Ratna sreća 1974: Jure Franičević Pločar — Vir 1975: Miodrag Bulatović — Ljudi sa četiri prsta
1976—2000.	1976: Aleksandar Tišma — Upotreba čoveka 1977: Petko Vojnić Purčar — Dom sve dalji 1978: Mirko Kovač — Vrata od utrobe 1979: Pavle Ugrinov — Zadat život 1980: Slobodan Selenić — Prijatelji 1981: Pavao Pavličić — Večernji akt 1982: Antonije Isaković — Tren 2 1983: Dragoslav Mihailović — Čizmaši 1984: Milorad Pavić — Hazarski rečnik 1985: Živojin Pavlović — Zid smrti 1986: Vidosav Stevanović — Testament 1987: Voja Čolanović — Zebnja na rasklapanje 1988: Dubravka Ugrešić — Forsiranje romana reke 1989: Vojislav Lubarda — Vaznesenje 1990: Miroslav Josić Višnjić — Odbrana i propast Bodroga u sedam burnih godišnjih doba 1991: Milisav Savić — Hleb i strah 1992: Živojin Pavlović — Lapot 1993: Radoslav Petković — Sudbina i komentari 1994: Vladimir Arsenijević — U potpalublju 1995: Svetlana Velmar-Janković — Bezdno 1996: David Albahari — Mamac 1997: Milovan Danojlić — Oslobodioci i izdajnici 1998: Danilo Nikolić — Fajront u Grgetegu 1999: Maksimilijan Erenrajh Ostojić — Karakteristika 2000: Goran Petrović — Sitničarnica „Kod srećne ruke”
2001—danas	2001: Zoran Ćirić — Hobo 2002: Mladen Markov — Ukop oca 2003: Vladan Matijević — Pisac izdaleka 2004: Vladimir Tasić — Kiša i hartija 2005: Miro Vuksanović — Semolj zemlja 2006: Svetislav Basara — Uspon i pad Parkinsonove bolesti 2007: Dragan Velikić — Ruski prozor 2008: Vladimir Pištalo — Tesla, portret među maskama 2009: Grozdana Olujić — Glasovi u vetru 2010: Gordana Ćirjanić — Ono što oduvek želiš 2011: Slobodan Tišma — Bernardijeva soba 2012: Aleksandar Gatalica — Veliki rat 2013: Goran Gocić — Tai 2014: Filip David — Kuća sećanja i zaborava 2015: Dragan Velikić — Islednik 2016: Ivana Dimić — Arzamas 2017: Dejan Atanacković — Luzitanija 2018: Vladimir Tabašević — Zabluda Svetog Sebastijana 2019: Saša Ilić — Pas i kontrabas 2020: Svetislav Basara — Kontraendorfin 2021: Milena Marković — Deca 2022: Danica Vukićević — Unutrašnje more 2023: Stevo Grabovac — Poslije zabave

Normativna kontrola
Međunarodne	ISNI VIAF
Državne	Nemačka Sjedinjene Države Češka
Ostale	COBISS.SR IdRef