Slavko Komar

slavko komar
Dr Slavko Komar
Lični podaci
Datum rođenja	(1918-02-18)18. februar 1918.
Mesto rođenja	Gospić, Austrougarska
Datum smrti	28. jul 2012.(2012-07-28) (94 god.)
Mesto smrti	Zagreb, Hrvatska
Profesija	društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	1940.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije 1941 — 1945.
U toku NOB	član Biroa CK SKOJ član Predsedništva ZAVNOH-a
Ambasador SFRJ u Indiji
Period	1967 — 1971.
Prethodnik	Radivoj Uvalić
Naslednik	Radivoj Uvalić
Heroj
Narodni heroj od	23. jula 1952.
Odlikovanja

Slavko Komar (Gospić, 18. februar 1918 — Zagreb, 28. jul 2012), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SR Hrvatske i ambasador SFR Jugoslavije, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 18. februara 1918. godine u Gospiću. Potiče iz radničke porodice. Pre rata živeo je u Zagrebu, gde je završio osnovnu i srednju školu, upisao se na Veterinarski fakultet i doktorirao.

Veoma mlad uključio se u revolucionarni omladinski i radnički pokret. Godine 1937. primljen je za člana Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Veoma aktivno je politički dejstvovao na Univerzitetu u Zagrebu, ističući se kao organizator i učesnik mnogih akcija koje je provodila Komunistička partija Jugoslavije (KPJ) na Univerzitetu i u celom Zagrebu. Posebno se zalagao i radio na organizovanju studentske omladine, okupljajući je na antifašističkoj platformi i oko programa Partije. Bio je jedna od najistaknutijih ličnosti u redovima revolucionarne studentske omladine na Univerzitetu u Zagrebu pre rata. Godine 1940. primljen je u Komunističku partiju Jugoslavije.

Posle okupacije zemlje i stvaranja Nezavisne Države Hrvatske (NDH), Slavko prelazi u ilegalnost. Teror okupatora i ustaša nije ga pokolebao u revolucionarnom radu. Po zadatku Partije, radi na organizovanju čuvenih udarnih grupa, koje su napadale neprijatelja, vršile sabotaže, diverzije i druge akcije u Zagrebu.

Akcija „Botanički vrt“

Glavni članak: Napad na ustašku sveučilišnu četu avgusta 1941. u Zagrebu

Jedna od najpoznatijih i najsmelijih akcija protiv okupatora i domaćih saradnika u Zagrebu za vreme rata izvršena je 4. avgusta 1941. godine, pod Slavkovim rukovodstvom, na predlog Pokrajinskog komiteta SKOJ-a za Hrvatsku, a po odluci Centralnog komiteta Komunističke partije Hrvatske. U akciji je učestvovala grupa od dvanaest članova KPJ i SKOJ-a. Šest od njih se nalazilo na osiguravanju, a šest u direktnom napadu. Među ovom drugom šestoricom nalazio se Slavko. Njih šest je usred dana, iz Botaničkog vrta, bacilo bombe na univerzitetsku ustašku satniju kada je prolazila ispred đačkog doma u ulici Josipa Runjanina. Od tih bombi ranjeno je 28 ustaša. Odlično pripremljena, smelo i hrabro izvedena, akcija se brzo pročula Zagrebom i celom Hrvatskom.

Narodnooslobodilačka borba

Pošto su ga ustaše pratile, Slavko napušta Zagreb i odlazi na Žumberak, gde kao borac stupa u partizanski odred „Matija Gubec“ i uskoro postaje zamenik političkog komesara Odreda. Na toj dužnosti nije dugo ostao, već po odluci Partije, kao sposoban politički radnik i iskusan revolucionar, odlazi u Hrvatsko primorje. Tokom 1942. godine bio je sekretar Kotarskog komiteta Komunističke partije Hrvatske za Sušak i član Okružnog komiteta Komunističke partije Hrvatske za Hrvatsko primorje i Gorski kotar.

Naročito se isticao kao organizator omladinskih organizacija. Od 1942. do 1947. godine bio je član Biroa Centralnog komiteta Saveza komunističke omladine Jugoslavije. U tom vremenu bio je i član Sazivačkog odbora Prvog kongresa Ujedinjenog saveza antifašističke omladine Jugoslavije (USAOJ) i kao predstavnik omladine Zagreba, učesnik u radu toga kongresa, održanog krajem decembra 1942. godine u Bihaću. Kasnije je postao i član Glavnog odbora Ujedinjenog saveza antifašističke omladine Hrvatske (USAOH), a na Trećem zasedanju Zemaljskog antifašističkog veća narodnog oslobođenja Hrvatske (ZAVNOH), održanog od 8. do 9. maja 1944. izabran je za člana Predsedništva ZAVNOH-a. Na Drugom kongresu USAOJ-a, održanom od 2. do 4. maja 1944. podneo je jedan od najznačajnijih referata: Omladina i stvaranje Demokratske Federativne Jugoslavije. Na tom kongresu izabran je za člana Sekretarijata Centralnog odbora USAOJ-a.

Kao omladinski rukovodilac, u toku Narodnooslobodilačkog rata (NOR), obišao je mnoge krajeve zemlje, radeći na organizovanju, širenju i jačanju Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP) i omladinskih organizacija. Sarađivao je i u omladinskoj antifašističkoj štampi, u „Mladom komunisti“ i drugde.

Posleratni period

Posle rata je završio fakultet, doktorirao na Univerzitetu u Zagrebu i obavljao razne visoke državne i partijske funkcije. Pošto je ranije bio izabran u Centralni komitet Komunističke partije Hrvatske, na Drugom kongresu KPH 1948. izabran je za člana Politbiroa Centralnog komiteta KPH. Ministar u Vladi Narodne Republike Hrvatske je 1948. i 1949. godine, zatim predsednik Oblasnog narodnog odbora u Osijeku. Od 1952. je ministar-predsednik Saveta za poljoprivredu NR Hrvatske, a sledeće godine član Izvršnog veća Sabora NR Hrvatske. Član Saveznog izvršnog veća (SIV) postao je 1954. godine, a dva puta biran je za poslanika Savezne narodne skupštine.

Za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije biran je na Šestom, Sedmom i Osmom kongresu Saveza komunista Jugoslavije. Bio je i ambasador SFR Jugoslavije u Indiji, a zatim kratko vreme potpredsednik Savezne narodne skupštine. Bio je član Saveta federacije.

Umro je 28. jula 2012. godine u Zagrebu i sahranjen je u Grobnici narodnih heroja na zagrebačkom groblju Mirogoj.

Literarni rad i odlikovanja

Autor je nekoliko knjiga i memoara:

• „75 dana u Sovjetskom Savezu“, Beograd, 1945.
• „Politika razvoja poljoprivrede“, Beograd 1963.
• „Indija“, Beograd, 1976.
• „Sušački dani 1941.“, Rijeka, 1986.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden junaka socijalističkog rada, Orden narodnog oslobođenja, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 23. jula 1952. godine.

Krajem decembra 2008. godine, uručeno mu je visoko odlikovanje Ruske Federacije za zasluge i lični doprinos u borbi protiv fašizma u Drugom svetskom ratu.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975. 

Spoljašnje veze

• Slavko Komar: nikad nisi premlad da čvrsto braniš svoja uvjerenja
• Baltić, Komar, Bulat — jedini živi narodni heroji NOB-a
• Preminuo je narodni heroj dr. sc. Slavko Komar (28. VII 2012), pristupljeno 3. avgusta 2012.