Svetozar Koljević
Svetozar Koljević | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 9. septembar 1930. |
Mesto rođenja | Banja Luka, Kraljevina Jugoslavija |
Datum smrti | 29. maj 2016.85 god.) ( |
Mesto smrti | Novi Sad, Srbija |
Univerzitet u Kembridžu, Sveučilište u Zagrebu |
Svetozar Koljević (Banjaluka, 9. septembar 1930[1] — Novi Sad, 29. maj 2016)[2] bio je srpski književnik, istoričar književnosti, kritičar, prevodilac, penzionisani profesor, član Srpske akademije nauka i umjetnosti i Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.[3]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 1930. u Banjaluci. Rođeni je brat pokojnog Nikole Koljevića. Magistrirao je u Kembridžu 1957,[1] a doktorirao na Filozofskom fakultetu u Zagrebu 1959. godine.[1]
Stručnjak je u oblasti istorije engleske književnosti. Od 1971. do 1992. je radio kao redovni profesor Filozofskog fakulteta u Sarajevu, nakon čega napušta Sarajevo. Nakon izlaska iz kućnog pritvora u Sarajevu u oktobru 1992, ubrzo postaje profesor Filozofskog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu.
Član Srpske akademije nauka i umjetnosti van radnog sastava je postao 12. decembra 1985, dopisni član 1. decembra 1992, a redovni član 23. oktobra 1997. godine.[2] Iste godine je postao član predsedništva SANU, i potpredsednik Ogranka SANU u Novom Sadu. Redovni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske je postao 27. juna 1997. godine.[3]
Nagrade
[uredi | uredi izvor]Dobitnik je više nagrada:[2]
- Orden zasluga za narod sa srebrnom zvijezdom, 1967.
- Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva, 1969.
- Orden rada sa zlatnim vijencem, 1985.
- Nagrada za životno delo Društva književnika Vojvodine, 2002.
- Nagrada „Književni vijenac Kozare”. za ukupan doprinos srpskoj književnosti, Prijedor, 2005.
- Vukova nagrada, „za izuzetan doprinos razvoju kulture u Republici Srbiji”, Beograd, 2006.
- Nagrada „Laza Kostić”, za knjigu Vječna zublja: odjeci usmene književnosti u pisanoj, Novi Sad, 2006.
- Nagrada „Đorđe Jovanović”, za knjigu Vavilonski izazov, Beograd, 2008.
- Nagrada izdavačkog preduzeća „Svjetlost” u Sarajevu, 1979.
- BIGZ‒ova nagrada za najbolji prevod objavljen u BIGZ-u (1986‒1987), za knjigu S. Rušdi Deca ponoći (1986, 1987 ‒ prevod u saradnji sa Zoranom Mutićem).
Odabrana djela
[uredi | uredi izvor]- Trijumf inteligencije: ogledi o novijem anglosaksonskom romanu, Prosveta, Beograd (1963)
- Humor i mit, Nolit, Beograd (1968)
- Naš junački ep, Nolit, Beograd (1974)
- Putevi reči, Svjetlost (Biblioteka savremenici), Sarajevo (1978)
- The Epic in the Making, Clarendon Press, Oksford (1980) (prerađena verzija Našeg junačkog epa, 1974)
- Viđenja i snoviđenja, Veselin Masleša (Savremena domaća književnost), Sarajevo (1986)
- Hirovi romana, Svjetlost (Biblioteka savremenici), Sarajevo (1988)
- Po belom svetu: zapisi i sećanja, MS (Biblioteka Danas), Novi Sad (1997)
- Postanje epa, SANU, Ogranak u Novom Sadu, Novi Sad (1998)
- Njegoš u engleskoj i američkoj kulturi, Oktoih (Biblioteka Njegoš), Podgorica (1999)
- Englesko-srpski rečnik, Prosveta, Beograd (2002)
- Engleski pesnici dvadesetog veka (1914-1918): Od Vilfreda Ovena do Filipa Larkina, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd (2002)
- Engleski romansijeri dvadesetog veka (1914-1960): Od Džejmsa Džojsa do Vilijama Goldinga, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd (2003)
- Vječna zublja: Odjeci usmene u pisanoj književnosti, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd (2005)
- Vavilonski izazovi: o susretima različitih kultura u književnosti, Matica srpska, Novi Sad (2007)
- Odjeci reči, Službeni glasnik, Beograd (2009)
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 365.
- ^ a b v „Svetozar Koljević”. Srpska akademija nauka i umetnosti. Arhivirano iz originala 9. 7. 2022. g. Pristupljeno 1. 2. 2023.
- ^ a b „Svetozar Koljević”. Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. Arhivirano iz originala 1. 2. 2023. g. Pristupljeno 1. 2. 2023.