Crkva svetog Preobraženja Gospodnjeg (Deska)
| Crkva svetog Preobraženja Gospodnjeg u Deski | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Osnivanje | 1859. |
| Mesto | Széchenyi István utca 39, Deska, Mađarska |
Crkva svetog Preobraženja Gospodnjeg je jedan od pravoslavnih hramova Srpske pravoslavne crkve u Deski (mađ. Deszk). Crkva pripada Budimskoj eparhiji Srpske pravoslavne crkve.
Crkva je posvećena svetom Preobraženju Gospodnjem.
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Crkva u Deski datira još iz perioda kada je bila spahiluk Đurđa Brankovića.[1]Skromna bogomolja je sagrađena u drugoj polovini 17. veka. [2]
Nova crkva posvećena Preobrađenju gospodnjem je građena od tvrdog materijala u 18. veku. Crkva je u buni 1848. godine spaljena i porušena, kada je izgoreo i arhiv Srpske pravoslavne parohije. Tada je spaljeno selo i privremeno opustošeno.[2]
Nova crkva posvećena Preobraženju Gospodnjem je podignuta kasnije.[1]Prilikom obnove sela podignuta je sadašnja crkva koja je završena 1859. godine. Godina je izvedena u štuko-malteru na zapadnoj fasadi iznad vrata. Godine 1863. je završen toranj, a ta godina se nalazi na metalnoj kapi.[2]
Deščanska crkva je prvo pripadala Aradskoj eparhiji, potom Temišvarskoj i od 1920. pripada Budmskoj eparhiji. [1]
Crkva sapada u red većih seoskih crkvenih građevina. Oltarski pregrada je stolarski rad bolje izrade koja je mermorirana i obojena zelenosivo. Ikone su u pozlaćenim okvirima, na kojima se samo na gornjoj strani nalaze duborezbarni ukrasi. Carske i bočne dveri su urađene u duborezu.[2]
Deščanska crkva ima vredan ikonostas koji je 1899-1900 godine radio Dušan Aleksić. Carske, južne i severne dveri, kao i ikona Tajna večera su rad malo poznatog slikara koji se potpisivao sa Nikolić.[2]
Crkva svetog Preobraženja Gospodnjeg u Deski je parohija Arhijerejskog namesništva mohačkog čiji je Arhijerejski namesnik Protojerej-stavrofor Ilija Galić. Administrator parohije je protonamesnik Svetomir Miličić.[3]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v „Selo Deska nadomak Segedina jezgro srpske dijaspore na jugu Mađarske”. dnevnik.rs. Pristupljeno 30. 4. 2022.
- ^ a b v g d Davidov, Dinko (1990). Spomenici Budimske eparhije. Beograd; Novi Sad: Prosveta; Republički zavod za zaštitu spomenika kulture; Balkanološki institut SANU; Matica srpska. str. 310. ISBN 86-07-00480-8.
- ^ „Arhijerejsko namesništvo segedinsko”. serbdiocese.hu. Pristupljeno 30. 4. 2022.