Bolnica Sokolac
| Naziv | |
|---|---|
| Osnovan | |
| Zemlja |  Republika Srpska |
| Načelnik | |
| Sedište | |
| Adresa | |
Bolnica Sokolac je osnovna zdravstvena ustanova u opštini Sokolac. Osnovana je aprila 1992. godine kao vojna bolnica. Od 16. juna 1992. bolnica je preimenovana u Vojnu bolnicu Glavnog štaba VRS sa sjedištem u Sokolcu. Osnovni zadatak bolnice bio je liječenje bolesnih građana i ranjenika Vojske Republike Srpske. Rasformirana je 1998. ali je zbog potreba stanovnštva radila smanjenim kapacitetom do 2001.
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Bolnica na Sokocu je početkom rata djelovala kao sanitetska jedinica u okviru 37. sanitetskog odreda. To je, prema JNA, bila ratna jedinica, čiji je kadar i opremu trebalo da obezbjeđuje Vojna bolnica u Sarajevu. Počela je da radi u aprilu 1992. u novoizgrađenom objektu, u koji je trebalo da bude smještena Psihijatrijska bolnica. Njen kapacitet bio je oko 200 bolesničkih kreveta, a za potrebe hirurgije osposobljene su posebne prostorije i opremljene kompletima za operacione sale ratnih bolnica.
Hiruršku ekipu, koju je predvodio pukovnik dr Dragoljub Lazarević, činili su ljekari i drugo osoblje iz Vojne bolnice u Sarajevu. Prve intervencije izvršene su već 6. aprila 1992. Sa formiranjem VRS, naredbom komandanta Glavnog štaba VRS od 16. juna 1992, bolnica je preimenovana u Vojnu bolnicu GŠ VRS, sa sjedištem na Sokocu. Njen upravnik, sve do njenog rasformiranja (1998), bio je pukovnik primarijus dr Tomislav Taušan, bivši upravnik Vojne bolnice u Sarajevu (do 10. maja 1992.). U okviru Hirurškog odjeljenja bili su odsjeci za ortopediju i traumatologiju, urologiju, otorinolaringologiju, očne bolesti, maksilofacijalnu hirurgiju. Formiranoje i Interno odjeljenje, Odjeljenje za neuropsihijatriju, Odjeljenje za sanitetsko snabdijevanje, a postojala je i Ginekološko - akušerska služba.
Tokom rata 1992- 1995, za potrebe teških i urgentnih stanja (uglavnom neurohirurški bolesnici), bila je organizovana transportna služba sa helikopterom. Do kraja rata izvršeno je 17.620 operativnih zahvata, drugih intervencija i specijalističkih pregleda. Uz vojnike, staciunarno su liječeni i civili. SNarodna skupština Republike Srpske usvojila je 1997. godine Strategiju razvoja zdravstva u RS. Sa mjerama za rekonstrukciju cijelog zdravstvenog sistema, usvojena je nova mreža zdravstvenih ustanova. Zakon koji je usvojen iste godine, a zbog prelaska na novi sistem porodične medicine, nije više predviđao da VRS ima odvojene stacionirane zdravstvene ustanove.
Ipak, inercijom i zbog velikog interesa stanovništva i potreba za stacioniranom zdravstvenom zaštitom, bolnica je u smanjenom kapacitetu nastavila rad sve do 2001. godine.
U ovoj bolnici formirana su sljedeća odjeljenja:
- Hirurško odjeljenje, načelnik dr Dragoljub Lazarević, do prestanka službe zbog penzionisanja u vojsci. Nakon toga, dužnost načelnika obavljao je dr Boriša Stojanović hirurg.
U okviru ovog odjeljenja funkcionisali su i sljedeća odsjeci:
- Odsjek za ortopediju i traumatologiju, rukovodilac dr Simo Biblija,
- Odsjek za urologiju, rukovodilac Zoran Čampara, urolog
- Odsjek za ORL, rukovodilac dr Sladomir Turuntaš,
- Očni odsjek, rukovodilac dr Tomislav Davidović,
- Odsjek za maksilofacijalnu hirurgiju, rukovodilac dr Ratko Radović.
- Interno odjeljenje, rukovodilac dr Svetozar Jovanović.
- Odjeljenje za neuropsihijatriju, rukovodilac dr Milomir Đerić.
- Odjeljenje za sanitetsko snabdijevanje, rukovodilac dr Dragan Ćućilo.
- U okviru bolnice djelovala je i ginekološko-akušerska služba, kojom je u toku rata i poslije rata rukovodio prof. dr Borko Mimić.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- „Republika Srpska dvadeset godina razvoja”, Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske, Banja Luka 2012.
