Logor Čelebići

Logor Čelebići
Logor Čelebići
Koncentracioni logor
	Zarobljeni Srbi u logoru „Čelebići“. Fotografija dobijena od Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju.
Koordinate	43° 41′ 01″ S; 17° 53′ 45″ I / 43.683611° S; 17.895833° I
Mesto	Čelebići, na oko 5,5 km od Konjica
Pod kontrolom	Armija Republike BiH
Postojao	april — decembar 1992.

Koncentracioni logor Čelebići bio je sabirni logor koji su formirali pripadnici Armije RBiH Alije Izetbegovića tokom rata u Bosni i Hercegovini i u kojem su mučeni i ubijani Srbi sa teritorije opštine Konjic i okoline. Međunarodni Crveni krst registrovao je preko 400 lica koja su stradala u ovom logoru.^{[traži se izvor]}

Tužilaštvo BiH za ratne zločine podiglo je optužnicu protiv Ese Macića zvanog Makaron iz Jablanice, pripadnika Armije RBiH, koji se tereti za ratne zločine nad zarobljenim Srbima tokom rata u Bosni, za nečovečno postupanje prema zatočenim civilima i ratnim zarobljenicima srpske nacionalnosti u logoru „Čelebići“, kao i u sportskoj dvorani Musala u Konjicu, tokom 1992. i 1993. godine.^{[traži se izvor]}

Osnivanje logora[uredi | uredi izvor]

Kompleks „Čelebići“ nalazi se na oko 5,5 km od Konjica.^[1] Zauzima površinu od oko 50.000 m², a kroz središte kompleksa prolazi pruga. Kompleks je koristila JNA za smještaj tečnih goriva. Osim baraka i hangara, u kompleksu se nalazio i veliki broj podzemnih tunela i šahtova.^[1]^[2]

Jedinice „TO Konjic“ i Hrvatskog vijeća odbrane zauzele su vojni kompleks „Čelebići“ 20. aprila 1992, a prvi zatvorenici su dovedeni u logor krajem aprila, nakon što su, u potrazi za oružjem, pretresane kuće u selima Idbar i Čelebići.^{[traži se izvor]}

Tokom maja, kako bi deblokirali puteve za Sarajevo i Mostar, TO Konjic (u čijem sastavu su uglavnom bili Muslimani), HVO i lokalni pripadnici MUP RBiH su zajednički napali nekoliko sela u kojima su Srbi činili većinu stanovništva. Njihova prva meta je bilo Donje Selo, koje su zauzeli 20. maja 1992. Nakon zauzimanja Donjeg Sela, jedinice TO i HVO napale su Vinište, Ceriće i Bjelovčinu. Budriga je napadnuta 25. i 26. maja, a mnogi stanovnici sela su zarobljeni tokom sledeća dva dana.

Tokom ovih vojnih operacija zarobljen je veliki broj Srba. Veći dio njih je prebačen u barake „Čelebići“, dok je manji dio završio u sportskoj dvorani „Musala“ u Konjicu.^{[traži se izvor]}

Dokumentarni filmovi[uredi | uredi izvor]

U produkciji RTRS i Bridž kompanije iz Kanade, uz pomoć saveza logoraša Republike Srpske snimljen je dokumentarni film o logoru Čelebići, gde se mogu čuti autentične izjave preživelih svedoka.^{[traži se izvor]}