Đorđa Meloni

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Đorđa Meloni
Meloni 2023. godine
Lični podaci
Datum rođenja(1977-01-15)15. januar 1977. (47 god.)
Mesto rođenjaRim, Italija
DržavljanstvoItalija
NarodnostItalijanka
ReligijaKatolkinja
Profesijanovinar
Politička karijera
Politička
stranka		Braća Italije (od 2012)
ranije:
Narod slobode
(2009—2012)
Nacionalna alijansa
(1995—2009)
Italijanski socijalni pokret (1992—1995)
Trenutna funkcija
Funkciju obavlja od 22. oktobra 2022.
IzboriOpšti 2022.
PredsednikSerđo Matarela
PrethodnikMario Dragi
Ministar omladine Republike Italije
8. maj 2006 — 16. novembar 2011.
Predsednik vladeSilvio Berluskoni
28. april 2008.
Zvanični veb-sajt
www.giorgiameloni.it

Đorđa Meloni (ital. Giorgia Meloni; Rim, 15. januar 1977) je italijanska novinarka, političarka, predsednica Saveta ministara Italijanske Republike i član Doma poslanika Republike Italije od 2006. godine. Predsednica je stranke Braća Italije od 2014. godine, a od 2020. godine je predsednik Evropske konzervativne i reformske partije. U četvrtoj vladi Silvija Berluskonija bila je ministar omladine, a ujedno i najmlađi ministar u italijanskoj istoriji.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Mladost i obrazovanje[uredi | uredi izvor]

Đorđa Meloni je rođena u Rimu 15. januara 1977.[1][2] Njen otac, Frančesko Meloni, bio je iz Rima, rođen je u porodici direktora radija Nina Melonija sa Sardinije i glumice Zoi Inkroči iz Lombardije[3] a njena majke Ana (devojačko prezime Paratore), je sa Sicilije . Otac Đorđe Meloni je bio poreski savetnik, a prema nekim političkim profilima imao je komunističke simpatije i glasao je za Komunističku partiju Italije, dok je njena majka kasnije postala romanopisac.[4][5][6] Njen otac je napustio porodicu 1978. kada je imala godinu dana, preselio se na Kanarska ostrva i ponovo se oženio. Meloni ima četiri polubraće i sestre iz drugog braka oca.[7] Sedamnaest godina kasnije, 1995. godine, osuđen je za trgovinu drogom i osuđen na devet godina zatvora u Španiji. Poslednji put je kontaktirao sa Meloni 2006. godine, kada je postala potpredsednica Predstavničkog doma.[8][9] Pravni dokumenti su nedavno otkrili kontroverznu indirektnu ekonomsku vezu kroz mrežu kompanija za nekretnine u kojoj je bivša supruga Ana Paratore, majka Đorđe Meloni, bila partner u različitim vremenskim periodima.[10][11] Meloni je odrasla u radničkoj četvrti Garbatela u Rimu, preselivši se tamo nakon što je imućniji dom u kome je prvo živela kao dete sa roditeljima uništen u požaru kuće nekoliko godina nakon što je njen otac otišao. Njeno odrastanje su članovi porodice opisali kao siromašno.[4] U svojoj autobiografiji, Meloni je napisala da su njeno detinjstvo i raspad njene porodice uticali na njene političke poglede.[6][12][7][13] Meloni ima sestru Arijanu, koja je rođena 1975. i udata je za Frančeska Lolobrigidu,[14] italijanskog ministra poljoprivrede od 22. oktobra 2022.[15]

Godine 1992, sa 15 godina, Meloni se pridružio Omladinskom frontu, omladinskom krilu Italijanskog socijalnog pokreta (MSI), neofašističke političke partije koja se raspala 1995.[16] Za to vreme osnovala je studentsku koordinaciju Gli Antenati (Preci), koji je učestvovala u protestu protiv reforme javnog obrazovanja koju je promovisala ministarka Rosa Ruso Iervolino.[17] Tokom 1996. postala je nacionalni lider Studentske akcije, studentskog pokreta postfašističke Nacionalne alijanse (AN), nacionalno-konzervativna naslednica MSI, predstavljajući ovaj pokret u Forumu studentskih udruženja koji je osnovalo Ministarstvo prosvete Italije.[18]

Godine 1998, nakon pobede na primarnim izborima, Meloni je izabran za savetnika Provincije Rim, na toj funkciji do 2002. Izabrana je za nacionalnog direktora 2000. i postala je prva žena predsednica Omladinske akcije, omladinskog krila AN, 2004.[19] Tokom ovih godina radila je kao dadilja, konobar i barmen u Piper Club [it; fr], jedan od najpoznatijih noćnih klubova u Rimu.[20][21]

Meloni je diplomirala na Institutu Amerigo Vespuči sa odličnim uspehom.[22][23] 1996 godine.[24][25] Nakon izbora u italijanski parlament 2006. godine, u svojoj biografiji je navela da je stekla diplomu srednje škole iz jezika sa završnom ocenom 60/60 i „Diploma di liceo linguistico; Giornalista“.[26] Ovo je stvorilo određene kontroverze, pošto Institut Amerigo Vespuči[22][23] nije bila srednja škola stranih jezika i nije bila kvalifikovana da izdaje bilo kakvu diplomu iz oblasti jezika; već je bio Institut za hotelijerstvo, specijalizovan za izdavanje stručnih diploma za zvanja kuvar, konobar, zabavljač, turistički vodič, hostesa, u zavisnosti od smera studija studenta. Nepoznato je koji kurs je Meloni izabrala na Institutu,[23][22] što je kasnije pokušala nespretno da razjasni.[27] U stvari, Đorđa Meloni je spomenula da je Institute koji je pohađala postao Centro di Formazione Professionale Ernesto Nathan i da je izdavao diplome na stranim jezicima. Međutim, centrima za obuku nije dozvoljeno da izdaju diplome. Ernesto Nejtan centar izdaje kvalifikacije za zvanja kozmetičara i frizera.[28]

Politička karijera[uredi | uredi izvor]

Ministarka omladine[uredi | uredi izvor]

Na opštim izborima u Italiji 2006. godine izabrana je u Dom poslanika Republike Italije kao članica Nacionalne alijanse (AN), gde je postala najmlađi potpredsednik ikada.[29] Iste godine počinje da radi kao novinar.[30] Meloni je 2006. godine branila zakone koje je usvojila treća Berluskonijeva vlada koji su koristili kompanijama premijera i medijskog mogula Silvija Berluskonija, a takođe je odlagala suđenja koja su bila u toku. Meloni je naveo da ih je bilo potrebno kontekstualizovati. Izjavila je: To su zakoni koje je Silvio Berluskoni napravio za sebe. Ali oni su savršeno fer zakoni.[31]

Godine 2008, sa 31 godinom, imenovana je za ministra omladine Italije u četvrtoj Berluskonijevoj vladi, na funkciji je bila do 16. novembra 2011, kada je Berluskoni bio primoran da podnese ostavku na mesto premijera usred finansijske krize i javnih protesta.[32] Bila je druga najmlađa ministarka u istoriji ujedinjene Italije.[33] U avgustu 2008. pozvala je italijanske sportiste da bojkotuju ceremoniju otvaranja Olimpijskih igara u Pekingu, ne slažući se sa kineskom politikom koja se sprovodi prema Tibetu; ovu izjavu kritikovali su Berluskoni, kao i ministar spoljnih poslova Franko Fratini.[34] Godine 2009. njena stranka se spojila sa Napred Italija (FI) u Narod slobode (PdL) i ona je preuzela predsedavanje omladinskom sekcijom ujedinjene stranke pod nazivom Mlada Italija.[33] Iste godine je glasala za zakon protiv eutanazije.[35]

U novembru 2010. godine, ona je u ime ministarstva predstavila paket od 300 miliona evra pod nazivom Pravo na budućnost. Bio je usmeren na ulaganje u mlade i sadržao je pet inicijativa, uključujući podsticaje za nove preduzetnike, bonuse u korist radnika na određeno vreme i kredite za zaslužne studente.[36] U novembru 2012. objavila je svoju ponudu da se bori za lidersku poziciju u partiji, protiv Anđelina Alfana, zbog protivljenja davanja podrške njene stranke Montijevoj vladi. Nakon otkazivanja predizbornih izbora, udružila se sa kolegama političarima Injaciom La Rusom i Gvidom Krozetom kako bi postavila anti-Montijevu politiku, tražeći obnovu unutar stranke i kritikujući Berluskonijevo vođstvo.[37][38]

Đorđa Meloni, Mateo Salvini i Silvio Berluskoni

Braća Italije[uredi | uredi izvor]

Decembra 2012. Meloni, La Rusa i Krozeto osnovali su novi politički pokret, Braća Italije (FdI). Naziv partije potiče od reči italijanske nacionalne himne.[39][40][41] Na opštim izborima u Italiji 2013. bila je deo Berluskonijeve koalicije desnog centra i dobila 2,0% glasova i 9 mesta.[42] Ponovo je izabrana u Predstavnički dom Lombardije, a kasnije je imenovana za lidera stranke u okviru doma. Na funkciji će biti do 2014. godine, kada je podnela ostavku da bi se posvetila stranci. Nasledio ju je Fabio Rampeli.[43]

U martu 2014. postala je predsednica Braće Italije, a u aprilu je nominovana za izbore za Evropski parlament 2014. u Italiji kao lider partije u svih pet izbornih jedinica. Partija je dobila 3,7% glasova, ne prešavši cenzus od 4% i nije postala poslanik u Evropskom parlamentu;[44][45] dobila je 348.700 glasova.[46] Dana 4. novembra 2015. osnovala je Našu zemlju, konzervativni politički komitet za podršku kampanjama.[47] Naša zemlja je bila paralelna organizacija sa FDI,[48] i imala je za cilj proširenje popularne baze FDI.[49]

Dana 30. januara 2016. učestvovala je na Porodičnom danu, demonstracijama protiv LGBT+ prava, izjasnivši se protiv usvajanja dece od strane LGBT osoba. Na istom Danu porodice objavila je da je trudna; njena ćerka Ginevra je rođena 16. septembra.[50] Na opštinskim izborima u Rimu 2016. u junu, kandidovala se za gradonačelnicu uz podršku Nas sa Salvinijem, političke partije koju vodi Mateo Salvini. U maju 2016. obećala je da će ulicu nazvati po Đorđu Almiranteu ako bude izabrana, što je izazvalo kontroverzu među lokalnom jevrejskom zajednicom i antifašističkim ANPI.[51] Meloni je osvojila 20,6% glasova, skoro duplo više od kandidata FI, ali se nije kvalifikovala za drugi krug, dok je FDI dobio 12,3% glasova.[52]

Tokom kampanje povodom referenduma za promenu ustava iz 2016, koji je promovisala Rencijeva vlada, Meloni je osnovala komitet „Ne, hvala“ i učestvovala u brojnim televizijskim debatama, uključujući i onu protiv tadašnjeg premijera Matea Rencija.[53] Pošto je „Ne“ odnelo većinu sa skoro 60% glasova 4. decembra, Meloni je pozvao na vanredne izbore. Kada je Renci podnela ostavku sledećeg dana, uskratila je poverenje sledećoj vladi koju je predvodio Paolo Đentiloni 12. decembra.[54][55] Na kongresu FDI od 2. do 3. decembra 2017. u Trstu Meloni je ponovo izabrana za predsednicu stranke. Tada je i promenjen logo stranke i u stranku se učlanila Daniela Santanče, dugogodišnja desničarska političarka.[56]

Kao lider stranke, odlučila je da formira savez sa Ligom (Lega), koju je predvodio Salvini, pokrenuvši sa njim nekoliko političkih kampanja protiv vlade levog centra koju predvodi Demokratska partija (PD), stavljajući FDI u evroskeptične i desničarske populističkih pozicija.[57] Na opštim izborima u Italiji 2018. FDI je bio deo koalicije desnog centra,[58] sa Berluskonijevim FI, Salvinijevom Legom i Mi sa Italijom Rafaela Fita.[59] Melonijeva stranka je dobila 4,4% glasova i više od tri puta više od osvojenih mandata 2013.[60] Izabrana je u Predstavnički dom za jednočlanu izbornu jedinicu Latina, Lacio, sa 41% glasova.[61] Koalicija desnog centra, u kojoj je Liga bila glavna politička snaga, osvojila je veći broj mesta u Zastupničkom domu; pošto nijedna politička grupa ili partija nije osvojila potpunu većinu.[62]

Devetnaestog oktobra 2019. učestvovala je na skupu italijanskog ponosa u Rimu protiv novoformirane druge Konteove vlade. Ona je u svom govoru kritikovala predlog da se na italijanskim ličnim kartama maloletnika natpis otac i majka zameni sa roditelj 1 i roditelj 2, zaključno sa sloganom „Ja sam Đorđa. Ja sam žena, ja sam majka, Ja sam Italijanka, ja sam hrišćanin“.[63] Ovaj slogan su remiksovala dva milanska di-džeja, postajući krilatica disko-treša sa milionima pregleda, imitacija i memova na društvenim mrežama, a pesma je čak i osvojila zlatni disk.[64] Po sopstvenom priznanju u autobiografiji, medijski i viralni uspeh remiksovanog muzičkog spota, iako jeste izgubio prvobitnu satiričnu nameru, u korist LGBT zajednice u okviru koje je nastao, umnogome je povećao njenu popularnost kao političarke, za koju je rekla da je naglo transformisan „od dosadnog političara u radoznali estradni fenomen”.[65]

Februara 2021. pridružila se Aspen institutu,[66][67] međunarodnom trustu mozgova sa sedištem u Vašingtonu,[68][69] koji uključuje mnoge finansijere, biznismene i političare, kao što je Đulio Tremonti.[70][71][72] Dana 19. februara 2021., profesor Univerziteta u Sijeni Đovani Gocini vređao je Meloni nazivajući je vulgarnim imenima putem radija; i predsednik Serđo Matarela i premijer Mario Dragi pozvali su Meloni i stigmatizovali Gozinija, kojeg je odbor njegovog univerziteta suspendovao.[73][74]

Oktobra 2021. Meloni je potpisala Madridsku povelju,[75] dokument iz 2020. koji opisuje levičarske grupe kao neprijatelje Iberoamerike uključene u „zločinački projekat“ koji su „pod kišobranom kubanskog režima“.[76] Sačinila ga je Voks, španska ultranacionalistička partija. Takođe je učestvovala na kongresu Voksa,[77] gde je rekla: „Da za prirodnu porodici. Ne LGBT lobiju, da za seksualni identitet. Ne rodnoj ideologiji. Ne islamističkom nasilju, da obezbeđenju granica. Ne masovnoj migraciji, ne velikim međunarodnim finansijama, ne briselskim birokratama“.[78][79] U februaru 2022. Meloni je govorila na godišnjoj Konzervativnoj konferenciji političke akcije na Floridi. Ona je prisutnim američkim konzervativnim aktivistima i zvaničnicima rekla da moraju da brane svoje stavove od progresivaca.[80]

Izbori u Italiji 2022.[uredi | uredi izvor]

Giorgia Meloni and other prominent members of the centre-right coalition at the Quirinal Palace in 2022
Meloni i drugi istaknuti članovi koalicije desnog centra u Kvirinalskoj palati u oktobru 2022.

Uoči opštih izbora u Italiji 2022m vanrednih izbora koji su raspisani nakon krize italijanske vlade 2022. godine,[81][82] koalicija desnog centra je dogovorila da će lider stranke koja dobije najviše glasova biti predložen kao kandidat za premijera.[83] Od jula 2022. FDI je bila vodeća stranka u koaliciji prema ispitivanjima javnog mnjenja,[84] [85] i očekivalo se da će postati premijer Italije ako koalicija desnog centra dobije apsolutnu većinu u parlamentu, što bi biti najdesničarska vlada u istoriji Republike Italije prema nekim akademicima.[86] U pokušaju da ublaži stvari kako bi smirila strahove među onima koji opisuju FDI kao neofašističku ili krajnju desnicu, [87] uključujući strahove unutar Evropske komisije da bi mogla da vodi Italiju sličnim putem kao Mađarska pod Viktorom Orbanom,[88] Meloni je rekla stranoj štampi da je italijanski fašizam istorija. Kao predsednica Evropske partije konzervativaca i reformista od 2020.[89] ona je rekla da deli iskustva i vrednosti Konzervativne partije u Ujedinjenom Kraljevstvu, Likuda u Izraelu i Republikanske partije u Sjedinjenim Američkim Državama.[90] Kritičari su bili skeptični prema njenim tvrdnjama, navodeći njene govore o imigraciji i LGBT pravima.[91][92] Vodila je kampanju za niže poreze, manje EU birokratije i zaustavljanje imigracije kroz pomorsku blokadu[93][94] rekavši da će nacionalne interese staviti na prvo mesto.[95][96][97]

Na izborima sa rekordno malom izlaznošću birača, [98] izlazne ankete su predviđale da će koalicija desnog centra osvojiti većinu mesta na opštim izborima 2022. godine.[99][100][101] Predviđeno je da Meloni bude pobednik izbora sa FDI, koja će dobiti veći broj mesta,[102] i po dogovoru sa koalicijom desnog centra.[103] Bila je favorit i postaće prva žena premijer u zemlji.[104][105] PD, šef koalicije levog centra, priznao je poraz ubrzo nakon izlaznih anketa,[106] i Mađar Orban, Poljak Mateuš Moravjecki, Liz Tras iz Ujedinjenog Kraljevstva i Marin le Pen, bivša liderka Nacionalnog skupa (RN) u Francuskoj, čestitali su Meloni.[107] Evropske radikalne desničarske stranke i lideri, kao što su Alternativa za Nemačku i Voks, takođe su proslavili njen rezultat.[108] Nakon dugogodišnjeg odsustva iz politike, Đanfranko Fini, bivši lider MSI i AN tokom prvih godina Melonine političke karijere, izrazio je zadovoljstvo zbog njene pobede, rekao da je glasao za njenu stranku i opisao je kao antifašistu, [109][110] uprkos tome što sama Meloni ne prihvata takav opis, koji smatra političkim.[111][112][113]

Posmatrači su raspravljali o tome koliko bi vlada koju vodila Meloni bila desničarska i koja bi oznaka i pozicija na političkom spektru bila tačnija ili realnija za opis. Mnogi su je različito opisali kao prvu italijansku vladu krajnje desnice od Drugog svetskog rata,[114][115] i kao kao prvog lidera krajnje desnice posle Benita Musolinija, a neki akademici su je takođe opisali kao najdesničarsku vladu od 1945.[116] [117] Mnogi su dovodili u pitanje njen politički pravac, pozivajući se na Berluskonijeve i Salvinijeve ruske veze,[118] za razliku od Melonijevog atlantizma.[119] Drugi, kao što je Skaj njuz, iako su navodili neofašističke korene Meloni i njene stranke, nisu se složili sa opisom da pripada krajnjoj desnice i naveli su: „Đorđa Meloni nije fašista“.[120][121] Stiv Sedžvik sa CNBC je rezimirao diskusiju, rekavši: „Da li imamo koaliciju desnog centra, da li imamo desnu koaliciju, da li imamo koaliciju krajnje desnice ili imamo fašističku koaliciju? Video sam sve četiri štampane verzije, zavisno od toga koga čitate."[122]

Premijerka Italije[uredi | uredi izvor]

Meloni tokom konferencije za novinare 2022.

Na opštim izborima 2022. godine, predvodila je široku desnu koaliciju koju čine Braća Italije, Liga Matea Salvinija i Snaga Italije Silvija Berluskonija. Koalicija je odnela ubedljivu pobedu sa osvojenih 43,79% glasova za Dom poslanika i 44,02% glasova za Senat, čime je postala najjača politička snaga u zemlji.

Neposredno nakon prvog sastanka novog zakonodavnog tela, tenzije su počele da rastu unutar koalicije desnog centra. Berluskoni je 13. oktobra odbio da podrži Ignjacija La Rusu, kandida FDI za predsednika Senata Republike. Uspeo je da bude izabran sa 116 glasova od 206 u prvom krugu zahvaljujući podršci opozicionih partija koaliciji desnog centra.[123][124][125] Tenzije u okviru nove većine su i dalje rasle, posebno između Berluskonija i Meloni, koju je Berluskoni opisao kao snishodljivu i arogantnu... [i] agresivnu".[126] [127] U narednim danima, nakon sastanaka lidera stranaka, tenzije su smanjene, a koalicione stranke desnog centra postigle su dogovor o formiranju nove vlade.[128]

Konsultacije između predsednika Serđa Matarele i stranaka zvanično su počele 20. oktobra. Sledećeg dana, delegati FDI, Lige, FI i Građanskog društva Italije, saopštili su Matareli da su postigli dogovor o formiranju koalicione vlade sa Meloni na poziciji premijera.[129][130] Popodne, Matarela je pozvao Meloni u Kvirinalsku palatu, tražeći od nje da formira novu vladu.[131] Ona je prihvatila zadatak i istog dana objavila sastav svog kabineta, koji je zvanično položio zakletvu 22. oktobra.[132][133][134] Ona je prva žena na funkciji premijera Italije.[135][136][137]

Meloni je 25. oktobra održala prvi zvanični govor kao premijerka pred Predstavničkim domom, pre glasanja o poverenju njenom kabinetu.[138][139] Tokom svog govora, ona je naglasila težinu toga što je prva žena na čelu italijanske vlade.[140] Ona se zahvalila nekoliko Italijanki, između ostalog navela je i: Tinu Anselmi, Samantu Kristoforeti, Graciju Deledu, Orijanu Falači, Nilde Joti, Ritu Levi-Montalčini i Mariju Montesori, za koje je rekla da su „sa daskama sopstvenih primera izgradile merdevine koje mi danas omogućavaju da se popnemo i razbijemo teški stakleni plafon postavljenu nad našim glavama“.[141][142] Vlada je dobila glasanje o poverenju i osvojila je značajnu većinu u oba doma.[143][144]

Unutrašnja politika[uredi | uredi izvor]

Jedna od prvih mera koje je sprovela njena vlada bila je povodom kovida 19 i odnosilo se na potpuno uklanjanje sertifikata o vakcinaciji od kovida 19, poznatog u Italiji kao grin pas; štaviše, nevakcinisani lekari su ponovo vraćeni na posao.[145] U to vreme, period za vakcinaciju vakcinaciju radne snage koji je propisala vlada, bio je na snazi više od godinu dana, čineći propis uglavnom simboličnim. Vlada je 31. oktobra usvojila uredbu koja predviđa kaznu do šest godina zatvora za ilegalne skupove.[146] Uprkos tome što je zvanično predstavljen kao dekret protiv ilegalnih rejv žurki, zakon je bio primenljiv na bilo koje nelegalno okupljanje koje je javni organ smatrao opasnim, što je izazvalo kritike.[147][148] Uredba je izazvala i dosta protesta opozicionih partija i udruženja za građanska prava, a osporila ju je i FI.[149][150][151] Prema Amnesty International, dekret je „rizikovao da potkopa pravo na mirne proteste“.[152] Vlada je odbacila optužbe i najavila da će prihvatiti manje izmene teksta u Parlamentu.[153][154] U prvim nedeljama nakon preuzimanja dužnosti, Meloni je sprovodio strožiju politiku od prethodnih vlada u pogledu borbe protiv ilegalne imigracije.[155]

Sa ekonomske tačke gledišta, Meloni i njena vlada odlučile su da spreče povećanje cena energije, što je bilo u kontinuitetu sa politikom Marija Dragija, snižavanjem cena, davanjem subvencija porodicama i preduzećima i donošenjem novih odluka o bušenju u italijanskim morima za povećanje nacionalna proizvodnja gasa. Vlada je takođe odlučila da poveća gornju granicu gotovine sa 2.000 evra na 5.000 evra.[156]

Dana 26. februara 2023. godine, čamac sa migrantima potonuo je u teškim vremenskim uslovima dok je pokušavao da dođe na obalu blizu Krotonea, u regionu Kalabrije. Čamac je prevozio između 143 i 200 migranata kada je potonuo, od kojih je najmanje 86 poginulo, uključujući 12 dece, što je bila jedna od najsmrtonosnijih pomorskih katastrofa poslednjih godina.[157] Meloni je izrazila svoju duboku tugu zbog mnogih ljudskih života koje su oteli trgovci ljudima i osudila je razmenu života migranata za cenu karte koju su oni platili u lažnoj perspektivi za bezbedno putovanje.[158] Prvog marta 2023. nova liderka Demokratske stranke Eli Šlajn, kao i druge opozicione stranke zatražile su ostavku ministra unutrašnjih poslova Matea Pjantedosija.[159]

Giorgia Meloni accepting the task of forming a new government
Meloni prihvata zadatak formiranja nove vlade

U maju 2023. vlada se suočila sa teškim poplavama koje su pogodile italijanski region Emilija-Romanja.[160] Sedamnaest ljudi je umrlo a 50.000 ljudi je ostalo bez doma.[161][162][163] Privremeni trošak štete izazvane poplavama iznosi više od 10 milijardi evra.[164][165] Savet ministara Republike Italije je 23. maja zvanično objavio odobrenje prve zakonske uredbe kao odgovora na vanredne situacije, paketa za oporavak od 2 milijarde eura, koji je, između ostalog, namijenjen javnim i privatnim preduzećima, školama, univerzitetima, muzejima i poljoprivrednicima. kategorije.[166][167][168] 25. maja, Meloni i Urzula fon der Lajen, predsednica Evropske komisije, posetile su poplavljena područja zajedno sa Bonaćinijem. Meloni je istakla snažan duh naroda na tom području, rekavši: „Obično, kada izgubite sve, preovladava osećaj ljutnje, traženja krivice ili rezignacije. U Emiliji-Romanji sam zatekla ljude kako lopatom lopataju blato sa ponosom u očima, govoreći: u redu, imamo problem, ali rešićemo ga, obnovićemo“.[169] Posle višenedeljnih tenzija unutar vlade i između većinskih i opozicionih partija,[170][171][172] 27. juna 2023. kabinet Đorđe Meloni je zvanično imenovao generala armijskog korpusa Frančeska Paola Filjuola za vanrednog komesara za obnovu.[173]

Krajem decembra 2022. Meloni je najavio da će se Elizabeta Kaselati, ministarka za ustavne reforme, sastati sa opozicionim strankama kako bi zvanično započela mapu puta ka ustavnoj reformi kako bi se ojačala ovlašćenja premijera.[174]

Meloni je 3. novembra 2023. zvanično predstavila reformu kojom je predviđen direktan izbor premijera, takozvani premierato, i novi izborni zakon kojim je 55% poslaničkih mesta u oba doma dato koaliciji koja je prva u opštim izborima.[175]

Meloni sa indijskim premijerom Narendrom Modijem u martu 2023.

Spoljna politika[uredi | uredi izvor]

Meloni i drugi lideri na samitu NATO u Viljnusu u julu 2023.

Prvi strani lider sa kojim se Meloni susrela bio je francuski predsednik Emanuel Makron, koji je 23. oktobra boravio u Rimu radi sastanka sa predsednikom Matarelom i Papom, i imao je bilateralni sastanak sa Meloni, prvenstveno fokusiran na tekuću energetsku krizu i rusku invaziju na Ukrajinu.[176] Meloni se 3. novembra sastala sa liderima Evropske unije (EU) kao što su Urzula fon der Lajen, Šarl Mišel, Paolo Đentiloni, Roberta Metsola i drugi političari u Briselu.[177]

Sedmog novembra učestvovala na svom prvom međunarodnom samitu, United Nations COP27 u Šarm El Šeiku, Egipat. Tokom svog govora, Meloni je izjavila: „Italija ostaje čvrsto uverena u svoju posvećenost dekarbonizaciji u skladu sa Pariskim sporazumom. Moramo da diverzifikujemo snabdevače energijom, u bliskoj saradnji sa afričkim zemljama."[178] Tokom konferencije, premijerka je imala i bilateralni sastanak sa egipatskim predsednikom Abdelom Fatahom el Sisijem.[179] Sledeće nedelje, Meloni je učestvovala na samitu G20 na Baliju, Indonezija,[180] gde je 15. novembra imala prvi bilateralni sastanak sa predsednikom SAD Džoom Bajdenom.[181][182]

U januaru 2023, Meloni je posetila Alžir, gde se sastala sa predsednikom Abdelmadžidom Tebunom, sa kojim je potpisala ugovor o snabdevanju Italije gasom.[183] Prema potpisanom ugovoru, Alžir će postati najveći snabdevač Italije gasom.[184]

Meloni je 22. februara 2023. posetila Ukrajinu i sastala se sa predsednikom Volodimirom Zelenskim da razgovara o tekućoj ruskoj invaziji. Meloni je posetila i Buču, u predgrađu Kijeva, gde su ruske snage ubile više od 400 Ukrajinaca u martu 2022. godine.[185] Meloni je istakla da Ukrajina može da računa na Italiju, dodajući da smo „s Ukrajinom od početka i bićemo do kraja“ [186] Ona je saveznica poljskog premijera Mateuša Moravjeckog i pohvalila je podršku Poljske Ukrajini i poljsko prihvatanje velikog broja ukrajinskih izbeglica.[187] Meloni je 2. marta 2023. posetila Indiju, gde se sastala sa premijerom Narendrom Modijem i predsednikom Drupadi Murmuom.[188] Tokom konferencije za štampu, Meloni je pohvalio Modija i njegovu politiku, opisavši ga kao „najvoljenijeg lidera na svetu“.[189] U martu 2023. ugostila je izraelskog premijera Benjamina Netanjahua u Rimu.[190][191]

Meloni sa predsednikom Džoom Bajdenom u Beloj kući, jul 2023.

U aprilu 2023, Meloni je bila u državnoj poseti Etiopiji, gde se sastala sa premijerom Abijem Ahmedom Alijem i somalijskim predsednikom Hasanom Šeikom Mohamudom. Meloni je u Adis Abebi najavila plan italijanske vlade u vezi sa investicijama na afričkom kontinentu.[192][193] Meloni je bio prvi lider zapadne države koji je posetio Etiopiju od kraja rata u toj zemlji.[194] Tokom posete imala je i bilateralni sastanak sa predsedavajućim Komisije Afričke unije Musom Fakijem.[195] U maju 2023. Meloni je prisustvovala 49. samitu G7 u Hirošimi, Japan. Ona je 16. jula zajedno sa predsednicom Evropske komisije Urzulom fon der Lajen i holandskim premijerom Markom Ruteom otputovala u Tunis kako bi sa predsednikom Kaisom Saidom potpisala sporazum o jačanju ekonomskog partnerstva između Evrope i Tunisa, evropsku diplomatsku podršku za isplatu kredita dobijenog od MMF-a i, posebno, borbu protiv iregularnih migracionih tokova.[196] Razmišljala je o povlačenju iz kineske inicijative Pojas i put.[197]

U julu 2023. bila je u zvaničnoj poseti Sjedinjenim Američkim Državama. Meloni je 27. jula posetila američki Kapitol gde se sastala sa predsednikom Predstavničkog doma Kevinom Mekartijem i liderom većine u Senatu Čakom Šumerom i liderom manjine Mičem Makonelom. Kasnije se sastala sa američkim predsednikom Džoom Bajdenom u Beloj kući, gde su razgovarali o mnogim pitanjima, uključujući Ukrajinu, Kinu i Afriku. Razgovarano je i o jačanju ekonomske razmene između dve zemlje, trgovinskim odnosima Evrope i SAD, bezbednosnoj politici i predstojećem italijanskom predsedavanju G7.[198] Tokom rata između Izraela i Hamasa 2023. godine, Meloni je izjavila da „Izrael ima puno pravo da se brani u skladu sa međunarodnim pravom i da živi u miru“.[199]

Lični život[uredi | uredi izvor]

Godine 2015. Meloni je započela vezu sa Andreom Đambrunom (Andrea Giambruno [it]), novinarem koji radi za Mediaset TV kanal.[200] Par ima kći Ginevru, rođenu 2016.[201][202] Meloni je 20. oktobra 2023. objavila da se razišla sa Đambrunom, nakon njegovih seksističkih i šovinističkih izjava koje je prenosio televizijski program Striscia la notizia. Između ostalog, on je predalagao koleginici seks u troje.[203][204][205] Meloni je dodao da „svi oni koji su se nadali da će oslabiti [nju] napadom na [njen] lični život treba da znaju da koliko god se kap nadala da će iskopati kamen, kamen ostaje kamen, a kap je samo voda“.[206]

Ona je rimokatolik i donekle je koristila svoj verski identitet da pomogne u izgradnji svog nacionalnog brenda. U govoru na skupu u Rimu 2019. rekla je: „Ja sam Đorđa. Ja sam žena, ja sam majka, ja sam Italijanka, ja sam hrišćanka.[207][208][209] Uprkos svojim hrišćanskim verovanjima i zagovaranju tradicionalnih porodičnih vrednosti, Meloni se branila što nije udata za oca svog deteta.[210]

Septembra 2022., navodno je nastavila da koristi i promoviše stari italijanski fašistički slogan „Bog, otadžbina i porodica“. Ona je rekla da mrzi što je povezan sa fašističkom prošlošću Italije.[211]

Meloni je strastveni obožavalac fantastike, posebno Gospodara prstenova Dž. R. R. Tolkina. Kao omladinski aktivista Italijanskog socijalng pokreta (MSI), prisustvovala je festivalu Camp Hobbit i pevala je zajedno sa ekstremno desničarskim folk bendom Compagnia dell'Anello [it], nazvan po Družini Prstena.[212] Kasnije je svoju političku konferenciju nazvala Atreju, po junaku romana Beskrajna priča.[213] Meloni je za Njujork tajms rekao: „Mislim da bi Tolkin mogao da kaže bolje od nas u šta veruju konzervativci.[214]

Osim Tolkina, ona voli rad britanskog konzervativnog filozofa Rodžera Skrutona i rekla je: „Da sam Britanac, bila bih Torijevac“.[215]

Pored maternjeg italijanskog, govori engleski, francuski i španski.[216]

Forbes je Meloni svrstao na sedmo mesto najmoćnijih ženu na svetu, decembra 2022.[217]

Dela[uredi | uredi izvor]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Pietromarchi, Virginia (19. 9. 2022). „Who is Italy's leadership hopeful Giorgia Meloni?”. Al Jazeera. Arhivirano iz originala 20. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  2. ^ „Biografia del ministro Giorgia Meloni” [Biography of Minister Giorgia Meloni] (na jeziku: italijanski). Chigi Palace. novembar 2011. Arhivirano iz originala 31. 3. 2021. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  3. ^ „Giorgia Meloni, il teatro nel sangue. Ecco chi erano i nonni della premier”. la Repubblica. 2. 12. 2022. Pristupljeno 20. 5. 2023. 
  4. ^ a b „Meloni's mother: "I, a writer of romance novels for my daughters"”. 21. 10. 2022. Pristupljeno 15. 5. 2023. 
  5. ^ „How Giorgia Meloni thinks”. 23. 9. 2022. Pristupljeno 10. 5. 2023. 
  6. ^ a b „How 'fascist' is the party of Giorgia Meloni, Italy's PM frontrunner?”. Pristupljeno 10. 5. 2023. 
  7. ^ a b Dell'Arti, Giorgio; Spada, Alberto (27. 5. 2014). „Giorgia Meloni”. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 5. 11. 2014. g. Pristupljeno 11. 8. 2022. 
  8. ^ „Giorgia Meloni, il racconto della stampa spagnola sul padre (che la abbandonò da piccola): 'Fu condannato per traffico di droga'” [Giorgia Meloni, from the Spanish press about her father (who abandoned her as a child): 'He was convicted of drug trafficking']. Il Fatto Quotidiano (na jeziku: italijanski). 28. 9. 2022. Arhivirano iz originala 1. 10. 2022. g. Pristupljeno 1. 10. 2022. 
  9. ^ Pistilli, Clemente (29. 9. 2022). „Il padre di Giorgia Meloni fu condannato per narcotraffico, il racconto della stampa spagnola” [Giorgia Meloni's father was convicted of drug trafficking, the story from the Spanish press]. La Repubblica (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 1. 10. 2022. g. Pristupljeno 6. 10. 2022. 
  10. ^ „"Non sono un'abile affarista immobiliare". Anna Paratore, la madre di Meloni, si difende”. La Repubblica. 20. 5. 2023. Pristupljeno 20. 9. 2023. 
  11. ^ „l'inchiesta di "Domani": "Società spagnola e plusvalenza: le bugie della madre di Meloni"”. nfosannio from Domani (newspaper). 19. 5. 2023. Pristupljeno 20. 9. 2023. 
  12. ^ „Investigation into M.”. 13. 8. 2022. Pristupljeno 10. 5. 2023. 
  13. ^ Brezar, Aleksandar (27. 9. 2022). „Italy election: In Rome's progressive neighbourhood, Meloni's victory causes anger and concern” (na jeziku: italijanski). Euronews. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 22. 10. 2022. 
  14. ^ Spagnoli, Sofia (27. 9. 2022). „Arianna Meloni: chi è la sorella di Giorgia. 'Ti accompagnerò come Sam con Frodo'” [Arianna Meloni: who is Giorgia's sister. 'I'll accompany you like Sam with Frodo']. Quotidiano Nazionale (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 23. 10. 2022. 
  15. ^ „Cos'è il Ministero della Sovranità alimentare e cosa significa” [What is the Ministry of Food Sovereignty and what it means]. QuiFinanza (na jeziku: italijanski). 23. 10. 2022. Arhivirano iz originala 23. 10. 2022. g. Pristupljeno 23. 10. 2022. 
  16. ^ Pietromarchi, Virginia (19. 9. 2022). „Who is Italy's leadership hopeful Giorgia Meloni?”. Al Jazeera. Arhivirano iz originala 20. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  17. ^ Fontana, Simone (28. 7. 2022). „Da dove arriva Giorgia Meloni, l'ultima fiamma della destra” [Where does Giorgia Meloni, the last flame of the right, come from]. laRegione Ticino (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 7. 8. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  18. ^ „'Woman, mother, Christian' guides Italian far-right to brink of power”. Euractiv. 10. 8. 2022. Arhivirano iz originala 22. 8. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  19. ^ Giuffrida, Angela (17. 9. 2022). „God, family, fatherland – how Giorgia Meloni has taken Italy's far right to the brink of power”. The Guardian. Arhivirano iz originala 19. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  20. ^ „Meloni, da barman a tata... a ministro: 'Ho fatto tutti i lavori e ne sono fiera'” [Meloni, from barman to nanny... to minister: 'I did all the jobs and I'm proud of it']. Blitz Quotidiano (na jeziku: italijanski). 17. 4. 2020. Arhivirano iz originala 22. 4. 2021. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  21. ^ Guerzoni, Monica (17. 1. 2013). „Giorgia Meloni: 'Io militante ventenne e i Lego con la figlia di Fiorello'” [Giorgia Meloni: 'I'm a militant in my twenties and Lego with Fiorello's daughter']. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 31. 3. 2021. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  22. ^ a b v Nuzzo, Alessandro (1. 9. 2022). „Che scuola ha fatto Giorgia Meloni: cosa sappiamo sul curriculum della leader di FdI” [What school did Giorgia Meloni go to: what do we know about the curriculum of the FdI leader]. Money.it (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 1. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  23. ^ a b v „La Storia”. L'Istituto Professionale di Stato per l'Enogastronomia e l'Ospitalità. Amerigo Vespucci (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 24. 5. 2023. 
  24. ^ „Biografia del ministro Giorgia Meloni” [Biography of Minister Giorgia Meloni] (na jeziku: italijanski). Chigi Palace. novembar 2011. Arhivirano iz originala 31. 3. 2021. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  25. ^ „Curriculum Vitae di Giorgia Meloni” [Giorgia Meloni's Curriculum Vitae] (PDF) (na jeziku: italijanski). Commune of Rome. 16. 9. 2016. Arhivirano iz originala (PDF) 5. 8. 2022. g. Pristupljeno 30. 8. 2022. 
  26. ^
  27. ^ „Nel curriculum di Meloni c'è qualcosa che non torna?” [Is there anything wrong with Meloni's curriculum?]. Pagella Politica (na jeziku: italijanski). 16. 8. 2022. Arhivirano iz originala 30. 8. 2022. g. Pristupljeno 30. 8. 2022. 
  28. ^ „Centro di Formazione Professionale "Ernesto Nathan"” ['Ernesto Nathan' Professional Training Center]. Rome City Council (na jeziku: italijanski). 23. 5. 2023. Arhivirano iz originala 23. 5. 2023. g. Pristupljeno 23. 5. 2023. 
  29. ^ „Meloni: Italy's far-right 'Christian mother' on brink of power”. France 24. Agence France-Presse. 21. 9. 2022. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  30. ^ „Ordine dei giornalisti del Lazio” [Order of Journalists of Lazio] (na jeziku: italijanski). Italian Order of Journalists. 2010. Arhivirano iz originala 3. 3. 2011. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  31. ^ „Giorgia Meloni”. Corsera Magazine (na jeziku: italijanski). 7. 12. 2006. Arhivirano iz originala 12. 10. 2007. g. Pristupljeno 11. 8. 2022. 
  32. ^ Naím, Moisés (19. 9. 2022). „Who is Giorgia Meloni?”. El País. Arhivirano iz originala 19. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  33. ^ a b „Giorgia Meloni”. Il Sole 24 Ore (na jeziku: italijanski). 8. 2. 2013. Arhivirano iz originala 26. 12. 2017. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  34. ^ „Giorgia Meloni a Tatanka: 'Ho chiesto un gesto, non di non gareggiare'” [Giorgia Meloni to Tatanka: 'I asked for a gesture, not not to compete']. L'Occidentale (na jeziku: italijanski). 6. 8. 2008. Arhivirano iz originala 6. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  35. ^ Telese, Luca (8. 2. 2009). „La Meloni: 'Caro Fini, ecco perché non ti seguo'” [La Meloni: 'Dear Fini, that's why I don't follow you']. Il Giornale (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  36. ^ „Diritto al futuro: 300 milioni di euro per il domani dei giovani” [Right to the future: 300 million euros for the future of young people]. Confini Online (na jeziku: italijanski). 3. 12. 2010. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 11. 8. 2022. 
  37. ^ Sala, Alessandro (20. 11. 2012). „Pdl, primarie in fumo. La rabbia dei giovani” [PDL, primary in smoke. The anger of young people]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 12. 5. 2014. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  38. ^ „Crosetto e Meloni dal Pdl a 'Fratelli d'Italia': trattativa con La Russa su nome e simbolo” [Crosetto and Meloni from the PDL to 'Fratelli d'Italia': negotiation with La Russa on name and symbol]. La Repubblica (na jeziku: italijanski). 20. 12. 2012. Arhivirano iz originala 24. 9. 2019. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  39. ^ Piccolillo, Virginia (16. 12. 2012). „Pdl, il giorno dei montiani. 'No a scissioni'” [PDL, the day of the Montians. 'No to splits']. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). str. 7. Arhivirano iz originala 17. 10. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  40. ^ Guerzoni, Monica (17. 12. 2012). „Appello a Monti e guerra alla sinistra. Il Pdl si ricompatta” [Appeal to Monti and war on the left. The PDL regroups]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). str. 6. Arhivirano iz originala 1. 2. 2014. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  41. ^ Balmer, Crispian (26. 9. 2022). „Nationalist Meloni set to smash Italy's glass ceiling, become premier”. Reuters. Arhivirano iz originala 1. 10. 2022. g. Pristupljeno 13. 10. 2022. 
  42. ^ „Camera del 24 Febbraio 2013” [Chamber of February 24, 2013]. Eligendo Archivio (na jeziku: italijanski). Italian Ministry of the Interior. 24. 2. 2013. Arhivirano iz originala 9. 7. 2015. g. Pristupljeno 5. 11. 2021. 
  43. ^ „E' Fabio Rampelli il nuovo Capogruppo di Fratelli d'Italia – Alleanza Nazionale” [Fabio Rampelli is the new Group Leader of Brothers of Italy – National Alliance]. Fratelli d'Italia (na jeziku: italijanski). 17. 6. 104. Arhivirano iz originala 14. 7. 2014. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  44. ^ „Europee, Bonafè (Pd) è la più votata. Elette Mussolini, Picierno e Matera” [European, Bonafè (Pd) is the most voted. Elette Mussolini, Picierno and Matera]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). 16. 5. 2014. Arhivirano iz originala 7. 6. 2014. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  45. ^ „Elezioni europee 2014, i risultati definitivi in Italia e Europa” [European elections 2014, the definitive results in Italy and Europe]. LeggiOggi (na jeziku: italijanski). 26. 5. 2014. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  46. ^ „Europee 25/05/2014”. Eligendo Archivio (na jeziku: italijanski). Italian Ministry of the Interior. 25. 5. 2014. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  47. ^ De Santis, Livia (4. 11. 2015). „Fratelli d'Italia lancia 'Terra nostra': a fine novembre la prima assemblea” [Brothers of Italy launches 'Terra nostra': the first assembly at the end of November]. Secolo d'Italia (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 12. 4. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  48. ^ „Chi siamo” [Who we are]. Comitato Terra Nostra (na jeziku: italijanski). novembar 2015. Arhivirano iz originala 21. 6. 2018. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  49. ^ Curridori, Francesco (4. 11. 2015). „Nasce Terra nostra, parte il derby a destra tra Fini e Meloni” [Terra nostra is born, the derby starts on the right between Fini and Meloni]. Il Giornale (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 11. 5. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  50. ^ „Giorgia Meloni mamma / È nata la figlia Ginevra: FdI saluta la nuova 'sorellina d'Italia' (oggi, 16 settembre 2016)” [Giorgia Meloni mother / Daughter Geneva is born: FdI greets the new 'little sister of Italy' (today, 16 September 2016)]. IlSussidiario.net (na jeziku: italijanski). 16. 9. 2016. Arhivirano iz originala 7. 9. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  51. ^ „Meloni: 'Una via per Almirante'. Insorgono comunità ebraica e Anpi” [Meloni: 'A street for Almirante'. Jewish community and Anpi rise up] (na jeziku: italijanski). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 24. 5. 2016. Arhivirano iz originala 1. 8. 2016. g. Pristupljeno 6. 10. 2022. 
  52. ^ „Comune di Roma – Lazio – Elezioni Comunali – Risultati – Ballottaggio – 5 giugno 2016” [Municipality of Rome – Lazio – Municipal Elections – Results – Ballot – 5 June 2016]. La Repubblica (na jeziku: italijanski). 5. 6. 2016. Arhivirano iz originala 20. 6. 2016. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  53. ^ „Renzi: 'Il voto se vince il No? Lo deciderà Mattarella'” [Renzi: 'The vote if the No wins? Mattarella will decide']. Il Secolo XIX (na jeziku: italijanski). 23. 11. 2016. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  54. ^ Gallori, Paolo; Rubino, Monica (12. 12. 2016). „Il governo Gentiloni ha giurato, ministri confermati tranne Giannini. Alfano agli Esteri. Minniti all'Interno. Boschi sottosegretario” [The Gentiloni government has sworn, ministers confirmed except Giannini. Alfano to Foreigners. Minniti inside. Boschi Undersecretary]. La Repubblica (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  55. ^ Romano, Luca (13. 12. 2016). „Gentiloni incassa la fiducia. Opposizioni contro il governo” [Gentiloni collects the trust. Oppositions against the government]. Il Giornale (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 12. 4. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  56. ^ Stefanoni, Franco (12. 3. 2017). „Fratelli d'Italia: via An e Msi dal simbolo. Entra Santanchè: 'Tornata a casa mia'” [Brothers of Italy: via An and MSI from the symbol. Santanchè enters: 'Back to my house']. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 5. 7. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  57. ^ „Matteo Salvini e la nuova mappa della destra, fra Giorgia Meloni e Roberto Maroni” [Matteo Salvini and the new map of the right, between Giorgia Meloni and Roberto Maroni]. Formiche.net (na jeziku: italijanski). 2. 3. 2018. Arhivirano iz originala 6. 6. 2021. g. Pristupljeno 6. 6. 2021. 
  58. ^ Barigazzi, Jacopo (25. 2. 2018). „Far-right leader rejects idea of Emma Bonino as Italy's PM”. Politico Europe. Arhivirano iz originala 17. 7. 2019. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  59. ^ Sala, Alessandro (3. 4. 2018). „Elezioni 2018: M5S primo partito, nel centrodestra la Lega supera FI” [Elections 2018: M5S first party, in the centre-right the League overcomes FI]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 24. 11. 2021. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  60. ^ Nordsieck, Wolfram (5. 3. 2018). „Italy”. Parties and Elections in Europe. Arhivirano iz originala 19. 3. 2018. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  61. ^ „Elezioni 2018 – Collegio uninominale di Latina” [Elections 2018 – Latina single-member college] (na jeziku: italijanski). Italian Ministry of the Interior. 4. 3. 2018. Arhivirano iz originala 6. 2. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  62. ^ Matteucci, Piera (4. 3. 2018). „Elezioni politiche: vincono M5s e Lega. Crollo del Partito democratico. Centrodestra prima coalizione. Il Carroccio sorpassa Forza Italia” [Political elections: M5s and Lega win. Collapse of the Democratic Party. Centre-right first coalition. The Carroccio overtakes Forza Italia]. La Repubblica (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 14. 7. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  63. ^ Pietromarchi, Virginia (19. 9. 2022). „Who is Italy's leadership hopeful Giorgia Meloni?”. Al Jazeera. Arhivirano iz originala 20. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  64. ^ „'Io sono Giorgia', il remix del discorso di Meloni è virale, con meme e sfide virtuali” ['I am Giorgia', the remix of Meloni's speech is viral, with memes and virtual challenges]. Sky TG24 (na jeziku: italijanski). 12. 11. 2019. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 25. 10. 2022. 
  65. ^ Meloni, Giorgia (2021). Io sono Giorgia [I am Giorgia] (na jeziku: italijanski) (E-book izd.). Rome: Rizzoli Libri. str. 5–6. ISBN 978-8-8318-0460-8. Arhivirano iz originala 25. 10. 2022. g. Pristupljeno 25. 10. 2022 — preko Google Books. 
  66. ^ Lanzavecchia, Otto (25. 7. 2022). „Why Giorgia Meloni is strengthening ties with the American right”. Formiche.net. Arhivirano iz originala 15. 9. 2022. g. Pristupljeno 1. 10. 2022. 
  67. ^ Pavia, Alissa (26. 9. 2022). „Which Giorgia Meloni will Washington get?”. Atlantic Council. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 1. 10. 2022. 
  68. ^ Bechis, Francesco (25. 7. 2022). „Meloni l'americana. Tutte le stelle e le strisce dentro FdI” [Melons the American. All the stars and stripes inside FdI]. Formiche.net (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 1. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  69. ^ Tocchi, Alfredo (28. 7. 2022). „Giorgia Meloni, l'Aspen Institute e il Grande sonno dell'Occidente” [Giorgia Meloni, the Aspen Institute and the Great Sleep of the West]. Il Giornale d'Italia (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 1. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  70. ^ „Aspen Institute: cos'è? Giorgia Meloni ne entra a far parte” [Aspen Institute: what is it? Giorgia Meloni joins it]. Blogo (na jeziku: italijanski). 1. 2. 2021. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  71. ^ Berra, Valerio (3. 2. 2021). „Da Io sono Giorgia all'Aspen Institute: l'irresistibile ascesa di Meloni tra popolo, canzonette e fascino dei poteri forti” [From Io sono Giorgia to the Aspen Institute: Meloni's irresistible rise among people, songs and the fascination of strong powers]. Open (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  72. ^ Vitale, Giovanna (26. 3. 2022). „FdI, Giorgia l'atlantista: le metamorfosi di Meloni” [FdI, Giorgia the Atlantist: Meloni's metamorphoses]. La Repubblica (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  73. ^ „'Vacca e scrofa', docente insulta Meloni. Poi le scuse” ['Cow and sow', teacher insults Meloni. Then the apologies]. Agenzia Nazionale Stampa Associata (na jeziku: italijanski). 20. 2. 2021. Arhivirano iz originala 7. 9. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  74. ^ „Gozzini sospeso da università Siena per insulti a Meloni” [Gozzini suspended from Siena university for insults against Meloni]. Adnkronos (na jeziku: italijanski). 23. 2. 2021. Arhivirano iz originala 27. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  75. ^ „UE, Meloni a Convention Vox: Europa del dopo-Merkel sia l'Europa dei conservatori (video)” [EU, Meloni at Vox Convention: post-Merkel Europe and conservative Europe (video)]. Giorgia Meloni (na jeziku: italijanski). 10. 10. 2021. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  76. ^ „Carta de Madrid” [Madrid Charter]. Fundación Disenso (na jeziku: španski). 26. 10. 2020. Arhivirano iz originala 25. 12. 2021. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  77. ^ Lauria, Emanuele (10. 10. 2020). „FdI, Meloni a Madrid con gli ultranazionalisti di Vox: 'No a tutti i regimi'” [FdI, Meloni in Madrid with the ultranationalists of Vox: 'No to all regimes']. La Repubblica (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  78. ^ Kirby, Paul (25. 9. 2022). „Giorgia Meloni: Italy's far-right wins election and vows to govern for all”. BBC. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 25. 9. 2022. 
  79. ^ Sergi, Sabrina (26. 9. 2022). „How a right-wing party of neo-fascist roots became poised to lead Italy”. PBS. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 30. 9. 2022. 
  80. ^ Di Caro, Paolo (26. 2. 2022). „Meloni ai conservatori Usa: difendiamoci dai progressisti” [Melons to US conservatives: let's defend ourselves from progressives]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  81. ^ Roberts, Hannah (22. 7. 2022). „Berlusconi's big lunch: How Italy's right ousted Mario Draghi”. Politico Europe. Arhivirano iz originala 5. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  82. ^ Roberts, Hannah (29. 7. 2022). „Russian links to Italian right threaten Meloni's election campaign”. Politico Europe. Arhivirano iz originala 11. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  83. ^ Roberts, Hannah (10. 8. 2022). „I'm not a fascist — I like the Tories, says Italy's far-right leader”. Politico Europe. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  84. ^ Broder, David (22. 7. 2022). „The Future Is Italy, and It's Bleak”. The New York Times. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 28. 9. 2022. 
  85. ^ „Brothers of Italy, the far-right party on the cusp of power”. France 24. Agence France-Press. 24. 7. 2022. Arhivirano iz originala 24. 7. 2022. g. Pristupljeno 25. 7. 2022. 
  86. ^ Roberts, Hannah (3. 8. 2022). „Italy confronts its fascist past as the right prepares for power”. Politico Europe. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  87. ^ Ghiglione, Davide; Politi, James (10. 2. 2018). „Meloni takes Italian far-right back to 1930s roots”. Financial Times. Arhivirano iz originala 30. 9. 2019. g. Pristupljeno 15. 8. 2022. 
  88. ^ „Liliana Segre e Pd chiedono a Meloni di togliere la fiamma tricolore dal simbolo di Fdi: 'Partiamo dai fatti, non dalle parole'” [Liliana Segre and Pd ask Meloni to remove the tricolour flame from the Fdi symbol: 'Let's start with facts, not words']. Il Fatto Quotidiano (na jeziku: italijanski). 12. 8. 2022. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  89. ^ Steven, Martin; Szczerbiak, Aleks (6. 5. 2022). „Conservatism and 'Eurorealism' in the European Parliament: the European Conservatives and Reformists under the leadership of Poland's Law and Justice”. European Politics and Society. 24 (5): 585—602. ISSN 2374-5118. doi:10.1080/23745118.2022.2065725 Slobodan pristup. 
  90. ^ „Il segnale di Meloni alla stampa estera: 'Nessuna svolta autoritaria, la destra italiana ha consegnato il fascismo alla storia da decenni'” [Meloni's signal to the foreign press: 'No authoritarian turning point, the Italian right has consigned fascism to history for decades']. Il Fatto Quotidiano (na jeziku: italijanski). 10. 8. 2022. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  91. ^ Giuffrida, Angela (11. 8. 2022). „Scepticism over Giorgia Meloni's claim 'fascism is history' in Italian far right”. The Guardian. Arhivirano iz originala 14. 8. 2022. g. Pristupljeno 15. 8. 2022. 
  92. ^ „Italy elections: Far-right party sacks candidate for Hitler praise”. BBC. 20. 9. 2022. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 20. 9. 2022. 
  93. ^ „Italian leadership nominee calls for blockade on Libya to stop migrants”. Libya Update. 8. 8. 2022. Arhivirano iz originala 7. 10. 2022. g. Pristupljeno 7. 10. 2022. 
  94. ^ Nielsen, Nikolaj (28. 9. 2022). „Meloni's navy-blockade plan to stop Libya migrants 'unlikely'”. Euobserver. Arhivirano iz originala 28. 9. 2022. g. Pristupljeno 28. 9. 2022. 
  95. ^ Riegert, Bernd (26. 9. 2022). „Italy election: Who is Giorgia Meloni, the star of the far right?”. Deutsche Welle. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 28. 9. 2022. 
  96. ^ „Giorgia Meloni says she will put Italy first in tackling high energy costs”. The Guardian. Associated Press. 1. 10. 2022. Arhivirano iz originala 1. 10. 2022. g. Pristupljeno 5. 10. 2022. 
  97. ^ Roberts, Hannah (1. 10. 2022). „Italy's national interests take top priority, Meloni vows in first speech since elections”. Politico. Arhivirano iz originala 5. 10. 2022. g. Pristupljeno 5. 10. 2022. 
  98. ^ „Proiezioni: FdI primo partito. Calano M5s, Lega e Forza Italia. Pd al 19%, Terzo polo al 7%” [Projections: FdI first party. Calano M5s, Lega and Forza Italia. Pd at 19%, Third pole at 7%]. RAI (na jeziku: italijanski). 26. 9. 2022. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  99. ^ Kirby, Paul (25. 9. 2022). „Giorgia Meloni: Italy's far-right wins election and vows to govern for all”. BBC. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 25. 9. 2022. 
  100. ^ „Speciale Elezioni 2022 di RaiNews” [RaiNews Election Special 2022]. RAI (na jeziku: italijanski). 25. 9. 2022. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 25. 9. 2022. 
  101. ^ Amante, Angelo; Balmer, Crispian (25. 9. 2022). „Italy's right wing, led by Meloni, wins election, exit polls say”. Reuters. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 25. 9. 2022. 
  102. ^ „Italy elections: Giorgia Meloni's right-wing alliance ahead”. BBC News. 26. 9. 2022. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  103. ^ Balmer, Crispian (20. 9. 2022). „Italy's conservative alliance in lockstep, ready to govern, says Meloni”. Reuters. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  104. ^ D'Emilio, Frances; Winfield, Nicole; Zampano, Giada (26. 9. 2022). „Italy shifts to the right as voters reward Meloni's party”. AP News. Associated Press. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 27. 9. 2022. 
  105. ^ „Italy's far-right Meloni begins tricky government talks”. France 24. Agence France-Press. 27. 9. 2022. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 28. 9. 2022. 
  106. ^ „Italy's centre-left Democratic Party concedes election defeat”. Reuters. 25. 9. 2022. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  107. ^ „Political reaction to Italian election outcome”. Reuters. 26. 9. 2022. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  108. ^ „Italy election: Meloni says center-right bloc has 'clear' mandate”. Deutsche Welle. 26. 9. 2022. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  109. ^ „Gianfranco Fini: 'Meloni? Ho sempre creduto in lei, è antifascista'” [Gianfranco Fini: 'Meloni? I've always believed in her, she's an anti-fascist']. Sky TG24 (na jeziku: italijanski). 4. 10. 2022. Arhivirano iz originala 4. 10. 2022. g. Pristupljeno 18. 10. 2022. 
  110. ^ De Robertis, Pierfrancesco (10. 10. 2020). „Fini e i fantasmi della destra di governo” [Fini and the ghosts of the right-wing government]. Quotidiano Nazionale (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 11. 10. 2022. g. Pristupljeno 18. 10. 2022. 
  111. ^ „Meloni (Fratelli d'Italia): 'L'antifascismo l'ho visto a Livorno quando mi hanno sputato. Mi sono rotta di parlare di storia'” [Meloni (Brothers of Italy): 'I saw anti-fascism in Livorno when they spat on me. I'm tired of talking about history'] (na jeziku: italijanski). La7. 16. 2. 2018. Arhivirano iz originala 9. 8. 2022. g. Pristupljeno 18. 10. 2022. 
  112. ^ Lavia, Mario (11. 10. 2021). „Lei è Giorgia | Non è fascista, la Meloni, ma nemmeno antifascista. Così le prende da tutti ed è colpa sua” [She is Giorgia | Meloni isn't a fascist, but she isn't an anti-fascist either. So she's attacked by everyone and it's her fault]. Linkiesta (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 23. 8. 2022. g. Pristupljeno 18. 10. 2022. 
  113. ^ Sansonetti, Piero (12. 8. 2022). „Giorgia Meloni è antifascista, lo dica chiaramente!” [Giorgia Meloni is an anti-fascist, she should says it clearly]. Il Riformista (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 13. 8. 2022. g. Pristupljeno 18. 10. 2022. 
  114. ^ „Italy election: Meloni says center-right bloc has 'clear' mandate”. Deutsche Welle. 26. 9. 2022. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  115. ^ Barry, Colleen; Cook, Lorne (26. 9. 2022). „Italy's EU partners vigilant as far right set to take power”. AP News. Associated Press. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 27. 9. 2022. 
  116. ^ Leali, Giorgio; Roberts, Hannah (25. 9. 2022). „Italy on track to elect most right-wing government since Mussolini”. Politico. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 27. 9. 2022. 
  117. ^ Braithwaite, Sharon; DiDonato, Valentina; Fox, Kara; Mortensen, Antonia; Nadeau, Barbie Latza; Ruotolo, Nicola (26. 9. 2022). „Giorgia Meloni claims victory to become Italy's most far-right prime minister since Mussolini”. CNN. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 26. 9. 2022. 
  118. ^ D'Emilio, Frances; Winfield, Nicole; Zampano, Giada (27. 9. 2022). „First female premier poised to take helm of Italy government”. AP News. Associated Press. Arhivirano iz originala 8. 10. 2022. g. Pristupljeno 27. 9. 2022. 
  119. ^ D'Emilio, Frances; Winfield, Nicole; Zampano, Giada (26. 9. 2022). „Italy shifts to the right as voters reward Meloni's party”. AP News. Associated Press. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 27. 9. 2022. 
  120. ^ Parsons, Adam (26. 9. 2022). „Italy will move to the right, the question is just how far”. Sky News. Arhivirano iz originala 7. 10. 2022. g. Pristupljeno 11. 10. 2022. 
  121. ^ Badham, Van (27. 9. 2022). „The election of Italy's fascist-adjacent Giorgia Meloni is a public reminder that women can be just as awful as men”. The Guardian. Arhivirano iz originala 7. 10. 2022. g. Pristupljeno 11. 10. 2022. 
  122. ^ „Meloni's ascent to power 'a balancing exercise,' says political risk consultancy”. CNBC. 26. 9. 2022. Arhivirano iz originala 9. 10. 2022. g. Pristupljeno 11. 10. 2022. 
  123. ^ „Far-right veteran elected Italian Senate speaker”. France 24. Agence France-Press. 13. 10. 2022. Arhivirano iz originala 22. 10. 2022. g. Pristupljeno 20. 10. 2022. 
  124. ^ „Who is the far-right veteran elected Italian Senate speaker?”. The Local. 13. 10. 2022. Arhivirano iz originala 20. 10. 2022. g. Pristupljeno 20. 10. 2022. 
  125. ^ Giuffrida, Angela (13. 10. 2022). „Brothers of Italy politician who collects fascist relics elected senate speaker”. The Guardian. Arhivirano iz originala 20. 10. 2022. g. Pristupljeno 20. 10. 2022. 
  126. ^ „Berlusconi calls Meloni arrogant in written notes in Senate”. Agenzia Nazionale Stampa Associata. 14. 10. 2022. Arhivirano iz originala 20. 10. 2022. g. Pristupljeno 20. 10. 2022. 
  127. ^ Kington, Tom (17. 10. 2022). „Silvio Berlusconi undercuts Italian coalition by labelling Meloni arrogant”. The Times. ISSN 0140-0460. Arhivirano iz originala 20. 10. 2022. g. Pristupljeno 20. 10. 2022. 
  128. ^ Kirby, Paul (21. 10. 2022). „Italy Meloni: Far-right leader agrees to form government”. BBC News. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022. 
  129. ^ „Consultazioni per la formazione del nuovo governo” [Consultations for the formation of the new government]. Quirinale (na jeziku: italijanski). 20. 10. 2022. Arhivirano iz originala 20. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022. 
  130. ^ Horowitz, Jason (21. 10. 2022). „Giorgia Meloni Gets Go-Ahead for New Italian Government”. The New York Times. ISSN 0362-4331. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022. 
  131. ^ „Italy Meloni: Far-right leader agrees to form government”. The Local. 21. 10. 2022. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022. 
  132. ^ „Il governo Meloni giura oggi al Quirinale” [The Meloni government swears today at the Quirinale] (na jeziku: italijanski). RAI. 21. 10. 2022. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022.  Updated as of 22 October 2022.
  133. ^ „Nuovo governo, le news. Alle 10 il giuramento di Giorgia Meloni e dei ministri” [New government, the news. At 10 the oath of Giorgia Meloni and the ministers]. Sky TG24 (na jeziku: italijanski). 21. 10. 2022. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022.  Updated as of 22 October 2022.
  134. ^ Harlan, Chico; Pitrelli, Stefano (21. 10. 2022). „Meloni sworn in as Italy's first female prime minister”. The Washington Post. ISSN 0190-8286. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 22. 10. 2022. 
  135. ^ Amante, Angelo; Weir, Keith (21. 10. 2022). „Meloni takes charge as PM as Italy swings to the right”. Reuters. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022. 
  136. ^ „Presidential palace says Giorgia Meloni forms government, giving Italy first far-right-led coalition since World War II”. ABC News. Associated Press. 21. 10. 2022. Arhivirano iz originala 22. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022. 
  137. ^ „Far-right Meloni set to become Italy's first woman PM”. France 24. Agence France-Presse. 21. 10. 2022. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 21. 10. 2022. 
  138. ^ „Governo Meloni, ecco il timing: l'incarico, il giuramento, la fiducia e la Legge di Bilancio” [Meloni government, here is the timeline: the assignment, the oath, the trust, and the Budget Law]. Il Messaggero (na jeziku: italijanski). 21. 10. 2022. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 22. 10. 2022. 
  139. ^ Bongarrà, Francesco (21. 10. 2022). „Dall'incarico alla manovra, il timing” [From the task to govern to the budget law, the timeline] (na jeziku: italijanski). Agenzia Nazionale Stampa Associata. Arhivirano iz originala 21. 10. 2022. g. Pristupljeno 22. 10. 2022. 
  140. ^ Jakhnagiev, Alexander (25. 10. 2022). „Meloni alla Camera, l'applauso al suo arrivo e l'abbraccio di Salvini” [Melons in the Chamber, the applause on her arrival and Salvini's hug]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 25. 10. 2022. g. Pristupljeno 25. 10. 2022. 
  141. ^ „Governo, da Iotti a Cristoforetti: le donne che 'hanno osato' citate da Meloni” [Government, from Iotti to Cristoforetti: the women who 'dared' cited by Meloni]. Adnkronos. 25. 10. 2022. Arhivirano iz originala 25. 10. 2022. g. Pristupljeno 25. 10. 2022. 
  142. ^ De Rosa, Gianluca. „Meloni citazionista: da Steve Jobs a Giovanni Paolo II, tutti i riferimenti del suo discorso” [Meloni quotationist: from Steve Jobs to John Paul II, all the references of her speech]. Il Foglio (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 25. 10. 2022. g. Pristupljeno 25. 10. 2022. 
  143. ^ Cipolla, Alessandro; Imparato, Rosaria (25. 10. 2022). „Meloni alla Camera, diretta video voto di fiducia al governo: cosa ha detto nella replica la presidente del Consiglio” [Meloni in the Chamber, live video vote of confidence in the government: what the prime minister said in response]. Money (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 26. 10. 2022. g. Pristupljeno 26. 10. 2022. 
  144. ^ „Il Senato vota la fiducia al governo Meloni: 115 sì, 79 no e 5 astenuti” [The Senate votes for confidence in the Meloni government: 115 yes, 79 no, and 5 abstentions] (na jeziku: italijanski). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 26. 10. 2022. Arhivirano iz originala 26. 10. 2022. g. Pristupljeno 26. 10. 2022. 
  145. ^ „Governo Meloni, le news. Cdm dà ok a dl unico su Covid, carcere ostativo e Rave party” [Meloni government, the news. Cdm gives ok to single dl on COVID, ostativo prison and Rave party]. Sky TG24 (na jeziku: italijanski). 31. 10. 2022. Arhivirano iz originala 1. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  146. ^ „The party's over for illegal raves, Italy's new government says”. Reuters. 1. 11. 2022. Arhivirano iz originala 2. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  147. ^ Boffa, Nadia (1. 11. 2022). „Meloni party. Primo colpo di democrazia illiberale” [Meloni's party. First blow of illiberal democracy]. HuffPost (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 1. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  148. ^ „Gazzetta Ufficiale. Confermo quanto avevo scritto. Norma insidiosa, scritta male, in teoria applicabile a qualunque raduno che l'autorità pubblica reputi pericoloso a suo giudizio. Giudizio del tutto discrezionale, perché la norma non fornisce criteri per definire la pericolosità” (tvit). 1. 11. 2022. Arhivirano iz originala 4. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022 — preko Twitter-a.  Nedostaje ili je nepopunjen parametar |user= (pomoć); Nedostaje ili je nepopunjen parametar |number= (pomoć)
  149. ^ Olivo, Francesco (2. 11. 2022). „Governo, è lite sui rave party. Forza Italia vuole stoppare Meloni: 'Servono modifiche in Parlamento'” [Government, there's a dispute over rave parties. Forza Italia wants to stop Meloni: 'We need changes in Parliament']. La Stampa (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 4. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  150. ^ „Rave party, la mediazione di Forza Italia: 'Abbassare le pene a quattro anni'” [Rave party, Forza Italia's mediation: 'Lower the sentences to four years']. La Repubblica (na jeziku: italijanski). 2. 11. 2022. Arhivirano iz originala 2. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  151. ^ Cangemi, Annalisa (2. 11. 2022). „Decreto anti rave party approda in Senato: prime crepe nel governo, Forza Italia vuole cambiarlo” [Anti-rave party decree arrives in the Senate: first cracks in the government, Forza Italia wants to change it]. Fanpage.it (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 4. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  152. ^ Caccia, Fabrizio (1. 11. 2022). „Scontro sul decreto anti rave. Il Pd e i 5 Stelle: ritiratelo. Salvini: 'Indietro non si torna'” [Clash over the anti-rave decree. The PD and the 5 Stars: withdraw it. Salvini: 'We can't go back']. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 1. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  153. ^ „Decreto "rave party". La Meloni lo difende ma si apre a modifiche” [Decree "rave party". Meloni defends it but is open to changes]. Il Giornale (na jeziku: italijanski). 3. 11. 2022. Pristupljeno 10. 11. 2022. 
  154. ^ „Decreto anti-rave, governo e Parlamento verso modifiche” [Anti-rave decree, government and Parliament towards changes]. Sky TG24 (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 10. 11. 2022. 
  155. ^ „Meloni, serve legalità, difenderemo i confini – Ultima Ora”. Agenzia ANSA (na jeziku: italijanski). 8. 11. 2022. Pristupljeno 11. 11. 2022. 
  156. ^ Marro, Enrico (11. 11. 2022). „Decreto Aiuti quater, dal taglio delle accise alle bollette a rate: tutte le misure, in arrivo 9 miliardi” [Aid decree quater, from cutting excise duties to installment bills: all measures, 9 billion on the way]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 11. 11. 2022. 
  157. ^ Latza Nadeau, Barbie (26. 2. 2023). „Children and women among 43 dead as migrant boat hits rocks near Italy”. CNN (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 26. 2. 2023. g. Pristupljeno 26. 2. 2023. 
  158. ^ D'Emilio, Frances (26. 2. 2023). „Migrant boat breaks apart off Italy; 43 dead, 80 survivors”. AP News (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 26. 2. 2023. g. Pristupljeno 26. 2. 2023. 
  159. ^ „Naufragio, Schlein contro Piantedosi: "Parole indegne, si dimetta" – Politica”. Agenzia ANSA (na jeziku: italijanski). 1. 3. 2023. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  160. ^ Povoledo, Elisabetta (17. 5. 2023). „'Catastrophic' Floods in Italy Leave 8 Dead and Thousands Homeless”. The New York Times. Arhivirano iz originala 17. 5. 2023. g. Pristupljeno 17. 5. 2023. 
  161. ^ „Severe flooding in Italy kills 2; drought persists”. Associated Press. 4. 5. 2023. Arhivirano iz originala 18. 5. 2023. g. Pristupljeno 17. 5. 2023. 
  162. ^ „Alluvione Emilia-Romagna: altre 5 vittime e un disperso nel Ravennate. Lugo e Cervia allagate. In Regione 34mila case senza luce”. Il Fatto Quotidiano (na jeziku: italijanski). 18. 5. 2023. Arhivirano iz originala 18. 5. 2023. g. Pristupljeno 18. 5. 2023. 
  163. ^ Robinson, James (17. 5. 2023). „Italy flooding: Three dead and thousands evacuated from their homes as rivers burst their banks”. Sky News. Arhivirano iz originala 17. 5. 2023. g. Pristupljeno 17. 5. 2023. 
  164. ^ „La conta dei danni. Campi, aziende, strade e turismo: 5 miliardi persi.”Neophodna novčana pretplata. La Repubblica (na jeziku: italijanski). 21. 5. 2023. Pristupljeno 22. 5. 2023. 
  165. ^ „Alluvione Emilia-Romagna, la Regione: "I danni ammonteranno a oltre 7 miliardi"”. Il Fatto Quotidiano (na jeziku: italijanski). 2023-05-24. Pristupljeno 2023-05-28. 
  166. ^ „Convocazione del Consiglio dei Ministri n. 35”. www.governo.it (na jeziku: italijanski). 22. 5. 2023. Pristupljeno 28. 5. 2023. 
  167. ^ „La prima misura del governo per aiutare le zone alluvionate in Emilia-Romagna”. Il Post (na jeziku: italijanski). 23. 5. 2023. Pristupljeno 28. 5. 2023. 
  168. ^ „Il decreto del governo per l'Emilia Romagna. Stanziati oltre due miliardi”. Agi (na jeziku: italijanski). 23. 5. 2023. Pristupljeno 28. 5. 2023. 
  169. ^ „Emilia-Romagna diretta maltempo. Meloni: "Locomotiva d'Italia, non può fermarsi". Conselice evacuata per rischio sanitario”. la Repubblica (na jeziku: italijanski). 2023-05-26. Pristupljeno 2023-05-26. 
  170. ^ „Non c'è ancora un commissario straordinario per l'alluvione in Romagna”. Il Post (na jeziku: italijanski). 8. 6. 2023. Pristupljeno 8. 6. 2023. 
  171. ^ „Alluvione, Salvini mette il veto su Bonaccini: slitta la nomina a commissario”. La Repubblica (na jeziku: italijanski). 2023-05-23. Pristupljeno 2023-05-28. 
  172. ^ „Perché il governo non ha ancora nominato Stefano Bonaccini commissario per la ricostruzione in Emilia Romagna”. Fanpage (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 2023-05-28. 
  173. ^ Baroncini, Valerio (26. 6. 2023). „Figliuolo commissario post alluvione per 5 anni. Le reazioni, Bonaccini: "Scelta sbagliata"”. Il Resto del Carlino (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 28. 6. 2023. 
  174. ^ „Casellati al lavoro sul presidenzialismo, proseguono le 'consultazioni': ora tocca alle opposizioni. Obiettivo: ddl entro giugno”. la Repubblica (na jeziku: italijanski). 13. 1. 2023. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  175. ^ Il Cdm approva il premierato. Meloni: “Madre di tutte le riforme, basta ribaltoni e governi tecnici”. la Repubblica
  176. ^ „Il Presidente Meloni incontra a Roma il Presidente Macron” [President Meloni meets President Macron in Rome]. Governo (na jeziku: italijanski). 23. 10. 2022. 
  177. ^ Zapponini, Gianluca (3. 11. 2022). „Il poker di Meloni in Europa. Cronaca di una giornata a Bruxelles” [Meloni's poker in Europe. Chronicle of a day in Brussels]. Formiche.net (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 4. 11. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  178. ^ „Cop27, il discorso di Meloni: "L'Italia ha triplicato gli sforzi per la lotta al cambiamento climatico" – Il video” [Cop27, Meloni's speech: "Italy has tripled its efforts to fight climate change" – The video]. Open (na jeziku: italijanski). 7. 11. 2022. 
  179. ^ „Cop27, Meloni vede Sisi: apre sul gas ma resta il nodo Regeni. Onu chiede tasse sui profitti” [Cop27, Meloni sees Sisi: opens on gas but the Regeni knot remains. UN calls for taxes on profits]. Il Sole 24 Ore (na jeziku: italijanski). 7. 11. 2022. 
  180. ^ „Bali, il Presidente Meloni al Vertice G20”. Governo Italiano (na jeziku: italijanski). 16. 11. 2022. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  181. ^ „Vertice G20, il Presidente Meloni incontra il Presidente degli Stati Uniti Biden”. Governo Italiano (na jeziku: italijanski). 15. 11. 2022. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  182. ^ „Italy's Meloni discusses Ukraine, China in G20 meeting with Biden”. Reuters (na jeziku: engleski). 15. 11. 2022. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  183. ^ „Meloni in Algeria: 'Algeri fondamentale per realizzare Piano Mattei'”. sky tg24 (na jeziku: italijanski). 23. 1. 2013. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  184. ^ „Meloni in Algeria: l'Italia può diventare un hub per la distribuzione di energia”. Il Sole 24 ORE (na jeziku: italijanski). 23. 1. 2023. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  185. ^ Ciriaco, Tommaso (21. 2. 2023). „Le lacrime, il fango, i fiori. Meloni a Bucha nella 'città non sconfitta': "Con voi fino alla fine"”. la Repubblica (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  186. ^ „Meloni a Bucha, combatteremo per la vostra libertà – Ultima Ora”. Agenzia ANSA (na jeziku: italijanski). 21. 2. 2023. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  187. ^ „Migrants and Ukraine: on these bases Meloni and Morawiecki are consolidating the alliance in view of the European elections”. Agenzia Nova. 5. 7. 2023. 
  188. ^ „Il Presidente Meloni in India”. Governo Italiano (na jeziku: italijanski). 2. 3. 2023. Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  189. ^ Lauria, Emanuele (2. 3. 2023). „Italia-India: Meloni e il 'modello' di consenso Modi: "Il più amato del mondo. Nuova Delhi può facilitare pace giusta per Ucraina"”. la Repubblica (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 26. 3. 2023. 
  190. ^ „Israel ready to help Italy become energy hub, Netanyahu says”. Reuters. 10. 3. 2023. 
  191. ^ „How Netanyahu is provoking armed Intifada in the West Bank”. The Jordan Times. 30. 5. 2023. 
  192. ^ Cos'è il Piano Mattei di cui parla tanto Giorgia Meloni. Today
  193. ^ Meloni in Etiopia: 'A ottobre presentiamo il piano Mattei per l'Africa'. ANSA
  194. ^ „Meloni in Ethiopia: "Italy can be the spokesperson for the continent's needs"”. Agenzia Nova. 15. 4. 2023. 
  195. ^ Visita del Presidente Meloni in Etiopia. www.governo.it
  196. ^ Meloni, von der Leyen e Rutte in Tunisia. Governo Italiano
  197. ^ „Italy's Meloni: Good China relations possible without Belt and Road”. Politico. 28. 5. 2023. 
  198. ^ La Casa Bianca avvisa Meloni: “Sui diritti Lgbtq+ serve più attenzione”. Lei sceglie di parlare a Fox, la tv pro-Trump. la Repubblica
  199. ^ „President Meloni visits Israel”. www.governo.it (na jeziku: engleski). 2023-10-21. Pristupljeno 2023-10-23. 
  200. ^ Kington, Tom; Willan, Philip (20. 10. 2023). „Giorgia Meloni separates from partner after threesome comment”. The Times. Arhivirano iz originala 20. 10. 2023. g. 
  201. ^ „Ginevra, 'sorellina d'Italia': è nata la bambina di Giorgia Meloni” [Geneva, 'little sister of Italy': Giorgia Meloni's baby girl was born]. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). 16. 9. 2016. Arhivirano iz originala 25. 3. 2020. g. Pristupljeno 14. 8. 2022. 
  202. ^ „A destra vogliono una famiglia tradizionale. Ma non per loro” [On the right they want a traditional family. But not for them]. La Repubblica (na jeziku: italijanski). 30. 8. 2022. Arhivirano iz originala 5. 9. 2022. g. Pristupljeno 5. 9. 2022. 
  203. ^ Italian PM Giorgia Meloni splits from partner after his sexist comments. The Guardian
  204. ^ I fuorionda di Giambruno: frasi e battute sessiste. Quotidiano Nazionale
  205. ^ Meloni: “La mia relazione con Andrea Giambruno finisce qui”. la Repubblica
  206. ^ Giorgia Meloni annuncia la fine della relazione con Andrea Giambruno su Instagram. Open
  207. ^ Pietromarchi, Virginia (19. 9. 2022). „Who is Italy's leadership hopeful Giorgia Meloni?”. Al Jazeera. Arhivirano iz originala 20. 9. 2022. g. Pristupljeno 21. 9. 2022. 
  208. ^ „'Woman, mother, Christian' guides Italian far-right to brink of power”. Euractiv. Associated Press. 10. 8. 2022. Arhivirano iz originala 22. 8. 2022. g. Pristupljeno 20. 9. 2022. 
  209. ^ „Meloni, Salvini, Berlusconi: The key figures in Italy's likely new government”. The Local. 26. 9. 2022. Arhivirano iz originala 27. 9. 2022. g. Pristupljeno 20. 9. 2022. 
  210. ^ „Politics a family affair for Italy's far-right leader Giorgia Meloni”. France 24. Agence France-Press. 28. 9. 2022. Arhivirano iz originala 6. 10. 2022. g. Pristupljeno 28. 10. 2022. 
  211. ^ Kirby, Paul (25. 9. 2022). „Italy votes as far-right Meloni looks for victory”. BBC News. Arhivirano iz originala 25. 9. 2022. g. Pristupljeno 25. 9. 2022. 
  212. ^ Guerrin, Michel (30. 9. 2022). „'Pour Giorgia Meloni, 'Le Seigneur des anneaux' n'est pas juste un roman adoré mais un programme'” [For Giorgia Meloni, 'The Lord of the Rings' is not just a beloved novel but a programme]. Le Monde (na jeziku: francuski). Arhivirano iz originala 30. 9. 2022. g. Pristupljeno 30. 9. 2022. 
  213. ^ Horowitz, Jason (21. 9. 2022). „Hobbits and the Hard Right: How Fantasy Inspires Italy's Potential New Leader”. The New York Times. ISSN 0362-4331. Arhivirano iz originala 22. 9. 2022. g. Pristupljeno 22. 9. 2022. 
  214. ^ „Inspired by Tolkien, Meloni is on a quest for Italy's 'ring of power'”. France 24. Agence France-Presse. 25. 9. 2022. Arhivirano iz originala 26. 9. 2022. g. Pristupljeno 27. 9. 2022. 
  215. ^ Farrell, Nicholas (27. 9. 2022). „It is absurd to call Giorgia Meloni 'far-Right'”. The Daily Telegraph. Arhivirano iz originala 15. 10. 2022. g. Pristupljeno 20. 10. 2022. 
  216. ^ Kington, Tom (21. 9. 2022). „My win can help Spanish right triumph, says Giorgia Meloni”. The Times. ISSN 0140-0460. Arhivirano iz originala 30. 9. 2022. g. Pristupljeno 3. 11. 2022. 
  217. ^ „Ursula von der Leyen, Giorgia Meloni, Rihanna: chi sono le 100 donne più potenti del mondo” [Ursula von der Leyen, Giorgia Meloni, Rihanna: who are the 100 most powerful women in the world]. Forbes Italia (na jeziku: italijanski). 6. 12. 2022. Pristupljeno 14. 12. 2022. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ђорђа_Мелони&oldid=27722688”