Bitka kod Dimotike

Bitka kod Dimotike
	Deo Građanskog rata dva Jovana
Vreme	oktobar 1352.
Mesto	Dimotika (Didimotika), današnja Grčka
Ishod	Pobeda vojske Osmanskog carstva
Sukobljene strane
Osmanska vojska	Srpski oklopnici, Bugarska vojska
Komandanti i vođe
Sulejman (sin sultana Orhana)	kaznac Borilović
Jačina
10.000-12.000 konjanika	4.000-7.000 konjanika
Žrtve i gubici
nepoznati	nepoznati

Bitka kod Dimotike je vođena u oktobaru 1352. godine između srpskih oklopnika i turske vojske. Ova bitka je bila prvi veći okršaj Osmanlija sa jednom evropskom vojskom na tlu Evrope.

Dešavanja pre bitke[uredi | uredi izvor]

Građanski rat u Vizantiji između onih koji su podržavali Jovana (VI) Kantakuzina (1347—1354) i onih koji su podržavali Jovana V Paleologa (1341—1376) započeo je smrću Andronika III (1328—1341) 1341. godine, a već od 1342. godine Kantakuzinov saveznik je postao kralj Dušan (kralj 1331—1345, car 1346—1355). Sredinom naredne godine je došlo do razlaza među njima i Dušan je prešao na stranu mladog Paleologa, a Kantakuzin je nove saveznike našao u maloazijskim Turcima.

Vojsku od 4.000 (Nićifor Grigor, 7.000 — Kantakuzen) konjanika car Dušan je poslao kao pomoć Jovanu V Paleologu. Uz srpsku vojsku nalazilo se i nešto Bugara koje je poslao car Aleksandar i Vizantinaca koji su bili uz Jovana Paleologa. Ova vojska je bila poslata da zauzme grad Empitiju koga je držao Katakuzin. Sa druge strane turska vojska je žurila da pomogne Katakuzinu tako da su obe vojske ne znajući prespavale noć nedaleko jedni od drugih pored reke Marice nedaleko od grada Dimotike na današnjoj granici Grčke i Turske.

Tok bitke[uredi | uredi izvor]

Bitka je započela u zoru kada se Turska vojska bolje snašla i prva napala nespremne savezničke snage. Bugarski vojnici su se odmah povukli u grad ostavljajući Srbe i Vizantince. Vizantinci su se predali i time ostavili Srbe koji su dočekali turski napad na otvorenom polju. Lošije naoružani, nespremni na nepoznatom terenu nisu uspeli da se odbrane. Veći deo vojske je pobijen ili zarobljen. Kaznac Borilović je sa nekolicinom uspeo da se izvuče.

Nakon bitke[uredi | uredi izvor]

Nakon pobede turska vojska je izvršila pustošenje bugarskih teritorija, a turska vojska je zarobljenike provela kroz Jedrene, čiji su se hrišćanski stanovnici podrugljivo odnosili prema zarobljenima.