Opština Bosilegrad

Opština Bosilegrad;
	; Zgrada skupštine opštine Bosilegrad
; Grb
Osnovni podaci
Država	Srbija
Upravni okrug	Pčinjski
Sedište	Bosilegrad
Stanovništvo
Stanovništvo	6.065 (2022)
Geografske karakteristike
Površina	570 km2
	;
Ostali podaci
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Predsednik opštine	Vladimir Zaharijev (lista „To smo mi - Vladimir Zaharijev”)
Veb-sajt	www.bosilegrad.org

Opština Bosilegrad je deo Pčinjskog okruga čije sedište je Vranje. Sastoji se od gradskog naselja Bosilegrada i okolnih sela. Prema podacima sa poslednjeg popisa 2022. godine u opštini je živelo 6.065 stanovnika^[1] (prema popisu iz 2011. bilo je 8.129 stanovnika).^[2]

Demografija[uredi | uredi izvor]

Sastav stanovništva – opština Bosilegrad
	2022.	2011.
Ukupno	6.065 (100,00%)	8.129 (100,00%)
Bugari	4.075 (67,18%)	5.839 (71,82%)
Srbi	786 (12,96%)	895 (11,00%)
Neizjašnjeni	690 (11,37%)	1.110 (13,65%)
Ostali	514 (8,47%)	285 (3,50%)

Obrazovanje[uredi | uredi izvor]

Na teritoriji opštine se nalazi jedna gradska osnovna škola: „Georgi Dimitrov“. Takođe postoji i jedna srednja: Gimnazija.

Kultura[uredi | uredi izvor]

Centar za kulturu – Bosilegrad
Kulturno-informativni centar „Bosilegrad“ bugarske nacionalne manjine u Srbiji
Biblioteka Krajište – Bosilegrad

Pravoslavne crkve[uredi | uredi izvor]

Na teritoriji opštine Bosilegrad postoji mnogo pravoslavnih hramova, deo Arhijerejskog namesništva Bosilegradskog Eparhije Vranjske.^[3]

Hram „Sv. Trojica“, selo Izvor

Prekrasni hram je ukrašen ikonama, delo majstora Samokovske ikonopisne škole Dimitra Zografa, sina Hrista Dimitrova i stariji brat i učitelj Zaharija Zografa. 1835. i 1854. godine je izografisao 58 ikona sa ikonostasa. Ovaj hram je izgrađen u vreme reformi u Osmanskoj imperiji, kada je bilo dozvoljeno da se grade nove crkve jedino na osnovama starih, tako da 21. jula 1833. sultan Mahmud Han II izdaje ferman o izgradnji ovog hrama. Ovde je otvorena i prva kilijna škola a ova crkva postaje centralna nahijska ili „vilajetna“ crkva celog kraja. Zgrada je bila impresivne veličine za to vreme: 36 m dužine, 19.5 m širine i oko 720 m² površine. Izgradnja je trajala tri godine, a dobrovoljni trud su uložili meštani. Majstori zidari su došli čak iz Debra. Uz pomoć ove crkve selo Izvor postaje središte Đustendilskog krajišta (sada većim delom teritorije Opštine Bosilegrad). U vreme „Komunizma“ crkva je pretrpela velike štete, veći deo spoljašnjih murala je okrečen, a najcenjenije ikone su ukradene. Potrebno je dosta napora kako bi se rekonstruisala koja je ujedno i jedan vredan kulturno istorijski spomenik ovog kraja.

Hram „Roždestvo Presvete Bogorodice“, Bosilegrad, izgrađen 1895. godine
Hram „Sveta Paraskeva“, selo Ribarci
Hram „Sv. apostol Filip“, selo Bistar, izgrađen 1872. godine
Hram „Sv. apostoli Petar i Pavle“, selo Božica, izgrađen 1904. god.(Opština Surdulica)
Hram „Sv. prorok Ilija“, selo Gornja Lisina, izgrađen 1889. god.
Hram „Sv. prorok Ilija“, selo Bresnica
Hram „Sv. prorok Ilija“, selo Zli Dol
Hram „Sv. Spas“ - Vaznesenje Gospodnje, selo Donja Ljubata izgrađen 1875.
Hram „Sv. Spas“ - Vaznesenje Gospodnje, selo Rajčilovci
Hram „Sv. Spas“ - Vaznesenje Gospodnje, selo Donja Lisina
Hram „Sv. arhangel Mihail“, selo Gornja Ljubata, izgrađen 1920.
Hram „Sv. Jovan Rilski“, selo Paralovo, izgrađen 2009.
Hram „Sveti Haralampije“, selo Brankovci
Hram „Presveta Bogorodica“, selo Resen
Hram „Sveti Nikola“, selo Božica (Opština Surdulica)
Hram „Sveti Nikola“, selo Kostreševci(Opština Surdulica)
Hram „Sveti Nikola“, selo Crnoštica
Hram „Arhangel Gavrilo“, selo Kolunica(Opština Surdulica)
Hram „Arhangel Mihailo“, selo Strezimirovci(Opština Surdulica)
Hram „Velikomučenik Georgije“, selo Topli Dol(Opština Surdulica)
Hram „Sv. Trojica“, selo Klisura(Opština Surdulica)
Lovačko udruženje
Folklorni sastav
AK Mladost Bosilegrad

Mediji[uredi | uredi izvor]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „Konačni rezultati popisa stanovništva, domaćinstava i stanova 2022. (knjiga 1, nacionalna pripadnost opštine i gradovi)”. popis2022.stat.gov.rs. Pristupljeno 21. 12. 2022.
^ „Uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002. i 2011.” (PDF). Beograd: Republički zavod za statistiku. 2014.
^ Eparhija Vranjska

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[Попис2022-1] „Konačni rezultati popisa stanovništva, domaćinstava i stanova 2022. (knjiga 1, nacionalna pripadnost opštine i gradovi)”. popis2022.stat.gov.rs. Pristupljeno 21. 12. 2022.

[2] „Uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002. i 2011.” (PDF). Beograd: Republički zavod za statistiku. 2014.

[3] Eparhija Vranjska

[1]

[2]

[3]