Pređi na sadržaj

Daka

Uredi veze
Koordinate: 23° 44′ 25″ S; 90° 23′ 41″ I / 23.740278° S; 90.394722° I / 23.740278; 90.394722
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Daka
ঢাকা
Panorama Dake
Administrativni podaci
Država Bangladeš
OkrugOkrug Daka
Osnovan1608
Stanovništvo
Stanovništvo‍
 — 2022.10.278.882
 — gustina33.657,11 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate23° 44′ 25″ S; 90° 23′ 41″ I / 23.740278° S; 90.394722° I / 23.740278; 90.394722
Aps. visina32 m
Površina305,4 km2
Daka na karti Bangladeša
Daka
Daka
Daka na karti Bangladeša
Ostali podaci
GradonačelnikAtikul Islam (Južna Daka) Šeik Fazle Nor Tapoš (Severna Daka)
Poštanski broj1000, 1100, 1200–1299, 1300–1399
Pozivni broj02
Veb-sajt
dhakacity.org

Daka (prethodno Dacca[2]; beng. ঢাকা) glavni je i najveći grad Bangladeša. Nalazi se na obalama reke Buriganga u delti Ganga. Po podacima iz 2022. Daka ima oko 10 miliona stanovnika, dok njeno šire područje ima oko 22,5 miliona stanovnika, što je čini jednom od najvećih aglomeracija na svetu.[3][4] Daka je poznata kao grad džamija i svetska prestonica rikši, jer njenim ulicama svakodnevno prolazi oko 400.000 ovih vozila. Daka je takođe jedan od najgušće naseljenih gradova na svetu.[5][6][7][8]

Područje Dake je neprekidno naseljeno više od 1.000 godina. Stara Daka je osnovana u 17. veku kao prestonica regiona Bengal za vreme Mogulske vladavine. U to vreme je bila poznata kao Džanagirov grad i bila je svetski centar trgovine muslinom.[9][10] Moderna Daka se uglavnom razvila pod britanskom vlašću u 19. veku. Nakon podele Britanske Indije, Daka je postala administrativni centar Istočnog Pakistana, da bi 1971. postala prestonica nezavisnog Bangladeša.

Daka je sedište zakonodavne, izvršne i sudske vlasti Bangladeša. Jedan je od dva glavna industrijska i trgovačka centra države, zajedno sa južnim lučkim gradom Čitagong. Grad je sedište nekoliko nevladinih agencija zemalja u razvoju, uključujući banku Gramen, koja je 2006. dobila Nobelovu nagradu za mir. Iako ima razvijenu gradsku infrastrukturu, grad pati od hroničnih problema siromaštva, zagađenja i prenaseljenosti, zbog rastuće migracije iz ruralnih sredina u gradove. Časopis Forbs uvrstio je Daku na peto mesto „megagradova“ sa najbržim rastom broja stanovnika na svetu.[11] Daka predstavlja politički, kulturni i naučni centar države. Mesto je gde se nalaze najpoznatija nacionalna obeležja, uključujući Jatiyo Sangshad Bhaban, Univerzitet u Daki (nekad poznat pod nadimkom Oksford istoka), ratni oslobodilački muzej, Nacionalni muzej Bangladeša, Šahid Minar i utvrđenje Lalbah.[12]

Etimologija

[uredi | uredi izvor]
Nacionalna skupština Bangladeša

Reč Dhaka se povezuje sa imenom daka drveta (lat. Butea monosperma) koje je nekad bilo vrlo često u tom području, dok drugi izvori navode poreklo imena od instrumenta dak ili daki (beng. ঢাক), velikog udaračkog instrumenta iz Južne Azije kojeg su navodno koristili tokom ceremonije proglašenja prestolnice 1610. godine po naređenju mogulskog generala subahdara Islam kana I.[13] Naziv Daka bi takođe mogao da potiče i od Dhakeshwari (skrivena božica). Ona je 800 godina staro božanstvo Božanske majke, čiji se hram nalazi u jugozapadnom delu grada.[14] Nekei izvori navode da je reč izvedena iz reči prakritskog dijalekta dhaka bhasa ili samo dhakka, spomenutoj u drevnoj hronici Rajtarangini kao izviđačka ili osmatračka stanica, ili je to zapravo Davaka spomenuta u natpisu na stubu u Alahabadu kao istočna granica carstva.[15]

Geografija

[uredi | uredi izvor]
Pogled na Daku sa Međunarodne svemirske stanice.

Daka se nalazi u centralnom Bangladešu na koordinatama 23°40'0" SGŠ, 90°22'30" IGD. Površina grada iznosi 815,8 km².[16][17][18] Grad je podeljen u sedam glavnih distrikta (tana): Danmondi, Kotvali, Motidžil, Paltan, Ramna, Mohamatpur, Sutarpur, Tejgaon, i četrnaest manjih distrikta: Gulšan, Lalbag, Mirpur, Palabi, Sabudžbag, Daka Kantonment, Demra, Hazaribag, Šiampur, Bada, Kafrul, Kamrangir čar, Kilagaon i Utara.[19] Sveukupno grad je podeljen na 130 okruga i 725 mahala.[20] Distrikt Daka ima površinu od 1.463,60 km² sa 22.5 milioma stanovnika (stanje 2022). Graniči sa distriktima Gazipur, Tangail, Munšiganj, Rajbari, Narajanganj i Manikganj.[20] Karakteristika okoline Dake je ravno i vlažno zemljište i tropska vegetacija. Zbog blizine mora, ona je vrlo podložna plavljenju tokom sezone monsuna koji donose obilne padavine i ciklone.[21]

Klima

[uredi | uredi izvor]

Daka ima vrlo vruću, mokru i vlažnu tropsku klimu. Po Kepenovoj klasifikaciji klime, Daka ima tropsku savansku klimu. U gradu je jasno izražena sezona monsuna, sa godišnjim prosečnim temperaturama od oko 25 °C, a mesečni proseci variraju između 18 °C u januaru i 32 °C u maju.[22] Oko 87% prosečnih godišnjih padavina od 2.123 mm dešava se između maja i oktobra.[22] Povećanje zagađenosti vazduha i vode uzrokovano saobraćajnim gužvama i odlaganju industrijskog otpada je vrlo ozbiljan problem koji utiče na javno zdravlje i kvalitet života u Daki.[23] Vodene površine i močvarno područje oko Dake suočeno je sa uništavanjem, jer se one zatrpavaju da bi se dobilo mesta za višespratne zgrade i drugo zemljište za izgradnju nekretnina. Zajedno sa zagađenošću, erozija prirodnih staništa preti uništenjem velikog broja regionalnih biljnih i životinjskih vrsta.[23]

Parkovi i jezera

[uredi | uredi izvor]

Postoji veliki broj parkova u gradu Daka između ostalih park Ramna, Suhravarđ Udjian, Šajšu, nacionalni botanički vrt Bangladeša, vrt Balda, Čandrima Udan, Gulshan i zoološki vrt Daka. Na teritoriji grada postoji i veliki broj jezera kao što su jezero „mladog meseca“, jezero Danmondi, Baridara-Gulshan, Banani, Utara Tana i jezero Hatirjhil-Begunbari.

Hatirjhil-Begunbari je novo mesto za rekreaciju stanovnika. Hatirjhil obuhvata površinu od 129 ha (320 acres) i pretvoren je u mesto održavanja svečanosti i festivala noću i opuštanja danju. Za realizaciju ovog projekta bili su angažovani između ostalih odeljenje za građevinsko inženjerstvo Univerziteta za inženjerstvo i tehnologiju Bangladeša, bangladeška vojska, odeljenje za puteve i auto-puteve, lokalna vlast i mnogi drugi.

Istorija

[uredi | uredi izvor]
Trka slonova u Pilkhani, 1895-1900
Mauzolej Ziaur Rahman - Čandrima Udan
Jezero mladog meseca - Čandrima Udan
Hatirjhil

Prva naselja u oblasti Dake potiču iz sedmog veka. Tom oblašću su vladala budističko kraljevstvo Kamarupa i Pala carstvo pre nego što je prošla pod kontrolu dinastije Sena u 9. veku.[24] Mnogi veruju da je ime grada nastalo pošto je kralj Balal Sena izgradio hram boginje Dakešvari u dvanaestom veku. Sam grad se sastojao iz više centralnih pijaca kao što su Lakšimi Bazar, Šankari Bazar, Tanti Bazar, Patuatuli, Kumartuli, Bania Nagar i Goal Nagar. Posle dinastije Sena, Dakom su vladali turski i avganistanski guverneri iz sultanata Delhi pre nego što su stigli Moguli 1608.[25]

Grad je počeo značajno da se razvija kada je proglašen za glavni grad Bengala pod Mogulskom vlašću.[14][15][26] Prvi mogulski upravnik grada je bio Islam Kan.[27] On je promenio ime grada u Džanagir Nagar (Džanagirov grad) u čast Mogulskog cara Džanagira, međutim ovo ime je napušteno ubrzo posle Džanagirove smrti. Grad se najviše proširio za vreme Mogulskog generala Šaista Kana.[15][26] Grad je tada merio 19 sa 13 km i imao je skoro milion stanovnika.[28] Grad je došao pod kontrolu Britanske Istočno Indijske Kompanije posle bitke kod Plasija 1765. U ovom periodu broj stanovnika Dake se drastično smanjio zbog većeg značaja Kolkate.[28] Moderni sistem za snabdevanje vodom je otvoren 1874. a za snabdevanje električnom strujom 1878.[28][29] U blizini grada je izgrađena vojna četvrt za britanske i indijske vojnike u blizini grada.[26]

Tokom podele Bengala 1905. Daka je postala glavni grad novoosnovane države Istočni Bengal i Asam, ali je Bengal ponovo ujedinjen 1911. Posle podele Indije 1947. Daka je postala glavni grad Istočnog Bengala kao deo nove muslimanske države Pakistan.[26] Grad je bio svedok nasilja u kojem je hiljade ljudi poginulo.[26] Veliki deo indijskog stanovništva je napustilo grad za Indiju, dok je u grad došlo stotine hiljada muslimanskih imigranata.[30] Usvajanje urdu jezika za jedini zvanični jezik Pakistana doveo je 1952. do protesta u kojima je policija pucala na demonstrante koji su demonstrirali. Tokom pedesetih i šezdeseti zahtevi za nezavisnost su se širili među stanovništvom.

Ciklon Bola je 1970. opustošio region ubivši oko 500.000 ljudi.[31] 26. marta 1971. proglašena je nezavisnost Bangladeša, kao odgovor na to pakistanska vojska je pokrenula operaciju koja je dovela do hapšenja, mučenja i ubistva stotina hiljada ljudi, uglavnom Indijaca i bengalskih intelektualaca. Pad grada u ruke indijske vojske 16. decembra označio je stvaranje nezavisne države Bangladeš. Posle nezavisnosti populacija Dake je brzo rasla zbog migracije seoskog stanovništva iz celog Bangladeša. Grad se proširio i stvorena su nova naselja kao što su Gulšan, Banani i Motidžil.

Stanovništvo

[uredi | uredi izvor]
Demografija
1974.1981.1991.2001.2011.2022.
1.403.2542.475.7103.612.8505.333.5716.970.10510.278.882
Animacije koja pokazuje razvoj grada između 1972. i 2001.[32]

Daka (područja pod upravom gradske administracije) ima oko 10,2 miliona stanovnika.[5] Procenjuje se da u širem gradskom području živi oko 22,5 miliona ljudi (podaci iz 2022).[33] Broj stanovnika raste za oko 3,3% godišnje, što je jedna od najviših stopa rasta među azijskim gradovima.[33] Jedan od glavnih faktora velikog rasta broja stanovnika je migracija iz ruralnih područja, na koju je tokom šezdesetih i sedamdesetih godina 20. veka otpadalo oko 60% ukupnog porasta. Do porasta broja stanovnika dolazi i zbog širenja gradskih granica. Na taj način su gradu pripojene teritorije sa više od milion stanovnika tokom osamdesetih godina 20. veka.[33] Časopis Dalekoistočni privredni pregled procenjuje da će u Daki do 2025. živeti oko 25 miliona stanovnika.[34]

Stopa pismenosti stanovništva je takođe u porastu. Prema proceni iz 2001. stopa pismenosti je iznosila 62,3%, da bi do 2011. narasla na 74,6%, što je znatno više od nacionalnog proseka od 72%.[20]

Etnička pripadnost

[uredi | uredi izvor]

Stanovništvo grada se sastoji od ljudi iz svakog dela Bangladeša. Daka je takođe dom velikom broju Biharskih izbeglica, koji su potomci muslimana iz Indije koji su se 1947. doselili u Istočni Pakistan. Populacija Biharaca u Daki nije tačno određena, ali se procenjuje da u čitavoj državi živi oko 300,000 govornika jezika Urdu, koji uglavnom žive u izbegličkim kampovima u Daki, iako vlasti taj broj procenjuju na oko 40,000. Između 15,000 i 20,000 ljudi iz Rohinja, Santal, Kasi, Garo, Čakma i Mandi plemena žive u gradu.

Jezik

[uredi | uredi izvor]

Većina stanovnika (98%) priča bengalski jezik, nacionalni jezik Bangladeša. Jezik Urdu koristi 1% populacije, uglavnom Biharci. Engleski se koristi u većem delu populacije, uglavnom za poslovne svrhe.

Religija

[uredi | uredi izvor]

Islam je dominantna religija u gradu, koju praktikuje 19,3, odnosno 95,7% stanovništva grada. Najbrojniji su Suniti, a postoji i mali broj Šiita. Hinduizam praktikuje oko 1,47 miliona ljudi odnosno 3,6% populacije. 1% populacije predstavljaju hrišćani i budisti.


Privreda

[uredi | uredi izvor]
Siti sentr, jedna od najviših zgrada u Daki.

Daka je trgovački centar Bangladeša. Kupovna moć srednje klase je značajno veća nego u ostatku zemlje, što pogoduje razvoju tržišta luksuzne robe i robe široke potrošnje.[35] U grad dolazi veliki broj migranata u potrazi za poslom.[33] Veliki broj stanovnika je zaposlen u malim prodavnicama i tezgama pored puta, zatim kao ulični prodavači, a u gradu ima i oko 400.000 vozača rikši.[36] U tekstilnoj industriji je zaposleno oko 800.000 ljudi. Stopa nezaposlenosti je 19%.[37] Prema podacima iz 2009, ukupni bruto domaći proizvod Dake je iznosio 85 milijardi dolara.[38] Sa projektovanom godišnjom stopom rasta od 6,2%, BDP bi do 2025. trebalo da se poveća na 215 milijardi dolara.[38] Godišnji dohodak po glavi stanovnika se procenjuje na 1.350 dolara. Oko 34% domaćinstava živi ispod granice siromaštva,[39] uključujući veliki broj onih koji dolaze iz ruralnih područja u potrazi za poslom. Većina njih preživljava sa manje od 5 dolara dnevno.[40]

Glavne trgovačke zone grada su Motijhil, Dilkuša, Paltan, Nju market, Šahbag, Gulšan, Mohakhali, Karvan Bazar i Farmgejt, dok su Tejgaon i Hazaribag glavne industrijske zone.[41] Bašundhara-Baridhara je privredna zona u izgradnji u kojoj će, kada bude završena, biti smeštena visokotehnološka industrija, korporacije i veliki trgovački centri. U gradu postoje i dve „izvozne zone“, koje su uspostavljene kako bi podstakle izvoz odeće, tekstila i druge robe. U ovim zonama radi 413 fabrika koje zapošljavaju uglavnom žene.[42]

U gradu se nalazi berza, kao i sedišta mnogih multinacionalnih kompanija, međunarodnih nevladinih agencija,[43] centralne banke Bangladeša i Banke Gramen, koja je 2006. dobila Nobelovu nagradu za mir. Razvoj grada doveo je i do građevinskog buma, a izgradnja visokih zgrada i oblakodera je potpuno izmenila izgled panorame grada. Ekonomski rast je posebno izražen u oblastima finansija, bankarstva, proizvodnje, telekomunikacija i u uslužnim sektorima, dok turizam, hoteli i restorani i dalje imaju važnu ulogu u privredi Dake.

Uprava

[uredi | uredi izvor]
Korporativna zgrada grada Daka - Nagar Bhaban

Opština Daka osnovana je 1. augusta 1864. godine i izdignuta do statusa zajednice opština 1978. godine.[44] Korporacija grada Daka je samoupravna korporacija koja se bavi poslovima od značaja za grad. Nedavno (2011) ova korporacija je podeljena na dva upravna dela: gradska korporacija sever i gradska korporacija jug da bi se kvalitetnije mogla pozabaviti uslugama za građane. Na čelu ove dve korporacije su dva upravnika. Združena oblast je podeljena na nekoliko okruga od kojih svaki ima izabranog upravnika. Obrazovni odbor Dake je odgovoran za upravljanje svim javnim školama i većim brojem privatnih škola sa izuzetkom škola u kojima se nastava odvija na engleskom jeziku i medresa.[45][46] Svim medresama u Bangladešu upravlja centralni odbor, dok škole na engleskom imaju odvojene obrazovne i upravne strukture.[47]

Metropolska policija Dake (DMP) je osnovana 1976. godine i tada je zapošljavala 6.000 osoba raspoređenih u 12 policijskih stanica.[19] Zbog brzog rasta grada, broj policajaca je narastao na 26.661 a broj policijskih stanica na 49.[19][48]

Grad je podeljen na 25 (stanje 2011) parlamentarne jedinice. Dve najveće političke stranke su Avami Lega i Bangladeška nacionalistička stranka. U tani Ramna nalazi se Sekretarijat koji obuhvata većinu ministarstava vlade. Vrhovni sud Bangladeša i Visoki sud Dake takođe se nalaze u gradu. Palata Bangabhaban služila je kao rezidencija za visoke zvaničnike, prvo vicekralja Indije (generalni guverner Indije), zatim guvernera Istočnog Pakistana, a danas kao rezidencija Predsednika Bangladeša.[49] Jatiyo Sangshad Bhaban je zgrada koju je projektovao arhitekt Luis Kan,[30] i sedište je jednodomnog nacionalnog parlamenta. Nacionalna džamija Baitul Mukaram izgrađena je po uzoru na Kabu u Meki.[50] Drugi istorijski spomenici u gradu su, između ostalih, palata Bara Katra, tvrđava Lalbag, Hoseni Dalan (prvobitno je služila kao imamska kuća) i palata Ahsan Manzil.[51] Nacionalna vlada je nedavno usvojila politiku za brzu urbanizaciju okolnih područja i izvan njih uvodeći desetogodišnje oslobađanje od poreza na dohodak na sve građevine i ustanove koje se izgrade izvan grada, a sve u svrhu smanjenja saobraćajnih gužvi i prenaseljenosti.[52]

Saobraćaj

[uredi | uredi izvor]

Daka je poznata kao svetska prijestolnica rikši.[6][53] Dnevno u gradu saobraća oko 400.000 rikši.[6] Iako su relativno jeftine i zbog ljudskog pogona sličnog biciklu ne proizvode zagađenje, riške ipak izazivaju saobraćajni haos i u mnogim delovima grada su zabranjene. Javni autobusi voze po celom gradu, a javnim prevozom pored privatnih kompanija i operatera upravlja i državna Bangladeška korporacija cestovnog saobraćaja (BRTC).

Partnerski gradovi

[uredi | uredi izvor]
Država Grad Pokrajina / Region
Kina Kina Guangdžou Guandong
Indija Indija Kolkata Zapadni Bengal

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „No. 1: Dhaka, Bangladesh - In Photos: The World's Densest Megacities”. Forbes. Forbes. Arhivirano iz originala 23. 09. 2015. g. Pristupljeno 22. 6. 2013. 
  2. ^ „PAKISTAN: Dacca, City of the Dead”. 3. 5. 1971. Arhivirano iz originala 27. 08. 2013. g. Pristupljeno 26. 05. 2017. 
  3. ^ World Bank (30. 7. 2010). Country Assistance Strategy for the People's Republic of Bangladesh for the Period FY11-14 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. februar 2011) ‍:4.
  4. ^ World Bank (30.7.2010). Country Assistance Strategy for the People's Republic of Bangladesh for the Period FY11-14 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. februar 2011) ‍:4.
  5. ^ a b „Statistical Pocket Book, 2008” (PDF). Bangladesh Bureau of Statistics. Arhivirano iz originala (PDF) 21. 11. 2010. g. Pristupljeno 15. 8. 2009. 
  6. ^ a b v Lawson, Alastair (5. 10. 2002). „Dhaka's beleaguered rickshaw wallahs”. BBC News. Pristupljeno 19. 9. 2009. 
  7. ^ „everything about our city”. Dhaka City. Arhivirano iz originala 22. 7. 2010. g. Pristupljeno 8. 5. 2010. 
  8. ^ „everything about our city”. grad Dhaka. Arhivirano iz originala 22. 7. 2010. g. Pristupljeno 24. 5. 2013.  Nepoznati parametar |DUPLICATE_accessdate= ignorisan (pomoć)
  9. ^ „Historic Dhaka city: Past glory and present crisis”. Arhivirano iz originala 24. 02. 2014. g. Pristupljeno 24. 05. 2013. 
  10. ^ Saving Dhaka’s heritage
  11. ^ „The World's Fastest-Growing Megacities”. Forbes. Arhivirano iz originala 30. 05. 2013. g. Pristupljeno 24. 05. 2013. 
  12. ^ Branding Bangladesh: India's Neighbor Is Becoming A Major Startup Hub | HuffPost
  13. ^ „Islam Khan Chisti”. Banglapedia. Arhivirano iz originala 20. 08. 2013. g. Pristupljeno 4. 2. 2013. 
  14. ^ a b „Dhaka”. britannica.com. 20. 9. 2023. Pristupljeno 4. 3. 2013. 
  15. ^ a b v „Dhaka”. Banglapedia. Arhivirano iz originala 21. 10. 2013. g. Pristupljeno 4. 3. 2013. 
  16. ^ Bhattacharjee, Partha Pratim; Khan, Mahbubur Rahman (7. 5. 2016). „Govt to double size of Dhaka city area”. The Daily Star. 
  17. ^ „Dhaka City expands by more than double after inclusion of 16 union councils”. bdnews24.com. 9. 5. 2016. 
  18. ^ „Area, Population and Literacy Rate by Paurashava” (PDF). Bangladesh Bureau of Statistics. 2001. Arhivirano iz originala 25. 06. 2008. g. Pristupljeno 29. 9. 2008. 
  19. ^ a b v „History of the DMP”. Dhaka Metropolitan Police. Arhivirano iz originala 19. 10. 2013. g. Pristupljeno 26. 5. 2017.  Nepoznati parametar |DUPLICATE_accessdate= ignorisan (pomoć)
  20. ^ a b v Banglapedia (27. 9. 2006). „Dhaka Division”. 
  21. ^ Hough 2004, str. 64–65
  22. ^ a b „Weatherbase: Historical Weather for Dhaka, Bangladesh”. weatherbase.com. Pristupljeno 15. 12. 2008. 
  23. ^ a b Mondal, M. Abdul Latif (27. 9. 2006). „Our Cities: 15th Anniversary Special”. Arhivirano iz originala 02. 03. 2007. g. Pristupljeno 26. 05. 2017. 
  24. ^ Jasimuddin Moudud 2001
  25. ^ Bahl 2003, str. 55
  26. ^ a b v g d Roy, Pinaki (28. 7. 2008). „Golden past of olden Dhaka”. The Daily Star. Arhivirano iz originala 24. 07. 2011. g. Pristupljeno 21. 3. 2009. 
  27. ^ Francis Bradley Bradley-Birt (1906). The Romance of an Eastern Capital. Smith, Elder, & Co. str. 264. ISBN 978-1-150-52170-6. 
  28. ^ a b v Atiqullah 1965, str. 6
  29. ^ Furumai, Kurisu & Katayama 2008, str. 205
  30. ^ a b Richards, John (27. 9. 2006). „Calcutta and Dhaka: A tale of two cities”. Arhivirano iz originala 27. 11. 2010. g. Pristupljeno 26. 05. 2017. 
  31. ^ Srivastava, H. N.; G. D. Gupta . Management of natural disasters in developing countries. Centre for Science & Technology of the Non-Aligned and other Developing Countries. 2006. str. 14. ISBN 978-81-7035-425-3. 
  32. ^ NASA, Scientific Visualization Studio (12. 12. 2001). „Dhaka, Bangladesh Urban Growth” (MPEG). Pristupljeno 30. 4. 2007. 
  33. ^ a b v g McGee, Terry (27. 9. 2006). „Urbanization Takes on New Dimensions in Asia's Population Giants”. Population Reference Bureau. Arhivirano iz originala 14. 2. 2008. g. 
  34. ^ „Planet of Slums by Mike Davis”. Asia Times. 20. 5. 2006. Arhivirano iz originala 31. 10. 2010. g. Pristupljeno 8. 5. 2010. 
  35. ^ Chowdhury, A.M. (23. 4. 2007). „Dhaka”. Banglapedia. Pristupljeno 23. 4. 2007. 
  36. ^ Cervero 2000, str. 39.
  37. ^ Corporation, Dhaka City. „Economy”. Arhivirano iz originala (PHP) 15. 1. 2013. g. Pristupljeno 27. 2. 2009. 
  38. ^ a b „Global city GDP rankings 2008–2025”. Pricewaterhouse Coopers. Arhivirano iz originala 4. 5. 2011. g. Pristupljeno 13. 12. 2009. 
  39. ^ „Asian City Development Strategies: Dhaka” (PDF). Fukuoka Conference 2000, Cities Alliance. Arhivirano iz originala (PDF) 9. 9. 2004. g. Pristupljeno 24. 1. 2009. 
  40. ^ Rizwanul 1986, str. 33.
  41. ^ „Dhaka City State of Environment” (PDF). Regional Resource Center for Asia and the Pacific, United Nations Environment Programme. 2005. Arhivirano iz originala (PDF) 7. 2. 2009. g. Pristupljeno 24. 1. 2009. 
  42. ^ „Dhaka clothes factories to reopen”. BBC News. 6. 6. 2006. 
  43. ^ „Blind eye to urban poor to spell social disaster:Conference on the poor told”. The Daily Star. 5. 12. 2007. 
  44. ^ Dhaka City Corporation. „City Corporation”. Arhivirano iz originala (PHP) 17. 02. 2009. g. Pristupljeno 27. 2. 2009. 
  45. ^ „East Pakistan Intermediate and Secondary Education Ordinance, 1961 (East Pakistan Ordinance No. XXX population III of 1961)”. Ministarstvo pravde, prava i parlamentarnih poslova Bangladeša. Pristupljeno 31. 3. 2009. 
  46. ^ „Education Board Bangladesh”. Ministarstvo obrazovanja Bangladeša. Pristupljeno 31. 3. 2009. 
  47. ^ „THE MADRASAH EDUCATION ORDINANCE, 1978 (ORDINANCE NO. IX OF 1978).”. Ministarstvo pravde, prava i parlamentarnih poslova Bangladeša. Pristupljeno 31. 3. 2009. 
  48. ^ „DMP — New Initiatives”. Dhaka Metropolitan Police. Arhivirano iz originala 16. 9. 2010. g. Pristupljeno 26. 5. 2017.  Nepoznati parametar |DUPLICATE_accessdate= ignorisan (pomoć)
  49. ^ „Bangabhaban”. Banglapedia. Arhivirano iz originala 13. 10. 2008. g. Pristupljeno 26. 05. 2017. 
  50. ^ „Baitul Mukarram-the National Mosque of Bangladesh”. Ambasada Bangladeša u Butanu. Arhivirano iz originala 05. 08. 2011. g. Pristupljeno 31. 3. 2009. 
  51. ^ McAdam 2004, str. 46–52
  52. ^ „Town planning for Bangladesh: Vision 2020”. The Daily Star. 8. 11. 2008. Arhivirano iz originala 19. 12. 2013. g. Pristupljeno 15. 12. 2008. 
  53. ^ Britannica, Encyclopædia (17. 12. 2008). „rickshaw: Dhaka”. Arhivirano iz originala 16. 1. 2009. g. Pristupljeno 26. 5. 2017. 
Greška kod citiranja: <ref> tag sa imenom „natgeomap” definisan u <references> nije upotrebljen u prethodnom tekstu.

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Дака&oldid=28466359”