3. petrovačka laka pješadijska brigada
| 3. petrovačka laka pješadijska brigada | |
|---|---|
 Grb 3. petrovačke lake pješadijske brigade | |
| Postojanje | 1992—1996. |
| Formacija | brigada |
| Jačina | 2.100 prosečno: 2.100 (1992)[1] |
| Deo | 2. krajiški korpus |
| Angažovanje | |
| Komandanti | |
| Komandant | Miodrag Sovilj |
| Komandant 2 | Milan Škondrić |
| Komandant 3 | Rajko Radulović |
| Komandant 4 | Dušan Kukobat |
| Komandant 5 | Mićo Đapa |
| Komandant 6 | Mile Babić |
Treća petrovačka laka pješadijska brigada je bila pješadijska jedinica Vojske Republike Srpske, u sastavu Drugog krajiškog korpusa. Zona odgovornosti ove jedinice je bila teritorija opštine Petrovac, koja je u periodu Odbrambeno-otadžbinskog rata bila u sastavu Republike Srpske.
Sastav i naoružanje[uredi | uredi izvor]
Brigada je popunjena ljudstvom Teritorijalne odbrane opštine Bosanski Petrovac. Tokom 1992. imala je 2.100 boraca, a od jedinica tri laka pešadijska bataljona, haubičku artiljerijsku bateriju 122 mm (sa jednim višecevnim bacačem raketa „Plamen”), laku artiljerijsku bateriju PVO (četiri PAT 20/3 mm, jedan top 40 mm i odeljenje strela 2 M), inženjerijsku četu, tenkovski vod (tri tenka) i pozadinsku četu.[2]
Ratni put[uredi | uredi izvor]
U jesen 1991. godine na teritoriji Bosne i Hercegovine se formiraju Srpske autonomne oblasti. Jedna od njih je bila i SAO Bosanska Krajina. SAO Bosanska Krajina se formirala u leto i jesen 1991. Njen cilj, kao i cilj ostalih Srpskih autonomnih oblasti u SR BiH, je bio da okupi predjele u kojima većinski žive Srbi, da ih organizuje i da tako spriječi eventualnu nezavisnost BiH. Tokom maja mjeseca 1992. godine u Petrovcu je, u sastavu Drugog krajiškog korpusa, formirana 3. petrovačka laka pješadijska brigada, čija zona odgovornosti su bile granice opštine Petrovac.
Od početnog perioda borbenih dejstava (jun 1992. godine) do početka decembra 1994. godine, brigada je bila angažovana na grmuško-grabeškom delu bihaćkog fronta: s. Grmuša (na kanjonu Une) – s. Brkići – Uzelčeva glavica (tt 466) – Alibegovića kosa (Vršak tt 600 – Hasin vrh tt 625) – Oklanak.[2]
Brigada je poražena u napadu Armije Republike Bosne i Hercegovine u oktobru 1994, kada je izgubila svoju zonu odgovornosti. Narednog meseca, u protivudaru Vojske Republike Srpske brigada je bila u rezervi glavnih snaga u rejonu sela Vranjska, Veliki i Mali Radić, gde je dala značajan doprinos odbrani Krupe na Uni od muslimanskih napada od 1. do 10. novembra. U drugoj etapi protivudara jedinica je uvedena u napad na pravcu s. Baljevac – s. Vedro Polje – Bihać.[2]
Sa otpočinjanjem napada Hrvatske na Republiku Srpsku u operaciji Zima, brigada je prebačena sa bihaćkog fronta na Dinaru početkom decembra 1994. Narednih devet meseci, do polovine septembra 1995, jedinica je učestvovala u odbrani na pravcu Dinara – Grahovo – Drvar – Petrovac kada je potisnuta sa svoje zone odgovornosti u napadu ARBiH u operaciji Sana.
Posle povlačenja sa matične teritorije i oporavka na Manjači u selu Han Kola, brigada je upućena u odbranu pravca Novi Grad – Krupa na Uni, gde je dočekala kraj rata u BiH.
Gubici[uredi | uredi izvor]
U toku rata poginulo je 257, nestalo šest i ranjeno 836 pripadnika brigade.
Posleratni period[uredi | uredi izvor]
Brigada je rasformirana maja meseca 1996. u okviru reorganizacije Vojske Republike Srpske.
Dan brigade[uredi | uredi izvor]
Tokom maja mjeseca svake godine, u Driniću, sjedištu opštine Petrovac, obilježavaju se dani 3. petrovačke lake pješadijske brigade, u organizaciji mjesne kancelarije Boračke organizacije i opštine Petrovac.[3]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Opština Petrovac
- Opština Bosanski Petrovac
- 2. krajiški korpus Vojske Republike Srpske
- Vojska Republike Srpske
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Drugi krajiški 2019, str. 274.
- ^ a b v Drugi krajiški 2019, str. 275.
- ^ „Aktuelnosti”. Opština Petrovac. Arhivirano iz originala 24. 02. 2013. g. Pristupljeno 28. 7. 2016.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Kukobat, Dušan; Dimitrijević, Bojan B. (2019). 2. krajiški korpus Vojske Republike Srpske. Banja Luka: Republički centar za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica. ISBN 978-99976-730-5-3.
