EMR3
| EGF modul sadržavajući, mucinu sličan, hormonski receptor 3 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||||
| Simbol | EMR3 | ||||||||||
| Vanjski ID | OMIM: 606101 HomoloGene: 50009 IUPHAR: EMR3 GeneCards: EMR3 Gene | ||||||||||
| |||||||||||
| Pregled RNK izražavanja | |||||||||||
 | |||||||||||
| podaci | |||||||||||
| Ortolozi | |||||||||||
| Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
| Entrez | 84658 | n/a | |||||||||
| Ensembl | ENSG00000131355 | n/a | |||||||||
| UniProt | Q9BY15 | n/a | |||||||||
| RefSeq (mRNA) | NM_032571.3 | n/a | |||||||||
| RefSeq (protein) | NP_115960.2 | n/a | |||||||||
| Lokacija (UCSC) |
Chr 19: 14.73 - 14.79 Mb | n/a | |||||||||
| PubMed pretraga | [1] | n/a | |||||||||
EGF modul sadržavajući, mucinu sličan, hormonski receptor 3 je protein koji je kod ljudi kodiran EMR3 genom.[1]
Funkcija[уреди | уреди извор]
Ovaj protein je član adhezinske familije GPCR receptora[2][3] izražene predominantno u ćelijama imunskog sistema. Ti proteini imaju karakteristični dugački ekstracelularni region sa promenljivim brojem N-terminalnih domena sličnih epidermalnom faktoru rasta (EGF), koji je spregnut sa TM7 domenom putem domena sličnog mucinu. U slučaju EMR3, taj proteinski domen se sastoji od dva N-terminalna proteina slična epidermalnom faktoru rasta. Ovaj gen je blisko srodan sa genom na hromozomu 19 koji kodira molekul EMR3. EMR2 učestvuje u mijeloid-mijeloid interakcijama tokom imunskih i inflamatornih responsa.[4]
Vidi još[уреди | уреди извор]
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ Stacey M, Lin HH, Hilyard KL, Gordon S, McKnight AJ (2001). „Human epidermal growth factor (EGF) module-containing mucin-like hormone receptor 3 is a new member of the EGF-TM7 family that recognizes a ligand on human macrophages and activated neutrophils”. J Biol Chem. 276 (22): 18863—70. PMID 11279179. doi:10.1074/jbc.M101147200.
- ^ Yona, Stacey (2011). Adhesion-GPCRs. Springer. стр. 1—200. ISBN 978-1-4419-7912-4.
- ^ Yona, S; Lin, HH (2008). „Adhesion-GPCRs: emerging roles for novel receptors.”. Trends in biochemical sciences. 33 (10): 491—500. PMID 18789697.
- ^ „Entrez Gene: EMR3 egf-like module containing, mucin-like, hormone receptor-like 3”.
Literatura[уреди | уреди извор]
- Bjarnadóttir TK; Fredriksson R; Höglund PJ (2005). „The human and mouse repertoire of the adhesion family of G-protein-coupled receptors”. Genomics. 84 (1): 23—33. PMID 15203201. doi:10.1016/j.ygeno.2003.12.004.
- Olsen JV; Blagoev B; Gnad F (2006). „Global, in vivo, and site-specific phosphorylation dynamics in signaling networks”. Cell. 127 (3): 635—48. PMID 17081983. doi:10.1016/j.cell.2006.09.026.
- Matmati M; Pouwels W; van Bruggen R (2007). „The human EGF-TM7 receptor EMR3 is a marker for mature granulocytes”. J. Leukoc. Biol. 81 (2): 440—8. PMID 17108056. doi:10.1189/jlb.0406276.
- Kane AJ, Sughrue ME, Rutkowski MJ, Phillips JJ, Parsa AT (2010). „EMR3: A Potential Mediator of Invasive Phenotypic Variation in Glioblastoma and Novel Therapeutic Target”. Neuroreport. 21 (16): 1018—22. PMC 3064464
. PMID 20827226. doi:10.1097/WNR.0b013e32833f19f2. - Yona, Stacey (2011). Adhesion-GPCRs. Springer. стр. 1—200. ISBN 978-1-4419-7912-4.
