ФСХ-рецептор
Изглед
Структура интеракције FSH и FSH-рецептора | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||
Доступне структуре | |||||||||||
1xwд | |||||||||||
Идентификатори | |||||||||||
Симболи | ФСХР; ФСХРО; ЛГР1; МГЦ141667; МГЦ141668; ОДГ1 | ||||||||||
Вањски ИД | ОМИМ: 136435 МГИ: 95583 ХомолоГене: 117 ИУПХАР: ФСХ ГенеЦардс: ФСХР Гене | ||||||||||
| |||||||||||
Преглед РНК изражавања | |||||||||||
![]() | |||||||||||
подаци | |||||||||||
Ортолози | |||||||||||
Врста | Човек | Миш | |||||||||
Ентрез | 2492 | 14309 | |||||||||
Енсембл | ЕНСГ00000170820 | ЕНСМУСГ00000032937 | |||||||||
УниПрот | П23945 | П35378 | |||||||||
РефСеq (мРНА) | НМ_000145 | НМ_013523 | |||||||||
РефСеq (протеин) | НП_000136 | НП_038551 | |||||||||
Локација (УЦСЦ) |
Цхр 2: 49.04 - 49.24 Мб |
Цхр 17: 88.89 - 89.11 Мб | |||||||||
ПубМед претрага | [1] | [2] |
Фоликулостимулишући хормонски рецептор или FSH-рецептор (FSHR) је трансмембрански рецептор који интерагује са Фоликулостимулишућим хормоном (FSH). Он је Г протеин-спрегнути рецептор (ГПЦР). Његова активација је неопходна за ФСХ хормонско функционисање. ФСХР рецептори су нађени у јајницима, тестисима, и утерусу.
FSHR ген[уреди | уреди извор]
FSHR gen se nalazi na hromozomu 2 p21 код човека. FSHR генска секвенца се састоји од око 2,080 нуклеотида.[1]
Структура рецептора[уреди | уреди извор]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3a/7TM_receptor.png/250px-7TM_receptor.png)
FSHR се састоји од 695 аминокиселина, и има молекулску масу од око 76 kDa.[1] Попут других ГПЦР рецептора, FSH-рецептор поседује седам домена (трансмембранских хеликса), сваки од којих премоштава мембрану.
- Екстрацелуларни домен рецептора је гликозилиран.
- Трансмембрански домен садржи два високо очувана цистеинска остатка који формирају дисулфидну везс чиме се стабилизује структура рецептора. Високо конзервирани Asp-Arg-Tyr триплет је присутан и вероватно учествује у преносу сигнала.
- C-терминални домен је интраћелијски и кратак. Он богат у остацима серина и треонина који служе као могућа места за фосфорилацију.
Референце[уреди | уреди извор]
Литература[уреди | уреди извор]
- де ла Цхапелле А (1993). „Дисеасе гене маппинг ин исолатед хуман популатионс: тхе еxампле оф Финланд.”. Ј. Мед. Генет. 30 (10): 857—65. ПМЦ 1016570
. ПМИД 8230163. дои:10.1136/јмг.30.10.857.
- Амстердам А; Ханоцх Т; Дантес А; et al. (2003). „Mechanisms of gonadotropin desensitization.”. Mol. Cell. Endocrinol. 187 (1-2): 69—74. PMID 11988313. doi:10.1016/S0303-7207(01)00701-8.
- Simoni M, Nieschlag E, Gromoll J (2003). „Isoforms and single nucleotide polymorphisms of the FSH receptor gene: implications for human reproduction.”. Hum. Reprod. Update. 8 (5): 413—21. PMID 12398222. doi:10.1093/humupd/8.5.413.
- Delbaere A; Smits G; Olatunbosun O; et al. (2004). „New insights into the pathophysiology of ovarian hyperstimulation syndrome. What makes the difference between spontaneous and iatrogenic syndrome?”. Hum. Reprod. 19 (3): 486—9. PMC 2891954
. PMID 14998941. doi:10.1093/humrep/deh124.
- Bose CK (2005). „Role of nerve growth factor and FSH receptor in epithelial ovarian cancer.”. Reprod. Biomed. Online. 11 (2): 194—7. PMID 16168216. doi:10.1016/S1472-6483(10)60958-3.
- Wunsch A, Sonntag B, Simoni M (2007). „Polymorphism of the FSH receptor and ovarian response to FSH.”. Ann. Endocrinol. (Paris). 68 (2-3): 160—6. PMID 17544358. doi:10.1016/j.ando.2007.04.006.
- Kelton CA; Cheng SV; Nugent NP; et al. (1993). „The cloning of the human follicle stimulating hormone receptor and its expression in COS-7, CHO, and Y-1 cells.”. Mol. Cell. Endocrinol. 89 (1-2): 141—51. PMID 1301382. doi:10.1016/0303-7207(92)90220-Z.
- Tilly JL; Aihara T; Nishimori K; et al. (1992). „Expression of recombinant human follicle-stimulating hormone receptor: species-specific ligand binding, signal transduction, and identification of multiple ovarian messenger ribonucleic acid transcripts.”. Endocrinology. 131 (2): 799—806. PMID 1322283. doi:10.1210/en.131.2.799.
- Gromoll J, Gudermann T, Nieschlag E (1992). „Molecular cloning of a truncated isoform of the human follicle stimulating hormone receptor.”. Biochem. Biophys. Res. Commun. 188 (3): 1077—83. PMID 1359889. doi:10.1016/0006-291X(92)91341-M.
- Minegishi T; Nakamura K; Takakura Y; et al. (1991). „Cloning and sequencing of human FSH receptor cDNA.”. Biochem. Biophys. Res. Commun. 175 (3): 1125—30. PMID 1709010. doi:10.1016/0006-291X(91)91682-3.
- Gromoll J; Ried T; Holtgreve-Grez H; et al. (1994). „Localization of the human FSH receptor to chromosome 2 p21 using a genomic probe comprising exon 10.”. J. Mol. Endocrinol. 12 (3): 265—71. PMID 7916967. doi:10.1677/jme.0.0120265.
- Gromoll J, Dankbar B, Gudermann T (1994). „Characterization of the 5' flanking region of the human follicle-stimulating hormone receptor gene.”. Mol. Cell. Endocrinol. 102 (1-2): 93—102. PMID 7926278. doi:10.1016/0303-7207(94)90102-3.
- Rousseau-Merck MF; Atger M; Loosfelt H; et al. (1993). „The chromosomal localization of the human follicle-stimulating hormone receptor gene (FSHR) on 2p21-p16 is similar to that of the luteinizing hormone receptor gene.”. Genomics. 15 (1): 222—4. PMID 8432542. doi:10.1006/geno.1993.1041.
- Jiang X; Dreano M; Buckler DR; et al. (1996). „Structural predictions for the ligand-binding region of glycoprotein hormone receptors and the nature of hormone-receptor interactions.”. Structure. 3 (12): 1341—53. PMID 8747461. doi:10.1016/S0969-2126(01)00272-6.
- Aittomäki K; Herva R; Stenman UH; et al. (1996). „Clinical features of primary ovarian failure caused by a point mutation in the follicle-stimulating hormone receptor gene.”. J. Clin. Endocrinol. Metab. 81 (10): 3722—6. PMID 8855829. doi:10.1210/jc.81.10.3722.
- Tapanainen JS; Aittomäki K; Min J; et al. (1997). „Men homozygous for an inactivating mutation of the follicle-stimulating hormone (FSH) receptor gene present variable suppression of spermatogenesis and fertility.”. Nat. Genet. 15 (2): 205—6. PMID 9020851. doi:10.1038/ng0297-205.
- Kotlar TJ; Young RH; Albanese C; et al. (1997). „А мутатион ин тхе фоллицле-стимулатинг хормоне рецептор оццурс фреqуентлy ин хуман овариан сеx цорд туморс.”. Ј. Цлин. Ендоцринол. Метаб. 82 (4): 1020—6. ПМИД 9100567. дои:10.1210/јц.82.4.1020.
Види још[уреди | уреди извор]
Спољашње везе[уреди | уреди извор]
- „Глyцопротеин Хормоне Рецепторс: ФСХ”. ИУПХАР Датабасе оф Рецепторс анд Ион Цханнелс. Интернатионал Унион оф Басиц анд Цлиницал Пхармацологy. Архивирано из оригинала 07. 04. 2014. г.
- ГРИС: Глyцопротеин-хормоне Рецептор Информатион Сyстем