Pero Mlađenović
| Pero Mlađenović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 8. avgust 1949. |
| Mjesto rođenja | Čardačine, kod Bijeljine, NR BiH, FNR Jugoslavija |
| Obrazovanje | Vojna akademija Kopnene vojske |
| Vojna karijera | |
| Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (?—1992) Vojska Republike Srpske (1992—2004) |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
| Čin | general-major |
| Učešće u ratovima | Rat u Bosni i Hercegovini |
| Odlikovanja |    |
Pero Mlađenović (Čardačine, kod Bijeljine, 8. avgust 1949) je general-major Vojske Republike Srpske u penziji. Nekadašnji ratni komandant 2. semberske lake pješadijske brigade.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1949. godine u selu Čardačine, od oca Srećka, službenika, i majke Stane, domaćice.[2] Oženjen je i ima dvoje djece. Po nacionalnosti je Srbin. Porodična krsna slava je Sveti Jovan Krstitelj - Jovanjdan (20. januar).
Završio je Osnovnu školu "Braća Lazić" u Janji 1964, Gimnaziju "Filip Višnjić" u Bijeljini 1968, Vojnu akademiju Kopnene vojske - smjer artiljerija u Beogradu 1972 sa dobrim uspjehom, Komandno-štabnu akademiji Kopnene vojske sa vrlodobrim uspjehom završio je u Beogradu (vanredno), 1991. a Školu nacionalne odbrane u Beogradu 1999. Završio je kurseve: Programiranje nastave, u Osijeku 1974, kurs komandira raketne baterije, protivtenkovske rakete "MALjUTKA", u Zadru 1977, kurs pomoćnika načelnika štaba za onerativno-nastavne poslove u Beogradu 1983. i specijalističko artiljerijska usavršavanje komandanata artiljerijskih diviziona za podršku, u Zadru 1984.
Proizveden je u čin potporučnika artiljerije 1972, a unaprijeđen u čin poručnika 1974, kapetana 1977, kapetana prve klase 1980, majora 1986, potpukovnika 1992, pukovnika 1997. i general-majora 7. oktobra 2003. godine.
Obavljao je dužnosti: komandir protivoklopnog voda (Derventa), komandir protivoklopne baterije (Derventa), komandir protivoklopne raketne baterije, (ujedno komandir baterije za počasnu paljbu predsjedniku Josipu Brozu Titu) u 130. gardijska brigada mornaričke pješadije za obezbjeđenje nredsjednika Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (Brioni, Pula), komandir obalske artiljerijske baterije 130 mm (gađanje ciljeva na moru, Pula), pomoćnik načelnika štaba za operativno-nastavne poslove vojnopomorskog uporišta (Vis), načelnik artiljerije 139. motorizovane brigade (Pula), komandant haubičkog artiljerijskog diviziona za podršku (Bar, Crna Gora), načelnik artiljerije pješadijske brigade (Hercegovačko bojište), načelnik štaba, ujedno zamjenik komandanta 1. posavske pješadijske brigade (Brčko), komandant pješadijske brigade (Brčko), načelnik operativno nastavnog odjeljenja, ujedno zamjenik načelnika štaba korpusa (Bijeljina), vršilac dužnosti komandanta 5. korpusa Vojske Republike Srpske (Sokolac) i zamjenik komandanta 5. korpusa Vojske Republike Srpske (Sokolac).[3]
Učestvovao je u Odbrambeno-otadžbinskom ratu od avgusta 1990. do decembra 1991. na dužnosti načelnika artiljerije motorizovane brigade i komandanta protivoklopnog artiljerijskog diviziona, od decembra 1991. do 13. maja 1992. komandant haubičkog artiljerijskog diviziona i kao pripadnik Vojske Republike Srpske od 15. maja 1992. do 14. decembra 1995. godine na dužnostima: načelnik artiljerije pješadijske brigade načelnik štaba, ujedno zamjenik komandanta pješadijske brigade i komandant pješadijske brigade.
Službovao je u garnizonima Derventa, Pula, Vis, Slunj, Gračac, Bar, Trebinje, Brčko, Bijeljina i Sokolac.
U čin general-majora unaprijeđen je 1. oktobra 2003. godine. Penzionisan je 31. avgusta 2004. godine. Sa porodicom živi u Bijeljini, povremeno u Baru. Poslije penzionisanja bio je predsjednik Udruženja vojnih penzionera opštine Bar. Učestvuje u političkim aktivnostima u Republici Srpskoj.[3] Predsjednik je regionalnog odbora Organizacije vojnih starješina VRS u Bijeljini.[4]
Odlikovanja i priznanja[uredi | uredi izvor]
- Orden za vojne zasluge sa srebrnim mačevima,
- Orden rada sa srebrnim vencem i
- Karađorđeva zvijezda trećeg reda.
Dobitnik je Oktobarske spomenice 1991. (dodijeljuje Asocijacija stvaraoca Republike Srpske); plakete Počasni pukovnik vojske države Kentaki (Sjedinjene Američke Države) i "Povelje" najvišeg priznanja za nesebičan rad u Udruženju vojnih penzionera opštine Bar.[3] Tokom službe jedanaest puta je ocjenjivan, devet puta ocjenom ističe se i dva puta ocjenom naročito se ističe.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Sutra obilježavanje 25. godina Druge semberske brigade”. SRNA. 5. 6. 2017. Arhivirano iz originala 03. 12. 2019. g. Pristupljeno 3. 12. 2019.
- ^ a b Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
- ^ a b v Generali Republike Srpske 1992-2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ „Regionalni odbor Bijeljina”. ostavrs.org. Arhivirano iz originala 03. 12. 2019. g. Pristupljeno 3. 12. 2019.
