Bitka kod Klokotnice
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Bitka kod Klokotnice | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Deo Vizantijsko-bugarski ratovi | |||||
 Bitka kod Klokotnice | |||||
| |||||
| Sukobljene strane | |||||
| Bugarska | Epir | ||||
| Komandanti i vođe | |||||
| Jovan Asen II | Teodor Duka | ||||
| Jačina | |||||
| 25.000[traži se izvor] | 85.000 | ||||
Bitka kod Klokotnice se odigrala 9. marta 1230. godine između Bugarskog carstva i Epirske despotovine. Bugarsku vojsku predvodio je Jovan Asen II a Epirsku Teodor Anđeo Duka Komnin. Završila se porazom Epirskog despota Teodora Duke i stvaranjem moćne Bugarske carevine pod Jovanom Asenom II.
Poreklo sukoba[uredi | uredi izvor]
Između 1221. i 1222. godine Bugarska (Jovan Asen II) i Epir (Teodor Anđel) sklapaju savez protiv Latinskog carstva. Osiguravši mir Teodor Anđeo napada i osvaja Solunsku kraljevinu i delove Makedonije.
Nakon smrti Latinskog cara 1228. Teodor Anđeo je smatrao da je jedina prepreka za osvajanje Carigrada Bugarska. Zbog toga je u martu 1230. godine poveo veliku vojsku na Bugarsku. Teodor je sakupio ogromnu vojsku uključujići i zapadne plaćenike, dok je Ivan Asen II nakon što je čuo da je Teodor Komnin prekršio sporazum uspeo da sakupi samo nekolko hiljada vojnika.
Veštom taktikom bugarski car je nadmudrio i opkolio epirsku vojsku zadavši im znatne gubitke.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Teodor Anđeo je sakupio veliku vojsku uključujući i zapadne plaćenike. Bio je toliku uveren u pobedu da je poveo ceo kraljevski dvor zajedno sa suprugom i decom. Kada je Bugarski car saznao za upad sakupio je vojsku od nekoliko hiljada vojnika i krenuo im u susret. 9. marta dve vojske su se srele. Ivan Asen je naredio da se na barjak sa zastavom nabije mirovni ugovor iz 1221/22 godine. Bugarski car je bio dobar vojskovođa i uspeo je da opkoli iznenađenog protivnika. Usledio je pravi pokolj veliki deo Epirske vojske je poginuo ili je bio zarobljen zajedno sa despotovom porodicom, sam despot je takođe zarobljen, samo je despotov brat Manojlo sa malom grupom vojnika uspeo da pobegne.
Posledice[uredi | uredi izvor]
Bugarska je osvojila Makedoniju i zauzela sever današnje Albanije. Epirska despotovina je nakon bitke postala drugorazredna država. Bugarska postaje vodeća sila na Balkanu, a u Srbiji 1234. epirskog zeta Stefana Radoslava smenjuje bugarski zet Stefan Vladislav.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Duйčev Ivan, Iz starata bъlgarska knižnina, t.II, S. (1944). str. 38–39
- Zlatarski Vasil N., Istoriя na bъlgarskata dъržava prez srednite vekove, T.III, Vtoro bъlgarsko carstvo. str. 587–596
- Uspenskiій F. I. O, drevnostяh goroda Tыrnova, Izvestія Ruskogo Arhealogičeskogo Instituta v Konstantinopole, 1901, VII, vыp 1. str. 6–7 i tabl. 5
