Venčane
Venčane | |
|---|---|
 Pogled iz Venčana na izlazak sunca iza Kosmaja | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Upravni okrug | Šumadijski |
| Opština | Aranđelovac |
| Zaseoci | Kamenica, Pridvorica, Udbina, Bunavica, Maglovac |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  1315 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 24′ 14″ S; 20° 28′ 02″ I / 44.404° S; 20.467333° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 239 m |
| Najviši vrh | Glavica (348m) m |
| Površina | 27 km2 |
.svg)  Venčane Venčane na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 34306 |
| Pozivni broj | 034 |
| Registarska oznaka | AR |
Venčane (ili ponegde pogrešno Venčani) je naselje u Srbiji u opštini Aranđelovac, i najsevernija je tačka Šumadijskog okruga. Spada među najveća sela opštine — i po broju stanovnika, i po površini.
Naseljeno je još sredinom 18. veka, da bi od tada bilo krajnja tačka pet velikih istorijskih migracionih talasa, i savremenog šestog koji se dešava od Pandemije kovida 19.[1] Zbog blizine Beograda i planine Kosmaj, Venčane je danas jedna od destinacija za vikend odmor i boravak van grada.
U Venčanama se nalaze dve crkve — stara brvnara, duboko u šumi, posvećena Svetom Pantelejmonu i pomenuta u spisima još 1650. godine,[2] i nova crkva u centru sela, posvećena Svetom Đorđu i izgrađena 1862. godine.[3] Njen ikonostas rad je čuvenog majstora Nikole Markovića, koji je oslikao i manastir Ljubostinju i Topčidersku crkvu. Kao i druga sela u okolini Kosmaja, i Venčane je do početka 21. veka kao seosku slavu gajilo kult Svetog Ilije.
Najpoznatija žiteljka sela nekada je bila ugledna ruska doktorka, Anastasija Zavaljevska, koja je ovde otvorila jedno od prvih seoskih porodilišta na Balkanu.[4] Zavaljevska, izbeglica iz Rusije, stigla je jednog dana iz Beograda u Venčane na zaprežnim kolima i tu odlučila da ostane.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Poreklo imena[uredi | uredi izvor]
Postoje dva predanja koja se tiču imena sela. Prema prvom, selo je dobilo ime zbog toga što se u njemu, u maloj crkvi brvnari u šumi, venčao Prota Mateja Nenadović.
Drugo kaže da je u selu nekada prenoćio kralj Stefan Prvovenčani, te je od njegovog nadimka i selo ponelo ime.
Ime koje je selo najverovatnije nosilo do Karađorđevog vremena, bilo je Topli Dol. Kao takvo, bilo je deo najpre Rudničke nahije (Sivridže-Hisar) u sklopu Otomanskog carstva, a kasnije i deo Karađorđeve Srbije.
Danas se i u pisanom i u usmenom jeziku nailazi i na pogrešnu varijantu sa slovom -I umesto -E, to jest VenčanI umesto VenčanE (kao i na pogrešne oblika dativa, instrumentala i lokativa u VenčanIma, umesto pravilnog u VenčAnama).
Hronološki razvoj[uredi | uredi izvor]
Do 19. veka[uredi | uredi izvor]
U izadnju Politike iz 1938. godine zabeleženo je da su u selu Kamenici, kod Aranđelovca, neki Amerikanci vršili arheološka iskopavanja, tokom kojih su izgleda našli praistorijsko naselje.[5] Međutim, o tome se pouzdano ne zna ništa.
U srednjem veku je Venčane sigurno postojalo kao malo usputno mesto, budući da je kroz njega prolazio turski drum Beograd–Prizren.[6] Ovaj drum je iz Beograda vodio preko kosmajskih sela, pa je kroz Venčane i Misaču izbijao na Rudnik, i odatle nastavljao ka jugu. U to vreme reka koja prolazi kroz plodnu seosku ravnicu dobija naziv Turija, verovatno zbog istrebljenog srednjevekovnog govečeta, tura, koje je naseljavalo prostor današnje Šumadije. Iz tog perioda potiče staro srpsko groblje na Debeljaku, koje je danas pokriveno novim grobljem Đurovića.[7]
Pretpostavlja se da je selo u periodu od 1650—1750. godine dobilo svoje stalne stanovnike, i da je postojalo kao malo brdsko naselje. Spisi iz 1650. godine pominju lokalnu crkvu brvnaru u šumi pored potoka Pridvorice, posvećenu Svetom Pantelejmonu.[8] Pouzdano se zna da su se prve dve porodice u Venčane doselile krajem 17. veka.[7] U 18. veku u selo su pristigli prvi migranti (od kojih mnogi iz drugih delova Balkanskog poluostrva) koji su razudili demografsku i političku kartu sela.
U zaseoku Maglovac postoji mesto sa nadgrobnim spomenikom koji se zove Apostolac, prema verovanju da je na tom mestu Turčin ubio nekakvog Apostola. Veruje se da taj spomenik potiče iz vremena pre dolaska prvih porodica u selo.
1801. — 1900.[uredi | uredi izvor]
Prvi pisani podaci o selu u današnjem obliku vezuju se za 1818. godinu. Već tada u selu ima pet mesta za sahranjivanje. Najstarije je groblje na brdu Debeljak, gde se nekada nalazilo staro srpsko groblje. Danas je to mesto sahranjivanja porodica Đurović, Kuzmanović, Damnjanović i drugih. Drugo groblje je bilo u Udbini, a ostala tri su bila u Kamenici. Tadašnja podela sela na zaseoke — severni Maglovac, južni Kamenicu, centralni deo Pridvoricu, i dva manja — Udbinu i Bunavicu — živi u narodu i danas.
Venčane kao mesto na kome je živela prva grupa ljudi odnosilo se na onaj deo sela koji se danas naziva Udbina. Prva velika grupa migranata naselila je Maglovac, te su se odatle selili i u ostale delove sela, uglavnom prateći tokove Turije i Pridvorice. Druga grupa naselila je 1830ih Kamenicu.
Godine 1850. u centru sela je izgrađena škola, koju su u to vreme pohađala deca iz okolnih mesta: Strmovo, Tulež, Prkosava i Sibnica. Zbog velikog broja đaka i Pridvorica i Kamenica imale su svoje škole.
Dvanaest godina kasnije izgrađena je u centru sela i nova crkva, posvećena Svetom Đorđu. Njen ikonostas radio je čuveni slikar Nikola Marković, koji je oslikao i manastir Ljubostinju i Topčidersku crkvu.
Krajem devetnaestog veka došlo je do promene u izgledu sela, budući da su se razlike između bogatih i siromašnih smanjivale. Veliki broj ljudi koji su u bogataškim kućama do tada radili kao ispomoć osnovao je sopstvena domaćinsta. Samim tim, ekonomski i kulturni značaj slabo naseljene a prostrane Kamenice, sa njenim bogatim zemljoposednicima, počeo je da opada.
1901. — 2000[uredi | uredi izvor]
Godine 1921. u selu je otvorena ambulanta. Već sledeće godine, 24. marta, jak zemljotres sa epicentrom u blizini, izazvao je veliku materijalnu štetu na objektima u selu. U blizini mosta na Turiji u zemlji se pojavila pukotina iz koje je navodno izlazila para.[9]
Godine 1930. u Venčanama je otvorena telefonska linija i to je označilo pravi procvat varošice. Predratni i posleratni period obeležila je u selu lekarska delatnost ruske doktorke Anastasije Zavaljevske, koja je u Venčanama otvorila jedno od prvih seoskih porodilišta na Balkanu. Blagostanje je ubrzo prekinuo Drugi svetski rat, koji je doneo brojna politička i ekonomska previranja. Došlo je i do preraspoređivanja zemlje koja je bila u posedu bogataških porodica. Tako je, između ostalih, 25 hektara oranice u posedu familije Perišić oduzeto i dato na upravljanje partizanskoj familiji Kuzmanović−Damnjanović.
Prevlast u kulturnom i ekonomskom životu definitivno je odnela Pridvorica kada je 1946. godine izgrađen Dom kulture, gde su od tada pa sve do devedesetih organizovane različite manifestacije. Škola u centru ponela je ime po Velji Gerasimoviću, lokalnom heroju iz Narodnooslobodilačke borbe. U selu je podignuto nekoliko memorijalnih spomenika, posvećenih žrtvama Prvog i Drugog svetskog rata. U godinama obnove Venčane je zabeležilo najveću naseljenost. Godine 1953. godine popisano je 2.500 stanovnika. Dve godine kasnije nastupila je još jedna kriza, kada je Venčane pogodila velika suša, kada je pijaće vode bilo samo u brdskim delovima.
Godine 1968. rekonstruisana je seoska škola, te je dobila izgled kakav ima i danas. Dugo vremena je (posle O.Š. Slavko Popović u Darosavi) brojala više đaka nego bilo koja druga seoska škola u opštini Aranđelovac.
Relativno mirne sedamdesete i osamdesete godine bile su vreme velikih koncerata zvezda folk muzike — Vesne Zmijanac, Zorice Marković i Zorice Brunclik. Sve su nastupile u venčanskom Domu kulture. Već u periodu između 1995. i 2001. godine ista ustanova postala je tačka okupljanja i boravka izbeglih zbog rata u Hrvatskoj 1995. godine. Njihov dolazak u selo usled rata zatekao je meštane u nesmetanoj obnovi stare crkve brvnare.
Do kraja milenijuma crkva brvnara dobila je novo ruho, a od kameničke škole ostala je samo ruina.
2001. — danas[uredi | uredi izvor]
Do početka 21. veka Venčanci su zajedno sa stanovnicima drugih sela u blizini Kosmaja negovali kult Svetog Ilije, kao zaštitnika od nevremena i nepogoda. Nedelju dana po Ilindanu organizovan je seoski vašar, nekada poznat po velikoj ponudi lubenica i dinja. Takođe, početkom 2000ih selo je svakog leta bilo domaćin turnira u fudbalu. Ovaj događaj se zvao Letnja liga Venčani, i okupljao je klubove na regionalnom nivou. Dok je kult Svetog Ilije izumirao sa odumiranjem sela, Letnja liga Venčani ukinuta je iz nepoznatih razloga, uprkos interesovanju meštana.
U Kamenici je 2021. godine glumac Mikica Petronijević otvorio centar Svici, za smeštaj i dnevni boravak dece ometene u razvoju.[10]
Od 2023. godine u Domu kulture se u oktobru održava manifestacija Miholjski susreti, koja podrazumeva takmičenja u stonom tenisu, šahu i odbojci.[11] Na manifestaciji su izloženi i proizvodi domaće radinosti.
Venčane danas ima poštu, ambulantu, benzinsku stanicu i nekoliko poljoprivrednih i prehrambenih prodavnica.
Geografski položaj[uredi | uredi izvor]
Venčane se nalazi na 60 kilometara južno od Beograda (44 vazdušnom linijom) i 16 kilometara severno od Aranđelovca (11 vazduhom). Iz Beograda u Venčane vode putevi Beograd—Sopot—Aranđelovac i Beograd—Barajevo—Aranđelovac. Oba puta su asfaltirana na deonicama Sopot—Venčane i Barajevo—Venčane. U selu ukupno postoji 42 kilometra puta.
Selo se na severu graniči sa selom Drlupa koje pripada opštini Sopot i beogradskom okrugu; na istoku sa aranđelovačkim selom Ranilović, na jugu sa selima Darosava i Misača, koja takođe čine opštinu Aranđelovac, a na zapadu sa selima Prkosava i Rudovci beogradske opštine Lazarevac i aranđelovačkim selom Tulež. U pravcu sever—jug selo se prostire na dužini od 6.3 kilometra, dok rastojanje od najzapadnije do najistočnije tačke iznosi 3.8 kilometara.
Venčane zauzima površinu od 27km², te je samim tim veće od četiri države: Monaka, Vatikana, Tuvalua i Naurua.
Selo kakvo danas postoji nastalo je na obe strane reke Turije, u pravcu istok–zapad, po pobrđu i u ravnici oko Turije. Drugu veliku naseobinu čine domaćinstva naseljena po rodovima, neretko udaljena jedna od drugih i po nekoliko stotina metara – sva u pravcu sever–jug delimično poređana uz potok Pridvoricu, najveću pritoku Turije.
Prirodne odlike[uredi | uredi izvor]
Vode[uredi | uredi izvor]
Reka Turija najveća je reka u selu. Budući da se uliva u Kolubaru, koja odlazi u Savu, Turija pripada crnomorskom slivu.
Njene najveće povremene pritoke sa desne strane su potoci Smojkovac, Todorovac, Cerovčić, Kusanja i Cigančica, a sa leve Pridvorica, Reka (nastala od Srbrnjaka i Ivančevca) i Dobrilovica. Sve pritoke Turije u letnjim i jesenjim mesecima presuše. Korito potoka Pridvorica je 2002. godine uređeno u dužini od jednog kilometra njenog toka kroz centar. Ova investicija bila je neophodna usled čestih prolećnih bujica.
Jedan od velikih problema u selu je nerešeno pitanje kanalizacija, koje su uglavnom izvedene u lokalne potoke, te samim tim i u Turiju,[12] dok ih u zaseoku Kamenica uopšte ni nema. U velikom delu svog toka, Turija je prerasla u divlju deponiju i stanište pasa lutalica.[12]
Najveći deo sela dugo je koristio bunarsku vodu kao pijaću. Bunari u Venčanama ne presušuju, a hemijski i bakteriološki testovi se rade u izuzetnim prilikama.[12]
Brda[uredi | uredi izvor]
U poređenju sa ostalim srpskim selima, Venčane je relativno nisko selo, budući da njegova nadmorska visina iznosi 190 metara. Više delove sela čine zaseoci Maglovac i Kamenica. U Kamenici se nalazi i najviša tačka u selu - brdo Glavica (348m). Ostala brda su manje nadmorske visine. To su: Kusi Rt, Kameniti Oglavak (Drenjak), Žuti Oglavak, Debeljak i Vidićevac.
Najniža tačka sela nalazi se u Pridvorici i iznosi 130m, te je prosečna nadmorska visina na kojoj se selo nalazi 239 metara.
Klima[uredi | uredi izvor]
U Venčanama, kao i u ostalim delovima Šumadije, vlada umereno-kontinentalna klima, sa vrućim letima i hladnim zimama. Ravničarski deo sela (Pridvorica) ima hladniju zimu i blaža leta, od brdske Kamenice.
Najveća količina padavina beleži se u septembru, a zatim i u oktobru i novembru, a najmanja u aprilu, martu i maju. Najviše temperature očekuju se u maju, junu, aprilu i julu, dok u avgustu temperatura često varira. Najhladniji meseci su januar, februar i decembar.
Flora[uredi | uredi izvor]
Venčane obiluje šumama i livadama, čiji je najveći deo u privatnom vlasništu. Najpoznatije grupacije njiva su u mestima: Reka, Kosovo, Kusanja, Ornice, Rujevac, Cerovac, Blaznava, Smojkovac, Čardak, Apostolovac, Zmajevac, Ive, Mramor, Šolopta, Jazbine, Konik, Lisine, Šindrovica, Glavčići, Kremeštak, Savina Kosa, Dugi Rt, Parlog i polje Turija. Veliki deo šume nalazi se u Širokoj Ravni, Rudovačkom zabranu i Vučjoj bari.
Preovlađuju širokolisne listopadne šume umerenih predela, sa bukvom, hrastom, javorom, brezom, jasenom, brestom i bagremom. Pored tipične srpske flore, klima u Venčanama pogoduje i uzgajanju duvana, limuna,Kivija i smokve.
U Venčanama raste domestifikovana jagorčevina, koja je zavedena u Crvenu knjigu flore Srbije kao ugrožena biljna vrsta.
Selo je oduvek bilo poznato po proizvodnji dinja i lubenica, koje su se u najvećim količinama prodavale na seoskom vašaru koji se održavao u nedelju po Svetom Iliji.[12]
Fauna[uredi | uredi izvor]
U šumama se može sresti veliki broj životinja koje se sreću širom Srbije. Najučestalije među njima su: srndać, srna, lisica, divlja svinja, jazavac, veverica, zec i tvor, a od ređih šakal i vuk.
Prisutne su četiri vrste zmija: otrovna šarka, i neotrovne smukulja, belouška i rečna zmija, kao i gušteri, a od vodozemaca najčešće se sreću žabe i daždevnjaci.
Pored mnogobrojnih insekata, u Venčanama ima ugroženih leptira.
Najbrojnije ptice su golubovi, vrapci, svrake, kosovi, jastrebovi, prepelice i fazani, a od ređih su to senice, kukavice i sove.
Budući da su vodotoci jednim delom uništeni, ribljeg fonda gotovo da nema. Sredinom dvadesetog veka Turija je obilovala klenom i krkušom.[12]
Demografija[uredi | uredi izvor]
Statistički podaci[uredi | uredi izvor]
U naselju Venčane živi 1287 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,5 godina (41,5 kod muškaraca i 43,5 kod žena). U naselju ima 461 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,42.
Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2011. godine), a primećen je i pad u broju stanovnika. Prema popisu iz 2011. godine u Venčanama živi 1.317 lica, što selo stavlja na peto mesto liste najnaseljenijih mesta u opštini Aranđelovac (posle Vrbice, Banje, Darosave i Ranilovića).
Porodice[uredi | uredi izvor]
1. Dve najstarije (danas razgranate) porodice doselile su se u Venčane krajem 17. veka i nastanile današnju Udbinu. To su:
| Matična porodica | Ogranci | Poreklo | O porodici | Slava |
|---|---|---|---|---|
| Tomaševići | Nenadovići, Jovanovići, Garići (Pavlovići) i Đurđevići | Nenadovići i Tomaševići naselili su Udbinu, gde je ujedno počeo i život Venčana kao sela. | Sveti Nikola | |
| Gerasimovići | Jerinići (Radovanovići) i Markovići | Gornji Milanovac | Sveti Nikola |
2. U 18. veku doselilo se devet rodova. Ova, druga migracija, bila je etnički najraznovrsnija budući da su u Venčane stigli migranti iz Hrvatske, Bosne i Hercegovine i Crne Gore. To su:
| Matična porodica | Ogranci | Poreklo | O porodici | Slava |
|---|---|---|---|---|
| Nerandžići | Tomići | Sjenica | sa Jovanovićima čine jedan rod. | Aranđelovdan |
| Jovanovići | Sjenica | Sveti car Lazar | ||
| Perišići | Nikitovići, Markovići II i Milivojevići | Plav (župa), (Crna Gora) | Od 1860. nosili su prezime Simonić da bi ga kasnije vratili na Perišić. Krajem 18. veka bili su najbrojnija porodica u selu. Naselili su Kamenicu. | Sveti Alimpije i Sveta Petka |
| Gašići | Kraljevo | Postali su od plemena Gaša. | Aranđelovdan | |
| Đurovići | Damnjanovići, Ivanovići, Kuzmanovići i Simeunovići | Sandžak, (Crna Gora) | U suštini, ova porodica se doselila iz kraja oko gornjeg toka reke Ibar, čije bi koordinate bile „oko Rožaja”. Uz Perišiće, Đurovići su dugo bili najbrojnija i najproduktivnija porodica u Kamenici. | Sveti Vrači |
| Lukići | (Bosna i Hercegovina) | Sveti Luka | ||
| Begovići | Bosna, (Bosna i Hercegovina) | Sveti Luka | ||
| Vasići | okolina užičke Požege | Naselili su deo Bunavicu. | Sveti Jovan | |
| Joksimovići | Stari Vlah | Oni i Konstantinovići čine jedan rod. | Đurđevdan | |
| Konstantinovići | Stari Vlah | Đurđevdan |
3. Posle Karađorđevog ustanka iz 1804. godine, u Venčane se doselilo novih deset porodica, od kojih je najveći broj potekao iz Novopazarskog sandžaka:
| Matična porodica | Ogranci | Poreklo | O porodici | Slava |
|---|---|---|---|---|
| Ćirići | Sjenica | Sa Obradovićima čine jedan rod. | Sveti Nikola | |
| Obradovići | Sjenica | Sveti Nikola | ||
| Milinkovići | Sjenica | Naselili su se u gornjem Maglovcu. | Aranđelovdan | |
| Nešići | Jankovići i Mitrovići | Oreovica, (Bosna i Hercegovina) | Braća Paun i Maksim ubili su spahiju u Oreovici, te su bili prisiljeni da napuste Bosnu. U Venčanama, gde su se zadržali posle lutanja, Paunova žena rodila je sina, pa su Nešići odlučili da tu i ostanu. | Đurđevdan |
| Lazarevići | Sjenica | Davni predak se doselio u staru kuću Nerandžića. | Sveti Jovan | |
| Demirovići | Brajkovac | Potekli su od Višnjića iz lazarevačkog Brajkovca. | Sveti Jovan | |
| Spasojevići | Došli su iz lazarevačke Trbušnice | Aranđelovdan | ||
| Šišovići | Radovanovići | planina Rudnik | Sveti prorok Jeremija | |
| Erići | Jestratijevići | okolina Užica | Govorili su da dolaze iz Užičke nahije. | Sveti Luka |
| Petrovići | Srem | Sveta Petka |
4. U drugoj polovini 19. veka doselilo se devet rodova, i svi su bili bez ogranaka:
| Matična porodica | Ogranci | Poreklo | O porodici | Slava |
|---|---|---|---|---|
| Jevtići | okolina Užica | Sveti Jovan | ||
| Petrovići II | Orašac | Sveti Joakim i Ana | ||
| Savići | Orašac | Potekli su od Milanovića. | Aranđelovdan | |
| Lakićevići | Bijelo Polje, (Crna Gora) | Uzima se da je godina njihovog dolaska u Venčane 1879. | Sveti Stefan | |
| Jankovići II | Osat, (Bosna i Hercegovina) | Sveti Jovan | ||
| Markovići III | Babajić na Ljigu | Sveti Nikola | ||
| Jovanovići II | planina Rudnik | Sveti car Lazar | ||
| Petrovići III | Osat, (Bosna i Hercegovina) | Sveti Jovan | ||
| Krsmanovići | Orašac | Prvi Krsmanović u Venčanama bila je žena koja je došla sa svojim detetom. | Sveti Nikola |
5. Pretposlednja migracija dogodila se u vreme oko Prvog svetskog rata.
| Matična porodica | Ogranci | Poreklo | O porodici | Slava |
|---|---|---|---|---|
| Đakovići | Prkosava | Sveti Nikola | ||
| Stepanovići | Prkosava | Sveti Nikola | ||
| Anđelići | Kruševica | Ova porodica nastala je od kruševičkih Radojčića. U Venčane su došli 1920. godine. | Sveti Jovan |
6. Šesti talas dešava se od 2010. godine usled migracija iz gradova u sela, u ovom slučaju iz obližnjeg Beograda. Priliv vikendaša još je veći od Pandemije kovida 19.
Grafikoni[uredi | uredi izvor]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| m | ž |
|||
| ? | 3 | 4 | ||
| 80+ | 15 | 26 | ||
| 75—79 | 32 | 48 | ||
| 70—74 | 57 | 54 | ||
| 65—69 | 52 | 64 | ||
| 60—64 | 46 | 42 | ||
| 55—59 | 40 | 36 | ||
| 50—54 | 50 | 57 | ||
| 45—49 | 78 | 65 | ||
| 40—44 | 58 | 46 | ||
| 35—39 | 42 | 25 | ||
| 30—34 | 48 | 47 | ||
| 25—29 | 64 | 50 | ||
| 20—24 | 42 | 52 | ||
| 15—19 | 53 | 52 | ||
| 10—14 | 49 | 33 | ||
| 5—9 | 38 | 44 | ||
| 0—4 | 33 | 31 | ||
| Prosek : | 41,5 | 43,5 | ||
| ||||||||||||||||||||||||
|
| Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 680 | 189 | 426 | 40 | 23 | 2 |
| Ženski | 668 | 91 | 420 | 137 | 14 | 6 |
| UKUPNO | 1.348 | 280 | 846 | 177 | 37 | 8 |
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 365 | 54 | 0 | 98 | 105 |
| Ženski | 154 | 40 | 0 | 6 | 37 |
| UKUPNO | 519 | 94 | 0 | 104 | 142 |
| Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
| Muški | 7 | 28 | 12 | 8 | 26 |
| Ženski | 1 | 4 | 20 | 8 | 4 |
| UKUPNO | 8 | 32 | 32 | 16 | 30 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
| Muški | 0 | 2 | 3 | 5 | 6 |
| Ženski | 0 | 5 | 1 | 11 | 12 |
| UKUPNO | 0 | 7 | 4 | 16 | 18 |
| Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | 3 | 0 | 0 | 8 | |
| Ženski | 1 | 0 | 0 | 4 | |
| UKUPNO | 4 | 0 | 0 | 12 | |
Poznati Venčanci[uredi | uredi izvor]
- Anastasija Zavaljevska (1890—1969), ruska doktorka
- Miloš Perišić (1992—), književnik i kolumnista
- Petar Radojčić (1956.-), general-potpukovnik Vojske Srbije i Crne Gore (i Vojske Srbije)
Izvori[uredi | uredi izvor]
Najveća količina informacija o selu preuzeta je sa sajta www.poreklo.rs, iz projekata Zavičaj – sela i gradovi i Poreklo prezimena.
Sajt možete videti ovde.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Miholjski susreti u Venčanama”. Radio-televizija Kragujevac. Pristupljeno 23. 4. 2024.
- ^ „Crkva brvnara obeležava Svetog Pantelejmona”. RTV Šumadija. Pristupljeno 23. 4. 2024.
- ^ „Crkva brvnara obeležava Svetog Pantelejmona”. RTV Šumadija. Pristupljeno 23. 4. 2024.
- ^ „Sačuvali zdravlje Srbije”. Politika. Pristupljeno 6. 8. 2022.
- ^ "Iskopaše brdo nekih lutki i točkića..." ("Politika", 11. avg. 1938), str. 11
- ^ „Strategija održivog razvoja opštine Aranđelovac” (PDF). secanja. Arhivirano iz originala (PDF) 08. 01. 2015. g. Pristupljeno 29. 09. 2015.
- ^ a b „Poreklo prezimena, selo Venčane”. secanja. Pristupljeno 30. 01. 2015.
- ^ „Crkva brvnara”. RTV Šumadija. Pristupljeno 27. 2. 2022.
- ^ "Politika", 26. mart 1922, str. 4
- ^ „Dedovina za decu ometenu u razvoju”. RTS. Pristupljeno 27. 2. 2022.
- ^ „Miholjski susreti u Venčanama”. Radio-televizija Kragujevac. Pristupljeno 23. 4. 2024.
- ^ a b v g d „Strategija održivog razvoja opštine Aranđelovac” (PDF). secanja. Arhivirano iz originala (PDF) 08. 01. 2015. g. Pristupljeno 29. 09. 2015.
- ^ Šablon:Stat Knjiga 10
- ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Mape, aerodromi i vremenska situacija lokacija (Fallingrain)
- Gugl satelitska mapa (Maplandia)
- Plan naselja na mapi (Mapquest)
| Naseljena mesta |  | |
|---|---|---|
| Znamenitosti | ||
| Verski objekti | ||
