Savatije Milošević
Savatije Milošević | |
|---|---|
| Puno ime | Savatije Miličević Milošević |
| Datum rođenja | 1876. |
| Mesto rođenja | Stara Pavlica Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 25. maj 1905. (28/29 god.) |
| Mesto smrti | Velika Hoča Osmansko carstvo |
Savatije Miličević Milošević, poznat i kao vojvoda Savatije (Stara Pavlica, 1876 — Velika Hoča, 1905) bio srpski nacionalni revolucionar i četnički vojvoda koji je učestvovao u borbama za Makedoniju i Kosovo i Metohiju.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1876. godine u Staroj Pavlici kod Raške, a poginuo 1905. godine u mestu Velika Hoča u Podrimi. Zbog ubistva sreskog načelnika iz Raške Pavla Jasnića zbog osvete, već u 25. godini se otisnuo u hajduke i nekoliko godina se krio po tadašnjoj Turskoj. Drugovao je sa albanskim kačacima Mula Zekom i Isom Boljetincem. Kada mu je potera ušla u trag pobegao je u Crnu Goru gde se sastajao sa srbijanskom emigracijom - Rankom Tajsićem i protom Milanom Đurićem.
Bio je u vezi sa zaverenicima iz 1903. ali u atentatu na kralja i kraljicu nije učestvovao. Posle Majskog prevrata je amnestiran i ponovo dobija državnu službu u Bitoljskom konzulatu. Milošević radi na stvaranju mreže revolucionarnih odbora i formirnju srpskih četa. Godine 1905. rešava da posao organizacije zameni borbom - postane vojvoda[1] i kreće u Makedoniju. Želeo je da formira štabnu komitsku četu, sa kojom bi iz Poreča rukovodio celim četničkim radom. Radio je na otvaranju još jednog četničkog kanala za prelaz preko srpsko-turske granice, osim onog kod Buštranja.
Učestvovao je u borbi na Čelopeku na Veliku subotu 1905, najvećem trijumfu srpskih četnika. Nakon Čelopeka Turci su zatvorili sve kanale oko Vardara pa Milošević zajedno sa Lazarom Kujundžićem kreće preko Kosova i Podrime za Poreč. Milošević i Kujundžić uzdali su se u stare veze i poznanstva s Albancima, pa su krenuli kroz Arnautluk. U selu Velika Hoča zadata reč - besa, njihovog prijatelja Albanca - Ljame Ukina[2] je zakazala, i on je dojavio turskoj vojsci i susedima Albancima, da je četa u njegovoj kuli. Turci i Arnauti su doneli puno sena i zapalili šiptarsku kulu. Četnici su se herojski borili dok nisu svi izginuli 25. maja 1905. godine.[3][4] Milošević se nikada za života nije fotografisao, što govori o ozbiljnosti njegovog konspirativnog delovanja.
Priznanja[uredi | uredi izvor]
- Jedna ulica u beogradskoj opštini Zvezdara nosi ime Vojvode Savatija.[5]
- Jedna ulica u Raški nosi ime Savatija Miloševića
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Milenković, Branko Ciga (1998). Beograd-ljudi i ulice (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: Beostar.
- Jovičić, Stevan. S kamerom i puškom: Dragiša M. Stojadinović, Beograd: Agena, 1999.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
