Ljubiša Smiljanić
| ljubiša smiljanić | |||
|---|---|---|---|
 Ljubiša Smiljanić | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 14. novembar 1890. | ||
| Mesto rođenja | Ljubiš, opština Čajetina, Kraljevina Srbija | ||
| Datum smrti | 1969. (78/79 god.) | ||
| Mesto smrti | Požega, SFRJ, Jugoslavija | ||
| Profesija | zemljoradnik | ||
| Delovanje | |||
| Učešće u ratovima | Balkanski ratovi Prvi svetski rat | ||
| Služba | Vojska Kraljevine Srbije | ||
| Čin | vojnik | ||
| Odlikovanja |
| ||
Ljubiša Smiljanić (Ljubiš, 1890—Požega, 1969), bio je zemljoradnik, učesnik Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata i nosilac Karađorđeve zvezde sa mačevima.
Rođen je 14. novembra 1890. godine u Ljubišu, u porodici zemljoradnika osredljeg imovnog stanja Radojice i Marije, koji su imali mogućnosti da sinu obezbede osnovno obrazovanje. Do početka oslobodilačkih ratova 1912—1918. živeo je sa roditeljima i bavio se zemljoradnjom. U ratovima je pokazao je izrazitu hrabrost, pa je po preporuci starešina i izboru Vojvode Vuka postao komita u Dobrovoljačkom odredu. Prošao je kroz kajmakčalanski pakao, Crne čuke, Grunište, da bi na položaju Siva stena bio teško ranjen. Pored najvišeg ratnog odlikovanja Ljubiša je nosilac i dva Ordena za hrabrost Miloš Obilić i Albanske spomenice.
Posle povratka iz rata oženio se Milicom Smiljanić sa kojom je imao desetoro dece. U jesen 1943. godine bugarske okupacione vlasti su doznale za Ljubišinu ratnu prošlost, nasilno su ga odveli i divljački tukli do besvesti. Takvo izmrcvaljenog i pretučenog, okućani su ga usppeli da pronađu i spasu mu život.
Živeo je u Ljubišu do 1945. godine, kada se odselio u Požegu, gde je do 1969. godine živeo.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Đenić, Milisav R. (2014). Spomenica znamenitih i zaslužnih Zlatiboraca. Čajetina: Biblioteka Ljubiša R. Đenić Čajetina. str. 100. ISBN 978-86-84219-41-3.
