Pređi na sadržaj

Nacionalni park Tara

Koordinate: 43° 50′ 52″ N 19° 27′ 57″ E / 43.84778° S; 19.46583° I / 43.84778; 19.46583
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ukoliko ste tražili planinu, pogledajte članak Tara (planina).
Za drugu upotrebu, pogledajte stranicu Tara.
Nacionalni park Tara
IUCN kategorija II (nacionalni park)
Mapa sa lokacijom zaštićene oblasti Nacionalni park Tara
Mapa sa lokacijom zaštićene oblasti Nacionalni park Tara
Mjesto Srbija
Najbliži gradBajina Bašta
Koordinate43° 50′ 52″ N 19° 27′ 57″ E / 43.84778° S; 19.46583° I / 43.84778; 19.46583
Površina24.991,82 ha
Osnovano1981. godine
Upravljačko tijeloSrbija
Pančićeva omorika je tercijerna reliktna vrsta drveća i endemit Balkanskog poluostrva i zbog toga se smatra živim fosilom evropske i balkanske flore. Svako pojedinačno drvo smatra se spomenikom prirode
Centar za posetioce u Upravnoj zgradi u Bajinoj Bašti

Nacionalni park Tara je javno preduzeće sa sedištem u Bajinoj Bašti, osnovano 13. jula 1981. godine, upravlja područjem koji obuhvata najveći deo masiva planine Tare i površinu od 24.991,82 ha, na teritoriji opštine Bajina Bašta, u zapadnom delu Republike Srbije.[1]

Planina Tara (sanskr. zvezda) ime je dobila po ilirskom gorštačkom plemenu Autorijata (lat. Autariatae), koji su u bronzano doba živeli na njenim obroncima. Kao refugijalni masiv stecište je tercijarnih i glacijalnih relikata, floristički izuzetno područje sa gotovo 1200 biljnih vrsta, od kojih 84 balkanska i šest istočnodinarskih endemita.

Lična karta JP

[uredi | uredi izvor]

Nacionalni park Tara, kao javno preduzeće osnovano je odlukom Skupštine Republike Srbije, po Zakonu o nacionalnim parkovima. Park, osim područjem kojim upravlja, vodi računa i o državnim šumama van granica Parka koje su na teritoriji opštine Bajina Bašta. Preduzeće je pravni naslednik Preduzeća za zaštitu i razvoj NP Tara, odnosno Šumske uprave Bajina Bašta, osnovane 1895. godine.

Osnovne delatnosti su:

  • zaštita i razvoj NP Tara,
  • zaštita i namensko korišćenje prirodnih vrednosti područja,
  • Gazdovanjem šumama, lovnom i ribolovnom faunom,
  • zaštita prirodnih retkosti i kulturno-istorijskih vrednosti,
  • prezentacija i popularizacija područja,
  • razvoj obrazovnih aktivnosti,
  • podsticanje održivog razvoja područja i tradicionalnih delatnosti.

Organizacionu strukturu čine sektor planiranja i zaštite, sektor korišćenja šuma, sektor opštih i pravnih poslova, ekonomsko-finansijski sektor i čuvarska služba kao posebna nadzorna služba. Organ upravljanja JP je Upravni odbor, koji imenuje Vlada Republike Srbije, kao i Nadzorni odbor i direktora.

Vidikovac Sokolarica-Crnjeskovo iznad Kanjona Rače

U upravnoj zgradi u Bajinoj Bašti nalazi se Centar za posetioce, gde se organizuju različite izložbe i promocije. Na dve odvojene lokacije nalaze se i upravne zgrade za radne jedinice na Mitrovcu i Predovom krstu. Deo uprave su Centar za posetioce NP Tara na Mitrovcu, Kontrolno-informativni punkt Perućac, Edukativni centar Račanska Šljivovica, kao i objekti uprave rasadnika.

Geografski opis i položaj

[uredi | uredi izvor]

Nacionalni park Tara pokriva najveći deo masiva planine Tare, koja pripada delu starovlaških planina. Masiv Tare sačinjavaju sledeće predeone celine: Kaluđerske bare, Tara, Aluške planine, Crni vrh i Zvijezda. Površina joj je 183 km², a dužina 50 km i širina 22 km. Prosečna nadmorska visina je 1.200 m, a najviši vrh Kozji rid dostiže 1.591 m.

Granice

[uredi | uredi izvor]

Granice Nacionalnog parka Tara sa jugozapadne, zapadne, severozapadne i severne granice podudaraju sa granicama planine Tara, istočna je povučena više prema planini, da bi se izbegla naselja, dok je južna granica uslovljena administrativnim (opštinskim) granicama tako da se cela površina Nacionalnog parka nalazi na teritoriji opštine Bajina Bašta.[2]

Zoniranje

[uredi | uredi izvor]

Namena površina područja Nacionalnog parka uslovljena je zoniranjem područja prema stepenima zaštite i to:[3]

I zona zaštite

[uredi | uredi izvor]

Obuhvata površinu od 3.323,92ha ili 13,30% od ukupne površine Nacionalnog parka:

  • prirodni rezervati
  • nepokretna kulturna dobra
  • prirodni memorijalni spomenici, spomenici prirode

II zona zaštite

[uredi | uredi izvor]

Obuhvata površinu od 8.514,39 ha, ili 34,07% od ukupne površine Nacionalnog parka i u nju spadaju:

  • zaštitne šume oko I zone zaštite
  • park-šume
  • ogledna polja, naučno-istraživačka polja
  • semenske sastojine
  • lovno-uzgojni rezervati
  • lovno-naučni rezervati

III zona zaštite

[uredi | uredi izvor]

Obuhvata 13.153,1 ha, ili 52,58% od ukupne površine Nacionalnog parka i to:

  • društvene šume van I i II stepena zaštite i manji deo privatnih šuma
  • poljoprivredne površine
  • građevinsko područje turističkih centara: Kaluđerske bare, Račanska Šljivovica, Sokolina, Mitrovac, Osluša, vikend zona Krnja Jela-Metaljka, Zaovine i Jasikovice zaselak sela Solotuša.

Šire područje oko granica Nacionalnog parka predstavlja njegovu zaštitnu zonu čija površina iznosi 37.584 ha.

Biljni svet Nacionalnog parka

[uredi | uredi izvor]
Vidikovac Banjska stena

Na prostoru šireg područja nacionalnog parka raste preko 1100 biljnih vrsta, što predstavlja gotovo trećinu ukupne flore Srbije. Do sada je istraživanjima zabeleženo:

  • 96 vrsta lišajeva
  • 171 vrsta mahovina
  • 30 vrsta paprati
  • 7 vrsta golosemenica
  • 950 vrsta skrivenosemenica

Životinjski svet Nacionalnog parka

[uredi | uredi izvor]

Raznovrsna staništa na prostoru Tare predstavljaju dom za veliki broj vrsta životinja. Velika raznovrsnost životinjskog sveta uslovljena je istorijskim zbivanjima na ovoj planini, kao i nizom ekoloških faktora koji su pogodovali opstanku mnogih vrsta koje su danas ugrožene i retke, ne samo na našim prostorima, već u Evropi i svetu.

Kulturno istorijsko nasleđe

[uredi | uredi izvor]

Na prostoru Nacionalnog parka Tara i okoline, nalaze se dva utvrđena nepokretna dobra (manastir Rača i lokalitet „Mramorje” u Perućcu), koja podležu specijalnom režimu zaštite. Pored ovih dobara, na istom prostoru su i nepokretna kulturna dobra koja se u službi zaštite vode kao evidentirana i koja bi trebalo da budu zaštićena kroz prostorni plan Nacionalnog parka Tara.

  • Mramorje u Perućcu
    Mramorje u Perućcu
  • Manastir Rača
    Manastir Rača

Naselja i ljudi

[uredi | uredi izvor]

U granicama Nacionalnog parka Tara nalaze se naselja sa stalno naseljenim stanovništvom. To su selo Jagoštica, selo Rastište, zaselak Jasikovice (selo Solotuša) i zaselak Čokići (selo Rača). Sela na Tari su razbijena brdsko-planinska sela "starovlaškog tipa" zasnovana na krčevinama između šumskih kompleksa. Prostiru se na teritoriji Parka od 410 m.n.v do 1.000 m.n.v.

Jagoštica i Rastište su sela koja su celokupnom površinom u granicama Nacionalnog parka.

Najinteresantniji endemoreliktni predstavnik nacionalnog parka Tara je Pančićeva omorika koja je na ovoj lokaciji sve od Tercijara, koju je inače pronašao i opisao Josif Pančić. Na Tari su prisutni jela, smrča, bor, ali i listopadi kao što su jasika, javor, breza, bukva. Na Tari je takođe registrovano 53 vrsta sisara i 153 vrsta ptica. Pod posebnom zaštitom su medved, divokoza i srna.

Taru je zahvatio veliki požar avgusta 2012. godine, vatrena stihija je trajala devetnaest dana.[4] Izgorelo je 170 hektara šume.

Turizam

[uredi | uredi izvor]

Glavna turistička atrakcija Tare su Kaluđerske Bare na severu, blizu Bajine Bašte i Mitrovca na jugu.

Hoteli Beli Bor i Omorika, kao i drugi manji, nalaze se na Kaluđerskim Barama, dok se u Mitrovcu nalazi istoimeni rekreativni hotel za decu.

Do nacionalnog parka može se doći direktnim putem Bajina Bašta - Kaluđerske Bare, putem Perućac - Mitrovac i putem Kremna - Kaluđerske Bare. Drinska klisura, koja je sastavni deo parka, može se obići čamcem. Lokalne zanatske radionice prave razne rukotvorine od vune, mlečne proizvode, klekovaču, šljivovicu i med a posebno borov med.

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Nacionalni park Tara”. Yuta. Pristupljeno 15. 2. 2017. 
  2. ^ „Nacionalni park Tara”. Zanimljive destinacije. Arhivirano iz originala 16. 02. 2017. g. Pristupljeno 15. 2. 2017. 
  3. ^ „Uredba o utvrđivanju Prostornog plana područja posebne namene Nacionalnog parka „Tara”: 44/2020-34”. Pravno-informacioni sistem Republike Srbije. 
  4. ^ Trag: Posle velikog žara - Tara (RTS, 10. oktobar 2012), Pristupljeno 15. 4. 2013.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Национални_парк_Тара&oldid=27728866”